Test Drive BMW 5 Series E39 2000 - 2003 Sedan

Niedomówienie

Niedopowiedzenie (angielski)
w języku rosyjskim nie ma bezpośredniego analogu. Nedokacja, brak niczego, oprócz pełnego ukrytego, niewypowiedzianego znaczenia.
 
Nowa pięć zaczyna się dla mnie od zapachu drogiej skóry. Z zapachem, który od razu czujesz, ciągnąc tylko masywny uchwyt i otwiera drzwi, uwolnione przez światło, insynuujące solne kliknięcie zamku.
 
Kto by wątpił: wiedzą o tym wiele, ci ludzie w kombinezonach i szatach z okrągłym niebiesko-białym emblematem. Wiedzą już, jak zapewnić klientowi poczucie samoświadomości i godności, przyjemności z posiadania nie tylko rzeczy, ale rzeczy rozwiniętej z umiejętnościami i troską. I nie jutro, ale od razu, od pierwszych sekund.
 
I bez względu na to, jak odnosisz się do pracy zespołu Chrisa Banlla, bez względu na to, co myślisz o wyglądaniu najnowszych modeli BMW, nienagannych połączeń i interfejsów, nienagannych materiałów i dekoracji, nienagannej dopasowania i regulacji, zawsze pozostaje to nieograniczone. Najwyższe udoskonalenie wszystkiego, co dotyczy rąk i wyglądu.
 
Żałuję, nie tylko odmawiam świadomych skojarzeń wizualnych. I gdzieś, we mnie, pojawienie się sedanów BMW jest nadal poprzednim eleganckim ciężkością linii, pozbawionych nawet nuty frajera, szybkiego przysiadu sylwetki. I jestem zagubiony, choć dobrze znam nową siedem, a nawet (tak się stało) z Christopherem Bangle. I zostawiam to na później, kiedy przyzwyczajam się do wyglądu, gdy dostrzega świadomość. A teraz odchodzę, chowam się przed jej wyglądem, szukam tam zrozumienia, w środku, gdzie panuje ergonomia i technologia, gdzie zdominują najwyższe umiejętności inżynieryjne. Ponieważ jest obiektywne, niezależne od mody i widoków. A ja, bez pozostania, idę, weź to pióro, otwórz te drzwi, czuję ten zapach.

  

I siedzę na tym miejscu. I wydaje się, że już wiem, że nic nie jest prawdopodobnie we współczesnej ergonomii motoryzacyjnej. Wiem to z góry, ponieważ było prawie takie samo na siódmej, a to prawie dotyczy rzeczy całkowicie drugorzędnych. Do przycisków i uchwytów korekt (w przeciwieństwie do siedmiu, bardziej tradycyjnego dla BMW), z brakiem wentylacji i masażu (elementy są przyjemne, ale nie główne). Najważniejsze jest to, że nawet pomimo całej niezmienności mojego zgiełku, wezmę tutaj pozę. I, nie do roboty wyczerpanego kręgosłupa, lędźwiowy tył znajdzie najbardziej niezbędne miejsce. A przód siedzenia pójdzie naprzód, aby odpocząć od mięśni nóg. A uszy ograniczeń głowy nie pozwoli, by głowa spędzała się na boku na bok. A rolki wsparcia, posłuszne naciśnięciem guzika, wyciskają moje chude plecy z boków, dając tak przyjemne poczucie jedności samochodu. I nie, kiedy idę, ale teraz, od pierwszych sekund.
 
Dziwne wrażenie, gdy widzisz coś w rodzaju znajomego, ale przywołując i porównując szczegóły, nie znajdziesz całkowitego zbiegiem okoliczności. To było tak, jakby na skrzyżowaniu dwóch światów. Jakbyś widział narzucenie dwóch różnych rzeczywistości spowodowanych niepowodzeniem fantastycznej maszyny czasoprzestrzennej. Nowa siedem? Poprzednie pięć? Może oba po prostu znane elementy są powiązane z jedną kompozycją? I tak, a nie: prawie cała stare odrodziło się, patrząc na nowy wygląd, ale dokładnie tak, aby nie zniszczyć poczucia uznania.
 
Pięcioosobowa kierownica, a za nią, otwieranie dwóch damorów, prawie siedmiu szkieletowych panel, lakoniczny, piękny w prostocie, z uchwytami i guzikami.
 
Znajoma pięciorazowa kombinacja urządzeń, ale nagle tępe aluminiowe srebro skal i strzał. Obszerny, jakby wiszący przed czarnym szkłem ochronnym: wydaje się, że rozciągniesz rękę i możesz dotknąć każdej kostki podziałów. Czarny salon, ostre krawędzie, srebrne urządzenia, metalowe podszewki na wewnętrznych uchwytach drzwi techno? BMW w stylu techno?

