درایو تست میتسوبیشی گالانت از سال 2008 سدان
خط سابق
غالباً به خاطر سلیقه قابل تغییر خریداران ، اتومبیل ها در معرض تحولات رادیکال قرار می گیرند. میتسوبیشی گالانت همیشه چنین مرد چربی نبود. او یک بار ورزش را بسیار دوست داشت و در بین ماشینهای خانوادگی با سفتی و انرژی ایستاد. البته در آخرین مدل نسل ، ورزش های قبلی آن قابل مشاهده است ، اما تا حد بسیار کمتری از اصلاح نسل هفتم. این گالانت (1996-2003 نسخه) برای خانواده در نظر گرفته شده بود ، اما نسبت به سرعت رانندگان بی تفاوت نبود ، علاوه بر این با بودجه محدود. این ماشین خیلی گران نبود و محتوای مشکلات ویژه ایجاد نکرد. اما اطلاعات بیشتر در مورد زیر
و برای مبتدیان ، طبق سنت ، ما دستگاه را با دقت در نظر می گیریم. برخی از رانندگان BMW ژاپنی را در این سدان می بینند. این بدان معنا نیست که این جمله کاملاً بی اساس است: چشم های باریک ، یک شبح تهاجمی ، یک مشبک مشخصه رادیاتور ، به زودی شباهتی با باواریایی وجود دارد. کمتر تهاجمی نیست و ماشین در پشت واگن ایستگاه: اگرچه انبار ، اما سریع. خریداران اتومبیل های استفاده شده از این واقعیت که هیچ شکایتی در مورد مقاومت خوردگی مدل وجود ندارد ، خوشحال می شوند. این سؤال خاص و برق ایجاد نمی کند.
سالن یک ماشین ژاپنی علی رغم دور از طراحی نفیس و مواد به پایان رساندن به هیچ وجه یک کلاس نماینده ، باعث ایجاد احساسات منفی در بین مصرف کنندگان نمی شود. این برای مشتریان بسیار مهمتر است (بیش از فضای کافی ، اگرچه عرض مبل عقب برای قرار دادن راحت سه مسافر کافی نیست) و راحتی استفاده از تجهیزات ثانویه (این نیز یک سفارش کامل است). به لطف تنظیم صندلی و فرمان راننده ، شخصی از هر چهره ای کاملاً در یک صندلی تنظیم می شود. تنها دلیل مهم این اختلال ، بررسی محدود از پشت است. از این عادت ، حتی می توانید با ماشین شخص دیگری ارتباط برقرار کنید.
ارزش دارد که با Galant سوار شود تا با نظر BMW ژاپنی موافقت کند: رفتار در بزرگراه در میتسوبیشی بسیار عالی است ، وسایل نقلیه در حال ریزش هستند و فرمان بسیار پاسخگو است. به هر حال ، مانند مدل های باواریایی ، گالانت از سطح جاده بد شکایت نمی کند: در چرخش های استرس زا ، ناهموار ماشین از مسیر است. موتورها کاملاً مناسب و معقول هستند و اگرچه بیشتر آنها قدرت خوبی ندارند ، اما برای حجم کار خود به خوبی حمل می کنند و بازگشت را اعلام می کنند. مگر اینکه واحدهای برق 1.8 لیتری نصب شده بر روی نسخه های دست راست تا حدودی لاغر باشند. لازم به ذکر است که اصلاحاتی که برای بازار آمریکا ایجاد شده است به طرز چشمگیری با نسخه های در نظر گرفته شده برای دنیای قدیمی متفاوت است: من حتی نمی توانم باور کنم که گالانت تیز اروپایی و باتلاق نرم ، که یک بار در پشت اقیانوس تهیه شده است ، همان مدل است.
