Chevrolet Captiva Test Drive od 2006 roku SUV

Argumenty dla"

Pojawienie się nowego gracza Forda Kuga na rynku crossovera sprawia, że \u200b\u200breszta, jeśli nie ściskasz, a przynajmniej obciążyj. Ponadto, jeśli chodzi o nowy produkt producenta, który udowodnił swoją zdolność do prowadzenia w różnych segmentach. Jednak liderzy sprzedaży ostatnich lat prawdopodobnie znajdą argumenty w celu ochrony swoich stanowisk.
Postanowiliśmy ocenić trzy samochody jednocześnie, porównywalne z nowym Fordem. Jak wiecie, podstawowa cena Kuga wynosi 880 000 rubli. Samochody, które testowaliśmy w minimalnych wersjach, są znacznie tańsze, a maksymalnie droższe.

SO: Grand Vitara rozpoznał Suzuki bestseller, najtańszy japoński crossover na rynku.
Tucson jest jednym z kamieni węgielnych sukcesu Hyundai w Rosji, zgodnie z wynikami sprzedaży w ciągu ostatniego roku, przegrał tylko Rav4.
Captiva to praktyczny Chevrolet, który zapewnia, zgodnie z nowymi standardami marki, nowe możliwości dla tych samych pieniędzy.
Jakie argumenty będą w stanie przedstawić na swoją korzyść?
Suzuki Grand Vitara 2.0 4WD
Poza
SUV Suzuki Grand Vitara (i jest to dokładnie SUV) z zwięzłym i zdrowym konserwatywnym designem oraz zapasem na tylnej bramie. Jego przeciwnicy nie mogą się tym pochwalić.
GV patrzy na świat z nieskomplikowanymi prostokątnymi reflektorami (w których ksenon może zabłysnąć za dopłatę) i kłada wokół otaczających powierzchni kaptura i drzwi innym. Ulga w ścian bocznych jest zaburzona tylko przez przydzielone łuki konturem, jakby wypełnione szlifierką.
Duży obszar szkliwiający zapewnia doskonały przegląd kabiny, a z zewnątrz samochód wizualnie i solidny. W łukach kołowych może znajdować się 16 lub 17-calowe koła. Ponadto pięciorazowa wersja z automatyczną skrzynią biegów jest wyposażona tylko w felgi aluminiowe o wielkości 17 cali.
Nie w japońskim skromnym samochodzie, może nie wygląda tak jasno na tle dzisiejszych rywali, ale czy jest to najważniejsze rzeczy na drodze terenowej?
Wewnątrz
Przestronny i prosty. Projekt pozostał na poziomie poprzednich pokoleń Toyota Rav4 i Honda CR-V, ale mimo to siedzenie w Grand Vitara jest przyjemne i wygodne. I na tle konkurentów GV, projekt jego wnętrza nie wydaje się tak stary.
Ergonomia na dobrym poziomie: siedzenie i kierownica poruszają się w szerokim zakresie, więc wygodne jest osiedlenie się, nawet brak regulacji steru podłużnego nie zakłóca. Sama kierownica jest dość śliska, a plastik salonu jest szorstki (chociaż nie skrzypia i w porządku).
Przeciwnie, siedzenia są zbyt miękkie, ale pomimo tego ich wsparcie boczne jest doskonałe. Istnieje wiele miejsc dla pasażerów; I nawet wysoki kierowca usiądzie po sobie bez żadnych problemów. A w bagażniku (ze zebranymi siedzeniami) pasuje nieco mniej niż 1000 litrów bagażu.
Urządzenia są sformułowane przez spektakularny kołnierz kręgów, ale same tarcze nie są łatwiejsze. Niemniej jednak nie mogą zajmować treści informacji. Okazało się: im łatwiej ...
Jakość montażu jest bardzo wysoka: panele pasują ciasno do siebie i nie wydają obcych dźwięków. Niemniej jednak GV nadal tęskni za aerodynamicznym odgłosami i rykiem silnika, chociaż nie uważamy Suzuki w głośne samochody.
W ruchu
Grand Vitara jest nieoczekiwanie bardzo kontrolowana: sterowanie jest dokładne i pouczające, a sam samochód jest obowiązkowy i szybko podąża za zespołami sterującymi. Ale ustawienie kierowcy nieprzyjemnie wpływa na komfort Suzuki dosłownie przekazuje jakość asfaltu do ciała. W związku z tym, im gorsza droga, tym silniejsze wibracje przenoszone do ciała. Tutaj miękkość zawieszenia Hyundai i Chevroleta wydawała się godną pozazdroszczenia przewagą.
Ale pomimo sztywności GV jest przynajmniej nie gorsze niż inni uczestnicy testowi przygotowani na miejsca poza asfaltem. Pomiędzy jego osiami znajduje się zablokowana różnica środkowa, a w ulotce zapewnione jest opuszczający bieg. Nawet na oponach miejskich nie doświadczyliśmy problemów z ruchem wzgórz i wąwozów. A 200 mm prześwitu drogi jest zdolnością do pokonania dość dużych przeszkód i nie bój się ich zranić.
Charakterystyka techniczna Suzuki Grand Vitara 5 Dr. Automatyczna skrzynia:
Wymiary, mm (długość x szerokość x wysokość) 4470x1810x1695
Przeświadczenie drogi, MM 200
Wyposażona masa, kg 1 595
Trunk Volume, L 400
Objętość i zasilanie silnika, L (L.S./AT RPM) 2.0 (144/6000)
Maksymalny moment obrotowy, NM w RPM 183/4000
Przyspieszenie do 100 km/h, str. 11.8
Maksymalna prędkość, km/h 170
Średnie zużycie paliwa (miasto/autostrada) L/100 km 12,1/7,9
 
