Kia Venga Test Drive od 2009 Hatchback

Test Drive Kia Venga: czas na działanie

Przeciwnicy w obozie sojuszników, zagadki przedziału bagażowego, nieoczekiwany guzik i nieoczekiwany zakres - portal Kolesa.ru doświadczył nowego koreańskiego mikroczynu, doświadczając mieszanych uczuć.

Kia Venga została wprowadzona we wrześniu 2009 r. Podczas Frankfurt Auto Show. W komunikacie prasowym zauważa, że \u200b\u200btaka nazwa została wybrana, ponieważ brzmi to przyjemnie i żywo. Słowo ma hiszpańskie korzenie i wezwania: chodź, akt. Hiszpanie prawdopodobnie lubią tę nazwę. A dla nas Weng to tylko zestaw dźwięków z węgierskimi nutami. Jednak nazwa jest drugorzędna, główna treść. Dzięki odpowiedniej polityce cenowej i przyzwoitym sprzęcie w Rosji, Dau-Kalos i Proton Pertan byłyby idealnie sprzedane

Ale dlaczego Kia Motors potrzebował Mikroven (Koreańczycy nazywają Venga MPV B-klasę B, to znaczy wielofunkcyjny kompaktowy samochód), skoro można kupić duszę za około 600 tysięcy rubli?! Również napęd z przodu, z wystarczającym prześwitem dla Rosji, przestronnym salonem, jeszcze bardziej ekstrawaganckim wyglądem i alternatywnym silnikiem Diesla?! Sprzedawcy mówią o różnych cechach społeczno-demograficznych swoich odbiorców, ale działa na papierze, aw życiu nie zawsze. Być może po teście sytuacja nieco się wyjaśni.

Venga wygląda najlepiej z przodu i trochę na górze, to znaczy pod kątem, z którego widzą to wysokie kierowcy. Więc Kia wydaje się niższa i szeroka, a więcej przypomina hatchbacka jak Honda Civic. Interesujące jest to, że dla kierowców wysokich powyżej średniej i dla równie wysokich pasażerów samochód jest gościnny

Przedni panel Weng jest pozbawiony wszelkich rozkoszy, takich jak ekran sensoryczny systemu multimedialnego, jak w nowej Suzuki Grand Vitara lub pilota, jak w Peugeot 3008. Ale bez niego jest wszystko konieczne. Na konsoli centralnej znajdują się dwa paski wyświetlaczy czarnych pomarańczowych: jeden dla komputera pokładowego, drugi, aby wyświetlić stan kontroli klimatu. Na kierownicy przycisków sterowania muzyką, a zamiast klucza zapłonowego zapewniane jest kolejny przycisk uruchomienia/stopu silnika.

Plastik w kabinie jest trudny, ale nie wpłynęło to na ogólny styl przytulnego i jednorazowego wnętrza. Główny wskaźnik, że front jest bardzo przestronny: kierowca i pasażer mogą przymocować/rozpakować pas bezpieczeństwa bez wzajemnego zakłócania. Spróbuj to zrobić w zwykłym samochodzie klasy V i zrozumieć, o co chodzi.

W galerii jest wiele miejsc; Tutaj kilku sumoistów może swobodnie grać w osmomie. Kierowca o wysokości 180 cm i pasażer siedzący za nim nie będzie się ze sobą zakłócać. Przed kolanami tych ostatnich będzie nadal piętnaście centymetrów. A co najważniejsze, siedzenie jest wygodne; Tył jest dobry i umiarkowanie twardy i nie zawodzą, a tył nie boli.

Siedzenie kierowcy jest miękkie, z słabo wyrażonym wsparciem bocznym. Zwykle różni się to samochodami, które wcale nie są interesujące w zarządzaniu. Nie chodzi o Venga.

