درایو تست توسط سدان Nissan Primera از سال 2002 سدان

آنها جمع نشدند

ما این فرصت را داشتیم که صندلی نسل جدید تولدو را آزمایش کنیم. از آنجا که در مقایسه همه چیز بهتر شناخته شده است ، ماشین به حریف احتیاج داشت. و او در آنجا است - نیسان جدید پریمرا. با این حال ، برخی تصور می کردند که این یک بازی یک دروازه خواهد بود ، پیروزی بی قید و شرط برای ژاپنی ها پیش بینی کرد - علاوه بر این ، از نظر فروش در بخش D یکی از رهبران بازار است. تولدو مغز متفکر یکی از جوانترین خودروسازان است (امسال او 50 ساله شد) ، و محصولات صندلی هنوز به خصوص در مورد ما محبوب نبوده است. اما در طول مبارزه ، جزئیات جالب شروع شد ...

 

تا همین اواخر ، در روسیه ، صندلی و نیسان رقیب مستقیم نبودند. مدل قدیمی تولدو نسبت به تجهیزات ژاپنی و همکلاسی های اروپایی بسیار فرومایه بود و طراحی منسوخ آن از دهه 80 به سادگی خریداران را ترسیده بود. با این حال ، پس از انتقال صندلی به حمایت فولکس واگن ، اوضاع به سرعت تغییر کرد. اکنون ، مطابق با انتشار مطبوعات ، تمام مدل های جدید شرکت متعلق به گروه اتومبیل راننده - اتومبیل های راننده است. فولکس واگن ...

 

صندلی نسل دوم تولدو ، که پاییز گذشته آغاز شد ، در بهار امسال در روسیه ظاهر شد. با سلف (1992-1999) ، این خودرو تنها با نگرانی فولکس واگن تنها خویشاوندی را متحد می کند. سدان تولدو (نسخه هاچ بک به نام لئون نامیده می شود) بر اساس واحدهای فولکس واگن گلف IV ساخته شده است - از این رو ویژگی های اصلی فنی است. یک ماشین در کارخانه فولکس واگن در بلژیک ، در همان مکان سدان بورا تولید می شود.

 

اولین برداشت های خارجی بسیار دلپذیر است - پویا و در عین حال طراحی جامد. این ماشین با اطمینان روی پاها نگه می دارد -دیسک های 15 اینچی را در لاستیک کم و زیاد قرار می دهد. در عین حال ، او نسبتاً کم نشسته است ، که این کار را انجام می دهد. در پروفایل ، تولدو با تمیز کردن و تنه عظیم آن شبیه به آلفا رومئو است و این تصادفی نیست - والتر د سیلوا روی طراحی خود کار می کرد ، که قبلاً سرپرست مرکز سبک آلفا رومئو بود.

 

چهره بیانگر است ، ویژگی های آن باعث می شود آخرین مفهوم صندلی را به یاد بیاورید. در تمرکز ، در وسط شبکه رادیاتور کاذب ، یک نماد بزرگ از شرکت در قالب حرف S. باز کردن شبکه به صورت بصری به چراغهای باریک منتقل می شود. طرح های درب ، به ویژه عقب ، اشاره ای به Skoda Octavia است. این تصمیم صرفاً ceatovskoye است: دو فانوس بزرگ با یکدیگر با یک بلوز ترکیب می شوند که تعداد پلاک را در بر می گیرد. در بلوز یک سیگنال توقف اضافی وجود دارد. به طور کلی ، ظاهر Toledo را می توان به نام های نر نامید ، رنگ های تیره این ماشین به صورت خواهد بود.

 

دومین شرکت کننده در این آزمون نیسان پریمرا است. این شرکت آن را به عنوان یک ماشین کاملاً جدید تهیه می کند ، اگرچه در واقع نتیجه Restyling نسل اخیر Primera است که تولید آن در سال 1996 آغاز شد. عمل معمول سازنده خودروهای انبوه یک به روزرسانی جدی برای مدل در وسط خروجی آن است.

 

یک قسمت جلویی کاملاً تغییر یافته چشمگیر است - چراغهای شیب دار و یک منقار هود در حال سقوط با سوراخ بینی تورم از شبکه رادیاتور کاذب که در آن ادغام شده است. بسیار یادآور رنو مگان به روز شده است. اما مقصر دانستن طراحان نیسان از سرقت ادبی ناعادلانه است - کار بازگرداندن Primera مدتها قبل از مگانا آغاز شد. و وی شش ماه پس از انتشار Rimera مدرن ظاهر شد. اما خلاص شدن از فکر شیوه شرکت متحد شرکت متحد رنو-نیسان هنوز دشوار است.

