Test Drive autorstwa Renault Vel Satis 2002 - 2005 Hatchback

VIP marginalny

W dzisiejszych czasach prawie nie ma czystych gatunków, czystych kwiatów, czystych uczuć. Ciągłe przerwy, hybrydy i konie. Tak więc samochody coraz częściej stają się płodem nie ewolucją, ale przekraczaniem. Na przykład Renault Vel Satis wcale nie jest spadkobiercą tradycyjnej safrane, ale Opel Signum wcale nie jest wcale kczęrówki, a nie omega. Ale w sylwetce tych nowych modeli jest już wiele wspólnego.
W oparciu o fakt, że Vel satis i signum są ustawiane jako samochody korporacyjne i są często kupowane dla funkcji reprezentatywnych, uznaliśmy za uzasadnione przyjmowanie ich do testu w najbardziej kompletnej konfiguracji: Opel z silnikiem 3,2 litra i Renault 3.5 litrów. Zestaw flagowy obejmuje wszystko, od maszyny i kontroli klimatu po liczne poduszki powietrzne i wszystkie możliwe systemy elektroniczne. Szczerze mówiąc, muszę powiedzieć, że pod wielkością, masę i moc Francuz jest o połowę klasy większy niż niemiecki, ale obliczyliśmy ten błąd dopuszczalnego, ponieważ nie ma innych kandydatów do takiego porównania oraz dynamiki dynamiki Samochód jest bardzo blisko. Możliwa przewaga klasowa jest odkupiona przez nadmiar dziesięciu zieleni, co będzie musiało zostać podane dla europeizowanego Vel Satis. I kolejny stres w tym imieniu, podobnie jak we wszystkich francuskich słowach, wpada na ostatnią sylabę na I. Powiedzmy poprawnie.
Czego możesz się spodziewać po nowoczesnych europejskich samochodach z silnikami benzynowymi większymi niż trzema litrami? Szybkie, mocne odbiór, ostre przyspieszenie. Wszystko to jest oczywiście obecne w obu samochodach. Ale różnice są nadal obfite. Zacznijmy od pracy automatycznej skrzyni biegów. Opelian Box, absolutnie szczerze i przewidywalnie opracowywanie każdego sprzętu, wspina się z małymi, ale namacalnymi wstrząsami, a poza tym prawie nie chce się zmieniać. Chociaż w tym celu istnieje ogólnie przyjęty system kontroli ręcznej. Ale automatyczna maszyna Renoshny jest najbardziej adaptacyjna ze wszystkich wcześniej spotkanych. Trzeba tylko intensywnie niepokoić gazu (nawet na przystanku, ale przynajmniej głębszy niż połowa ruchu), jak pudełko, gdy osiąga samochód o pojemności 100120 km/h, zamarza w trzecim (z pięciu) biegu . I tak pójdzie, dopóki nie stracisz pędu. A aby przełączać się z prawie cichym niskim prędkościami, powinno być początkowo delikatnie naciskowe na spust. A co najważniejsze, jest to dość ciężki i potężny Vel Satis do gładkiego i niespokojnego sposobu poruszania się na twarz. Ale zauważam jeszcze raz, zwinność Sinemovskaya wciąż nie mniej się zadziwia, samochód z lekkim poślizgiem pozostawia nawet z drugim!
Oprócz przyspieszonej dynamiki występuje również hamulec. Wtedy różnica między tymi dwoma modelami jest znacznie bardziej zauważalna i nie ze względu na stopień tożsamości, ale przez znak. Opel +i Renault. Signum, chociaż nie można wywołać przykładu natychmiastowego zestalenia lub przyklejania się do asfaltu, ale jego pedał hamulca jest łatwy, a samochód zatrzymuje się w razie potrzeby. Ale Vel Satis musi być zdenerwowany całą masą własnego ciała przymocowaną do pedału przez prawą kończynę dolną. Ale mimo to samochód jest odwrócony dłużej i wskaźnik stara się zburzyć wszystko, co znajduje się na drodze dzięki potężnemu tułowiu. Nie wykluczam, że powodem tego jest przede wszystkim dużo dużej masy, ale, myślę, nie tylko. Ale francuska maszyna ma jeden znaczący automatyczny hamulec wygody. Załóżmy, że zaparkowałeś na wzgórzu i na przykład zapomniałem umieścić dźwignię KP w R. Samochód nigdzie się nie porusza! Bez twoich instrukcji blokuje ją niewidzialny hamulec ręczny. To samo w ruchu. Gdy tylko zatrzymasz, jak podkładki chwytają koła i zwolnij z pierwszym dotykiem gazu ...
