Test napęd Volvo S40 2004 - 2007 Sedan

Volvo S40 i Volvo V40 szczegółowo. Najmłodszy jest w rodzinie

Model z czterdziestu zastąpił Volvo-440/460 i natychmiast zyskał wielu fanów. Nawet przez odzież jest to zupełnie inny samochód: jeśli nie klasa, wówczas ranga wyższa.
Zasób S40/V40 ma przestronne wnętrze z dobrą izolacją dźwiękową, potężny system wentylacyjny, gorący piec. Jej poprzednik, stworzony we współpracy z Renault, nie różniła się niezawodnością, ale nowy model (tym razem rozwinął się tym razem, wraz z Mitsubishi) zyskał sympatię nie tylko Dandy, ale także pragmatyków. Nie ma tu prawie żadnych szczery słabe miejsca, ale Szwedom udało się całkowicie wyleczyć samochód z chorób dzieciństwa tylko podczas restrywania (patrz historia modelu).
W Rosji główna część samochodów sedan sedan. Przestronne wagony stacji V40, jak zwykle, w mniejszości. Większość samochodów oferowanych z klimatyzacją, pakietem elektrycznym (w tym przednimi siedzeniami) i systemem audio. Ceny na rynku nie zależą zbytnio od konfiguracji, głównie od silnika i roku produkcji. Trzy pięć lat będzie kosztować 1218 tysięcy dolarów, siedem ośmiu lat kopie od 8 do 10 tysięcy. Poniżej siedem tysięcy cen, modele te nie spadają, więc tanią opcję można ukryć przez drogie naprawy oryginalnych części zamiennych.
Konieczne i wystarczające
Volvo S40/V40 zainstalowało silniki 22 modeli (w tym Diesel) i sześciu skrzyni biegów (z których dwa są automatyczne). W subtelności nie ma sensu zbyt wiele: istnieje pięć podstawowych silników benzynowych, a wszystkie z nich są obecne na rynku rosyjskim w tym czy innym stopniu. Prawie nie ma silników Diesla: ekonomia w naszych warunkach jest zbyt droga! Praktycznie nie ma gazu 1,8 litra. Najczęstsze silniki o objętości 1,6 i 1,8 litra. Pierwszy został przymocowany tylko mechanicznym KP, drugi połączono z karabinem maszynowym. Obie opcje wentylatora płynnego przyspieszenia, dla dynamicznej siły napędowej silników są wyraźnie niewystarczające: 1,8 litra z mechaniką są już dopuszczalne, ale optymalny silnik jest dwukrotny. Była też jego opcja wzmocnienia z turbiną o niskim ciśnieniu. Ale naprawdę huragan jest rzadki 1,9T: przyspiesza samochód do setek w zaledwie 7,3 s, a maksymalna prędkość osiąga 235 km/h. I w przeciwieństwie do innych silników z AI-95, wymaga drogiego AI-98.
Głównym problemem właściciela nie jest przegapienie terminu wymiany pasa rozrządu. W naszych warunkach zalecany przedział wynosi 75 tys. Km (co piąty), chociaż w Europie osiągają do 120 tysięcy. Klif zagraża przeglądowi silnika, więc nie powinieneś oszczędzać. Jednocześnie zmieniamy filmy. Drogie napinacz hydrauliczny i dodatkowe wideo zostały zainstalowane na starych maszynach, napinacz mechaniczny o sprężynie i obwód został zniesiony.
Wymiana pasa tutaj nie jest łatwa, szczególnie w przypadku silników ponownie wyrejestrowanych z regulacją fazy dystrybucji gazu. Musisz spędzać czas z silnikiem, naprawić wałek w określonej pozycji słowem, nawet nie próbuj tego robić bez specjalnej wiedzy i umiejętności, mają je ze specjalistami Volvo!
Jednocześnie zwróć uwagę na pas napędu jednostek pomocniczych, zwłaszcza jego rolki. Na starych silnikach były dwa rozciągliwe i okrągłe. Ten ostatni często się zatrzasnął, a pasek nie powiódł się. Po ponownym uruchomieniu pozostało jedyne wideo, służy przez długi czas.
Wszystkie silniki są wrażliwe na jakość i ilość oleju: hydrauliczne kompensatorzy szczelin zaworów, fazy rozkładu gazu na nowych silnikach podlegają awarii (nieprawidłowa funkcja daje się w strefie napędu wałka rozrządu) i napinacza pasa hydraulicznego na starym te. Przy aktywnej jazdy zużycie oleju od 4 do 8 litrów. Dla normalnego działania fabryki 400 g na 1000 km. Nie ma tu czujnika poziomu, a lampa oświetla się za późno, gdy proces już zniknie. Dlatego nie bądź leniwy, aby częściej zdobywać sondę i nadrobić poziom ropy i zabrać kanistra na wakacje w rezerwacie.
Obciążona dziedziczność
Mechaniczne skrzynie biegów dla sroki migrowały z Volvo 460, wraz z wrodzonymi chorobami wycieków i cienkich tulei z tworzywa sztucznego. Po ponownym odtworzeniu zastąpiono je oryginalnym Volvsky, pracującym cylindrem sprzęgła w samym pudełku. Sprzęgło w tej wersji działa wyraźniej i nie ma żadnych skarg na mechanikę. Oryginalne automatyczne pudełka idą dobrze (cztery, po pięciobiegowym).
