Infiniti FX Drive od 2008 roku SUV

Flagowy

W sylwestra Lexus wydaje się ujawnić następną wersję RX. Jednocześnie Toyota, zatrzymując wszelkie próby ujawnienia informacji o nowym produkcie, niezwykle jednoznaczne sugeruje, że samochód pozostawi konkurentów bez pracy. Jednak choć obiecuje, konkurenci już podnoszą klientów. W tym główny rywal marki Infiniti. Po wydaniu Compact E, Mark przedstawił także nową generację FX, która, choć wciąż absolutnie szary, kiedyś poważnie poklepała już certyfikowaną RX, a sama marka, w ogóle, pojawiła się w Rosji tylko z tego powodu .
Eh, znowu, Japończycy pokonali nową Infiniti FX z wysokim ogonem ogona w kategorycznie zemsty, stagnacyjnie aktywując system stabilizacji z wyprzedzeniem. Nawet na żwirze. I wszystko zaczęło się tak dobrze: nowa platforma, nowe podwozie, nowa 400-koni o napędu V8 z momentem obrotowym 500 nm ... posiadając taki zestaw, crossover jest prawdopodobnie bardziej dozwolony, aby umożliwić takie zachowanie według statusu, nie było to konieczne i pozostaje ideologicznym okiem na cały zakres modeli Infiniti. Możliwe jest, że z tego powodu crossover zachował proporcje i ogólnie wielkość poprzednika.
Japończycy nie ukrywają, że priorytetowym zadaniem dla nich była stylistyczna adaptacja modelu, która pozwoli obu nowym fanom na ich sztandary na przyciągnięcie i nie przestraszyć starych. Nie uniemożliwiło to im pracy nad technologią. FX opiera się teraz na markowanej platformie o średnim pomiarze przedniej półki, która już stoi Ex, a także sedany z rodziny M i G. Nie tylko pozytywnie wpłynęło to na sztywność ciała, ale także zapewniło crossover dla prawie doskonałego rozmieszczenia mas wzdłuż osi, co oznacza, że \u200b\u200bpoprawiła obsługę. I pozwoliło na zmniejszenie masy. Ponadto projektanci całkowicie zaktualizowali zawieszenie, poprawili hamulce pierworodnego i umieścili kilka nowych jednostek energetycznych pod maską crossover.
Podstawa, jak poprzednio, pozostała tradycyjna dla maszyn marki 3,5-litrowej sześciu serii VQ. Jednostka, która przetrwała następną modernizację, rozwija obecnie 307 KM. Przy 355 Nm przyczepności, zapewniając nowość dynamikę porównywalną ze starym FX45, z większą oszczędnością paliwa. Jako najlepszy Silovik, Japończycy oferują teraz 5-litrowego klienta V8.
Drugi setka crossover z taką jednostką wymienia 5,8 sekundy po rozpoczęciu ruchu. Na siedzeniach pasażerów, podobnie jak w tym samym G37, nie ściska, ale prawie nikt nie odważy się powiedzieć, że ten Infiniti nie jest wystarczająco dynamiczny. Ponadto silnik zachowuje silnik podobny do napadu początkowego do maksymalnych prędkości, a następnie Japończyków nie należy pochwalić nie za silnik, ale za pudełko. FX drugiej generacji nie otrzymał 5-biegowej, podobnie jak poprzednik, ale 7-biegowa maszyna, która również wyposażona w szereg systemów, zaprojektowaną nie tylko do ponownego skonfigurowania automatycznej skrzyni biegów pod konkretnym użytkownikiem, ale także do zoptymalizowania transmisji transmisji . Oznacza to, że ruch nie tylko szybki i wygodny, ale także ekonomiczny.
Jednak ten ostatni wskaźnik za kierownicą FX50 jest uważany za ostatni, chociaż 18 litrów dla takiej objętości jest więcej niż akceptowalne dla takiego tomu wykazanego drogą. Ale przejście tutaj jest naprawdę niewidoczne. Crossover zaczyna się jako wózek, ale co najważniejsze, wyraźnie reaguje na działanie akceleratora.
Nawiasem mówiąc, warto zauważyć, że nowy FX reaguje na gaz jest znacznie szybszy niż stary, ale jest nowy. Ale nadal spowalnia z pewną niechęcią, chociaż skuteczność hamulca w tym przypadku nie dotyczy prawie niemieckiego pedału informacji o zamówieniu kierowcy. Ale jednocześnie wydaje się, że nawet przy zrzucaniu gazu przekładnia nadal ciągnie crossover do przodu. Chociaż na G37 wyposażonym w to samo pudełko (z niego FX otrzymało hamulce), elektronika pozwoliła nawet zwolnić silnik, towarzysząc każdemu przejściu na dolny etap z bardzo charakterystyczną oskarżoną głupością. I raczej namacalny oszczerstwo. Tutaj spowolnienie jest równie stabilne niż przyspieszenie: bez znaczących wstrząsów, braku oscylacji ani nagromadzenia podłużnego. To zachowanie dla większości użytkowników nowości z pewnością bardziej się spodoba. Co więcej, jest to również prawdą w odniesieniu do wersji sportowej, ponieważ jest ona zainstalowana nie tylko bardziej sztywnym, masłem, ale także systemem sterowania tłumieniem. Jednak w przypadku żwiru FX odpowiednio bez niego radzi sobie, regularnie gasiąc małe nieregularności. Na dużych praktycznie unosi się. To prawda, pod warunkiem, że kierowca wybierze prawidłową prędkość w rezonansie zawieszenia jest dość szybko. Na asfalcie nowość w dużej mierze powtarza jego zachowanie, jest tylko więcej rolki
Nawiasem mówiąc, geny młodszego brata są widoczne nie tylko w zachowaniu, ale także w stylu wnętrza. Przynajmniej jeśli mówimy o projekcie kokpitu. Japończycy oczywiście nie osiągnęli banalnego kopiowania, ale charakterystyczne podobieństwo jest zauważalne, jak mówią, z gołym okiem. Wolą jednak nazywać to markowym stylem marki. Istnieje ta sama konsola centralna, koronowana pełnym monitorem, tą samą tablicą rozdzielczości. Chociaż najbardziej zauważalne różnice można przypisać tylko drugiej części pasażera Kokpita i większej liczbie dorosłych kierownicy
I oba rzędy siedzeń. Pomimo faktu, że większość urządzeń do siarczków FX jest dostępna dla byłych użytkowników (na przykład klimat lub zaawansowany system audio Bose, który czyszczy i jonizujący powietrze), flagowy jego zwarty względny jest znacznie lepszy pod względem komfortu . Przednie siedzenia są wspaniałe dzięki przyzwoitym zakresom ustawień, pozwalają kierowcy wybrać dosłownie każde lądowanie. Całkowicie porównywalny poziom komfortu zapewni dwóch mieszkańców i drugi rząd. Biorąc pod uwagę obecność sufitu (jak na QX) Monitor DVD, możliwe jest, że stałe pasażerowie częściej go wybierają. Zasadniczo trzy jednak odpowiednio pomieści tutaj, w tym przypadku koszykówki w FX lepiej nie sadzić sufitu. I musisz coś zrobić z nogami. Wątpliwe jest jednak, aby nowo wyjęty właściciel często używał jego crossovera jako maszyny podróżnej nie według statusu.

Vladimir Zhidkov

 

Źródło: Magazyn Mkobil [listopad/2008]