 

جانبی بدنه یکسان باقی مانده است ، و قالب های در حال توسعه را روی درها و آینه های جانبی جدید نمای عقب نمی شمرد. پشت ، مانند جلو ، تحت تغییرات قابل توجه قرار گرفت - چراغ های گرد جدید و یک صندوق عقب با یک ویزور یکپارچه ظاهر شد. انعطاف پذیری افزایش یافته و در عین حال اصالت - ماشین ، بدون شک ، به رسمیت شناخته شده است.

 

از نظر ظاهر پویا ، ژاپنی ها نسبت به اسپانیایی پایین تر هستند. احتمالاً ، ترخیص زمین در اینجا نقش مهمی ایفا می کند - Primera به طرز چشمگیری بالاتر از تولدو است. ممکن است بگوییم ظاهر Primera خیلی بازیگوش است - Pighon ، که برای یک ماشین این کلاس بسیار عجیب است. تولدو محکم تر به نظر می رسد: پیاده روهای عظیم و پشت ، جبهه درنده آن یک هاله ای از دقت و قابلیت اطمینان را ایجاد می کند ، و چمدهی تهاجمی چراغهای جلو همسایگان را وادار می کند تا با احترام راه پیدا کنند ...

 

و در مورد سالن ها چطور؟ بیایید با تولدو شروع کنیم. کلید مجهز به دکمه های کنترل قفل مرکزی است. درب با یک تلاش ملموس باز می شود ، در حالی که در چندین موقعیت ایمن ثابت است. اما به راحتی بسته می شود ، شما نیازی به چنگ زدن ندارید. در پشت فرمان بنشینید ، بلافاصله می فهمید که زیر شما یک صندلی آلمانی است: سخت ، با پشتیبانی جانبی توسعه یافته و یک بالش نسبتاً طولانی. سه تنظیم استاندارد وجود دارد - طول ، ارتفاع و زاویه تمایل به پشت. این سالن به رنگ های تیره ساخته شده است - نزدیک به سایه های سیاه با درج پارچه آبی تیره روی درها و صندلی ها. سقف و قفسه ها از هم ایستاده اند - آنها تقریباً سفید هستند. من مواد پارچه ای نفتی خشن را در سطوح فوقانی اژدر - ارزان و عملی دوست داشتم ، در حالی که عاری از اصالت نیست.

 

همانطور که انتظار می رفت ، پنل جلویی از فولکس واگن گلف وام گرفته شد. فضای داخلی بسیار با دقت کار می کرد - از دیدگاه ارگونومی و مواد مورد استفاده. نهادهای حاکم به راحتی در دسترس ، آموزنده هستند ، تلاش های لازم برای کار آنها بهینه است. نشانه های دستگاه ها به راحتی خوانده می شوند. محافظت اصلی از سرقت رادیو اتومبیل اختصاصی اصلی بود - فقط یک بخش کوچک با دکمه های حافظه تنظیمات قابل جابجایی بود ، زیرا یک مورد خاص وجود دارد.

 

من فرمان را با اندازه و شکل آن دوست داشتم ، تنظیم بر روی زاویه تمایل وجود دارد. این چرم با چرم واقعی است - خوب است که در دستان او نگه دارید. موقعیت سایر نهادهای حاکم متداول است و نیازی به توضیحات مفصل ندارد. جعبه دستکش واقع در قسمت پایین پانل (در کیسه فوقانی - هوا) دارای حجم مناسبی است ، اما اگر مسافر در جلو نشسته باشد ، آن را کاملاً باز کنید ، دشوار است - درب آن روی زانوها قرار دارد.

 

دو نفر به راحتی در صندلی عقب قرار می گیرند ، سه نفر از آنها تنگ شده است. صندلی در قسمت هایی قرار دارد و دارای یک بازوی ساخته شده با یک ظرف در داخل است. دسترسی به عقب خیلی راحت نیست - پا به قسمت قرقره درب عقب ، جایی که سیستم استریو در آن قرار دارد ، چسبیده است. به طور کلی ، من فضای داخلی را دوست داشتم ، به خصوص در جلو: کیفیت عالی ، دنج ، راحت و با طراحی دقیق.

