Test Drive Ford Fiesta 5 drzwi 2005 - 2008 Hatchback

Na cześć małego lwa

Przybył na rynek krajowy z hałaśliwymi i kilkoma frywolnymi reklamami, jasnymi plakatami wzdłuż autostrad. Czym jest ten Peugeot, stworzony dla przyjemności, na tle konkurentów, którzy Klasy, dowiedział się Sergey Voskresensky.
Ford Fiesta
Ostatnie odnowienie samochodu odbyło się w 2006 roku. Istnieją wersje z 3- i 5-drzwiowymi hatchback na rynku.
Silniki: benzyna 1,31,6 litrów (70100 KM).
Skrzynia biegów: 5-biegowa mechanika lub robotyczny, 4-biegowy automatyczny.
Kompletny: Ambiente, Comfort, Trend, Ghia.
Cena w Rosji: 11 89020 720 USD.

Peugeot 207
Bardzo imponująca maszyna w wydajności 3- i 5-drzwiowej jest po raz pierwszy reprezentowana przez społeczeństwo na pokazie motoryzacyjnym w Genewie wiosną 2006 roku.
Silniki: benzyna 1,41,6 litrów (75150 KM).
Skrzynia biegów: 5-biegowa mechaniczna lub robotyczna 2-troniczna,
4-biegowy automatyczny.
Kompletny: miejska, modna, premium, sport, GT.
Cena w Rosji: 410 000697 500 rub. (15 USD 20025 900).

Renault Clio
Obecny, trzeci z rzędu, pokolenie Clio z 3- lub 5-drzwiowym hatchbackiem zadebiutował latem 2005 roku.
Silniki: benzyna 1,21,6 litrów (75110 KM).
Skrzynia biegów: 5-biegowa mechaniczna, 4-biegowa automatyczna.
Kompletne: Authentique, Dynamique, Expression.
Cena w Rosji: 15 74920 308.

Są typowymi Europejczykami stworzonymi na załadowane ulice miasta, bliskie parkingi i naprawdę dobre autostrady. Takie samochody są popularne w Paryżu, Monachium, Rzymie, Barcelonie. My, wielu ludzi uważa, nie wyrósł się jeszcze do małych, w żadnym wypadku tanie, stylowe i zwinne, ale niezbyt uniwersalne modele. W duszy, co za grzech do ukrycia, uważamy je za żeńskie samochody.

Być może tak jest, ale tylko częściowo. Przynajmniej nasza wyłącznie męska firma poszła z widocznym zainteresowaniem małą zimową podróżą Ford Fest, Renault Clio i głównym winowajcą testu Peugeot 207, który niedawno pojawił się u dealerów.

Klasyki gatunku
Mimo to fotograf, który nazwał wnętrzem Fiesta, jest trochę głodem.
Chodzi o konfigurację GIA, silnik zatrzymania 1,6 litra, instalację klimatyczną, automatyczną maszynę, klapę i kilka innych opcji.
I wie, że jego zakręty: tworzywa sztuczne są trudne, a styl, pomimo przywrócenia, jest pewnego rodzaju zwykłym. I pozwól, aby kierownica była regulowana wysokość osłoną skóry, a muzyka wyraźnie nie pochodzi z budżetu, nie oznacza to, że wszystko inne powinno się polubić. Musisz dostosować się do prostych, niewypowiedzianych siedzeń, pocierać głowę do krawędzi luku i kontrolować sąsiednie ramię sąsiada. Chociaż usiadłem i przyjrząc się uważnie, rozumiesz: narzędzia głównego kierowcy są bardzo kompetentnie. I coś się zmienia, gdy przestajesz rozważać Forda, i robisz z maszyną, co w rzeczywistości jest przeznaczone.
Wtedy Fiesta spieszy się, aby zademonstrować swój prawdziwy charakter! Próba narzekania na maszynę jest łatwo odparcia, ponadto po pewnym czasie uważam to, na pierwszy rzut oka, najbardziej zwyczajne, czteroprzypisowe automatyczne pudełko jest prawie idealne. W większości sytuacji doskonale zastępuje mechanikę, umożliwiając szybkie, asertywnie jeździć iskrą.

Samochód jeździ świetnie, ale silnik jest szczerze głośny, a twarde zawieszki bardzo nie lubią naszych dziur.
Trochę ziewam i natychmiast zadzwonił głośny huk. Ale ta grovy mała rzecz ma bardzo solidną, a jednocześnie obsługę emocjonalną, dzięki której całkowicie zapomnisz o zimowych oponach i skorupie lodowej pod kółkami. Samochód zachowuje się tak wyraźnie i oczekiwano, że w ciągu kilku dziesiątek kilometrów myślisz: z nim wyjechałbym w każdą najtrudniejszą podróż.

Niekremista
Wydaje się, że ściga się na stronach czasopism, broszur, na ekranach monitorów na skrzyżowaniach, on, tak jak powinien być dla początkujących, kąpał się w promieniach uniwersalnej uwagi.