Office Conquerors może być zdenerwowany: obecna generacja Grand Vitara straciła ramę w swoim znaczeniu klasycznym (jest teraz zintegrowane z ciałem), ale stało się to wygodniejsze przy dużych prędkościach, a jeśli straciła swoją drożność, jest to A mały.
Suzuki dobrze przyspiesza, szczególnie w przypadku SUV -ów półtora -pistonowego z dwumalitrowym silnikiem i automatycznym maszyną. Ale w przypadku hamowania występują problemy, jeśli nie ze skutecznością spowolnienia, to z jego uczuciem: lewy pedał jest minimalnie pouczający.
Całkowity
Połączenie ceny/jakości, wysokiego poziomu sprzętu, tradycyjnie docenianego japońskiego montażu plus zdolności terenowe -stawia Suzuki w szeregu bardzo interesujących ofert na rynku. O ile oczywiście nie jesteś gotowy poświęcić część komfortu jazdy ze względu na dobrą kontrolę, którą SUV -y są tak rzadko inni
Ceny
Suzuki Grand Vitara ustawia nie tyle, ale istnieje opcja z trzyporodowym ciałem. Jest to najbardziej przystępne dla silnika 1,6 i kosztuje z 665 000 rubli. Samochód będzie miał dwie poduszki powietrzne, ABS, hydrauliczne opakowanie, centralne zamek, siedzenia, kontrola klimatu, okna elektryczne, trening audio, pełny czas immobilizer. Wersja pięciorguchowa z 2,0 i manualna skrzynia biegów z 778 000 rubli, z automatyczną skrzynią biegów z 840 000 rubli. W najdroższym samochodzie za 933 660 rubli, boczne poduszki, Contois Contolu, Cheein, skórzany salon, system przeciwdemnnicowy, ESP i Luke na dachu.
 
