Test Drive autorstwa Renault Espace 1997 - 2002 Minivan

Dwa mini-wen, dwa styl życia

Słowo Mini-Wen zostało wymyślone przez Amerykanów. Jednak, podobnie jak klasa drugich samochodów, na co wskazuje to słowo. W naszym kraju zarówno Vanya, jak i Mini-Wen zostały wezwane bez przedsięwzięcia: minibusy. A jeśli w przypadku furgonetki z ich prostokątnymi formami ta nazwa była przynajmniej jakoś odpowiednia, to dla mini-wenu nie pasowało do kategorycznie. Jednak do pewnego momentu nikomu nikomu nie przeszkadzało. I dopiero po pojawieniu się tych ostatnich na rosyjskich drogach stało się jasne, że było to dokładnie mini-wen, a nie minibusy.
 

Pierwszy mini-wen pojawił się stosunkowo niedawno, zaledwie półtora roku temu. Obszary ich aplikacji pochodzą od drugiego telefonu komórkowego do biura na kółkach. Pomysł stworzenia takiej maszyny powstał w 1974 roku z projektantami Forda. Samochód miał spełniać trzy główne wymagania: niewielka wysokość podnóżka wygodna dla kobiet w spódnicach; ograniczona wysokość dachu, która pozwoliłaby na użycie standardowego garażu; Lekko wydłużony nos z umieszczonym w nim silnikiem jest ochrona w przypadku wypadku. Henry Ford nie zatwierdził projektu, a pierwsza minivan opuściła w 1983 r. Z bramki Chrisler Corporation. Był to model Voyager (karawana w oddziale Dodge).
 

Rok później podobny samochód o nazwie Espace uruchomił firmę Renault na rynku. Oba modele są nadal dostępne. Oczywiście były one wielokrotnie aktualizowane. Zapoznajemy się z nowoczesnymi wersjami Dodge Caravan i Renault Espace. Ich zewnętrzne podobieństwo i tożsamość układu są oczywiste.
 

Różnice dotyczą głównie wewnętrznego projektu. A jeśli Espace jest interesujący przede wszystkim według nowych projektantów, to najważniejsze w Caravan jest opieka nad osobą. Powyższe nie oznacza, że \u200b\u200bfrancuski mini-wen jest niewygodny w działaniu. Nic takiego. Po prostu wymyślając urocze małe rzeczy, których całość tworzy wspaniałą atmosferę kompleksowego komfortu, Amerykanie są nie do rywalizacji. Jednocześnie projekt Dodge jest dość konserwatywny.
 

Siedzenia Espace są niezwykle wygodne. Są tapicerowane materiałem tekstylnym i za pomocą łatwo dotartego poprzecznego klaki prętowej poruszają się bez problemów. Siedzenia idealnie trzymają dolną część pleców, tylny slin jest przymocowany długą dźwignią bez żadnego wysiłku. Główną różnicą są siedzenia Caravana w skórzanej tapicerce. Świetny kolor, jest wyjątkowo miękki i przypomina jak dotyk.
 

Każdy samochód ma trzy rzędy siedzeń. Tył jest gorszy. Są to tylko dwa zdejmowane składane krzesła zainstalowane w komorze bagażowej. Tylko dzieci będą mogły wygodnie się na nich pomieścić. Jednak w amerykańskim mini-wenu miejsca te są wyposażone w popielniczki i światła papierosów. Jeśli palacze chcą otworzyć okna w celu wentylacji, będą musieli zapytać kierowcę o to, ponieważ Przyciski napędu głowy - on. Tylni pasażerowie Renault mieli więcej szczęścia - mogą to zrobić sami.


Po złożeniu pleców tylnych siedzeń i naprawieniu lekkiej półki pod oknami, możesz rzucić kilka czasopism lub kosz z produktami na weekend. Jeśli krzesła zostaną całkowicie usunięte, możesz umieścić cały stos walizek na podłodze.
 

W środkowym rzędzie jest przyjemniejsze. Pasażerowie mają dobry komfort, prawie taki sam jak z przodu. Karavan jest tutaj nieco wygodniejszy, nogi pasażerów mają nieco więcej swobody, ale okna tutaj są głuche, a przesuwane drzwi otwarte, nie są tak łatwe i naturalne, jak huśtające się w Espace.