 

درهای پریمرا با تلاش کمتری باز می شوند ، اما آنها بدتر می شوند - در ابتدا نمی توان اولین بار آنها را مورد ضرب و شتم قرار داد. سالن مخالف مستقیم از فضای داخلی تولدو ، در رنگ های روشن ، جادار است. صندلی های جلو بسیار نرم ، مخمل خواب دار هستند و اگرچه از لحاظ بصری پشتیبانی جانبی خوبی دارند ، اما در واقع شما آن را احساس نمی کنید - در چرخش های استرس زا فقط نگه داشتن چرخ باقی مانده است. اگر این کمبود را فراموش نکنید ، می توان فرود را گفت ، به خصوص که تنظیم پشتیبانی کمری وجود دارد ، در حالی که حتی یک شخص به راحتی و به سرعت حتی یک شخص را در دو متر انتخاب می کند - دامنه تنظیمات اجازه می دهد. پانل دستگاه ها ، که به سختی قابل ملاحظه ای تغییر کرده است ، با ظاهر بیانگر Primera مطابقت ندارد و کیفیت اجرای آن بسیار مورد نظر است. آنها درج پارچه ای را روی درها و صندلی ها شگفت زده کردند: با الگوی نامناسب کودکان ، خاکستری کثیف به نظر می رسد که آنها از برخی از ماشین های مورد ضرب و شتم وام گرفته شده اند. در برابر پس زمینه این ، یک درج پلاستیکی زیر تونل و دستگیره های درب کروم به نظر می رسد Kichevo.

 

فرمان ، البته ، قابل تنظیم است - در امتداد گوشه تمایل ، همچنین با چرم واقعی ، اگرچه بی رحمانه است. ما به جای آن یک ماشین بدون رادیو گرفتیم - یک سوراخ شکاف در کنسول مرکزی با یک براکت بیرون زده. یک شکاف چشمگیر بین اژدر و قرقره درب راننده قابل توجه است - ظاهراً آنها تصمیم گرفتند که آن را در زیر طرح صفحه جلویی ذخیره کنند و تنظیم نکنند (لبه های راست و چپ آن یکسان نیستند) برای استفاده از آن نسخه های سمت راست.

 

اهرم جعبه دنده بسیار دور است - هنگامی که دنده پنجم روشن است ، شما باید شانه راست را از پشت صندلی پاره کنید. اما دسترسی به عقب راحت تر از تولدو است ، و در آنجا جوانه تر است - طول ، عرض ، و حتی سه نفر از آنها. به طور کلی ، برداشت های کابین بد نیست ، اگرچه از کیفیت عملکرد خراب می شوند - با توجه به ظاهر Primera ، شما منتظر بیشتر هستید ...

 

نه دستگاه دیگر برای بازار ما سازگار نیست ، اما اسپانیایی پوشش هایی را برای زمستان روسیه لازم دارد ، اما آنها ژاپنی ندارند.

 

برای خلوص آزمایش ، ما اتومبیل هایی را با همان حجم کار موتورها انتخاب کردیم - 1.8 لیتر (شایان ذکر است که تولدو با موتورهای قدرتمندتر - 1.8 توربو و VR5 - هنوز به روسیه عرضه نشده اند). Nissan Primera دارای یک موتور کاملاً جدید است که مجهز به سیستم فاز توزیع گاز NVCS (سیستم کنترل زمان بندی دریچه نیسان) است. هر دو اتومبیل دارای درایو چرخ جلو هستند. صندلی تولدو در پیکربندی Sport ارائه شده است ، و Nissan Primera با Elegance انجام می شود ، در حالی که اولین مورد ما بدون تهویه هوا به دست آوردیم و دوم ، همانطور که قبلاً نیز گفته شد ، بدون سیستم استریو است.

 

چه چیزی را در زیر کاپوت ها می بینیم؟ اول از همه ، تفاوت معنی داری در طراحی محفظه موتور. روی صندلی ، موتور در بالای آن کاملاً با یک پوشش پلاستیکی زیبا بسته شده است ، فقط یک کره از روغن و یک گردن خلیج روغن در بیرون باقی مانده است. این هود مجهز به چشمه گاز و عایق صدا است.

 

یک اهرم جالب M شکل روی میل لنگ جعبه قرار دارد که با آن می توانید انتقال را تغییر دهید. منطقی است که فرض کنیم که از آن در تنظیم استفاده می شود - حتی کابل های با بالاترین کیفیت با گذشت زمان کشیده می شوند. با کمک این باشگاه ، مکانیک سرویس قادر به تنظیم مکانیسم به تنهایی و بدون ترک فضای مهندسی خواهد بود.

