Citroen Xsara Picasso Test Drive od 2004 roku minivan

Rodzinna altana

Osoba stara się uprościć formularz, chcąc utrzymać treść. Oprócz szamponu i klimatyzacji w jednej butelce wynalazł Nissana Almera Tino i Citroen Xcara Picasso.
Europejska historia pojedynczych kombatantów lub, jak się nazywa, Compactwen rozpoczyna odliczanie w 1984 r., Kiedy Renault uruchomił model ESPACE na rynku. Pomysł był wyraźnie z wyprzedzeniem, a nowość nie cieszyła się ogłuszającym sukcesem na rynku. Samochody zostały zakupione głównie przez klientów korporacyjnych jako samochód podróżujący i płynął wzdłuż trasy lotniska biurowego.
Złamanie miało miejsce w 1996 r. Niespokojni Francuzi zdecydowali się na dość odważny krok - na podstawie megane sedan, inny minivan został zaprojektowany w Scenic Renault - Megane. Było to nieco krótsze niż Espace (podstawa 2580 mm w porównaniu z 2700 mm), ale całkowicie zachował układ wagonu. Stało się to prawem gatunku dla wielu imitatorów. Nowe podgatunki zostały nazwane Compactway. Korzyściło również słowo pojedynczego wsparcia, chociaż pytanie, dlaczego nie nazywamy hatchbacka, więc ciągle wisi w powietrzu.
Compactwainnah stworzone na podstawie popularnych sedanów i hatchbacków różnią się przede wszystkim poprzez sadzenie kierowcy. Jest bardziej pionowy i wysoki, jak kierowcy zwykłych autobusów. Z jednej strony jest to uzasadnione - główne loty kierowcy Compactwane znajdują się w mieście. Pojedyncze koła zostały stworzone w Sedate Family Consumer, który w dni powszednie zabiera dwoje lub trojga dzieci do szkoły, a w weekendy imponujące zakupy. Raz w roku odbywa obowiązkową podróż do ciepłego morza (opcja - w góry zimowe). Dlatego wszystkie mikrowiali są początkowo przystosowane do długich podróży: kieszenie na karty, półki na małe rzeczy, uchwyty na kubki, stemplowanie butelek i przekąsek do przekąsek - wszystko to jest prawem gatunku.
Z reguły najpotężniejsze silniki tych, które są przewidziane dla sedanów i hatchbacków, są instalowane na kompaktach. Z jednej strony pojedyncze walki są trudniejsze niż 200-300 kg i są dostarczane z dodatkową mocą. Z drugiej strony środek ciężkości na wyższym (średnio o 25-30 cm) samochód jest wyższy, a zatem pojedyncze walki grzewają na autostradzie tego samego: bułki w narożnikach są znacznie bardziej niebezpieczne, Ponieważ nagromadzenie jest większe.
Cena dla nich w Europie jest zawsze o 5-10% wyższa niż w przypadku zwykłych samochodów. I, jak pokazują statystyki produkcyjne, w szczególności są modyfikacje z automatyczną transmisją.
Zwykła Nissan Almera z korpusem sedana jest oferowana na naszym rynku z silnikiem 1,8 litra o pojemności 114 KM. I automatyczna skrzynia biegów. CVT nieruchome iskry w tym modelu nie są instalowane, jak silniejszy silnik 2-litrowy. A najpotężniejsza Almera w przyzwoitej konfiguracji kosztuje 18,9 tysiąca. Po raz pierwszy materiał - Tino jest droższy o 5,1 tysiąca USD. Czy to za zaawansowany silnik?
   