Zarządzanie, co myślisz, który samochód lepiej kierować niemieckim lub francuskim? Prawidłowo. Opel jest prawie standardem kontrolnym. Ma ciężką kierownicę, ale bez nadmiernego wysiłku, małych bułek i absolutnie odpowiedniego, obliczonego trajektorii, takiej jak osobiście go pytasz. A Renault, który idealnie porusza się w linii prostej i delikatnie krzywy, na stromych zakrętach szybko przebija przednie koło zewnętrzne i wypada, tracąc inteligencję i przewidywalność. Cóż, nie pisz na tym węży! Jednym z wyjaśnień tego zachowania jest wysokie ciało o wysokim środku ciężkości, ponadto przesunęło się do przodu. A siptop przechodzi, przynajmniej nie gorszy niż wektor podstawowy, i być może jest lepszy z powodu wydłużonej bazy. Ale oto pecha, nie jest tak twarde zawieszenie dość wyraźnie liczy guzki i dziury. Dlatego wolałbym opony o wyższym profilu. Vel satis jest niewątpliwie bardziej miękki i bardziej opanuj. Ale nie do tego stopnia, że \u200b\u200bkołysają łatwowierni pasażerowie VIP.
W tej nominacji Opel prowadzi jako samochód dla aktywnego i umiejętności. Chociaż więc się zastanawia się, tyle miejsca za przednimi siedzeniami? Oczywiście, aby wygodnie nosić szefów, półgozetów, ich żon, dzieci i kochanek. A jeśli z komfortem, nie możesz prowadzić. Zapewnienie maksymalnego komfortu przy minimalnych zmiennych w Renault jest lepsze niż wiele. Z punktu widzenia przejścia dużych, ale nagłej nieregularności szans na przełamanie elastycznych elementów do zatrzymania w samochodzie francuskim są znacznie wyższe. Ale w manewrowalności jest bezwarunkowym przywódcą Renome kąta obrotu kół zauważalnie mniejszych niż Opelsky. I jest to zauważalne nie tyle liczby, co w praktyce, zwłaszcza biorąc pod uwagę duże wymiary Vel satis.
Ergonomia w tej sekcji rozmowa będzie przede wszystkim o Vel Satis tak charakterystyczna i samowystarczalna. Co ciekawe, podpisanie nie jest prawie niczym do zbesztania. Jeśli działasz z takimi koncepcjami, jak wygoda za kierownicą itp., Możesz po prostu podać przypis, zobacz sztukę. O Opel Vectra. Ale ponieważ korpus za środkowym stojakiem jest rozciągnięty do tylnych pasażerów tak cennych w obszarze tylnych pasażerów, główną uwagą jest dokładnie drugi rząd siedzeń.
Na początek otwieramy super szerokie drzwi i upewniamy się, że nawet buty 49. rozmiaru nie powinny utknąć w lufie w ledwo otwartą szczelinę, podobnie jak w przypadku większości sedanów. Przed nami nie będzie całej sofy, ale dwa oddzielne krzesła z podłokietnikiem pośrodku. I to jest słuszne, ale tylko pod względem maksymalnego komfortu dla dwóch. A trzecie, co jest dodatkowe? Tak i nie. Ponieważ podłokietnik, po przebiegłym salto wzdłuż złożonej trajektorii kinematycznej dla 180, zamienia się w skoczek na środku sofy. Ale nie można umieścić tam pasażera w pełni i przez długi czas, więc przez krótki czas. Ale co najważniejsze, na tylnych siedzeniach możesz usiąść przynajmniej w cylindrze, a nawet z rozszerzonymi nogami.