 

محفظه موتور Primera بسیار ساده تر به نظر می رسد - به نظر می رسد که آنها فراموش کرده اند که یک پوشش تزئینی را در کارخانه قرار دهند و تمام مخاطبین ، اتصالات و اتصالات در معرض دید بودند. علاوه بر این ، محفظه موتور از پایین محافظت نمی شود ، بنابراین در زمستان نمک مسکو می تواند به سرعت با یک برقکار مقابله کند. هود بدون عایق صدا است و با یک پشتیبانی ساده در موقعیت باز نگه داشته می شود.

 

محفظه چمدان در هر دو اتومبیل از قلعه مرکزی باز می شود. تنه تولدو با اندازه خود برخورد کرد - در خارج به نظر می رسد کوچکتر است. در عین حال ، همه چیز از نظر کیفی انجام می شود ، بدتر از کابین. اما Primera قبلاً مشکلات آشنا دارد: کیفیت پایین ، گسترش پوشش ، ترک ها. و همان اتومبیل ها مجهز به ذخایر کامل هستند. دسترسی به چرخ یدکی برای صندلی راحت تر است - کفپوش سخت کف به صورت قطعات تاشو می شود ، در نیسان کف باید به عنوان یک کل بلند شود ، حتی اگر فقط نیاز به دریافت ابزار داشته باشید.

 

وقت آن است که با تجربی ما در حال حرکت باشیم. موتور تولدو عملاً روی بیکار شنیده نمی شود ، ارتعاشات احساس نمی شوند. Pedaling Gaze توجه را مورد توجه قرار داد ، هنگامی که روی آن کلیک می کند ، موتور بلافاصله حرکت نمی کند و وقتی برای لحظه ای آزاد می شود ، فکر می کند و فقط پس از آن تنبل آنها را رها می کند. با وجود فشارهای کوتاه متوالی روی پدال ، موتور به سادگی به صورت یکنواخت باز می شود - شما نمی توانید در چراغ های راهنمایی با گاز بازی کنید. درایو کلاچ آموزنده و قابل پیش بینی است - ما به راحتی شروع می کنیم. تولدو تا زمانی که محدود کننده سرعت موتور ایجاد شود ، به طور مساوی و شدید شتاب می گیرد. موتور از پایین به خوبی می کشد ، در منطقه 3500-4000 انقلاب شما یک وانت قابل توجه را احساس می کنید ، که با سبقت شدید بسیار مفید خواهد بود. شیفت های چرخ دنده واضح و بدون ابهام است و با حرکات کوچک ، اشتباه کردن آن غیرممکن است. درایو گیربکس آنقدر خوب است که هیچ تمایلی به سوار شدن در شپش وجود ندارد ، بیشتر اوقات اهرم جعبه را نگران می کند - می خواهم بیشتر اوقات تغییر کنم.

 

برای تولدو ، همه چیز کاملاً متعادل است: نرخ دنده با موفقیت انتخاب شده ، یک عمل واضح از مکانیسم دنده ، کنترل های راحت. بعد از چند دقیقه ملاقات در این حرکت ، احساس می کنید که تمام زندگی خود را فقط در این ماشین سوار کرده و سوار شده اید. فرمان از اطلاع رسانی خود راضی بود ، با مجموعه ای از سرعت حادتر می شود ، اگرچه ممکن است کسی آن را دوست نداشته باشد.

 

سیستم تعلیق تولدو کاملاً سفت است ، با سرعت کم در بی نظمی های کوچک ماشین به طرز چشمگیری لرزید. به عنوان شتاب ، استحکام بهینه می شود و شدت زیاد انرژی تعلیق به شما امکان می دهد واقعاً در مورد احتمال تجزیه آن فکر نکنید. در مورد راحتی آکوستیک ، سر و صدای موتور عمدتاً اذیت می شود ، حتی با سرعت زیاد آن غالب است. اگرچه هنگام رانندگی فعال ، گوش دادن به موتور چندان ناخوشایند نیست ، به خصوص که نت های ورزشی با سرعت بالایی در صدای آن ظاهر می شوند. در تولدو ، شما خوشحال می شوید که به اطراف خود بروید - با اطمینان به جاده می چسبد و سرعت را به مجموعه سرعت تحریک می کند و از نوبت کشویی نمی افتد. در موارد نهایی ، تخریب محور جلو شروع می شود ، با این حال ، به راحتی کنترل می شود ، اما باعث می شود که فقط با تکنیک های خاص در آسفالت خشک ایجاد شود - Dunlop به آخرین مقاومت می کند. پویایی ترمز شایسته ستایش است ، اما ABS تقریباً با لرزهای شدید روی پدال ها مداخله می کند.

