Test Drive Honda CR-V 1996-2001 SUV

Małe przyjaciół prawdziwych kobiet

Kilka stron, zanim będziesz mógł zapoznać się z testem czterech bardzo drogich (50-80 tysięcy dolarów) SUV-ów. Nie czekając na kolejny numer magazynu, oferujemy kolejną serię na ten sam temat trzech japońskich, znacznie tańszych, parkietowych pojazdów.
Wśród Toyota Rav4, Honda Cr-V i Suzuki Grand Vitara nie ma mało znanych początkujących. Toyota Rav4, słusznie uważana za przodka drogi All -Terrain Vehicle, jest reprezentowany przez model najnowszej, drugiej generacji. Popularny Honda CR-V na całym świecie na rosyjskim rynku drugi rok z rzędu, z pewnością zajmuje drugie miejsce pod względem liczby samochodów sprzedawanych wśród nowych importowanych SUV-ów. Suzuki Grand Vitara i za granicą, a my jesteśmy poszukiwani jako jeden z najtańszych jeepów (nie licząc koreańskiego Kia Sportage i rosyjskiej Niva).
Projekt i układ
Wszystkie trzy samochody, bez zgłaszania statusu pełnych oszustów, nie mają nic wspólnego z konwencjonalnymi samochodami (z wyjątkiem jednostek mocy) w projekcie i układzie). Oznacza to, że ich ciała i wisiorki, w przeciwieństwie do, powiedzmy, Subaru Forester, są zaprojektowane od zera i biorąc pod uwagę działanie poza drogą. Suzuki Grand Vitara: korpus ramy, podłużny silnik podłączony, jeśli to konieczne, nieuzasadniona tylna oś, jest najbardziej tradycyjnie kompilowana w obecnym odporności. Reszta używa konstrukcji nadwozia podtrzymującego, poprzecznych jednostek mocy i całkowicie niezależnych zawiesin. Mają cały napęd do koła albo włączony (Toyota), albo automatycznie podłączona tylna oś podczas ślizgania się z przednimi koła (Honda). Do testowania wybraliśmy najpopularniejsze modyfikacje pięciu z dwóch silników i automatycznych skrzyni biegów.
Wygląd zewnętrzny
Wszystkie trzy japońskie jeepy robią zupełnie inne wrażenie zewnętrzne. Toyota wyróżnia się najbardziej niezapomnianym i ekspresyjnym wyglądem. Pojawienie się RAV4 dokładnie odpowiada celowi samochodu nie jest pojazdem wszechstronnym do ciężkiej pracy w terenie, ale transport na surfowanie, narciarz lub fan rowerów górskich. Zgodnie z tym, w projekcie samochodu, odzwierciedlono zarówno proporcje terenowe, jak i motywy sportowe. W nowym RAV4 projektanci udało się zdać trudno kompatybilne cechy: funkcjonalność, harmonijne i oryginalne. Pod tym względem nowy RAV4 jest godnym krewnym imponującej małej Toyoty Yaris.
Projekt Hondy CR-V oparty jest na innych zewnętrznych powściągliwości i zwięzłości. Z wyjątkiem zewnętrznego usuwania zapasowego, Honda jest pozbawiona wszelkich atrybutów terenowych. CR-V sprawia wrażenie czysto praktycznego, skromnego, ale eleganckiego wagonu kombi, który nie twierdzi, że jest Playboy. I, jak pokazuje dobra sprzedaż tego modelu, czysto cały pojazd terrain jest daleki od ważnego dla wszystkich nabywców karkietów.
Być może mniej niż inni byli zadowoleni z pojawienia się Suzuki Grand Vitara. Zwykłego wagonu stacji, znacznie ważonego przez masywny dolny bandaż (zderzak pomalowany w kolorze ciała, niszach koła i podkładkach do drzwi). Wydaje nam się, że pierwsza generacja Suzuki Vitara była jeszcze bardziej interesująca.
Jeśli w zewnętrznym projekcie samochodów ekspresyjność i rozpoznawanie mają ogromne znaczenie, to w stylu wnętrza dla wielu jest to ważniejsze, spokojne dyskretne, których nie można zapamiętać, ale niczego nie irytują. Takie podejście jest charakterystyczne dla projektowania wnętrz tak wielu japońskich samochodów, w tym Hondy CR-V i Suzuki Grand Vitara. Projektowanie przednich paneli tych samochodów, różniących się konturom i detalami, pozostawia bardzo podobne wrażenie. W Hondzie CR-V jest nieco bogatszy ze względu na poziomą wkładkę wykonaną z miękkiego plastiku o jaśniejszym odcieniu. Jestem mile zaskoczony skórzaną dekoracją salonu. Suzuki używa tylko twardych tworzyw sztucznych o miękkim wyglądzie typu, który z powodzeniem naśladuje miękką powierzchnię.
Dekoracja wnętrz Toyota RAV4 wykorzystuje również twarde podróbki o wysokiej jakości do miękkich tworzyw sztucznych, ale ogólnie projekt jest jasny, w sportowym duchu. Styl wnętrza nowego Rav4 lubił bardziej niż konkurentów, chociaż nie można nie krytykować srebra, ale wyraźnie nie z prawdziwego aluminium nakładki na konsoli centralnej.
Ergonomia, pojemność
Przechodząc od wyglądu do ergonomii miejsca pracy kierowcy, natychmiast zauważasz, że główna różnica w formie i sztywności siedzenia. W RAV4 wskaźniki te są optymalne, siedzenie jest dogodnie pokryte ciało i zapewnia dobre wsparcie boczne. Suzuki jest zbyt miękki, amorficzny. CR-V ma nadmiernie wypukły lędźwiowy tył z tyłu siedzenia i niewystarczające wsparcie boczne. Jednak dzięki korektowi siedzenia (najwięcej Honda CR-V ma je) i kolumnę sterującą (tylko przez nachylenie) poszukiwanie wygodnej pozycji pracy we wszystkich trzech samochodach nie powoduje znacznych trudności. Kolejna oczywista różnica dotyczy lokalizacji automatycznego wyboru pudeł w Honda CR-V, jest amerykański w kolumnie sterującej, w Suzuki i Toyota w Europie między siedzeniami. Lokalizacja europejska wydaje się dla nas wygodniejsza, chociaż przy braku trybu przejścia ręcznego, nie ma to znaczenia. Ale przeniesienie dźwigni do kierownicy uwalnia przejście między siedzeniami, chociaż możliwość spaceru po kabinie w małym samochodzie trudno uznać za ważną zaletę.