Chevrolet Captiva 3.2 4WD
Poza
Oto duży człowiek! Pomimo faktu, że głównym konsumentem Captiva miał być opinia publiczna, a produkcja maszyny płynnie migrowała do Korei, Polski i Rosji, na pewno można prześledzić kilka wyraźnie amerykańskich pociągnięć w projektowaniu.
Oto gładki łuk dachu i nie myśli, aby upaść do tylnego okna, wizualnie podnosząc tył, w przeciwnym razie, jak wcisnąć trzeci rząd siedzeń do kabiny?! Nawet porywające linie szkliwiające boczne, tworzące ostry kąt w obszarze tylnego okna (jak na sportowym CR-V!) Nie przyczyniają się do wizualnej ulgi crossovera.
Ale pełny rozmiar ciała pociąga za sobą bonusy, takie jak szerokie i wysokie drzwi, przestronny salon i wygodny bagażnik, a zewnętrzne powolność można zrekompensować dodatkowymi litymi objętości silnika: na naszym teście Chevroleta, najpotężniejszym.
Wewnątrz
Captiva Salon to zbiorowy obraz stylu Chevroletov z ostatnich lat. Wiele elementów jest zapożyczonych nie tylko z budżetu na wyższą klasę biznesową Epica, ale nawet z skromnego Aveo Baby! Jest mało prawdopodobne, aby dodało optymizm klientom Captiva, którzy ustanowili ponad milion samochodu w najlepszej wersji, ale jeśli nie znajdziesz wad, wnętrze jest dość wygodne i praktyczne.
Podobał mi się prawidłowy profil, a namacalne wsparcie boczne nie pozwoli ci się zmęczyć nawet podczas długiej podróży. Przednia konsola robi wrażenie na swojej monumentalności, ale w przypadku może być wygodniejsza: podłużne okno ekranu radiowego jest ukryte gdzieś poniżej i jest niewygodne odczytanie informacji wyświetlanych przez jasnozielony kolor.
Ale zeznania o kompleksowej zgodności z lotem i instalacji klimatycznej w jego wyglądzie: na szczycie centralnej brody.
Główna zaleta salonu Chevroleta Captiva, powtarzam, w jego rozmiarze: przednie smutki nawet w kurtkach zimowych nie dotykają się nawzajem, drugi rząd weźmie trzy bez problemów, a jeśli wymyślisz, możesz sadzić dwa Więcej dzieci w galerii.
W ruchu
Dotknij prawie osiemset wyposażonej wagi dla 225 koni pod zadaniem kaptura. Przynajmniej wskazuje to na zło, szmer basowy, który jest publikowany przez układ wydechowy. Ale hydrotransformator automatycznego pudełka ze ścianą stoi na drodze strumienia mocy i dusi widoczną szklarnię. W rzeczywistości dzieje się tak: naciskasz na gaz, po czym czekasz kilka sekund odpowiedniego powrotu.
Charakterystyka techniczna Chevrolet Captiva 3.2 Automatyczna skrzynia biegów:
Wymiary, mm (długość x szerokość x wysokość) 4635x1850x1720
Przeświadczenie drogi, MM 200
Wyposażona masa, KG 1790
Trunk Volume, L 965
Objętość i zasilanie silnika, L (L.S./AT RPM) 3.2 (225/6600)
Przyspieszenie do 100 km/h, str. 9.8
Maksymalna prędkość, km/h 205
Średnie zużycie paliwa (miasto/autostrada) L/100 km 13,5/11,5
 
Szczerze mówiąc, zauważamy, że cały problem jest rozwiązany przez płynną prasę akceleratora. Następnie przyspieszenie występuje bez opóźnień i drgania pęknięcia mocy. To samo dotyczy hamulców Wrażliwy mechanizm wymaga delikatnego obsługi, w przeciwnym razie ciężki front frontu zostanie odkryty przez łuk dla każdego czerwonego światła.
W przypadku nieprawidłowości miękkie zawieszenie Chevrolet zachowuje się całkiem zebrane. Jej ruchy są małe, ale nie ma tendencji do rozpadu. Pod względem nieprawidłowości szokuje cię, ale nadal można powiedzieć, że pagórkowate trasy naziemne dla Captiva są tym samym rodzimym elementem co asfalt.
Samochód wchodzi do zakrętów z leniwymi, zmuszając kierownicę do aktywnej pracy, a odczuwa się wysoki środek grawitacji.
Całkowity
Chevrolet Captiva, mający cenę porównywalną z konkurentami, ma trzy zalety potężnego obszernego silnika, przestronnego wnętrza i dodatkowej serii miejsc. A jeśli centymetry sześcienne silnika mogą nie dotykać serca konsumenta (szczególnie w świetle najnowszego wzrostu cen gazu), wielkość i miejsca są zawsze w cenie.
Ceny
Najtańszy Chevrolet Captiva z silnikiem 2.4 i ręcznym pudełkiem kosztuje od 798 700 rubli. Samochód będzie miał poduszki powietrzne przednich i sufitowych dla kierowcy i pasażera, ESP, ABS, Elektryczne okna, klimatyzacja, środkowy zamek i wspomaganie hydrauliczne. Miejsca w samochodzie - pięć. Ta sama wersja, ale w Seven -Seatera, jest rysowana przez 817 000 rubli. W przypadku samochodu z silnikiem 2.4 i automatycznym pudełkiem musisz zapłacić z 9 25 300 rubli, a za potężną wersję 3,2 litra zostanie zapytana z 10 23200 rubli. Pudełko to tylko karabin maszynowy.
 