 
Nawiasem mówiąc, o oknach. Przy zabarwieniu Amerykanie nieco posunęli się za daleko - zbytnio dbają o swoją osobistą przestrzeń po inwazji. Jednak pasażerowie nie są przeszkodą, życie zewnętrzne jest dla nich bardzo dobrze widoczne.
 

W sprzęcie siedzenia kierowcy mini-wen ma wiele wspólnego. W obu przypadkach znajdują się okna elektryczne, lusterki rdzeniowe, klimatyzatory i radio. Oczywiście konieczne jest zarządzanie tym wszystkim na różne sposoby, ale nie jest to fundamentalna różnica. Jednak w zagranicznym samochodzie wszelkiego rodzaju guziki i długopisy wyglądają bardziej zrozumiała dla początkującego. Torpedo w obu maszynach bez zachwyt i są wykonane z prawie tego samego szarego niebieskiego plastiku, który przypomina skórę w konsystencji.
 

Tradycyjne urządzenia analogowe Dodge znajdują się w zwykłych miejscach, prędkościomierz jest pieprzony zarówno w milach, jak i kilometrach. Na panelu ekstrawaganckim Espace - prawie w górnym cięciu - urządzenia cyfrowe z zielonym podświetleniem są rozciągane. Dzięki przemyślanej grafice ich odczyty są czytane dość łatwo.

 
Przesyłanie urządzeń i radia. Z karawaną wszystko jest jasne, panel sterowania jest w zasięgu wzroku, obrotu i naciśnięcie - nie pomylisz się. Muzyka francuska jest całkowicie ukryta w schowku, a oprócz pilota może być kontrolowana przez parę przycisku kierownicy, co, jeśli istnieje pewna umiejętność, pozwala nie odrywać dłoni jagnięciny, choć Początkowo algorytm kontrolny wydaje się niezbyt zrozumiały.

 
Podobał mi się kontrola klimatu ESPACE, znajdująca się w lewym korku i wyposażonym w łatwo czytelne ikonogramy. A w dolnej części przedniej szyby karawanowej znajdują się paski ogrzewania - aby wycieraczki nie zamarzały zimą.

 
Pochylne kolumny kierownicy pomagają wygodnie siedzieć. Karavana kierownicy jest zauważalnie mniejsza, ale praktycznie nie wpływa to na obecność potężnego hydraulicznego opakowania na przymocowany do niej wysiłek. Oczywiście hydrauliczne opakowanie jest w Espace.

 
Oba samochody mają poprzeczne jednostki mocy: Espace - w kolejności 2 litrów czterech z mechanicznym pięcioosobowym pudełkiem, karawana - 3,3 l szóstki w kształcie v z karabinem maszynowym. Przy takim tomie Amerykanin, choć niewiele, ale szybszy niż Francuz. Dźwignia automatycznego pudełka jest przenoszona w kolumnie kierownicy - pozwala to manipulować bez odrywania ręki od kierownicy, a w kabinie jest więcej miejsca. Dźwignia francuskich mechaników zjada znaczną część podłogi między kierowcą a pasażerem. Silnik ESPACE, zjednoczony z innymi modelami Renault (Megane i Sport Spider), pomimo wysokiego współczynnika przekładni pięcioosobowej pudełka, jest raczej słaby dla energetycznej jazdy.

 
Samochody, które odwiedziły naszych gości, mają wiele modyfikacji, które rozpowszechniają objętość silnika, sprzętu, opcji i potencjalnego nabywcę, zawsze będzie w stanie wybrać to, co lubi i za pieniądze.
 

Jaka jest różnica między nimi, funkcjonalnie podobna, samochody? Dodge jest ciężki, konserwatywny i monumentalnie wygodny - to jego atrakcja. Francuz jest ekstrawagancki i elegancki, interesujący jest świeże ruchy projektowe.
 

Dwa światopogląd. Tradycja i awangarda -garde. Stare i nowe światło. Twój wybór...
 

Alexey Strelkov

 
 
 

Źródło: Magazyn Motor [nr 3/1998]