Test Drive Ford Mondeo Sedan od 2007 roku sedan

Żart

Pamiętaj, jak w tym żartie: niegdyś niemiecki, Amerykanin i Anglik. Ponadto możliwe były improwizacja. Mamy więc prawie anegdotę: Francuz, Japoński, szczeniak i cóż, powiedzmy, środkowa Europejska.
 
Za pomocą metody wykluczenia możesz łatwo zrozumieć, że przeciętny Europejczyk zadzwoniłem do Forda Mondeo. Podczas gdy narodowość pozostałych trzech uczestników testu nie powoduje wątpliwości, Mondeo nie jest tak proste. Ford pierwotnie amerykański. M Większość Mondeo jest produkowana w fabryce w belgijskiej Gence. A siedziba Forda Europy (a Mondeo jest przede wszystkim skierowana do starego świata) znajduje się w Kolonii Niemieckiej. Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe, proponuję uznać Mondeo za niemiec w momencie czytania tego artykułu. Co więcej, jak się okazało w wyniku tego testu, w jego nawykach ten sedan jest najbliżej samochodów z Niemiec.
Do naszego testu wybraliśmy cztery sedany klasy D na najwyższych poziomach wyposażenia. Dwa z nich (Honda Accord i Citroen C5) pojawiły się stosunkowo niedawno na rynku rosyjskim. U rywalizacji dla początkujących wzięliśmy najpopularniejszego Forda Mondeo i sprawdzonego weterana Volvo S60. Wszystkie samochody są napędem przednim, z wyjątkiem Volvo, modyfikacja 2.5T jest dostępna tylko z AWD All -Wheel Drive. Ale silniki dla każdego smaku. Honda ma atmosferyczne 2,4 -litrowe cztery, w Citroen V6, również bez wzmocnienia. Cóż, Volvo i Ford są wyposażone w korporację w linii piątej z turbiną. Ale pomimo różnorodności projektów delta o maksymalnej mocy wynosiła tylko 19 KM. Od 190 sił w akorcie do 220 TU w Mondeo.
 