Najbardziej pojemnym samochodem powinien był najbardziej spektakularny samochód, najdłuższy zarówno w podstawie, jak i wymiarach. Bardziej niespodzianka dla Toyoty Rav4 stała się większą niespodzianką. Przestrzeń nóg tylnych pasażerów w obu samochodach jest godna dużych sedanów klasy E, choć pod warunkiem, że Toyota ma tylne siedzenie jak najwięcej. Należy tutaj zauważyć, że oprócz regulacji tylnej części tylnego siedzenia RAV4 ma również bardzo skuteczną regulację podłużną, która przenosi drugi rząd siedzenia z powrotem do 150 mm. Jednocześnie wolumen bagażu zmniejsza się z 500 litrów do 400 litrów, niemniej pozostając nieco więcej niż Honda CR-V. Faktem jest, że RAV4 ma większą głębokość bagażnika, a CR-V ma część wysokości bagażnika zajmuje składany stół pikników. Należy zauważyć, że tylne siedzenia w RAV4 mogą nie tylko złożyć, ale także wydostać się z samochodu. Suzuki Grand Vitara jest gorszy od zarówno konkurentów pod względem długości kabiny i objętości bagażnika.
Dynamika przyspieszenia, obsługa, hamulce
W dynamice przyspieszenia wśród uczestników tego testu są dwóch liderów (Toyota i Honda) i jeden outsider (Suzuki). W rzeczywistości RAV4 mógłby stać się jedynym zwycięzcą, gdyby nie zwiększona troskliwość automatycznej skrzyni biegów podczas przejścia na tryb kopania świtu. W Hondzie CR-V reakcja pedału na podłogę jest wywoływana szybciej i gładsza. Suzuki grzeszy również z przemyśleń karabinu maszynowego, ale jest to również pogarszane przez oczywiście niższe możliwości silnika. Po zorganizowaniu zaimprowizowanych konkursów na krętej i rozładowanej autostradzie podmiejskiej, upewniliśmy się, że Honda i Toyota mogą pozostać na równych warunkach, a Suzuki jest w tyle. Oczywiście nie tylko możliwości jednostek energetycznych, ale także charakterystyka sterowania tutaj.
Nawiasem mówiąc, wyrównanie jest uogólnione w zakresie kontrolności, jak w dynamice przyspieszenia, z jedyną różnicą jest to, że opóźnienie Suzuki jest jeszcze większe. Honda i Toyota wyróżniają się dobrym zachowaniem pasażerskim na solidnej drodze. Co więcej, Toyota jest nieco bardziej ostra, nieco bardziej ostra reakcja na obrót kierownicy (wrażliwość na kierownictwo), nieco mniej niż przechylenie ciała w zakręcie. Ale Honda CR-V ma również zaletę bardziej zrozumiałego efektu reaktywnego (zawartości informacji) sterowania. Suzuki jest postrzegany jako samochód należący do poprzedniej generacji. Kierowanie jest mniej dokładne, z powolną wrażliwością i słabą informacją. Szybki ruch wzdłuż niedoskonałego asfaltu wymaga ciągłego sterowania, a nieregularności w zakręcie są uporządkowane. Suzuki może nadal wygrać w porównaniu z klasykami Vaz, ale nie z nowoczesnymi analogami.
Może to być jedyna nominacja tego testu, w którym trudno jest podkreślić liderów, a opóźnienie są właściwości hamowania. Wszyscy rywale są wyposażone w systemy ABS, które nie spowodowały żadnych znaczących skarg.
W przypadku jednolitego ruchu wszystkie trzy samochody są dość cicho, ani aerodynamiczne odgłosy, ani dźwięk toczenia opon, ani głos silnika nie są szczególnie zirytowane. Ale z intensywnym przyspieszeniem obraz zmienia się dramatycznie. Toyota tylko nieznacznie zwiększa miękką barwę silnika, podczas gdy silniki Honda CR-V i Suzuki Grand Vitara wyrażają swój protest, a Suzuki robi to szczególnie ostro.
W porównaniu z konwencjonalnymi samochodami wszystkie trzy SUV -ów parkietowe charakteryzują się zwiększoną intensywnością energii zawiesiny, co pozwala im przełknąć znaczące wady na naszych drogach bezboleśnie. Jednocześnie ostre drobiazg jest przekazywane dość wyraźnie. Zasadniczo pod względem gładkości przed Hondy, z niewielkim opóźnieniem za jej Toyoty, a Suzuki opóźnia się za nimi.
Zdolność krzyżowa
W sekcji drożności Suzuki Grand Vitara był w stanie częściowo zrekompensować straty w poprzednich nominacjach tego testu. Główna zaleta Suzuki w obecności obniżającego się koła, co pozwala w szczególnie trudnych warunkach poruszać się w trybie ciągnika. Ponadto Grand Vitara ma największy kąt wejścia i sztywno podłączony napęd na przednie koło.
Drugim co do wielkości, ze względu na automatyczne blokowanie centralnej różnicy i tylnej różnicy zwiększonego tarcia, jest Toyota Rav4. Tak, a w geometrycznej drożności RAV4 jest tylko nieco gorszy od Suzuki.
Toyota Rav4
+ 
1. Ekspresyjna konstrukcja
2. Wykonalność
3. Dynamika przyspieszenia
4. Non -smell
 