Oszałamiająca czystość linii ciała, drapieżne, arogancko-rowowane uśmiech przedniego zderzaka, iluminacje mgły, szklany dach nie mogą zgodzić się z oceną twórców: 207. naprawdę energia, bijąca nad krawędzią. Kiedy to stworzenie, skontaktowanie się z wszystkimi reflektorami, dogoni na autostradę, chcę się udać. I w końcu nigdy nie zgadniesz, że pod maską upartego Lwa Cub jest całkowicie budżetowym silnikiem o ilości 1,4 (88 KM) litrów. Sport został zmuszony do oszukiwania doskonałego sprzętu.

Początkowo ledwo słyszalny głos ćwiczy tylko raz sprzeciwia się temu blaskowi. Prawie metr z przodu zwis i skromny prześwit (130 mm) według rosyjskich standardów znacznie ograniczają swobodę ruchu. Wygląda na to, że został poświęcony ze względu na pięcioosobowe bezpieczeństwo.

Wewnętrzny szmer nasi się, ledwo znajdujący się w kabinie. Skóra, stylowe kontury przedniego panelu są wtórne. Myśl o czujnikach parkowania nie daje odpoczynku, ponieważ uczucie wymiarów jest zamazane do granicy.

Tutaj, w przeciwieństwie do Fiesta, w każdym przycisku, uchwyt, który czujesz styl, wokół doskonałej jakości, miękkich tworzyw sztucznych, a na konsoli centralnej świeci jasnymi temperaturami oddzielnej (!) Kontroli klimatu. Tak, i z całkiem pasażerem i ja rozstaliśmy się całkiem swobodnie. To prawda, że \u200b\u200bkolega stara się silniej przytłaczać tył właściwego siedzenia, narzekając na niski sufit. On, wysoki dziewięćdziesiąt metier, znacznie zakłóca żebro na skrzyżowaniu sufitu i szklanym dachu.

Zgadzam się, zwłaszcza, że \u200b\u200bja sam nie mogę znaleźć optymalnego. Wszystko wydaje się fajne: duży wygodny bajgiel, który jest dorosłym regulowany w dwóch kierunkach. Za nim znajduje się stylowa kombinacja urządzeń, w pobliżu nasyconej konsoli centralnej, wygodnej dźwigni mechanicznej pudełka, ale jest niewygodne i to wszystko! Krótki tył siedzenia zakłóca się, duże, ale niewygodne lustra zewnętrzne są zirytowane oryginalnością!

W ruchu Peugeot stara się być świeckim lewem: rasowy, silny, hojny. Ale okazuje się trochę kanciaste, jak nastolatek. Oczywiście nie ma sensu ściśle znajdować winy w rozmytym mechanizmie skrzyni biegów i narzekać na hamulce, oprócz woli kierowcy. Warto wychwalać gumę, a czasem nawet temperamentalny silnik, zauważ wyraźny wzmacniacz kierownicy i sterowalność wyraźnie skonfigurowana dla jeźdźców. To ostatni Peugeot, który im się podoba, i jednocześnie łamigłówki.

Na asfalcie samochód jest trochę sztucznie, ale zaskakująco chętnie nurkujący w zakręty, co pozwala kontrolować kierownicę ledwie zauważalnymi ruchami kierownicy. Nawet na zimowych oponach jej posłuszeństwo nie ma ograniczeń, chociaż często zbyt impulsywne reakcje wydają się sprzeczne z prawami fizyki. Ale prawdziwie pokryta śniegiem droga dokonuje regulacji: samochód denerwuje się, zaczyna mocno przeszukiwać na linii prostej, nie pozwalając na relaks przez sekundę. Mniej lub bardziej ostry ruch kierownicy natychmiast powoduje poślizg. Oczywiście zaawansowany system stabilizacji z powodzeniem z nim radzi sobie z nim, ale widzisz, aby wchodzić prawie w każdą zimę na boki!

Ponadto zawiesiny wydają się nie być w stanie zdecydować, czy być sportem, czy wygodnym. Na nawet asfalcie Peugeot jest wyjątkowo zmontowany, szczegółowo powtarza profil drogi i dość głośno reaguje na niewielkie nieprawidłowości. Warto zadowolić delikatne fale lub poważne dziury, zawiesiny dają luźne intensywne nagromadzenie, co nie wzmacnia reputacji sportowej 207..

Synonim praktyczności
Na tle emocjonalnego rodaka w dość wyglądaniu Clio, a tym bardziej pragnienie zaskoczenia. W spokojnych konturach ciała, przede wszystkim zrównoważona, racjonalność. Zrozumienie, że jest to jedna z najdroższych wersji (1,6 litra, automatyczna) pojawia się tylko wtedy, gdy znajdziesz się w środku. Oto elementy powściągliwego luksusu, przenikające z wygodą i komfortem. Przez chwilę nie masz wątpliwości co do jakości materiałów, wygody korekt, możliwości instalacji klimatycznej lub pojemności pudeł i półek.

