Test Drive Honda CR-V 2007-2009 SUV

Słowiańska szafka

Honda CR-V pierwszej generacji (indeksy fabryczne RD1 i RD2) były popularnie nazwane skrótem przez kredens. Pavel Leonov wymyślił różnorodność wyposażenia mebli. Zdjęcie: George Sadkov.
CR-V został po raz pierwszy wprowadzony w Japonii w 1995 r., A rok później zorganizowali swoją produkcję na rynku krajowym. W Rosji i Europie maszyny te pojawiły się dopiero w 1997 r., A z jedynym 2-litrowym silnikiem V-20V (128 KM), 4-biegową automatyczną skrzynią biegów i napędem na wszystkie koła z automatycznie podłączoną tylną osą (Factory Candation RD1) . Pięć mechaników prędkości zaproponowano tylko w 1998 r. Pomimo skromnego wyboru zapotrzebowanie na te samochody było ogromne, więc ich zgromadzenie zostało zorganizowane w różnych częściach świata Stanów Zjednoczonych, Kanady, Anglii i Filipin. Wszystkie dzielnice Zgromadzenia Japońskiego zostały oficjalnie dostarczone do Rosji, ale w 2000 i 2001 r. Brytyjczycy również zostali sprowadzeni. Miejsce urodzenia można rozpoznać przez Vin, dokładniej za pomocą pierwszych listów: JH mówi o japońskim pochodzeniu, SH o angielskim, odpowiednio 1HG i 2HG o amerykańskim i kanadyjskim i pad o Filipinach. Dodatkowe informacje o konkretnym samochodzie można zebrać ze specjalnej płyty, która wskazuje rodzaj silnika i podwozia. U Europejczyków jest przywiązana do lewego błotu w komorze silnika, w Amerykanach należy poszukać ramy chłodnicy.
Nasz i twój
CR-V, przeznaczony dla rynków rosyjskich i europejskich, jest prawie identyczny z każdym rosyjskim pakietem. Różnica jest głównie zmniejszona do braku klimatyzacji u niektórych Europejczyków, podczas gdy wszystkie sprzedawane z nami samochody były wyposażone w niego w bazie. Ponadto standardowe pakiety kierowcy i przedni pasażer, pełny pakiet elektryczny i środkowy zamek, obejmowały standardowy sprzęt. W przypadku dopłaty można było kupić felgi aluminiowe, właz w dachu i związkach.
Maszyny eurazjatyckie łatwo odróżniają się od odpowiedników od innych regionów, nawet nie patrząc na numery identyfikacyjne dla projektowania tylnej części ciała. Tak więc tablica rejestracyjna i tył tła z mgłą Europejczyków znajdują się na zderzaku, a koło zapasowe wisi na drzwiach pnia, podczas gdy liczba jest przymocowana bezpośrednio do piąty Ameryka Północna i Japonia, sygnały odwracania są zintegrowane z latarniami na tylnych stojakach, a rezerwa może znajdować się wewnątrz maszyny.
W pierwszych latach premiery zainstalowano czarne zderzaki, lustra i listwy, co było bardzo praktyczne w tłumie miasta, ale po przywróceniu 1999 roku zaczęły być malowane w kolorze ciała. W przednim zderzaku znajdowało się miejsce świateł mgły. Obudowa szturmów zaczęła być wykonana z plastiku (kiedyś była szmatką), przednie siedzenia zyskały bardziej rozwinięte wsparcie boczne, podświetlenie guzików i preferencji pasów bezpieczeństwa.
Następnie potencjalnym nabywcom zaoferowano nowy silnik B20Z, który wydał już 147 KM. To prawda, że \u200b\u200bmożna go uznać za nowe warunkowo, ponieważ wzrost mocy osiągnął jedynie zmiany w przerwach spożywczych.
SPRYTNY
Samochody sprzedawane na rynku amerykańskim miały własne konfiguracje LX, Base, Ex i SE (Edycja Specjalna). Oprócz elementów odblaskowych z przodu i tylnych zderzaków, kształt wiązki światła, urządzeń digitalizacyjnych w milach i fahrenheitach, amortyzatorach i zmniejszonym stopniu kompresji silnika (pod 92. benzyną), honda różniła się od analogów z innych krajów . Tak więc samochody w najprostszym wyposażeniu LX miały zarówno wykonanie pełnego, jak i na przednich kołach (indeks fabryki RD2), wytłoczone koła i raczej rzadką dekorację wewnętrzną. Samochody z napędem dla jednej osi wyposażały tylko automatyczną skrzynię biegów, podczas gdy wersja 4x4 można zamówić za pomocą mechaniki.
Sprzęt podstawowy został sprzedany dopiero w 1997 roku. W przeciwieństwie do LX, wszystkie te samochody miały napęd na 4 koła i ABS. W bardziej zaawansowanej konfiguracji ET do wszystkiego innego dodano felgi aluminiowe i centralną blokadę blokującą.
Cóż, Honda w najbardziej naładowanej wersji edycji specjalnej była już obnoszona przez skórzany salon, barwnik fabryczny i zderzak (choć nie całkowicie, ale tylko w górnej części), listwy i lustra. Nawiasem mówiąc, jako opcja dla wszystkich konfiguracji, oferowali dekorację drzewa, alarm bezpieczeństwa itp.
Proste i złożone
W Japonii pierwsza CR-V została wydana od października 1995 r. Do sierpnia 2001 r. I pomimo skromnego wyboru silników (a także na całym świecie, oferowali tylko jeden rodzaj silnika przed i po ponownym przesyłaniu) i transmisji), a transmisja) więcej niż dziesięć opcji.
Najprostsze konfiguracje specyfikacji pakietu L i B (nawet bez klimatyzacji) były dostarczane z poduszkami powietrznymi i ABS tylko jako opcjami, chociaż wymagany był przejazd do wszystkich kół i maszyny.
Bardziej zaawansowane opcje w pełni i wydajności pojawiły się po restryowaniu w 1998 r. I nabyte poduszki i mięśnie brzucha już w bazie, a ich wersje z prefiksem Navi były nawet wyposażone w system nawigacji. Posiadacze w pełni znakomity mogą cieszyć się dekoracją drewna i zamówić system VSA jako opcję, która zapewnia skoordynowane działanie ABS, 4WD, kontroli slajdów i TCS (system antyCircus), podczas gdy tylko TC są zadowolone z performa (opcjonalnie). Ale pocieszenie tego ostatniego było zbiorem zwiększonej sztywności i religii dachu.
Istnieją, ale całkiem rzadko, inteligentna konfiguracja scape i aktywna konfiguracja scape, które różnią się dodatkowymi symbolami zatrzymania, możliwą obecnością systemu nawigacyjnego i dekoracji wewnętrznej.
Bliżej ciała
Ogromna liczba samochodów jest reprezentowana na rynku wtórnym, wśród których dominują z USA i Japonii. Pomimo podobieństwa do europejskich analogów, mają własne kody wielu szczegółów, co z pewnością doprowadzą do problemów przy zamawianiu części zamiennych, ponieważ dealerzy nie mają odpowiednich katalogów. Ponadto struktura VIN japońskiego CR-V różni się od ogólnie zaakceptowanego, a to z kolei nie pozwala niewtajemniczeniom nawet określanie sprzętu fabrycznego samochodu. Lepiej (choć droższe) wybór Europejczyków lub samochodów sprzedawanych w Rosji za pośrednictwem oficjalnych dealerów.
 

Źródło: Magazyn „Jazda”