برای کشورهای مختلف ، ژاپنی ها موتورهای مختلفی را تأمین می کردند. بنابراین ، از ژاپن ، اتومبیل هایی با موتورهای ضعیف 1.8 لیتری و گاهی اوقات VR-4 با 280 اسب بخار V6 با حجم 2.5 لیتر ، اغلب برای ما آورده می شدند. توجه داشته باشید که نسخه ورزشی ، گرچه Frisky است ، اما به عنوان مثال ، از Mark II Tourer V. با رانندگی کاملاً بی پروا ، به سرعت تسلیم می شود ، به ویژه برخی از عناصر انتقال همه چرخ ها ، دمپایی های مکرر را تحمل نمی کنند. جریان اصلی خودروها از ایالات متحده با ظرفیت 2.4 لیتری در خط A ظرفیت 150 اسب پیاده روی می کرد (یک اتومبیل با حجم کار V6 با قدرت 197 اسب بخار 3 لیتر نسخه برتر برای بازار آمریکا در نظر گرفته شد). و در اروپا ، اکثریت قریب به اتفاق دستگاه ها مجهز به یک واحد قدرت 2 لیتری هستند که 136 اسب بخار در حال توسعه یا 163 اسب بخار 2.5 لیتری V6 هستند. موتورهای نصب شده یک بار در گالانت چه میزان مشکل دارند؟ به هیچ وجه بگویید ، V6 با مسافت پیموده شده بالا با ضربات میل بادامک مشخص می شود. با این حال ، بیماری ، به عنوان یک قاعده ، پیشرفت نمی کند ، به عبارت دیگر ، می توانید از این طریق سوار شوید. علاوه بر این ، موتورهای مجهز به سیستم تزریق مستقیم سوخت GDI نسبت به کیفیت بنزین بسیار حساس هستند ، بنابراین شما باید فقط در پمپ بنزین های اثبات شده سوخت گیری کنید. در غیر این صورت ، فقط تعمیر و نگهداری برنامه ریزی شده مورد نیاز است ، به خصوص خودروهای ژاپنی عاشق پیشگیری به موقع هستند. لازم است روغن هر 15 هزار کیلومتر ، یک فیلتر هوا هر 30 هزار کیلومتر ، در 60 هزار سوخت را تغییر دهید. کمربند زمان بندی 90 هزار کیلومتر طول خواهد کشید. در این مورد ، در اصل ، توصیه های مراقبت از موتور خسته شده است.
گیربکس های نصب شده در Galant با شگفتی های ویژه ای ارائه نمی شوند. اما تنها هنگامی که راننده به یاد می آورد که این دستگاه برای مسابقه در نظر گرفته نشده است: برای مدل های مجهز به جعبه اتوماتیک ، شروع شارپ با دو پدال مملو از مرگ زودرس هیدروتراستور است. افسوس ، این جعبه آیزین نیست ، که زمانی با حاشیه بزرگی از قدرت متمایز شد. اما در میتسوبیشی ، ایست بازرسی امکان انتخاب پی در پی انتقال در حالت دستی را دارد ، به این معنی که منطق تطبیقی \u200b\u200bکار را ذکر نمی کند. و اگر به طور منظم از چراغ راهنمایی با جعبه شروع نکنید ، هیچ شکایتی در مورد قابلیت اطمینان وجود ندارد. در صورت عملکرد ملایم ، جعبه فقط به تعویض روغن هر 90 هزار کیلومتر نیاز دارد.
متأسفانه ، برای رسیدگی به صالح ، همراه با صافی دلپذیر گالانت ، باید جزئیات تعلیق را فدا کنید: عناصر شاسی از دوام ترین دور هستند. به عنوان مثال ، اهرم های پایین جلو به ندرت در برابر مسافت پیموده شده بیش از 30-40 هزار کیلومتر مقاومت می کنند ، و عمر سرویس میله های فرمان به ندرت از 60 هزار کیلومتر فراتر می رود. اعتقاد بر این است که ماشین های ساخته شده برای آمریکا مجهز به تعلیق با دوام تر از آنالوگهای ساخته شده برای بازار اروپا هستند. اما ، همانطور که قبلاً نیز اشاره شد ، آنها با آرامش کنترل می شوند. هر راننده ای در رویاهای خود اتومبیل را می بیند که به نظر می رسد خواص متقابل منحصر به فرد است. و بسیاری از این ویژگی ها با موفقیت در Galant ترکیب می شوند: عملی همراه با ورزش ، تابش قدرت و ظاهر سریع ، چهار (و بیشتر) درب اغلب در یک بطری؟ توهین آمیز تر این است که الگوی نسل فعلی به پیشرفت موضوع قبلی تبدیل نشده است. اکنون همه ماشین های خانوادگی در تلاشند مانند تویوتا کمری باشند ، و حتی اگر مزدا 6 که وارث ایدئولوژیک نسل هفتم شد ، در این مسیر رفتند (به هر حال هوندا آکورد) ، شما نباید از بازاریاب های میتسوبیشی سرزنش کنید واد چرا در برابر ترجیحات مصرف کننده ، که باعث ایجاد چنین تحولات قابل توجهی در موقعیت یابی مدل ها می شود؟ این تنها خوشحال می شود که سال 2003 (در آن زمان تولید هشتم Galant به پایان رسید) تا آنجا نیست که هیچ راهی برای یافتن یک نسخه زنده از این ماشین وجود ندارد.
قیمت تقریبی در مسکو: از 200 (Galant VR-G با موتور 1.8 لیتر 1997) تا 450 هزار روبل. (انتشار Galant V6 2003).
مزایا و مضرات مدل
مزایای
رفتار عالی در جاده ، ظاهر قابل تشخیص ، قابلیت اطمینان بالا
نقص
تعلیق خشن (اروپا) ، تعلیق نسبتاً ضعیف ، سن زیادی از مدل