Tak, Clio nie może się pochwalić kierownicy regulowanej przez wyjazd, nie oferuje różnych temperatur dla kierowcy i pasażera. Być może z przodu jest nieco bliżej niż główny konkurent. Ale wspinasz się na siedzenia, jakby w kapciach domowych kształty i proporcje były tak poprawne i racjonalne. A tylne pasażerowie są zaskakująco wygodne, a Fiesta, a zwłaszcza Peugeot, znacznie naruszają ich wolność. I wreszcie nad głową znajdowała się wolna przestrzeń.

Oczywiście możesz pogodzić się z krótkimi i niektórymi przełącznikami stalowania popiołu, przyzwyczaić się do nieważki, a zatem nadmiernie ostrego pedału hamulca. Ale bez rabatów docenił niezwykłe możliwości najbardziej żywego i energicznego silnika, poczuł bardzo dobry poziom komfortu. Clio jest najcichszym, zawiesiny są znacznie lepsze niż reszta, radzą sobie z nierównościami. A jednak obawiam się, że nigdy nie zostanę prawdziwym koneserem nowoczesnego samochodu wykonanego na komputerze.

Och, te elektroniczne wypełnienia!
Wydaje się, że opanował, znalazł optymalny w relacjach z maszyną. Ale warunki się zmieniły, droga stała się bardziej skomplikowana i wszystko trzeba rozpocząć ponownie. Weźmy na przykład pudełko. W przeciwieństwie do Fiesta, automatyczna skrzynia biegów na początku wygląda bardziej nowoczesna na Clio. Dobrze dostosowuje się do kierowcy, skutecznie otacza skrzynię biegów podczas hamowania silnikiem, o którym Ford nie marzył. Ale rozdarty rytm Renault nie jest taki. Pauzy rosną, aby poszukać pożądanego sprzętu, wybredny, a czasem przełączanie jest po prostu zbędne. Wygląda na to, że pudełko jest obciążone nadmiarem relacji i myślenie wymaga czasu.

Kolejną wadą jest syntetyczny wzmacniacz kierownicy. Na asfalcie jego elastyczność wydaje się poprawna i zrozumiała, prawie doskonale odpowiadająca reakcjom energetycznym maszyny. Ale na śliskiej drodze jest fałszywy. Wydaje się, że nadal ładuje kierownicę solidnym sprzężeniem zwrotnym. Jednak tracisz kontakt z samochodem, tylko w przybliżeniu zgadując, na przykład o początku przesuwania się przedniej osi, zsuwając się z jednego z wiodących kół. Wszystko to jest filtrowane przez elektronikę.

Teoria tych samych wartości
Podsumowując, kłóciliśmy się przez długi czas. Nie, nie o zaletach (są po prostu oczywiste) bardziej na temat niedociągnięć, na temat ich wagi w odniesieniu do ideologii samochodu. Początkowe szanse na zostanie potencjalnym liderem w teście dla każdego z trzech samochodów były równe. Rzeczywiście, twórcy prawdopodobnie spędzili mniej więcej taką samą ilość funduszy, czasu i zasobów ludzkich na ich rozwój i przygotowania do produkcji. Najbardziej poprawnie zbywa się z Renault, stawiając zakład na praktyczność i wysoki poziom komfortu. Próba wykonania świeckiego lwa z Peugeot 207 doprowadziła do redystrybucji funduszy na rzecz wyglądu i oryginalnego wnętrza. Cóż, Ford Phiesta, nawet z automatem, wakacje dla wyśmienitego kierowcy. Przepraszam, reszta była trochę uratowana

Sergey Voskresensky:
Nadal są drogi i często niezbyt praktyczne. Każdy ma swój własny charakter, własny pogląd, w tym przyszłość w Rosji. Uważam, że będzie to Rainbow w modelach, które mogą łączyć różne, czasem sprzeczne cechy.

Ford Fiesta jest szybki, emocjonalny, doskonale kontrolowany. Z praktycznością tak, ale nagroda sympatii naszego kierowcy zasługuje na na to.
Ocena ogólna 7.7
+ Żywny silnik tandemowy, wygodne hamulce, weryfikowane prowadzenie, racjonalny bagażnik.
- Hałas, twardy, niewystarczający wisiorki energii, niewielki prześwit.

Peugeot 207 jest piękny, niezwykły, doskonale wyposażony. Przesadzają go z postacią: bardzo trudno jest się komunikować, przynajmniej na zimowej drodze.
Ocena ogólna 7.9
+ Ekspresyjna konstrukcja, przestronne wnętrze i bardzo nasycone wnętrze, interesujące obchodzenie się na asfalcie.
- Drogi nawet w przypadku nowych przedmiotów, niepraktyczne, zatłoczone dla tylnych pasażerów.

Renault Clio walczy przede wszystkim o jakość życia i odczucia jakości. Wygoda w Clio, podobnie jak w samochodzie, jest wyższy, chociaż częściowo jest to źródło jego niedociągnięć.
Ocena ogólna 8.2
+ Wygodne wnętrze, przestronność dla pasażerów, dobry sprzęt, komfort, duży prześwit drogi, jakość w podróży.
- Zarządzanie jest czasem zbyt odległość od kierowcy.
 
 


 


 

Sergey Voskresensky
 

Źródło: Magazyn „Jazda”