Jeśli teatr zaczyna się od wieszaka, to samochód z dźwięku, z którym drzwi otwierają się i zamykają. Citroen tutaj jest poza konkurencją. Drzwi są uderzone, za zgodą. Aby dopasować monumentalny wygląd. Masywna brama Volvo również nie jest daleko w tyle. Jedna zła ręka tutaj nie dotyczy naturalnego przyczepności. Ale drzwi Accord i Mondeo pompowały wrażenie, że mały brownie osiedlił się w środku, a raczej maszyna, która puka do puszki. Nawiasem mówiąc, już pod dźwiękiem zamykających drzwi można ocenić ogólną izolację dźwiękową samochodu, która została potwierdzona podczas testu. Ocena projektowania jest subiektywną rzeczą. To, że szewc jest dobry dla krawca, jest zły. Ale fakt, że Honda i Citroen są świeże, a zatem bardziej interesujące, nie ma sensu spierać się. Ponadto Accing wygląda bardzo dynamicznie. Charakterystyczna strzała sylwetki, którą odziedziczył po modelu poprzedniej generacji, lubi ją.
A Citroen, tradycyjnie dla Francuzów, jest niezwykły. Oto oryginalny przód z ogromnymi reflektorami i podwójnym szewronem w całej szerokości oraz wklęsłe tylne okno i pulchne boki. Szalone. Projekt Forda, który wydawał się prawie rok temu prawie awangardowy, stał się dziś zdezorientowany i nie jest już objawieniem. Ponadto nie jest w stanie ukryć wielkości segmentu segmentu D, nawet w kolorze białym. Jednak Mondeo wygląda dość elegancko.
Cóż, Volvo to Volvo. Klasyk dla konserwatystów, który w naszym przypadku jest rozcieńczony wspaniałym aerodynamicznym zestawem do ciała i pięknymi kołami. Okazało się sportem!
Klasyczny nastrój wspiera również wnętrze Szweda. Pulpit nawigacyjny z miękkim zielonkawym podświetleniem i metalizowanymi łuskami wygląda i odczytuje idealnie. Gruby bajgiel kierownicy jest przyjemnie w jego dłoniach. Centralna konsola z rozpraszaniem wielu przycisków witam z przeszłości. Jakie są tylko analogowe zwroty częstotliwości w radiu (tak przy okazji, nie rozpoznając formatu mp3). Ale nie staje się to mniej wygodne, a człowiek rozmieszczenia przepływów powietrza jest niezrównanym znaleziskiem. S60 Salon jest najwyższą jakością i przytulną. Na miękkim, wysokim krześle czujesz się jak kominek w domu. A nawet gotowy zapomnieć o braku wsparcia bocznego. Pokój i pokój. To po prostu zatłoczone. Szczególnie za nią. Osoba będzie tam niewygodna ze wzrostem powyżej średniej.
Mondeo jest łatwiejszy. Srebrne plastikowe panele, w których przynajmniej wszystkie przypominają aluminium, które są zaprojektowane, aby naśladować, a po naciśnięciu całkowicie oddychają, mogą nawet płakać. Urządzenia są podobne do zabawki, a wyświetlacz kolorów HMI między nimi nie wydawał mi się szczególnie przydatny. Teraz, jeśli była na nim nawigacja. Nie w języku niemieckim? Ale potem inteligencja jest wykończona dobrym miękkim plastikowym ciemnoniebieskim, a skórzana kierownica jest niemal optymalną krzyżową sekcją. W tej samej kolorystyce powstają również siedzenia z połączoną tapicerką. Boczne rolki są opracowywane zarówno na poduszce, jak i z tyłu, ale nadal nie ma wystarczającego wsparcia dla ramion. Ale to, co Ford prowadzi bezwarunkowo, znajduje się w rezerwacie przestrzeni dla tylnych pasażerów, rzucając stopę na nogę. Nic dziwnego, ponieważ Mondeo ma najdłuższy rozstaw osi w naszym kwartecie 2850 mm.
Wnętrze C5 z roszczeniem. Stałe piasty kierownicy, osobna regulacja kierunku powietrza dla kierowcy i pasażera, cud schludnej z ciekawą grafiką, elegancka dźwignia karabinu maszynowego z krętym rowkiem i, co najważniejsze Cała czwórka. Są dość twarde i niskie, co jest nietypowe dla Francuzów. Chip do przeżywanych pasażerów pochyla się nad górną częścią pleców. Pomaga to doskonale dostosować krzesło na prawie każdej figurze. Jakość materiałów i regulacja paneli sprawiły, że ogromny skok do przodu w porównaniu z przeszłością C5. Jest mnóstwo miejsca. Nawiasem mówiąc, Citroen jest również dyplomem. Jego podstawa jest tylko 35 mm krótsza niż Mondeo. Niemniej jednak plecy jest namacalnie bliżej.
Siedzę w Hondzie i znajduję się w statku kosmicznym. Mała trzypokowa skórzana kierownica z utopionym piastem, jak ster. I za nim ostrza ręcznego trybu karabinu maszynowego. Szczera nuta sportu! Urządzenia ze srebrnymi pierścieniami zachęcająco świecące czerwone. Ale prawie nie widzę ich krawędzi kierownicy w dolnej pozycji jest nakładana przez prędkościomierz od 60 do 220 km/h i cały obszar roboczy tachometru. Centralny panel będzie kontynuowany jak skrzydła. Wnętrze porozumienia jest tak ostre jak jego wygląd. Uważa się, że posiekali jeden toporem, a potem pracowali jako ten sam dłuto i strzały z koszuli. Wszystko byłoby w porządku, ale Honda stoi za jakością. Dużo twardego plastiku, a ta srebrna kobieta wcale nie jest dobra. W przypadku samochodu o przebiegu około 7000 km kabina wyglądała zbyt odrapana, a krzesła nieustannie wcisnęły się w plecy znacznie wyżej niż dolne plecy.
Wygląd Hondy odpowiada treści. Szybki, spiczasty wygląd wymownie mówi o sportowym charakterze samochodu. Z jednej strony jest to dobre. Porozumienie kierownicze jest najbardziej przezroczyste i największe, ale odpowiednio rosnący wysiłek. Przyspieszenie, pomimo najsłabszego 201 silnego silnika, to gorąca krew. Automatyczna maszyna zapewnia najszybsze przełączanie, ale grzechy z faktu, że czasami utrzymuje dużą prędkości na zbyt długie, i możesz tylko zmusić ją do zmiany ręcznie. Na płaskiej drodze zawieszenie doskonale spełnia swoje zadanie dla sedana prawie bez rzutów w kolejce, dobrze stoi na łuku, pokazując małą, ale raczej ostrą rozbiórkę, którą można łatwo dostosować do zrzutu gazu i ruff kierownicy koło.
Z całej czterej Accord pokazuje ostrą kontrolę. Ale liczenie na to następuje, gdy tylko zakończy się idealna powłoka. Nawet trafienie na linii znakowania jest doskonale odczuwalne, nie wspominając o poważniejszych nierównościach, które obfitują w nasze drogi. Trząsa to, że wątroba z śledzioną okresowo zmienia miejsca. RUN ma ciągłe szarpanie kierownicy. Musisz złapać samochód. Nie podobała mi się podłoga gazu: aby ścisnąć go do kopnięcia, musisz prawie położyć go na podłodze. Jest to niewygodne, zwłaszcza jeśli rozmiar nogi jest mały. Hamulce mają niewielkie roszczenie. Po wolnym przejściu pracownik zaczyna zbyt ostro. Jest to szczególnie denerwujące w korkach z niską prędkością. Podczas hamowania z dużych prędkości nie ma problemów, spowolnienie jest łatwe do dawki na progu działania ABS.
Volvo jest przeciwieństwem Hondy. Miękki, spokojny samochód. Adaptacyjny cztery C w trybie komfortu (przy okazji, poziom sztywności amortyzatorów w trybie wygodnym można ustawić za pomocą menu komputerowego na pokładzie) kołysze pasażerów na falach asfaltu, tworząc spokojny nastrój. W kabinie jest cisza, izolacja hałasu jest jedną z najlepszych w klasie. I nagle huk!. Ale nie było poważnej jamy. Znamy już tę funkcję zawieszenia Volvo. Ostre nieprawidłowości są podawane zawieszeniu i sterowaniu. Z czasem przestajesz nawet zwracać uwagę. Ale wciąż nieprzyjemne. Rozczarowane sterowanie jest obojętne na informacje nie jest bogate. W trybie sportowym (który jest włączony do klucza na konsoli centralnej), cztery z bułek i brzęki są wyraźnie zmniejszone, ale S60 pozostaje bardzo wygodny samochód. Jednocześnie 210 sił jest sparowanych z pięcioma prędkościami automatycznej maszyny szybko i płynnie przyspieszają samochód, pod stłumionym dziwnym silnikiem, a całe napęd na koła znacznie zwiększa stabilność, szczególnie na śliskiej drodze.
Citroen ma 5 KM. Więcej poza tym ma szóstkę w kształcie litery V. Jedynym plusem silnika jest piękny baryton, ledwo przebijanie doskonałej izolacji dźwiękowej. Ale przy przyspieszeniu C5 przegrywa z rywalami. Wadą tego jest duża masa i leniwa automatyczna maszyna - nawet w trybie sportowym. Ale wykonuje swoją pracę gładko, prawie niezauważalnie. Dzięki hydropneumatycznemu zawiesinowi Hydrative 3+ Citroen, najwygodniejszy samochód ze wszystkich prezentowany na tych stronach. Ale nie ma wolnych ciast, jak to nie jest, więc podczas jazdy w trybie domyślnym stale odczuwa się zawieszenie. Coś poniżej wydaje się, że żyje jego życiem, jednak dobrze sobie radzi z głównym zadaniem nie drżania.
 
