تست درایو فورد فوکوس سدان از سال 2010 سدان

شورولت کروز ، هوندا سیویک ، فورد فوکوس: در فضا و روی زمین

هاچ بک ها به طور فزاینده ای در زندگی ما تأیید می شوند و مکانی در خورشید از سدان ها را فتح می کنند. با سه مورد از آنها ، از جمله چند محصول جدید ، ما ملاقات کردیم.
افسوس ، تمرکز هاچ بک مرجع با یک موتور 2 لیتری 150 اسب بخار قابل دستیابی نیست. اما موارد جدید یک جفت تقریبا عالی را تشکیل می دهند: کارگر سخت کابر (1.8 لیتر ، 141 اسب بخار) با طراحی و قیمت Hatchbek Honda Sivik (1.8 لیتر ، 142 اسب بخار) با کیهانی مخالف است. خوب ، تمرکز ما ، سرمقاله: 1.6 لیتری ، 125 اسب بخار قدرت ، با مکانیک ، که دوباره با رقبای خودکار متفاوت است. از همان ابتدا به نظر می رسید که فورد محکوم به از دست دادن بود. معلوم شد کاملاً
از طرف عملی
احساسات غرق شده ، از کار پریشان می شوند ، مجبور می شوند دوباره و دوباره دست درها را بگیرند ، چشم های چراغ عقب را احساس می کنند. در یک جبهه غیر عملی جبهه غرق شده و کیفیت و معماری داخلی را تحسین می کند. من یک مقایسه ضرب و شتم را دوست ندارم ، اما اعتراف می کنم: سیوی کنونی هنوز کیهانی است. این یک دنیای خاص است ، یک رابطه خاص با یک ماشین ، که بدون توجه به شما آن را دوست دارم ، من آن را دوست ندارم ، بی تفاوت ماندن دشوار است. یک چالش خاص برای کلیشه ها ، طرح ها و راه حل ها را انجام داد. به طور کلی ، کروز و فوکوس هنوز در سایه هستند.
شخصی هوندا را با یک درخت کریسمس مرخصی مقایسه می کند. کسانی که موفق به سفر به این تعطیلات زندگی شدند ، علاقه ای به پویایی های شتاب و ناپیوسته ای ندارند. هنگام برقراری ارتباط با Sivik ، دو نفر دائماً در شما می جنگند. یکی از آنها با یک محیط با کیفیت بالا و اصلی ، پلاستیک های دنج و نرم (به عنوان مثال کروز ، مانند این خواب ندید) ، تنظیمات بیشماری از همه چیز و همه چیز ، دستگاه های روشن و آب و هوای دو منطقه ای و همچنین سبز بزرگ دکمه ای که برای شما یک طرفدار سرسخت اقتصاد ساخته شده است. این در هوندا است!
دیگری شکاک کمتری نیست. او یک داشبورد دو سطح را دوست ندارد که به وضوح ناخوشایند باشد. ناگفته نماند که نور بی نظیر مقیاس های دیجیتال در آفتاب روشن است. صندلی های جلو ، البته با زیرنویس قابل تنظیم و پشتیبانی جانبی کاملاً معمولی به نظر می رسند. و پشت آنها کوتاه است. با یک کلام ، فضا کمرنگ می شود ، ارزش آن را دارد که معیارهای عملی را به یاد بیاورید. اگرچه با خود بحث می کنید ، متوجه یک تنه بزرگ و راحت می شوید ، اما کار فیلیگری مکانیسم تحول صندلی عقب را تأیید می کنید.
کروز دقیقاً به اندازه قیمت آن ساده تر به نظر می رسد. دامنه آن تقریباً به پایان می رسد که لیست قیمت Sivic شروع می شود. بنابراین ، از شورولت به سختی ارزش انتظار برای انقلاب را دارد. فضای داخلی بیشتر خاکستری است. همان گزینه های خاکستری از اثاثه یا لوازم داخلی صندلی ، کانتورهای معمول پنل جلوی سخت. در اینجا ، کار طراح بلافاصله به کانال عقل گرایی فرستاده شد ، بنابراین همه چیز محدود به نظر می رسد ، به خصوص در مورد پس زمینه ژاپنی های شیک و غنی. با این وجود ، کروز کاملاً راحت است. صندلی راننده ، یک بار توزیع خوب ، طیف عظیمی از تنظیم طولی دارد. نگاه زیبا از دورهای مقیاس فیروزه ای ، منوی روسیه نمایشگر اصلی ، آب و هوای منظم. و فضای بالای سر به طور قابل توجهی بزرگتر است.