W porównaniu do Signum, w przypadku pasażerów w Vel Satis, przestrzeń jest nieco mniejsza, ale także duża. I jeszcze więcej. Vel Satis jest na ogół niezwykle przestronny samochód. Siedząc z przodu, trudno jest dotrzeć do prawych drzwi, a lokalizacja kierowcy nad drogą nie jest niższa niż Nivovsky, co w większości przypadków pozwala spojrzeć na inne automatyczne powłoki. Stojaki, które nie nakładają się na recenzję peryferyjną, przyczyniają się do dobrego widoku poglądów do przodu, które teraz, gdy płaty stały się tak delikatne, są bardzo rzadkie. Ale za lustrem salonowym niewiele, aby zobaczyć, że objawy jest wąskie. Ale nawet lusterka boczne Renault nie są wystarczająco duże, aby zrobić pełny obraz tego, co dzieje się od ciebie z tyłu. Ale najbardziej luksusowy na flagowym flagowym są przednie siedzenia. Wielu konkurentów nawet nie zbliżyło się do tego poziomu komfortu i designu. Na początek nie są symetryczne. Górna część pleców i zagłówek jest ukośnie wycinany ze wzrostem na zewnątrz, gdzie ukryty pas bezpieczeństwa jest ukryty. Jest to bardzo kompetentnie zapewnione przez ścisłe dopasowanie paska do ramienia. W naszej kopii kabina kabiny nie była skórzana, ale zamszowa alkantara w połączeniu z kompozytowym tkaniną oddechową. Podobało nam się to nie tak śliskie i bardzo szanowane. Ale główna cecha siedzeń Vel Satis pochyla się w środku (!) Poziomo z powrotem. Dlatego za pomocą napędu serwomechanizmu możesz nie tylko dostosować kąt nachylenia, ale także głębokość ugięcia. Co dziwne, siedząc tak wygodnie tak wygodnie, że mniej się zmęczysz. Tak, a przed oczami kierowcy Renault to fajna masa. Jest to już znana karta kluczowa, którą można włożyć do kieszeni i spokojnie zejść z samochodu, który sam zostanie zamknięty. Wycieracze z czujnikiem deszczu nie machają równolegle, ale oba do centrum, jak w autobusie. Szczególnie eleganckie godziny analogowe na panelu pochodzą bezpośrednio z Muzeum Estetyki. Ale pod nimi cud designu, system stereo Cabasse dla sześciu płyt CD, ze stylowymi przyciskami. Brzmi dobrze, ale głuchy. Ale algorytm użytkowania jest skomplikowany i nielogiczny: zwykła alternatywa lub piękno lub funkcjonalność. Jednocześnie w kabinie znajduje się wiele kieszeni, pod tylnymi siedzeniami para szuflad i zimne powietrze z instalacji klimatycznej wprowadzono do schowków. Ogólnie rzecz biorąc, luksus jest w całości. I bez wątpienia Vel Satis jest na koniu.
Praktyczność wychodzi na pierwszy plan, oczywiście, bagażnika. Renault, pomimo imponującego rozmiaru, znacznie kradnie skomplikowaną formę rufy w wewnętrznej przestrzeni, pozostawiając niewiele miejsca na wykład. Ponadto tył tylnej sofy spada do przodu tylko na poduszce i nie spada do poziomego. Są to wszystkie ofiary dokonane w celu aerodynamiki i pragnienia wygody. W przypadku bardzo dużego samochodu ten bagażnik jest mały. Ale projektanci Adama Opel AG próbowali sławiać. Sama bardzo przestronna komora bagażowa natychmiast tworzy dużą całość po lekkim nacisku kilku dźwigni. A potem drop -down z powrotem popycha siedzenia i sprawia, że \u200b\u200bpodłoga jest równa. Kinematycznie eleganckie, na zewnątrz spektakularne i praktyczne. Ale aby odblokować piąte drzwi Opel, musisz nacisnąć przycisk w kabinie lub na kluczu. A Renault ma rodzinny błyszczący romb na tylnej ścianie, naciskając odblokowanie drzwi, a potem już podciągasz, jak uchwyt. Ponadto pod zbiornikiem gazu nie ma korka w Vel Satis. W środku zapieczętowany elastyczny opasek, mocno ściskający szyję po zamknięciu krawędzi. A także Francuz ma wiele małych udogodnień, takich jak dodatkowe oświetlenie progów, głębokości pnia i półki. Tak więc w praktyczności główne sukcesy Opel są odkupione przez wiele przyjemności Renault.
CV Vel Satis i Signum, z podobieństwami zewnętrznymi, jest bardzo różne pod względem filozofii. A jeśli Opel jest o wiele bardziej interesujący dla kierowcy i pozwala na podjęcie znacznie więcej ładunku na pokładzie, Renault oferuje tak wyrafinowane udogodnienia dla wszystkich pasażerów, że niewielu może z nim konkurować. A także niemiecki samochód dla tych, którzy myślą logicznie i nie dążą do szokującego. I francuski dla bardziej emocjonalnych ludzi, których chęć wyróżnienia się z tłumu uzupełnia dobrą matę. zaopatrzenie.

