Test Drive Ford Mondeo Sedan 2000 - 2003 Sedan

Dieta Forda

W moim głębokim przekonaniu jedzenie może być smaczne lub przydatne. Trzeci nie jest podany, a wyjątki nie są brane pod uwagę. I nie ma nic zaskakującego, że światopogląd ludzi, którzy są żarliwymi zwolennikami gastronomicznie poprawnego stylu życia, znacząco różni się od tych, dla których smak spożywanego jedzenia ma ogromne znaczenie. Jeśli spróbujesz przenieść moją smukłą teorię do świata samochodów, to smakosze będą te pojazdy, których silniki z apetytem jedzą benzynę o wysokiej zawartości oktanu. Z kolei samochody Diesel działają jako zwolennicy zdrowego stylu życia, gotowi ze względu na wysoką wydajność i zwiększone zasoby silnika do jedzenia bez smaku oleju napędowego.
 
Kiedy otrzymaliśmy ofertę wykonania testu Forda Mondeo 2.0DI, chętnie na nią odpowiedzieliśmy. Ostatecznie nie tak często samochody z silnikiem Diesla przychodzą do naszych testów. Ponadto, jak wykazała praktyka, nowoczesne silniki Diesla mogą cieszyć się nie tylko oszczędnością paliwa, ale także dynamiki przyspieszenia.
 
Rodzina Duratorq Di Ford Diesels z bezpośrednim wstrzyknięciem i szesnastoma zaworowymi główami bloku pojawiła się nieco ponad trzy lata temu, prawie ten sam silnik stał w tranzycie, którego historia została opublikowana w grudniowym wydaniu w ciągu zeszłego roku. Mondeo jest dostępny w dwóch wersjach: z silnikiem o mocy 90 koni mechanicznych, jak w naszym samochodzie i z silniejszym, rozwijającym 115 KM.
 
Na zewnątrz olej napędowy jest określany przez charakterystyczną, dobrze odróżniającą się przez ucha. Wewnątrz dźwięk silnika jest prawie całkowicie spożywany przez izolację dźwiękową, a zatem obecność silnika Diesla pod maską można odgadnąć tylko przez wibracje, które objawiają się na dźwigni skrzyni biegów, ale po pewnym czasie znika bez śladowego . Kolejny znak niezwykłej pulpitu nawigacyjnego: cena podziału tachometru jest znacznie niższa niż na Mondeo z jednostkami zasilania benzynami; Ponadto do głównego zestawu lamp kontrolnych dodano ikonę, powiadamiając działanie świec żarowych.

  

Pomimo niskiej mocy w wartościach bezwzględnych, cechy momentu silnika są takie, że pozwalają samochodowi przesunąć się nawet z trzeciego biegu przy prawie biegu jałowym. Ale jeśli wszystko zostanie zrobione zgodnie z umysłem, to na pierwszym kroku w pudełku Mondeo zaczyna energicznie przyspieszać, podczas gdy strzelanka Tachometra bardzo aktywnie miga na całej skali, zamraża się w czerwonej strefie i nalegając na dalsze manipulacje z The dźwignia transmisji. Subiektywnie, samochód przyspiesza nie gorszy niż wtrysek dziewięć, co jest całkowicie potwierdzone danymi technicznymi: nieco mniej niż trzynaście sekund przechodzi do przyspieszenia od zera do 100 km/h! W tym samym czasie silnik okazał się oczekiwany elastyczny.
 
Przyspieszenie przy dużych prędkościach nie wymaga podporządkowanej transmisji: samochód po prostu podąża za pedałem przyspieszenia, nie jest zbyt energiczny, ale bardzo pewny siebie. I, jak się wydawało, nawet przy aktywnej jazdy, zużycie paliwa nie sprawi, że będziesz stałą stacją benzynową: Mondeo nie ma już żołądka bramy.
Ale tak naprawdę nie lubiło długoterminowego pedału sprzęgła, nawet wywołujące błędy z nawyku. Po pierwsze, sprzęgło włącza się na samym dole, a po drugie, podczas poruszania się lewa noga wyraźnie odczuwa obecność pewnego kroku, który utrudnia operację za pomocą pedału. Cięższy silnik nieznacznie dostosował zachowanie maszyny, które jednak odczuwa się tylko na poziomie niuansów. Niemal neutralny obrót Mondeo przesunęł się w kierunku niewystarczającego: w porównaniu z odpowiednikami benzynowymi pręt wysokoprężny w zakręcie jest bardziej skłonny do zburzenia przedniej osi nieco wcześniej, zaczyna prostować trajektorię.
 
Jednak Ford Mondeo w wersji o mocy 90 koni mechanicznych jest przede wszystkim samochodem dla zrównoważonych kierowców i nie należy oczekiwać od niego nadmiernego zapału. Ma po prostu kolejny światopogląd. W przeciwnym razie, czy miałby to paskudne użyteczne oleju napędowe, nawet jeśli w tak małych porcjach?
 

Samochód jest dostarczany przez Euro Motors.
 
Tekst: Kirill Brevdo
Zdjęcie: rzymski ostanin
 
 
 
 
 
 

Źródło: Magazyn Wheel [nr 65/2003]