Kierownica Mikrovena jest bardzo ostra i responsywna, nie będzie trudno uniknąć głębokich miejsc na asfalcie. W głębszych zakrętach Venga jest bardzo pieprzony i kołyszący się po przekątnej; Nie jest łatwo go odwrócić, ale utrata kontaktu z zimową drogą jest łatwa. Zawieszenie jest bardzo szczególne: małe pęknięcia w asfalcie, które, jak się wydaje, są przezwyciężone z dowolną prędkością bez niepotrzebnego hałasu, Venga oznacza namacalne i słyszalne pukanie. I wręcz większe doły, Kia pokonuje, delikatnie i łatwo kołysanie.

Ciało jest podniesione nad ziemią o 156 mm. Wskaźnik ten jest gorszy od crossoverów, ale także znacznie wyższy niż prześwit zwykłych samochodów miejskich. Przynajmniej w dniu naszego testu, w dowolnej rutynie, a nie na śnieżnej drodze, dno Venga nigdy nie spotkało się z typową wadą na zimowej autostradzie.
 
Początkowo bagażnik Venga nie wydaje się tak pojemny ... dopóki nie podnioscie podłogi i nie opuści jej do niższego poziomu! W ten sposób możliwe jest zwiększenie wielkości przedziału bagażowego o 130 litrów (było to 440, stało się 570). A jeśli złożysz tylne tylne siedzenia ...

Dzięki temu samemu silnikowi 1,6-litrowemu i 4-biegowej automatycznej skrzyni biegów, mieliśmy już więcej niż jeden samochód na teście, ostatnim był Hyundai Solaris. Silnik o mocy 125 koni mechanicznych jest głośny, ale w mieście przyciąga pięć punktów. Tak, a pudełko nie przeszkadza, pomimo archaicznej 4-biegowej transmisji hydrotransformera. System stabilizacji ESC (jest wyposażony we wszystkie modyfikacje Venga, z wyjątkiem podstawy), działa ostro, zauważalnie ciągnąc maszynę częściowo pokryte asfaltem lodowym.


Podobało nam się Kia Venga
Przestronny salon, podwójna płeć bagażnika

Nie lubiliśmy Kia Venga
Twardy plastik w kabinie, a nie idealna izolacja dźwiękowa

Bezpieczeństwo
Samochód Venga z doskonałym bezpieczeństwem pasywnym. W 2010 r., Kiedy Mikrovenn miał miejsce w teście katastrofy Euroncap, zdobył niezbędne 70 punktów, aby otrzymać pięć cennych gwiazd w poprzednim roku. Ale w 2010 r. Wymagania Komisji Bezpieczeństwa zostały zaostrzone, a tylko 4 gwiazdki wystarczyły na zdobyte punkty. Rok później inżynierowie KIA udało się poprawić wskaźniki bezpieczeństwa dorosłego pasażera i dziecka. Venga ponownie zdał ten sam test, poprawiając wskaźniki bezpieczeństwa dorosłego pasażera i dziecka z 79% do 89% i odpowiednio z 66% do 85%. Więc Kia Venga to oficjalnie bezpieczny samochód!


Ceny
Najtańsze mikroczynne Kia Venga kosztuje 614 900 rubli na rynku rosyjskim. Kwota ta obejmuje 1,4-litrowy silnik o mocy 90 koni mechanicznych, mechaniczną skrzynię biegów, ABS, przednie poduszki powietrzne, klimatyzację, przednie elektryczne okna, siedzenia grzewcze, trening audio, regulacja wysokości i odlotu kolumny kierownicy.

Wersja z 1,6-litrowym silnikiem o mocy 125 koni mechanicznych z mechaniką i nieco bardziej wzbogacony sprzęt kosztuje z 679 900 rubli, a automatyczny punkt kontrolny z 712 900 rubli.

Konkurenci Kia Venga na rynku rosyjskim
Kia Soul
Nissan Note

Samochód jest przewidziany dla testu Avrora Autocenter, oficjalnego dealera KIA.


Autor: Maxim Sokolov
Zdjęcie: rzymski ostanin



 


 

Źródło: Magazyn Wheel [marzec 2011]