Różnica w wadze. Po zastanowieniu się nad jednym rakiem zamiast sedana, kupujący otrzymuje, przede wszystkim dodatkowe 22 KM. - Około 9 koni za każdy dodatkowy litr objętości silnika. Lub 232 USD za każdego konia. Ale wymiary i waga pojedynczej krainy zmniejszają wszystkie zalety silniejszego silnika do niczego - jego maksymalna prędkość jest niższa niż 5 km/h, a przyspieszona dynamika jest słabsza. Ponadto Tino w proponowanej konfiguracji jeździ czymś takim jak zwykła almera z silnikiem o długości 1,6. Nie doradziłbym, aby wyrzucić jej ryzykowne wyprzedzenie. Oprócz konkurowania z właścicielami sedanów na początku od światła. Silnik szybko osiąga ograniczenie, tylko strzałka prędkościomierza znajduje się bardzo daleko za strzałką tachometru. Zdecydowałem się na siebie w następujący sposób: jeśli zapłacimy dodatkowe pieniądze, to w żadnym wypadku nie za dodatkową moc, ponieważ zamiast trotchów nabywaliśmy w stajni twardych, ale flegmatycznych bityugers.
ŚWIEŻE POWIETRZE. Można założyć, że płacimy dodatkowe pieniądze w dosłownym znaczeniu słowa na powietrze. Objętość tułowia sedana wynosi 425 litrów. Tino ma już 440 litrów, ale z regularnie instalowanymi tylnymi siedzeniami. Jeśli zostaną zdemontowane, wielkość przydatnego obszaru będzie wynosi 1950 litrów. To jest maksimum. Ponadto, z trzema osobnymi tylnymi krzesłami, można odtwarzać Tino, jak w przypadku projektanta LEGO. Można je usunąć osobno, możesz się poruszać, możesz obniżyć plecy. Krótko mówiąc, istnieje tyle samo opcji układania kabiny, ile jest przepisy na pory morskie. Wszyscy w ich guście.
Na miejscu kierowcy dodatkowe metry sześcienne powietrza krążą również ich głowy - nadszedł czas, aby leczyć klaustrofobię. A punkt jest nie tylko bardziej pionowym lądowaniem. Wydawało mi się, że w Tino jest to po prostu mniej autobusu niż w Picasso lub Scenic. Jednak, jak podoba ci się, zakres korekt jest świetny i możesz uzyskać drogę pod każdym względem.
Tak, jest naprawdę więcej przestrzeni życiowej. Prosty przykład: jeśli twój towarzysz podróżujący jest uroczą dziewczyną, prawie niemożliwe jest przytulenie jej nie tylko w ruchu, ale także na świetle świetlnym. Przestrzeń między dwoma krzesłami jest zbyt duża. W przypadku takich ćwiczeń lepiej jest przejść do tylnego rzędu.
W Tino, zgodnie z już wymienionymi prawami gatunku, nie jest to jedna sofa, ale trzy osobne miejsca. Znajdują się nieco wyżej niż przednie - istnieje legenda, że \u200b\u200bodbywa się to specjalnie, aby rodzice mogli kontrolować dzieci z tyłu. Co więcej, miejsca, w których można się bawić, wystarczą nawet dla dorosłych. I z dość godnym komfortem.
Stock nie ciągnie kieszeni. Jak wiecie, musisz zapłacić za komfort. A jeśli porównasz komfort Tino i Almerę, staje się jasne, jak wydać notoryczną piątkę z ogonem tysięcy i nie żałować.
Nie wiem, jak ty, drodzy czytelnicy, a nawet prowadzę ze mną wiele drobiazgów w mieście. Z reguły są one zrzucane jako stos bezkształtnych w schowku - we właściwym czasie zaczynam w nim grzebać, jak wredny rycerz w moich skrzyniach. W Tino problem przechowywania małych rzeczy został rozwiązany tak, jakby pedantyczny pułkownik-respondent. Stłoczenie do butelek wodnych jest rozproszone po kabinie, mapa znajduje swoje miejsce w siatce na drzwiach. Mniej potrzebne małe rzeczy są w pudełku pod siedzeniem. Papierosy, lżejsze - w boksie nad centralną konsolą, ciemne okulary - w obudowie nad głową.
Z tyłu środkowego tylnego siedzenia spada na poduszkę i zamienia się w wygodny stół. Dwa kolejne tace opierają się z tyłu przednich siedzeń - jak w samolotach. Piknik może być ułożony nie na boku, ale w ruchu. Jest wystarczająco dużo miejsca na wystarczająco wykwintną porcję, a nie tylko na termos i parę kanapek.
ODPOCZNIJ! Zawieszenie Tino nieco różni się od zawieszenia, powiedzmy, sedana. Nie konstruktywne, ale ustawienie. W Almerze jest dość krótki i bardzo boleśnie reagujący na nieprawidłowości rosyjskiej powierzchni drogi. A w Tino jazda na mieszanej trasie (City City) nigdy nie spowodowała nas ostrego dyskomfortu. Być może sprawa jest również w bardziej pionowym lądowaniu - większość wstrząsów wystąpiła w najwładniejszej części ciała. W trybach marginalnych nie testowaliśmy Tino - pamiętamy, że ten samochód został stworzony jako pojazd rodzinny, który nie wywołuje swojego właściciela do ekstremalnego zachowania na drodze.
Citroen Xsara, na podstawie którego utworzono Picasso, jest oferowany na naszym rynku na ciele hatchbacka i przedziału. Najpotężniejsza wersja to silnik o pojemności 2,0 litra o pojemności 136 KM. Słabszy silnik ma objętość 1,6 litra i moc 109 KM. Taki silnik na pewno nie pociągnie takiego silnika.
W porównaniu z Tino historia powtarza się dokładnie wręcz przeciwną - na Picasso zainstalowany jest silnik o pojemności 1,8 litra i pojemność 116 KM. Skrzynia biegów jest mechaniczna. Koszt Hatchback 2.0 i Picasso wynosi odpowiednio $? i 19,5 tysiąca dolarów nadpłaty za jedną załogę - $? tysiąc.
 
