Opel Meriva Test Drive od 2010 roku minivan

Promień światła

Nawet w ramach panującej koncepcji kompaktowej minivanu zawsze możesz wymyślić coś nowego. Przykładem tego jest Opel Meriva.
Wreszcie! Nowe modele ostatnich lat były w stanie uratować Opela przed reputacją najbardziej nudnych niemieckich marek. Co ciekawe, zdarzyło się to przy utrzymaniu tradycyjnych wartości marki: samochody z błyskawicą na chłodnicy nadal pozostają bardzo praktycznymi pojazdami na każdy dzień. Cóż, z wyjątkiem wizerunku małej skali astra coupe lub speedster. A Meriva jest jednym z najbardziej uderzających przykładów nowej generacji Opel.
Na pierwszy rzut oka w nowym modelu nie ma nic specjalnego: moda dla minivanów płynnie przegląda się do różnych klas, więc Meriva, która zapisała się między Zafira i Agila, wygląda tak logicznie, kontynuując zakres modeli, że nawet nie wydaje się być zasadniczo Nowość - wygląda na to, że zawsze tutaj jest tutaj i stał. Cóż, minivan, co może być tutaj nowego? Możesz więc pomyśleć, aż do ścisłej znajomości Merivy.
Mniej oznacza więcej. Ocenianie wyglądu to kwestia osobistego gustu. Moim zdaniem projektanci, którzy byli ograniczeni przez stosunkowo niewielkie wymiary i pół -wtajem, dobrze poradzili sobie z zadaniem. W każdym razie samochód okazał się bardziej wyrazisty niż jej starsza siostra Zafira. Panel urządzeń i konsola wyglądają lepiej. Ta ostatnia jest jednak wyraźnie zapożyczona z Vectra - że możesz tylko powitać. Salon wygląda bardzo nowocześnie, ale bez nadmiernej pasji do współczesnej mody. Być może można znaleźć wadę z zbyt niskim wyświetlaczem klimatu: jest to zwykle widoczne tylko wtedy, gdy wzrok odrywa się od drogi.
Najważniejszą cechą Meriva jest tylne siedzenie. Opel nazywa ten system Flexspace i można go uznać za spadkobierczyni Flexseven, używanej na Zafirze. Jednak w odniesieniu do Merivy nie może być siedmio -seaterycznego salonu -o długości 4024 mm i układu pół -wolnego, jest to nierealne. Ale zapewniana jest obiecana elastyczność przestrzeni. Pomysł używany przez wiele linii lotniczych w prawie hydraulicznym samolotach opiera się na tym, na którym przesuwa się blok trzech krzeseł (klasa ekonomiczna) i zamienia się w dwa szersze krzesła (klasa biznesowa). W Meriva część tylnego siedzenia można opuścić, a bok jest przesuwany razem i nieco tył. Jest więc wybór: posadzić trzy w niektórych tłumie lub dwóch - z komfortem. W drugim przypadku siedzenie można popchnąć 70 mm temu - po prostu pasuje do łuków koła. W rezultacie przestrzeń na nogi wzrasta z powodu objętości bagażnika, ale tutaj wszyscy wybierają w zależności od sytuacji.
   
Tylne tylne siedzenia można regulować wzdłuż rogu nachylenia. Co ciekawe, przestrzenie dla tylnych pasażerów okazały się jeszcze bardziej niż w środkowym rzędzie w Zafirze! Częściowo za to musisz podziękować dość długiej bazie - 2630 mm lub tylko 64 mm krótszej niż zafira, której ogólna długość wynosi ponad 275 mm.
Co ciekawe, jednocześnie Ford zaproponował podobny system poruszających się siedzeń, ale na skupienie C-Max, to znaczy dla modelu powyższej klasy.
Modne i sport. Do prezentacji nowego modelu wybrano Majorkę - największą z balearyjskich wysp. Ale nie tak świetnie. Szef Adam Opel Ag Karl-Peter Forster nawet narysował analogię: mówią, jak ta kompaktowa wyspa oferuje wiele różnych sposobów rozrywki i krajobrazów, więc nasza stosunkowo mała meriva zapewnia szeroki wybór opcji organizacji przestrzeni wewnętrznej.
Jednak nie jest to jedyna część koncepcji Meriva: podążając za modą dla praktycznych minivanów, Opel nie zapomina o znaczeniu stylu sportów młodzieżowych. Teraz sformułowanie samochodu kierowcy nie jest już uważane za komplement, ale prawie obowiązkową cechą dla modelu prawie każdej klasy i rodzaju. Na zewnątrz znajduje to odzwierciedlenie w dynamicznej sylwetce, ale nie tylko: pod względem charakterystyki wszystko, co możliwe, odbywa się w ramach kategorii cen. To w rzeczywistości miasto i praktyczny mały samochód nie zmusi ambitnego kierowcy do nudzenia. To nie przypadek, że prawie wszystkie trasy testowych napędów przynajmniej częściowo zajęły górskie drogi. Ich wąskość umożliwiła ocenę zwartości Merivy i obfitości zwojów - sterowalności.
   