تمرکز نیازی به ایده های خاص ندارد ، قبلاً درباره او گفته شده است. از عادت ، من از سفتی سالن انتقاد می کنم ، اما بلافاصله توجه می کنم که در یک صندلی چاه شما به سرعت می نشینید ، بدون تنظیم طولانی و مناسب. پشت بسیار زیاد است و پشتیبانی جانبی مناسب است. تمرکز به طور کلی بلافاصله همه چیز را در مکان ها قرار می دهد ، در جایی معمولی و در جایی روشن ، مدرن و راحت است. دستگاه های تمیز کردن ، نمایشگرهای منطقی اطلاعات اضافی ، پلاستیک با کیفیت بالا ، آب و هوای دو منطقه ای ، کنترل های تأیید شده. هر از گاهی ، نشستن در سمت راست شکایت می کند که در کروز و در هوندا احساس آزادتر می کرد ، اما بلافاصله موافقت می کند که فورد کاملاً راحت است ، او به سادگی شدت خاصی از فرود را دیکته می کند. بنابراین ما خیلی دلپذیر نخواهیم بود: با رزرو ، اما فضای کافی در جلو و عقب وجود دارد.
تبادل نظر
در مورد بیش از حد صلح آمیز ، نه به همه شخصیت بنزین موتور فورد ، ما قبلاً قبلاً صحبت کرده ایم. موتور فشار شدید بر گاز را دوست ندارد و فوراً بوی راننده را با تنبلی واکنش ها خنک می کند. در اینجا شما باید قبل از تعویض ، با استفاده از دیزل ، به طور عمده به طور متوسط \u200b\u200b، سوزانده شوید. سپس تمرکز به طرز قاطع و دردناک پیش می رود ، اما فقط در بالا (و این بیش از 5000 دور در دقیقه است) در نهایت به خود اجازه می دهد تا بازده کامل داشته باشد.
اما ماشین حتی در متوسط \u200b\u200bترین پوشش ها و بسیار ساکت نیز راحت است. به آویزها با لرزش شدید و سخت بیگانه هستند. در عین حال ، سواران از عایق صوتی عالی لذت می برند. من بر هدف دومی تأکید می کنم ، زیرا رقبا چیزهایی با این کار کمی متفاوت دارند. ما ترمزهای خوب و کار جالبی را به پرتره فورد اضافه می کنیم ، به لطف آن هاچ بک از پیچیده ترین و پر سرعت ترین چرخش ها بسیار آسان و راحت است. در نتیجه ، به استثنای موتور ، تمرکز جبران راننده.
کروز در برابر فورد بی ادب به نظر می رسد. البته او می داند که چگونه به شدت شروع شود. اما اگر کل فیوز بلافاصله به پایان برسد ، به مجموعه ای از انقلاب های عزادار و ناخوشایند منتقل می شود ، چه فایده ای دارد؟ در اینجا مشکل در تفاوت های بزرگ بین انتقال و شخصیت تکرار شونده خود دستگاه وجود دارد. در شهر ، یافتن یک زبان مشترک با او امکان پذیر نیست. کروز نمی رود ، به طرز حیرت انگیزی به شتاب دهنده واکنش نشان می دهد ، بنابراین ، برعکس ، با عجله به جلو می رود.
تفاوت با فورد از نظر عایق صدا چنان واضح است که می توان بدون دستگاه ارزیابی کرد. اما ما هنوز به اندازه گیری ها روی می آوریم: هنگام تسریع از 0 تا 100 کیلومتر در ساعت در کابین کروز ، چنان غرش وجود دارد که دستگاه بیش از حد خوانش ها را بر روی تمرکز به اندازه 6 (!) db برطرف می کند. خیلی زیاد است خوب است وقتی می توانید یک سازش قابل قبول را پیدا کنید: شما به عنوان یک شتاب دهنده بسیار روان کار می کنید و موتور در پاسخ با سر و صدا تحریک نمی شود.