Crąże z całymi osłonami służą od wielu lat. Przed przywróceniem okładki wykonano z zwykłej miękkiej gumy, po bardziej sztywnym i silniejszym elastomerie. Ulepszyła się ochrona łożysk przednich piast i pojawiły się pylniki. Wcześniej nie było ich, a ze względu na błoto i wodę łożyska musiały zostać zmienione po przebiegu 80100 tysięcy km. Operacja jest pracochłonna.
Hamulce tarczowe we wszystkich kołach będą trwać długo, jeśli zaciski będą okresowo czyszczone brudem i pokrywają ruchome części i powierzchnie wsporcze miedzianym smarem. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku tylnych hamulców, brud powoduje szybkie zużycie linii. Czujniki zużycia są akustyczne, ale ich głos jest słaby. Zachowaj to na czas i słuchaj pisku, który pojawił się na czas.
Silny kręgosłup
Zawieszenie młodszego Volvo w Rosji również ma również dobrze. Stojaki stabilności gadów przedniego zawieszenia serwują około 100 tysięcy km, pozostałe szczegóły dźwigni i amortyzatora stoją za 150 tysięcy.
Wraz z wieloma łączami. Zmień dźwignie poprzeczne ze względu na zużycie cichych bloków, około tego samego 150 tysięcy km. Przed przywróceniem, przed innymi przekazano duże ciche bloki dolnych dźwigni podłużnych (guma została złuszczona z metalu) i łuku gumowej górnej części stojaka teleskopowego. Od 2001 roku węzły te zaczęły służyć z reguły co najmniej 150 tysięcy km.
Jeśli podczas uchwalenia nieprawidłowości od tyłu, cichy, ale wyraźny pukanie, nie spiesz się, by wstrząsnąć zawieszeniem. Być może jest emitowany przez twarde kable ręcznego hamulca. Wystarczy naprawić lub nieznacznie przesunąć gałęzie.
Co to jest dobry Rosjanin?
Nie ma specjalnej rosyjskiej konfiguracji dla Volvo i dlaczego w ojczyźnie tego samochodu znają z pierwszej ręki o zimie. Ale istnieją trzy opcje zawieszenia: głośnik, komfort i sport. Wszystko jest obecne na rynku rosyjskim, ale zdecydowana większość samochodów z głośnikiem: tutaj akceptowalny prześwit łączy się z dość sztywnymi amortyzatorami. Opcja komfortu z bardziej miękkimi ustawieniami znajduje się dwa do trzech razy rzadziej, a jest bardzo niewiele sportów, z którymi samochód jest zarówno trudniejszy, jak i niższy. Jeśli wysokość sprężyn może być określona przez oko, rodzaj amortyzatora jest wyjaśniany przez naklejkę w jej obudowie. Dlatego nie spiesz się, aby oderwać się od obierających kawałków papieru, przyda się.
Wolvo zaczyna dobrze. Skandynawianie nie oszczędzają na baterii: jest pełna, z wymianą problemów nie będzie problemów. Czasami w silnym mrozie, po uruchomieniu silnika, wskaźnik nieprawidłowego działania Immobilizera rozświetla się. Po rozgrzaniu salonu zwykle wychodzi i nie powoduje innych problemów. Powód słabego kontaktu w obwodzie sztafetowym immobilizer. Możliwe jest pokonanie wady z wymianą przekaźnika i opaski opaskiej drutów. Jeśli lampka nieprawidłowa silnika zapaliła się, możliwe jest, że czujnik ABS lewego przedniego koła był znudzony (jest on związany z systemem sterowania silnikiem). Oba nieprawidłowe funkcje podlegają gwarancji, nie tylko głównym, ale także rozszerzonym. Główny jest ważny od trzech lat i całkowicie pokrywa wszystkie wydatki przedłużone na kolejny rok, podczas gdy klient płaci tylko połowę kwoty. Dziś na rynku wtórnym wciąż istnieje wiele maszyn gwarancyjnych. Ponadto wszystkie są ponownie wyreżyserowane, co oznacza, że \u200b\u200bjuż przypomniało sobie. Powinni na nich przyjrzeć się bliżej.
Historia modelu
1995. Reprezentowane są sedan Volvo S40 i kombi V40. Silniki benzynowe P4: 1,8 L, 8590 kW/116122 HP i 2,0 l, 100 kW/136 KM Turbodiesel P4, 1,9 L, 70 kW/95 KM Napęd na przedni, M5 lub A4.
1997. Silnik benzynowy P4, 1,6 litrów, 80 kW/109 KM
1998. Silniki benzynowe P4 z turbodoładowaniem: 2,0 l, 181 kW/160 KM. i 1,9 l, 147 kW/ 200 KM
Rok 2000. Restyling and Facelifting. Skrzydła, reflektory, tylne światła zmieniły się. Do standardowego sprzętu dodano sześć poduszek powietrznych (z czołowo z dwustopniowym ujawnieniem). W silnikach istniał system zmiany faz rozkładu gazu, ich charakterystyka mocy zmieniła się. Silnik P4 pojawił się na skroplonym gazie: 1,8 litra, 88 kW/120 KM. Automatyczna skrzynia biegów czteroosobowa została zastąpiona pięcioma prędkościami. 2004. Zmiana generowania modelu.
 
Anatoly Sukhov



  
 

Źródło: Magazyn „Jazda”