JAK WYGLĄDAJĄ
Nikita Rozanov
Na zewnątrz: Przed zabraniem tej pary byłem zmuszony podjąć wysiłek i zgodzić się, że oba samochody hatchback. Chociaż sylwetka Signum ma coś z kombi, a Vel Satis jest prawie sedanem w swojej architekturze. Oba samochody wyraźnie pokazują wydajność projektantów dwóch bardzo znanych firm na temat projektowania samochodów masowych i pokazują wektor rozwoju własnego stylu. Zacznijmy od charakterystyki, która jest zarówno w samochodzie niemieckim, jak i francuskim na odpowiednim poziomie. A gdyby nie małe popularność Vel satis na naszym rynku, wówczas francuski mógłby zostać przekazana dłoń w tej kategorii. Z twarzy Renault Opel jest bardziej charakterystyczny dzięki niezapomnianej kątowości, zastrzeżonym okładzinie chłodnicy i reflektorów oraz, oczywiście, niezwykłych proporcjach i dużych obszarach oszklenia. Opel nie pozostaje w tyle, jego twarz jest nie mniej charakterystyczna ze względu na styl podnoszenia rozwiniętego przednie światło. Jest to moda i potwierdzenie pokrewieństwa z marką GM, w której od teraz najnowszy wygląd flagowego wydziału Cadillac, na przykład sedana CTS dla ostatnich modeli. Z punktu widzenia mody oba samochody formalnie wystają na równych warunkach, ponieważ wykazują zaangażowanie w technologiczny styl techno. To prawda, że \u200b\u200bzarówno architektura głównej objętości korpusu Renault, jak i jego plastik jest utracone w dynamice wizualnej, ale wszystko wygląda bardzo całość. Opel demonstruje w niemieckich i geometrycznie wyraźnych liniach: absolutnie okrągłe łuki kół i klin parapetu, narysowane przez surową prostą. Vel Satis jest bardziej wolny od mody i buduje swoją architekturę trochę bardziej ożywione plastikowe i złożone krzywe. Rozpoznanie tylnej części każdego samochodu jest wzmacniane przez jego wskazówkę: Opel jest brutalnie solidny i prosty, a Vel Satis obnosi się z trójkątem paska stojaka, który jest nadal bardzo charakterystycznym znakiem tego ostatniego Renault.
Wewnątrz: Natura plastyczności i styl wnętrz obu samochodów jest bardzo blisko zewnętrznego projektu. Plastikowy panel paneli instrumentów Vel Satis jest bardziej chuliganistą i powala neurizontalne linie konsoli centralnej z poważnym nastrojem, a nawet bardziej swobodnym obsługą praw artystycznych. Styl wnętrza Opel to bojowy techno, ścisły i prosty, a nawet trochę konserwatywny. Bardzo solidny styl zapisuje przypadek, w którym do niedawna telewizory Grundig obcięte pod drzewem lśnionym. Kompozycja tablicy rozdzielczej ma klasycznie kształt litery T, który podkreśla otaczający salon z podszewką pod nie rozumiejącym, co. Widzisz, że Opel jest dla jakiejś części Amerykanów, zauważając na utworzonym panelu sufitu, istnieje wiele kieszeni i łajdaków oraz dwa uchwyty na kubki między dwoma bezkompromisowymi (przez liczbę pasażerów) w miejscach tylnych pasażerów. Vel Satis jest prawdziwym Francuzem, a zatem indywidualnym i zabawnym. Pudełka prawne pod siedzeniami i zasłonami na bocznych oknach pchają się w nocy do tańca świnki w nocy ... kierownica jest również wykonana zgodnie z zajętą \u200b\u200bpozycją: są solidnymi czterem emblematy ich firm w centrum geometrycznym.
Podsumowanie: Myślę, że w naszym teście nie ma zwycięzców ani pokonanych: Fifty Fifi. Signum bez Vel Satis może wydawać się niepotrzebnie liniowy, płaski, a nawet nudny. Z kolei Vel satis bez scenariusza nie jest samochodem w tradycyjnym sensie, ale głównym żartem.
Tekst Władimir Smirnov Zdjęcie Alexander Nozdrin
 

 

Źródło: Samochody