 

وقتی به نیسان نقل مکان کردیم ، بلافاصله به موتور پر سر و صدا در بیکار توجه کردیم. ارتعاشات از آن به اهرم ایست بازرسی منتقل می شوند. در ابتدا ، در مورد لمس کردن مشکلاتی وجود داشت - کلاچ خیلی زود روشن می شود ، و این نشان دهنده تنظیم نادرست است. موتور از کشش خود ، به خصوص در پایین. جای تعجب آور نیست ، زیرا به لطف سیستم NVCS که در بالا ذکر شد ، قله تقریباً دیزلی از گشتاور - 158 نانومتر در 2800 دور در دقیقه دارد. پیچ و تاب بالاتر از 5500 جلد/مین. برای شتاب طبیعی ، 4500-5000 دور در دقیقه معنی ندارد. در عین حال ، هیچ تمایلی برای ایجاد سرسبز وجود ندارد - عمدتا به دلیل عملکرد کاملاً واضح از اهرم جعبه ، علاوه بر این ، صدای موتور با سرعت بالا یک تایمور صوتی بسیار دلپذیر را به دست می آورد. نظرات در مورد فرمان وجود دارد ، آن پنبه است - که مستقیم است ، در گوشه و کنار ، و این باعث تنش به خصوص با سرعت زیاد می شود.

 

هنگام رانندگی در حالت های معمولی ، ژاپنی ها بسیار راحت هستند ، در کابین حداقل سر و صدا - نه موتور ، نه تایر و نه جریان فراری هوا اذیت نمی شوند. می توانید بدون بلند کردن صدای خود صحبت کنید. من ترمزها را خیلی دوست داشتم ، آنها مؤثر هستند و با اطمینان کاهش سرعت را کنترل می کنند. از بسیاری جهات ، این شایستگی سیستم مکانیکی کمک ترمز است که توسط نیسان ساخته شده است. کمک ترمز شبیه سیستم های الکترونیکی پیشرفته تر و گران قیمت تر است - با ترمز اضطراری ، ارزیابی سرعت پدال ، تقویت کننده فشار را در درایو کافی برای ABS ایجاد می کند. در عمل ، این در شمول زودهنگام آن بیان شده است. به هر حال ، ABS برای شهرت کار می کند - بسیار نرم ، تقریباً غیرقابل تصور.

 

سیستم تعلیق نرمتر از تولدو است و بهتر است بی نظمی های کوچک را بلعید. با وجود ترخیص کالا از گمرکی که معابر تعلیق مناسب و شدت انرژی را به خود اختصاص می دهد ، آنها هنوز هم کوچک هستند - سوراخ ها حتی با بار ناقص نیز مشاهده می شوند. در نوبت سریع ، این ماشین برای جاده بسیار سرسخت است (که از آن قدردانی ویژه از ابعاد Piralli P6000 195/65R15) ، اما در عین حال تردید می کند ، گویی هشدار می دهد که برای رانندگی شدید ایجاد نشده است و حد مجاز است در حال حاضر نزدیک اگر هشدار نادیده گرفته شود ، تخریب صاف و به راحتی پیش بینی شده محور جلو آغاز می شود. Primera آرام است ، بدون تعجب ، به شعاع کوچکتر تغییر می یابد ...

 

وقت آن است که خلاصه شود. اگر کیفیت تولید را مقایسه کنیم ، قهرمانی به وضوح برای تولدو است. و با قیمتی ، اسپانیایی خیلی زیاد نیست ، اما برنده می شود: تولدو 20.500 دلار و Primera - 21.700 دلار (تقریباً در همان سطح تر و تمیز) هزینه دارد.

 

اما تفاوت اصلی در شخصیت ها است. در این رابطه ، ما همچنین صندلی تولدو را بیشتر دوست داشتیم. یک ماشین کامل از هر نظر ، با پر کردن و اجرای ایدئولوژیک - با لهجه ورزشی. Seat Toledo واقعاً یک ماشین برای راننده است و باعث می شود که از روند کنترل کاملاً لذت ببرید.

 

نیسان پریمرا برای آرامش مردم مناسب تر است ، اول از همه ، راحتی که ماشین چیزی بیش از وسیله ای برای حرکت از نقطه A به نقطه A نیست.

 

متن: الكساندر نادین ، \u200b\u200bسرگئی یاكوبوف
 

 

منبع: مجله موتور [شماره 8/2000]