  

Zwykle pięcioosobowy selektor dźwigni na konsoli tunelu, ale obok uchwytu siedmiu Idrive. Siedem? Nie, algorytm jest inny, coś jest w czymś łatwiejsze i pod pewnymi względami jest bardziej skomplikowane. A uchwyt obraca się całkowicie swobodnie, nie spoczywając w ekstremalnych pozycjach regulacji! Najważniejsze informacje o siedmiu informacji zwrotnej, ta sama informacja zwrotna siły nie jest! Demokratyzacja od 100 do 70 tysięcy euro? Przepraszam, bo już znam to uczucie, gdy komunikacja z samochodem idzie bez patrzenia na poziom wrażeń dotykowych, na poziomie podświadomości
 
Ale jestem gotowy do postawienia, ponieważ dla mnie ważniejsze jest to, co myślisz w pierwszej kolejności, gdy słyszysz lub widzisz skrót BMW. Myślisz początkowo, od razu, od pierwszych sekund.
 
Nie, nie o tym, ile razy liczba osiągnięć inżynierskich tutaj przekracza średni poziom w branży. I nie o tym, jak działa dynamiczny napęd lub aktywne sterowanie. I nie o tym, że wszystkie te prawie rozsądne systemy zostały ostatnio uważane za science fiction. Wszystko to jest, w tle i w pierwszym bmw samochodowym, singiel i całość. Zobowiązany do bycia modelem, idealnym przedmiotem zarządzania, absolutnie zrozumiałego, dającego poczucie absolutnego miłosierdzia ruchu w czasie i przestrzeni.
 
Gęsty strumień miasta i prosta płaska linia są zastępowane nierówną i krętą wiejską autostradą. Zejście, wzrasta, zakręty, szybkie wyprzedzenie niedostępnych letnich mieszkańców, wszystko to jest nasze.

  

Pedal Accelerator pobudza samochód, ale coś jest nie tak, coś czasami narusza harmonię przyspieszenia dla BMW. Silnik? Nie, w jego głowie jest tylko jedna myśl: nastąpi modyfikacja z Semerochny V8, ale dlaczego? Jakie wyczyny tego nieskazitelnego trzech liter może nie wystarczyć?
 
Więc kiedy, dlaczego? Oto: sześcioosobowe automatyczne, doskonałe tworzenie inżynierów ZF, czasami myśli przez sekundę! Dopiero w pierwszej chwili wyprzedzania, podczas pierwszego ściskającego w Kik-Daun, ale siedem tego nie miało! Choroby dzieci pierwszej partii?
 
Ale czym są choroby dzieciństwa BMW? Trzy miesiące temu koledzy, po powrocie z pierwszej prezentacji prasowej, pokłócili się aktywnego sterowania. I nagle przyłapę się na myśleniu: w końcu nie zaskakuje mnie to, że brzytwa przy średnich prędkościach, ciężkość ostrza reakcji gdzieś po stu zaczyna się odejść, zastępując moderację zachowania. Że dla skrętu na skrzyżowaniu wystarczy obrócić kierownicę mniej niż rewolucja. Wszystko dzieje się tak naturalnie, że to nie tylko się nie boi, ale nawet o tym nie myślisz. Najwyższa umiejętność inżynierów!
 
Ale co zatem nie daje mi pokoju? Dlaczego pomimo doskonałej stabilności ruchu o wysokiej prędkości wzdłuż autostrady, pomimo doskonałej informacji na temat kierownicy, pomimo braku rzutów i dokładności zakrętów przepisywania, czy nie mogę uwierzyć, że ten samochód do końca? Dlaczego nie mogę pozbyć się ostrzeżenia, gdy nawet płaska powłoka jest zastępowana falami i łatami?
 
Może faktem jest, że po spełnieniu nieregularności w zakręcie pięć porusza się lekko od trajektorii? Prawdopodobnie nie zawsze jest to przyjemne, ale nie prowadzi do utraty kontroli. Być może więc chodzi o pionowe przyspieszenia, z którymi nagradza moje wnętrzności, uważnie śledząc profil drogi? W tym fakcie, że bez huśtania się na pierwszej z delikatnych fal, może jednak przejść do drugiego? A może w fakcie, że na wysokiej prędkości, ale wypłaconej prosto asfaltowej, nadal reaguje na nieprawidłowości, zmuszając się do skupienia?
 
W rzeczywistości odpowiedź na te pytania nie jest tak ważna. O wiele ważniejsza jest odpowiedź na pytanie, dlaczego tak się dzieje? I jest mało prawdopodobne, że będzie mógł się dowiedzieć, dopóki kolejna nowa pięć na tak szalonych kołach się nie spotka.
 
I kto wie, być może wtedy nie będzie już konieczne poszukiwanie odpowiedzi na wszelkie pytania, wszystko będzie proste i jasne.
Natychmiast, od pierwszych sekund.
 

Tekst: Dmitry Filonov
Zdjęcie: Alexander Nozdrin
 
 
 
 
 
 
 

 
 

Źródło: Magazyn Wheel [nr 71/2003]