- 
1. Wysoka cena
 
Honda cr-v
+ 
1. Wykonalność
2. Dynamika przyspieszenia
3. rozsądna cena
 
- 
1. względne
słabe poza -roadami
 
Suzuki Grand Vitara
+ 
1. Niski
cena £
2. Zalety
w zdolnościach krzyżowych
 
- 
1. Wady
sterowalność

Słabsza ze wszystkich w terenie jest Honda CR-V z najdłuższymi zwisami ciała, najmniejszymi kątami strony wejściowej i bez zamków. To prawda, że \u200b\u200bjesteśmy przekonani, sprzężenie hydrauliczne łączące napęd tylnych koła działa wystarczająco szybko po rozpoczęciu przedniego poślizgu, ale fakt z poślizgu w krytycznych warunkach może stać się przeszkodą nie do pokonania. Mała uwaga: jeśli zdecydujesz się przetestować granice drożności żadnego z tych samochodów, pamiętaj z góry, że żaden z nich, jak mówią, nie jest odpowiedni dla naszej dziedziny.

Wyniki
Podsumowując wyniki tego testu porównawczego, wydaje się sugerować oczywisty wniosek: Toyota Rav4 i Honda CR-V prowadzą prawie nozdrza w nozdrze z wyraźnym opóźnieniem Suzuki Grand Vitara. Co więcej, Toyota wciąż wyprzedza Hondę, przynajmniej ze względu na świeżość, nowość i większą ekspresję zewnętrzną. Ale to wszystko, z wyłączeniem ważnego czynnika wartości. Pięciodrzwiowy RAV4 z automatem kosztuje nieuzasadnione wiele 37 tysięcy USD, CR-V z 27 900 tysięcy i Grand Vitara zaledwie 24 tysiące. Okazuje się, że wybierając CR-V zamiast RAV4, możesz zaoszczędzić na Peugeot 206 za Peugeot 206 Małżonek i różnica między Toyotą i Suzuki pozwala liczyć na zakup Skody Octavia. Oczekuje się, że cena RAV4 zostanie ustalona na nowy, a następnie zostanie zmniejszona, ale teraz najbardziej rozsądnym kompromisem jest zakup Hondy CR-V. Jeśli chodzi o Suzuki Grand Vitara, taka cena o całkiem akceptowalnej jakości jest dużym plusem. Jako umiarkowanie droga alternatywa dla trzech bohaterów naszego ciasta, możesz zaoferować Land Rover Freelander i Subaru Forester. Freelander wyróżnia się zewnętrzną ekspresją w terenie i leśnikiem, zwłaszcza silnikiem turbosprężarki, wyborem entuzjastycznego kierowcy.
Roman Sergeev
Zdjęcie Alexander Nozdrin
 

Źródło: Samochody