Shevrolet و Handling جالب نمی توانند به آن بپردازند. اما آویزهای متراکم کاملاً با اکثر بی نظمی ها کنار می آیند.
خوب ، در مورد Sivik؟ در برابر انتظارات ، او به هیچ وجه یک ورزشکار نیست. در ابتدا ، تنظیمات شاسی با صافی زیاد فتح می شود ، که به هیچ وجه مشخصه نسل قبلی نیست. در یک جاده مسطح ، هوندا نه تنها راحتی عالی را نشان می دهد ، بلکه ترمزهای سرسخت و جمع آوری شده و مستقیماً ایده آل را نیز نشان می دهد.
اما چیزی مانع از تسلیم شدن خود به کمال می شود. شاید به دور از عایق صوتی کامل باشد؟ البته Sivic Cruz نیست ، موتور آن بسیار نجیب تر به نظر می رسد ، اما دستگاه غیرقابل توصیف است و تفاوت را با تمرکز تقریبا 5 دسی بل در هنگام شتاب از مکانی به صد مورد برطرف می کند.
رفتارهای این مرد در Sivik جدید به هیچ وجه هوندا نیست ، چابکی ملموس تنها پس از 4500 دور در دقیقه ظاهر می شود. احتمالاً ، این را می توان با هوس اقتصاد توضیح داد. اما حتی در حالت ورزشی ، هاچ بک با 142 اسب زیر کاپوت شروع می شود ، گویی در عکس های کند شده است. در واقع ، در برابر پیشینه او ، تمرکز آهسته چندان بد نیست. با شتاب ، سیویک با این وجود خلق و خوی را پیدا می کند و بلافاصله به شتاب دهنده پاسخ می دهد ، اما این اتفاق می افتد فقط در صورتی که از یک دکمه سبز تیز برای دستیابی به حداکثر اقتصاد استفاده نمی کنید.
و ماشین به طرز چشمگیری دگرگون شده است ، باید در یک جاده شکسته باشد. آویزهای راحت به طور ناگهانی پراکنده می شوند و باعث می شوند هاچ بک پرید و کاملاً از عفو محافظت نشود. رسیدگی تأیید شده نیز از بین می رود. هوندا آرامش و دقت واکنش ها را از دست می دهد ، شروع به پاکسازی می کند. این شرم آور است ، اما باید اعتراف کنیم: این ماشین برای شگفتی آسفالت استانی آماده نیست. جاده های قلعه آن را روی هر دو تیغه شانه قرار داده و او را مجبور می کند اول از همه کروز اولویت داشته و سپس تمرکز کند.
به دادگاه آسفالت
من پیش بینی می کنم که چگونه هواداران هوندا به طور کلی و به طور خاص Sivik جدید من را به دلیل بی تفاوتی نسبت به فورد توبیخ می کنند. و همچنین تحسین کنندگان کروز ، که احتمالاً هاچ بک را به همراه سدان بسیار موفق و عملی می شمردند. من استدلال نمی کنم ، هر ماشین مزایای بسیاری دارد. با این وجود ، این فورد تمرکز بود که نه تنها به نوعی مرجع برای مبتدیان تبدیل شد ، بلکه در بسیاری از دسته ها نیز یک رهبر واضح بود.
هوندا سیویک بری از یک زمینه دیگر ، در حال رشد است که به نظر می رسد بازاریاب و مهندسان تا آخر موافق نیستند. برخی مسئول روشنایی و نوآوری بودند ، برخی دیگر برای احساسات سورتمه و عملی. خوب ، ما در ضرر ماندیم: این هاچ بک برای چه کسی به ارزش بیش از یک میلیون روبل ایجاد کرد ، کاملاً نامناسب برای اکثر جاده های روسیه؟
شورولت-کروز باعث ایجاد احساسات خاص نمی شود ، اما به خوبی سزاوار تعدادی از ارزیابی ها بود. از این گذشته ، این بهترین برای پوشش های ناقص تهیه شده و مجهز است. اما قبل از رهبر خمیر ، او کمی این کار را نکرد. بنابراین در کجا تلاش می شود.
ما درگیر Trifles خواهیم شد
فن آوری رایانه در کانون توجه اکنون با احترام زیاد است ، اما چرا یک درایو فلش معمولی بسیار ناخوشایند است؟
نشستن به محل راننده فورد ، بدون لمس زانو از دست سر چراغ سر ، تقریباً غیرممکن است.