W trybie sportowym zawieszenie staje się bardziej zebrane i elastyczne, ale uczucie niepowodzenia nie opuszcza samochodu. Nie oznacza to jednak, że za kierownicą C5 nie może się słynnie wdawać się w zakręty. Jest to możliwe, ale niski poziom sprzężenia zwrotnego na kierownicy zakłóca dotyk, a ponownie masę. I istnieją tępe ciosy dotyczące nieprawidłowości. Mimo to ćwiczenia w stylu pierścienia wyścigowego nie są dla tego samochodu. Dowodzi to również systemu stabilizacji, który nie jest zamknięty z prędkością powyżej 50 km/h. Ale hamulce C5 są wspaniałe: szybko zatrzymują samochód i pozwalają dokładnie dawkować wysiłek. Citroen Trucker. Idealnie jest spieszyć się na duże odległości.
Mondeo wydawał się najbardziej zrównoważony. Miejscowa czteroosobowa syntetyczna, żywa. Oczywiście jest to zasługa manualnej skrzyni biegów i mocnego silnika 220 (jest to modyfikacja silnika Volvo Five -cylindra). Ale uczciwie warto powiedzieć, że pedały przyczepności i dźwignia skrzyni biegów dla Forda są duże. Ale dźwignia kończy się wyraźnie z programów i przyzwyczajasz się do szybkiego chwytania. Ale chodzi o to, że nie jest to nawet para silnika. Postać Mondeo zależy od kompromisowego zawieszenia i kierownicy, które przy mniejszym wysiłku niż w Accord nie mówi kierowcy. A kompromis zawieszenia polega na tym, że nawet na 18 kołach pozwala ci się spieszyć przez doły, w których Citroen i Volvo zostaliby trochę rzucone, a Accord po prostu wstrząśnąłby duszą z własnej pasażerowie.
Oczywiście Ford reaguje na rutyny i stawy jezdni, ale robi to znacznie płynniejsze. A w kolejce Mondeo zachowuje się azartowo, znacznie kłując tylną oś. Po odłączeniu systemu stabilizacji niewielka rozbiórka następuje najpierw, a następnie łatwo kontrolowana przesuwana ze wszystkimi czterema kółkami. Ogólne wrażenie hałasu z dużą prędkością trochę psuje się (pamiętasz rozmowę o drzwiach na samym początku?). A głos silnika jest tu wyraźniejszy niż na Volvo. Ale z tą postacią jest nawet w garniturze.
Być może teraz opowiedzieliśmy żart do końca. Podobnie jak przytłaczająca liczba takich historii, mógł nie być zbyt zabawny, ale uczciwy i aktualny. Samochody są w rzeczywistości inne i wydaje się, że przy właściwym wyborze każdy z nich może stać się odzwierciedleniem postaci i wartości ich właściciela. Wszyscy ustalą dla siebie, co jest preferowane: sztywność i wyraźne sport japońskiego porozumienia, domowe szwedzkie Volvo, pierwotny wygląd i francuskie wyrafinowanie Citroen lub niemieckiej równowagi i najniższej ceny Mondeo. Cóż, ci, którzy nie mogą żyć bez szczegółów i liczb, wysyłamy, aby zapoznać się z naszymi szacunkami.
Dmitriry Krotov

 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

Źródło: Magazyn Motor [grudzień 2008]