Niemniej jednak nie doceniłem pierwszej jakości: ciężarówka zwróciła się do ciężarówki zmuszonej do przytulania się do zbocza góry. Prawa przednie koło nie doznało spotkania z ostrymi kamieniami, a ja również musiałem przetestować podnośnik, klucz i koło zapasowe. Nawiasem mówiąc, w Meriva jest to standardowy rozmiar, więc po wymianie można było całkiem normalnie.
Ale zalety zawieszenia i sterowania trudno nie zauważyć. Dość sztywne ustawienie pozwala czuć się pewnie, pomimo wysokiej lokalizacji środka grawitacji. Po prostu nie zauważasz wzmacniacza elektrycznego, który zmienia jego charakterystykę w zależności od prędkości: reakcje na kierownicy są tym, czego potrzebujesz, aby poczuć samochód. To prawda, przy dużych prędkościach kierownica wydaje się nadmiernie ciasna, chociaż jest to raczej spowodowane niewystarczającym obrotem maszyny. To już nie jest styl sportowy, ale z punktu widzenia bezpieczeństwa jest tak lepsze.
Geometria wtrysku. W sumie pięć silników jest dostarczanych dla Meriva, podczas gdy nawet najbardziej skromne, ośmiok zaworów 1,6 litra (87 KM) spełnia obiecujące standardy euro-4. Optymalnym wyborem dla wielu będzie jego 16-zaworowa wersja: 100 KM. A nawet nieco niższe zużycie paliwa (7,5 l/100 km w porównaniu z 7,8). Opel oczekuje, że ta opcja stanie się ulubionym i zostanie wybrana przez jedną czwartą klientów. Udało mi się przejść do silniejszej wersji - 1,8 L/125 KM, której cechy stawiają Meriva z rzędu z konwencjonalnymi modelami pasażerskimi - 11,3 sekundy do setek akceptowalnego wyniku, chociaż większość przyszłych właścicieli wygrywa w dwie sekundy w porównaniu do 1,6- LITR SILNIK, nie jest szczególnie potrzebny.
Opel oczekuje, że 25 procent europejskich nabywców wybierze turbodiesel o mocy 100 koni mechanicznych z nowym systemem kolei wspólnej i zmienną geometrią turbiny. Ten silnik daje największy moment proponowanego, który okazał się więcej niż właściwy na górskich drogach. Ale na autostradzie nie zmusza to być tak nieśmiałe. Drugi olej napędowy ma tę samą głośność, ale bez wspólnej szyny i ze zwykłą turbosprężarką rozwija tylko 75 KM.
Jako opcja z 1,6-litrowym 16-zaworowym silnikiem, proponowany jest EasyTronic: elektroniczny system sterowania sprzęgłem i KP. Programy można przełączać samodzielnie lub możesz powierzyć tę sprawę elektronice. To prawda, że \u200b\u200bten ostatni koncentruje się na ekonomii niż na dynamice. Tak, a napęd sprzęgła i ocena poprawności wyboru kierowcy wymagają czasu. Jesienią ten system będzie dostępny z silnikiem o pojemności 1,8 litra, a także z mocniejszym silnikiem Diesla.
Text Valery Chusov, zdjęcie Adam Opel AG
 

Źródło: „Autopilot”