Saab Test Drive 9-5 2001-2005 Sedan

Cechy lotnicze

Saab. Podczas wzmianki o tej firmie rodzą się stowarzyszenia nieruchomości szlachetnych - lotnictwa. Chodzi o to nie tylko w tym samym samolocie, ale także w kompetentnej polityce marketingowej. To ona pomogła zachować wizerunek marki w Rosji nieznany - na przykład na początku lat 90. zdobyli tytuł chłopców, a Mercedes został kupiony przez tych, którzy chcieli nadać swój pożądany status społeczny dla rzeczywistego . Saab, ze wszystkimi niezwykłymi cechami technicznymi, pozostał samochodem dla tych, którzy cenią przede wszystkim styl. Jest to maszyna intelektualistów, którzy nie chcą mieszać z całkowitą masą.
SAAB 9-5 w wersji aero nie różni się bardzo od jej odpowiedników. Światła, niezbyt agresywna dynamika wyglądu, napięta, elastyczna linia ściany bocznej, nic zbędnego, wszystko jest podporządkowane jedności kształtu i zawartości. Cechy to tylko 17-calowe koła, których igły dzianinowe są stylizowane pod łopatkami turbinowymi (ponownie te wskazówki lotnicze!) Oraz schludne spoilery, które zapewniają 9-5 jeszcze większą szybkość i stabilność zewnętrzną.
Wewnątrz wszystko w tym samym stopniu jest racjonalne, nic nie wydaje się zbędne i nienaturalne - pomimo faktu, że salon jest ciągnięty przez skórę, a torpeda jest ozdobiona chwytliwym aluminium. Siedzisko ustawia się szybko i łatwo, jednak w najniższej pozycji chcę go nieco bardziej obniżyć, ale jest to już drobiazg. Kierownica, wyłożona perforowanej skóry, jest idealna w połączeniu z średnicą/sekcją, więc nie chcę odpuścić. Na czele pięknej tablicy rozdzielczej, prędkościomierza o nieliniowej skali - do 140 km/h, jest lekko rozciągnięty, a następnie zaczyna kompresować.
Po lewej stronie prędkościomierza znajduje się tachometr po prawej stronie, oprócz wskaźnika poziomu paliwa i wskaźnika wybranego trybu transmisji istnieje punkt ciśnienia doładowania - urządzenie w praktycznym sensie jest notoryczne (raczej hołd dla tradycji), ale bardzo interesujące jest jej przestrzeganie. Po lewej stronie kierownicy na torpedie znajduje się zewnętrzna jednostka sterująca światła, po prawej stronie znajduje się duży (nawet za dużo) przycisk odłączenia ESP. Na konsoli centralnej znajduje się głowica audio, która oprócz odbiornika kasety jest również gniazdem CD, a jednostka sterująca mikroklimatu w połączeniu z osobną kontrolą temperatury kierowcy i pasażera (która jest już postrzegana zgodnie z maszyną w maszynie tej klasy). Trochę po prawej - chowany uchwyt na kubek z bardzo przebiegłą kinematyką. Muszę powiedzieć, że pochylił się pod ciężarem pełnego słoika 0,33 litra - i spojrzeć na pierwszą poważną nierównomierność.
Na samym dole, już prawie między siedzeniami, znaleźli miejsce jako popielniczka, zapalniczka papierosowa, automatyczną dźwignię sterowania skrzynią biegów i gniazdo zamka zapłonowego (funkcja, która jest dość znana właścicielom SAAB).
Pasażerowie w drugim rzędzie nie będą w stanie narzekać, że zostali pozbawieni uwagi, w nogach i nad głowami jest wystarczająco dużo miejsca, ale więcej niż dwóch lepiej się tam nie zbierać - będzie niewygodne siedzenie na środku.
Dłoń z kluczem zapłonowym, z nawyku, rozciąga się pod kierownicą. Łapię się - co ja robię, bo to jest Saab! Strzałka tachometru drgnęła na tarczy i zamarła, nie osiągając znaku 1000 vol./min. Lekkie szelest - więcej, że silnik działa, nic nie wskazuje. Automatyczna dźwignia skrzyni biegów w pozycji D zaczyna się. Saab płynnie, ale silnie i bezzwłocznie, usunięty z miejsca. Natychmiast ujawniono, że z powodu wysokiego rufy przegląd w lustrze wewnątrzosiowym pozostawia wiele do życzenia, a gdy parking w odwróceniu nie zakłóci się z żadnymi czujnikami parkowania. Okazało się również, że w standardowych trybach ruchu zawieszenie jest bardzo wygodne, łatwo i cicho radzi sobie z małymi dziurami.
Automatyczne pudełko grzesza z dość dużym opóźnieniem, więc kiedy wyprzedzanie musiało zostać uruchomione - pomimo dobrego zasilania. Jeśli umieścisz pudełko w systemie sportowym, sytuacja znacznie się poprawi. Po naciśnięciu pedału akceleratora opóźnienie jest znacznie mniejsze, a Saab zaczyna spowalniać silnik, aby wyładować gaz. Jednak nawet w trybie sportowym i w przypadku systemu stabilizacji samochód odmówił ostrego zaczynienia i nie było pytania o włamanie się do wsuwania koła (najwyraźniej podczas wyłączania ESP system opaski na antyprop TSC pozostaje zaangażowany). Wszystkie wady zostały zrekompensowane stokrotnie podczas przyspieszenia od 70 km/h do 160 km/h - tylko huragan, i jest to najbardziej konieczne podczas wyprzedzania na podmiejskiej autostradzie.
Po przekazywaniu zakrętów Aero wykazuje dobrą stabilność, ale niewystarczający obrót jest niewielką rozbiórką przedniej osi, która jednak można łatwo kontrolować. Tak, bez specjalnych technik nie możesz umieścić tego samochodu w zakręcie na boki, nawet wyłączając ESP. Ponadto zawieszenie było miękkie dla trybów granicznych - istniało uczucie reakcji rozmytej. Kierowanie ma dobrą informację zwrotną, ale podczas obracania kierownicy pod kątem ponad 90 stopni istnieje awaria, która zakłóca wzajemne zrozumienie maszyny. Ale naprawdę podobały mi się hamulce - potężne, bardzo skuteczne, pozwalając nawet w krytycznej sytuacji zatrzymać samochód w razie potrzeby.
Na aero Saab 9-5 machając nim na morzu wzdłuż pustej autostrady, ciesząc się mocą i komfortem, a w nocy włączając tryb panelu nocnego, zobacz przed tobą w ciemności tylko szare wstążki drogi oraz strzałka prędkościomierza, która stwierdza fakt tak pożądanego ruchu w przestrzeni.
Tekst: Alexander Nadens
 

Źródło: Magazyn Motor [nr 8/2002]