به نظر می رسد که چرخ های مزخرف از چراغ سر هستند. با این حال ، در شورولت ، آنقدر فازی کار می کند که لازم است در ترکیبی از دستگاه ها به طور مداوم با نماد بررسی شود.
سیاهپوستان در آفتاب هنوز نیمی از حرامزاده هستند. نحوه پوشاندن جاده ، سرعت سنج و سایر دستگاه های واقع در هوندا در سطوح مختلف ، یک رمز و راز دشوار.
ستایش
در حداقل سطح سر و صدا ، فورد کامر و نه تنها در کلاس آن. متوسط \u200b\u200bمصرف سوخت خوب است: در مسافت پیموده شده 300 کیلومتری حومه 6.4 لیتر در 100 کیلومتر.
به لطف طبقه پایین (سیستم اگزوز در آستانه سمت راست گذاشته شده است) با صندلی عقب Sivic ، می توانید کارهای غیرقابل تصور را انجام دهید. ما به سختی از یک دکمه سبز کارآیی استفاده کردیم (ماشین رانندگی نمی کند!) ، با این وجود ، متوسط \u200b\u200bمصرف سوخت (با دستگاه اتوماتیک) 7.3 لیتر در 100 کیلومتر است. به هر حال ، می توان به رایانه روی تخته هوندا اعتقاد داشت.
زنگ هشدار ، سیستم پارکینگ اتوماتیک و احساس معمول پارکینگ فورد در تجهیزات به جز محفظه نمای عقب از دست رفته نسبت به هوندا پایین نیست.
محفظه چمدان کروز برای مکعب های اندازه گیری ما مناسب بود: آنها کاملاً دراز کشیده اند. در همان زمان ، در زیر کف کاذب ، یک ذخیره کامل. اما در مصرف سوخت او از یک رهبر دور است: 9.1 لیتر در 100 کیلومتر.
سرگئی Voskresensky:
یک مورد نادر در اجراهای سوراخ شده در رها شدن چرخ. تعجب نکنید ، اما این اتفاق دوباره برای هوندا افتاد و تا حدودی شدت انرژی آویزهای او را مشخص می کند. به جای چرخ جلوی راست ، مجبور شدم یک حوض را نصب کنم ، به هر حال ، طبق همه قوانین. پس از مدتی ، نمادی از فشار نادرست در تایر در هوندا روشن شد و پس از 70100 کیلومتری دیگر ، راننده شروع به شکایت از یک هوم کرد ، یادآور صدای یک بلبرینگ شکست خورده. این بازرسی چیزی نمی دهد ، اما قطب چرخ و دیسک دکترین با گرما نفس می کشد. قفل الکترونیکی؟ سیستم تثبیت کننده که برای تفاوت در قطر کار کرده است؟ هیچ دستورالعملی در ماشین وجود نداشت ، اما آنها با این وجود عذاب را به عقب برگردانند و این بار با خیال راحت به خانه رسیدند. حکم: از آموزه های نادرست مراقب باشید ، الکترونیک مدرن (و به ویژه Sivik) دوست ندارند. حداقل در جلو

معماری کروز پنل جلو به روش خاص خود قابل تشخیص و جالب است. فقط پلاستیک سخت برداشت کلی را خراب می کند.

ابزارهای هوندا در ارتفاع: فرمان مناسب ، قابل تنظیم ، پدال های سوراخ دار شیک ، گلبرگهای فرمان ، سرعت سنج دیجیتال.

افسوس که در یک تمرکز نشسته است ، افسوس. اما راحت! من مخصوصاً صندلی های جلو را دوست داشتم.

دستگاه های کروز به خوبی خوانده می شوند ، خوشایند است و نور پس زمینه فیروزه ای آنها.

اگر این برای دو سطح بدنام نبود ، ما بهترین دستگاه های هوندا را به بهترین وجه می نامیم.

این فقط یک فلش را ترغیب می کند که به دنده بعدی تغییر کند. هر چیز دیگری مناسب است.

تنه کروز بزرگترین نیست ، اما کاملاً برنامه ریزی شده است.

سیویک دارای عمیق ترین و جادار ترین محفظه است.

در شلوغ اما دیوانه نیست؟ تنه فوکوس ، افسوس ، بسیار متوسط \u200b\u200bاست.






 

منبع: پشت عجله