Hyundai Tucson 2.7 4WD
Poza
Weteran (już!) Hyundai Tucson jest gotowy wykazać, że w proszku wciąż jest proch. Pomimo solidnych, według dzisiejszych standardów, trzy przenośniki, projekt modelu jest dość świeży i zwięzły. Żadnego zewnętrznego uroku, żadne zachwyty nie są tylko poprawnymi liniami i zweryfikowanymi proporcjami. Co jest wyraźnie: w ciągu ostatniego roku model stał się bezwarunkowym liderem w sprzedaży zagranicznych crossoverów w Rosji.
Będąc prawie dokładną kopią Kia Sportage, Hyundai, jest jednak ustawiona jako bardziej prestiżowa. Ale wygląd nie oznacza tego, czy może kosztować spojrzenie w salon?
Wewnątrz
Siedząc w Tucson, po Togo, jak siedziałem, powiedzmy, w Captiva, jest to niebezpieczne: istnieje ryzyko zdobycia klaustrofobii. Chociaż bliskiego wnętrza nie można nazwać zapasem na głowie i szerokości, ale nadmiar przestrzeni nie jest odczuwany.
Przeprowadził dość gęsty montaż i dobrą jakość plastiku, chociaż wizualnie niektóre elementy rozchodzi się ze sobą. Na przykład idealnie czytelne, choć niewiarygodnie skromne urządzenia i duża, cienka i strasznie śliska kierownica. Lub środkowa konsola z starannie zlokalizowanym selektem karabinu maszynowym i blokiem klimatycznym i natychmiastowym oknem dla obcego radia.
Ale dość szybko przyzwyczajasz się do takiego wnętrza, ponieważ prymitywne klucze i regulatory są jednak dogodnie zlokalizowane i nie wymagają uzależnienia. A głośne kliknięcie przełączników kierownicy i całkowicie ślepy ekran klimatyzatora zostanie przypisany kolorze krajowym: są to cechy tak wielu koreańskich samochodów.
W ruchu
Kopia, którą dotarliśmy do testu, najwyraźniej kiedyś bezlitośnie ścigał Off -road, zatem niekompletne 2000 km biegu podpisało wyrok do wstecznego stabilizatora do tulei: jego pukanie teraz, a potem poinformował o potrzebie tego Podróż do usługi. Stąd wniosek wysokie lądowanie plus całe napęd na koła nie daje pełnej wyższości poza drogą!
Ustawienia zawieszenia Hyundai Tucson są raczej miejskie: małe doły dobrze połykają, aw zakątkach wysoki samochód nie pozwala na silne bułki.
Charakterystyka techniczna automatycznej skrzyni biegów Hyundai Tucson 2.7:
Wymiary, mm (długość x szerokość x wysokość) 4320x1830x1730
Przeświadczenie drogi, MM 195
Wyposażona masa, KG 1568
Trunk Volume, L 645
Objętość i zasilanie silnika, L (L.S./AT RPM) 2.7 (175/6000)
Maksymalny moment obrotowy, NM przy RPM 241/4000
Przyspieszenie do 100 km/h, str. 10.5
Maksymalna prędkość, km/h 180
Średnie zużycie paliwa (miasto/autostrada) L/100 km 13,2/8,2
 
O postaci silnika o pojemności 2,7 litra można powiedzieć, że wystarczy dla pewnych manewrów.
Ponadto maszyna jest dość poradziła sobie z pracą. Jeśli ponownie praca z gazem jest bardziej płynna. Ponadto automatyczna skrzynia biegów ma tryb ręczny, który niestety nie może być używany jako pozór niskiego rzędu (na przykład po zejściu ze wzgórza): maszyna niechętnie spowalnia maszynę. Ale, aby rozbawić dumę z świateł, proszę.
Całkowity
Popularność Hyundai Tucson wyjaśniono nie tylko umiarkowaną ceną, ale także dobrą równowagą siły, istnieje wybór jednostek mocy, usługa jest dobrze rozwinięta, jakość produktów koreańskich nie zawodzi. Jednak czynnik nowości odgrywa również ważną rolę, a wraz z tym Tucson nie jest tak doskonały.
Ceny
Najbardziej przystępna wersja Hyundai Tucson jest wyposażona w silnik 2.0 (142 KM), mechaniczne pudełko i ma jazdę tylko do przedniej osi. Jest taki samochód z 645 900 rubli. W przypadku tych pieniędzy będą z opcji: dwie przednie poduszki powietrzne, ABS+EBD, środkowe blokowanie, klimatyzacja i kółka na odlewanych dyskach. Z 729 900 rubli. Jest samochód z automatyczną skrzynią biegów i z 725 900 rubli. z napędem na całe koło (ręczna skrzynia biegów). Z silnikiem 2.7 ceny zaczynają się od znaku 860 900 rubli, a wersja Diesla (2.0, 112 KM) będzie oferowana z 774 900 rubli. Wszystko jest tylko z karabinem maszynowym.
 
   
 
   
 
 
Tekst: Alexander Korobchenko Alexander Michhailov,
Zdjęcie: rzymski ostanin

 

Źródło: Magazyn Wheel [czerwca 2008]