Renault Laguna Test Drive od 2007 hatchback

Firestarter

Od dwudziestu minut stałem, patrzę na nią i nie mogę oderwać wzroku ... Rozumiem, że wyglądam jak kompletna idiota z boku. I co musi od dłuższego czasu odejść, że czekali na mnie od dawna, aby ją wyobrazić, powiedzieć ją i wysłać nas w tę krótką podróż. Ale nie mogę zmusić się do zrobienia tego kroku. Prawdopodobnie boję się jego nieodwołalności. W końcu, chociaż wciąż nie wie, że jestem dokładnie tym, na który czeka, patrzę na nią jako outsider, nieznaną jej, nie zauważa mnie, nie myśli o mnie, nie zwraca na mnie uwagi .
Prawdopodobnie na podświadomości spodziewałem się czegoś podobnego od Renault od momentu, gdy po raz pierwszy zobaczyłem zdjęcia Initiale'a. Ponieważ Initiale był zbyt jasny, aby stać się częścią historii. Ta dynamiczna sylwetka miała być gdzieś ucieleśniona i prawdopodobnie przede wszystkim pomyślano o dużym samochodzie reprezentatywnym, który w rzeczywistości był sam inicjał. Jednak wtedy wszystkie umysły były zajęte przez futurystyczne awantury, potem nagle pojawił się awangardowy Vel Satis, i w pewnym momencie wydawało się, że są zapomniane o Initiale. Być może jest to niewybaczalne, ale w zgiełku opuściłem nowości paryskie, 2000, dealera samochodowego, właśnie usłyszałem, że zadebiutowałem nowej Laguny, ale nawet nie widziałem zdjęć. I pierwszy, który widziałem, i natychmiast żyje, kombi. Laguna-Universal szalenie mi się podobało, szczególnie wnętrze i niezwykle elegancka deska rozdzielcza w jego zwięzłości, zarysowanej, zarysowanej, bez najmniejszej nutki nadmiaru linii.
A teraz przede mną jest już Laguna-Hatch-Bek. Salon jest wygodny, lekki i przestronny, tylko toczące się z tyłu dach lekko ogranicza pasażerów tylnego siedzenia na wysokości. Panel urządzenia dzieło sztuki! I bardzo dobrze jest, że jest to niedrogi sprzęt: szlachetne lakoniczność panelu nie narusza obfitości dodatkowych przycisków. A pokrywę konsoli na drodze może być zamknięta, kontrolując akustykę z pilota pod kierownicą. Istnieje wiele różnych nieoczekiwanych udogodnień. Pod przednimi siedzeniami znajdują się pudełka na drobiazgi, a ja jeszcze nie spotkałem tak dowcipnego boksu w środkowym podłokieniu. Pod górną osłoną haczyka znajduje się inny, z formowaną wgłębieniem pod telefonem komórkowym i małym okrągłym otworem, a na dole pudełka standardowa rozeta 12 woltów. Oznacza to, że możesz umieścić telefon na najwyższe piętro, podłączyć go do ładowarki do sieciowej sieci, przechodząc drut do otworu. Dowcipny!
Chociaż przestrzeń z tyłu jest dla mnie wystarczająca, długie, sadzimy przedszkole na tylnym siedzeniu, utopione z tyłu siedzenia na głowie, dzieci są w sam raz. Nie boję się zostawić ich tu w spokoju: zamki nie są konieczne, aby szukać blokowania dzieci, jest scentralizowane (!), A okna, chociaż są blokowane przez ten sam przycisk, są wyposażone w kontrolę urodzeń system. Teraz siedzimy dorośli. Jest to dla mnie bardzo wygodne, pomimo mojego niezmiennego wzrostu. Jak stół płaski, autostrada biegnie z miasta na południowy wschód, obok wiosek malowniczo rozproszonych wzdłuż okolicznych wzgórz. Laguna łatwo podnosi wysokie tempo ustawione przez stałych mieszkańców ekstremalnego lewego paska: w przeciwieństwie do oczekiwań, silnik 1,8 litra ma wystarczający margines przyczepności, co pozwala mu przyspieszyć podczas wyprzedzania. Ale po dotknięciu spoczywa, wymaga rewolucji! Ale w 2000 r. Strefa zaczyna się pewnie, a nawet na samą górę.