Spadkobierca artysty. Pierwszą rzeczą, która przyciąga uwagę, jest bardzo niezwykły wygląd Picassa. Tylko konstrukcja przedniej części samochodu została zachowana ze zwykłego XSARA - wszystko inne ma pasować do pracy wielkiego imiennika. Szczególnie zachwyca fanów awangardowej przednie wąskie szkło, który tworzy dodatkowy sektor widokowy dla kierowcy. W Picasso jest to bardzo istotne - nawet pionowe lądowanie (nawet bardziej pionowe niż w Tino) nie pozwala w pełni kontrolować przednich wymiarów samochodu.
Oprócz komfortu należy zapłacić ekstrawagancję. A programiści próbowali, aby klient nie czuł się obrażony. Na Picasso nie ma standardowej kombinacji urządzeń. Zamiast tego na środku konsoli centralnej znajduje się duży wyświetlacz, na którym wyświetlane są wszystkie (lub prawie wszystkie) informacje niezbędne do sterownika.
Drugim skokiem jest uchwyt przełączania skrzyni biegów. Znajduje się na broda wystającej w salonie i przypomina joystick dla liter komputerowych. Jak długo są wszystkie te rozkosze projektantów Citroen, $? tysiąc? Decydujesz.
 
To samo zdjęcie. Nie będziesz musiał latać na Picasso. Silnik o pojemności 1,8 litra jest wystarczający do spokojnej i mierzonej jazdy po mieście. Maksymalna prędkość kompaktowa wynosi 190 km/h, przyspieszenie do setek - 12,2 sekundy. A głowa zaczyna się dać mu regularny XSARA z silnikiem 1.6. Podobne wskaźniki wynoszą odpowiednio 197 km/h i 10,9 sekundy.
Ale gdyby Picasso poleciał, podobnie jak wiatr, trudno byłoby cieszyć się jego właściwościami prędkości. Charakteryzuje się wszystkimi niedociągnięciami jednego raku: groźne bułki w zakątkach i mocne nagrywanie ciała mogą powodować entuzjazm samobójczych. Szczerze mówiąc, zauważamy, że pod wieloma względami jest to również ułatwione przez dłuższe zawieszenie, opracowane ze względu na komfort. Ogólnie rzecz biorąc, i w tym przypadku płacimy pieniądze za powietrze: porównaj korzystne tomy pnia kompaktowego i hatchbacka - odpowiednio 550/1970 litrów odpowiednio w stosunku do 440/1190.
Tekst Nikolay Kachurin, zdjęcie Alexey Ilyin

Samochód Citroen Xcara Picasso jest przeznaczony do testu przez przedstawicielski biuro Citroen w Rosji (095) 937-8230, Nissan Almera Tino-A Group of Natc GmbH, (095) 967-0680. Ubezpieczenie odbywa się przez Ingosstrakh, (095) 956-5555.
 

Źródło: „Autopilot”