Przy dużej prędkości Laguna jest bardzo stabilna. Ani plotka o oponach, ani gwizdek rozpisanego powietrza nie wnikają w salon. Wraz z równomiernością postępowego ruchu stwarza to poczucie niezwykłego komfortu podróży, nie zawsze charakterystycznej dla wielu dużych samochodów. Nawet w mieście doceniliśmy wspaniałą gładkość kursu, ale baliśmy się, że zostanie on zwinięty na tylnych siedzeniach, szczególnie z załadowanym bagnem. Ale tak się nie dzieje, Vive Les Ingenieurs Francaisses! Autostrada idzie dalej na południe, a my wyłączamy się, a po pewnym czasie nasz utwór zwęża się do dwóch pasów, z których jeden jest nadchodzący. Ta droga typowa dla środkowej Rosji była kiedyś płaskim betonem. Następnie, już zrujnowany, był pokryty warstwą asfaltu, a teraz w niektórych miejscach asfalt opuścił betonową podstawę, tworząc ogromne łyse plamy. Nie wpływa to jednak na nasz komfort: zawieszenie działa idealnie, nie tracąc ciała, ani silne ciosy, ani nieprzyjemne wibracje.
Droga unosi się na wzgórza, a następnie schodzi na nizin. Silnik poradziłby sobie z tym bez trudności, ale mocno załadowany, a nie pierwsza świeżość Kamaza, w chmurach dymu wyrobu szturmującego każdy wzrost, powodując zmniejszenie prędkości. 1,8 litrów nadal nie ma 2,5, a nasze ładunek nie jest tak małe, ponieważ mamy pięć lat i chociaż trzy na pięcioro dzieci, bagażnik jest ładowany pod pokrywką. Więc podczas wyprzedzania stylowej dźwigni skrzyni biegów musisz ciągle się kontaktować. Och, ten tradycyjny długoterminowy pedał sprzęgła dla Renault! A najwyraźniej szeroki pedał hamulca jest taki sam jak w samochodach z automatycznym pudełkiem, czasem nie, nie, i złapie się po wyjściu nogi z pedału akceleratora. Przy dużych prędkościach głos silnika jest usłyszany w kabinie, ale dźwięk jest czarny, a dziarska, sportowa barwa wydechu podnosi nastrój.
Przejście teren kończy się, a droga zagniecznia wzdłuż stepu, daleko wokół wioski i wiosek. Wiatr stał się dla nas boczny i, co dziwne, jest dobrze odczuwalny na kierownicy małej, ale zauważalny wysiłek należy przeciwdziałać, w przeciwnym razie samochód powoli odbiera kurs. Kierownica tutaj jest ogólnie bardzo pouczająca, czasem nawet za dużo: ręce odczuwają nie tylko stromość obracania, ale także dziury drogowe i krzywiznę profilu. Laguna reaguje na zwrot kierownicy z niewielkim opóźnieniem, ale bułki są małe. Ale nasz samochód ma 16-calowe koła i już wiem od kolegów, które 17-calowe z 45-procentowymi oponami profilu, dodając ostre samochód w reakcjach, wcale nie czyni go tutaj świetnym zawieszeniem!
Już w ciemności wchodzimy do miasta i powoli poruszamy się po oświetlonych ulicach, od czasu do czasu pozwalając licznym pieszym w świąteczny wieczór. Przejścia, zmaltretowany asfalt podjazdów z dzieciństwa ... Dzieci radośnie przeżuwają: przy wejściu na dziedziniec znajduje się dziadek i wstrząsa głową, patrząc na samochód. Cześć tato! ..
Tekst Ivan Petrov
Zdjęcie Alexander Nozdrin
 

Źródło: Samochody