Test Drive Mitsubishi Galant 1997 - 2004 Sedan

Trzy podejścia do jednej koncepcji

Ale co, nawiasem mówiąc, jednoczy naszych bohaterów? Wymiary, waga, należące do jednej klasy pośredniej znajdującej się między segmentem D, zgodnie z europejskim standardem i klasą biznesową.
Tym razem trzech dzielnych rycerzy, godnych przedstawiciela ich chwalebnych plemion, zgromadzili się w Ristalizie. Jeden suszony i arogancki niemiecki wojownik, choć ukrywający się w ludowym tytule, ale siłę i wymiary prawie arystokratów Volkswagen Passat. Kolejny podstępny samuraj z orientalnym zeznikiem i drapieżnym uśmiechem Mitsubishi Galant. Trzeci, arogancko uśmiechający się koreański, spuchnięty od własnego znaczenia i poczucia wyższości. Jak to jest ... Kim? Nie, Pak ... Ach, przypomniałem sobie, Daewoo Leganza. Przepraszam, Panie, a potem zdezorientował, trzecim imieniem jest Doninvest Condor. Dobre imię, jak Rosjanin. Ale, jak wiecie, nie są pobici na paszporcie ...
Chcę dokonać rezerwacji, autor jest z pewnością internacjonalistą, ale z równoważnym podejściem do ras i ludzi należy zauważyć, że każda z tych trzech personifikuje swoje podejście do koncepcji samochodu.
Więc passat. Nie jest już początkującym na naszych drogach. Oczywiście nie mówię o poprzednich trzech lub czterech pokoleniach. Ale nawet w obecnym korpusie B-5 samochód jest tutaj dobrze znany. Flagowy strój rodziny był w stanie przezwyciężyć wspólny kompleks. To już nie jest bogaty chłopski, ale pełny, szanowany, szanowany burgher. A wewnątrz i na zewnątrz wydaje się, że każdy szczegół mówi: mijam. Powiedzenie całe genialne po prostu zbliża się do niego bardziej niż prostota gorsza niż kradzież. Powiedziałbym, że bez wchodzenia w szczegóły projektu ani nie zmniejszają się, ani dodawania. Salon tutaj jest kontynuacją ciała, a odczucia podczas ruchu tylko potwierdzają ten wniosek. Po pierwsze, siedzisz tam, gdzie musisz. Ciężkie krzesło nie pozwoli ci, niezależnie od cery, wiercić się tam iz powrotem. Idealne urządzenia nie pokrywają się z kierownicą. Po prostu kierownica idealna w krzyżowym i średnicy jest dość wrażliwa w zakrętach, to znaczy wzmacniacz pomaga przekręcić przednie koła tylko w takim stopniu, w jakim, bez wysiłku, poczuć zmianę trajektorii. Pod koniec tury wystarczy poluzować ręce i dodać gaz, gdy maszyna powraca do pierwotnego prostego ruchu. Tak, a kolumna jest regulowana przez jedną dźwignię i w górę iw dół oraz do przodu i do przodu. Wybierz gusta.
Tarcze urządzeń na większości samochodów świecą żółtawo lub zielonkawe. Kiedyś czerwony podświetlenie BMW pojawiło się również wielu obserwujących i naśladowców. W VW światło jest całkowicie fioletowe, a strzałki są jasne szkarłatne. Ale to nie zakłóca oczu w ciemności. A jeśli za oknami ciemność, nieprzenikniona tylko skręca koło reostatowe, a jasność tarczy wyschnie. A reszta tablicy rozdzielczej jest tak zwięzła jak wysokiej jakości. Projektanci oczywiście nie starali się iść z okazji torpedowej mody i wagi. Nawet broda jest dość płaska i trochę łysa, chociaż nie kłócę się, wszystko tu też jest wygodne. Ale dźwignia przełączająca, położona w niezbędnym miejscu, spowodowała skargi wszystkich, którzy siedzieli za kierownicą tej załogi. Trudno je przenieść. Programy są ścisłe, a według naszych wrażeń jest brak większości Volkswagenes. Wyjaśnili nam, że z czasem wszystko zostanie rozwinięte, ale przyznajemy, że tutaj musimy raczej powiedzieć, że będzie pokochał. Pokrętło dźwigni jest wygodne, ale z jakiegoś powodu obraca się wokół jej osi, uchwycając przy nim pokrywę.
Innych udogodnień odnotowujemy ogrzewanie przednich siedzeń i dwóch eirbegów. Nawet nie mówię o Conde, bez niego w obecnym upale! A konkurenci są również wyposażeni w klimatyzację. To prawda, położenie przycisku jest pojedyncze. Dlatego w lekkim upale, aby nie zamrozić, cukiernia musi być okresowo odcięta, ale dla naszego szczęścia było +32s. Przednie stojaki, zakrzywione do przodu ze względu na design, cyrkulacyjnie rysując linię dachu w profilu, nadal zakłócają recenzję. Dzięki Bogu nachylenie dachu nie ogranicza przestrzeni wysokości dla tylnych pasażerów. W drugim rzędzie siedzeń Pofolksvagenovsky jest przestronny i bezpłatny, jest tam całkiem możliwe, aby pomieścić trzy z nich. I nie mówię o nadzorze pnia. Gdzie stamtąd pochodzi tyle miejsca? Tak, nawet niewielki udar. Jeden z projektantów postanowił zaoszczędzić na prawym lustrze. Wydaje się, że jest to wysuszona kończyna u pacjenta z zapaleniem poliomyelit. Choć świetnie nadaje się do parowca, jest tak mały, że musisz ciągle przekręcać głowę podczas przebudowy w prawo. Ale być może jest to przydatne. Dla szyi.
Co może skontrastować japoński standard technologii niemieckiej? Galant przybył do nas albo przypadkiem. W końcu to Mitsubishi jest porównywany z BMW. Porównałbym nawet galanty z Alfa Romeo. Ich ciała są tak sportowe i stylowe. A nasz jest wyjątkowy. Z pudełkiem sektralnym: karabin maszynowy, ale z trybem sterowania ręcznym. Dziś nie jest to rzadkie, ale w większej klasie i za dużo pieniędzy.
Galant udało się również wygodnie lądować. Może trochę inny duch niż VW. Amerykańskie akcenty w projekcie są tutaj wyraźnie opisane. Szeroka tablica rozdzielcza, miękkie siedzenia, przestronne pedały. Uruchamiasz silnik i prawie nigdy go nie słyszysz. Jednocześnie z uruchomieniem płaska tablica rozdzielcza. Wcześniej, martwa czarna, staje się to zauważalne nawet jasny dzień. Czuje się jak krótkie umieszczone okulary. Każda deska rozdzielcza, każda strzała wchodzą w oczy. Nawet pobieżne spojrzenie wystarczy, aby zapamiętać wszystkie odczyty urządzeń. Siedzisz za kierownicą jak rękawica. Jednocześnie swobodnie i bez wysiłku. W tym samochodzie chcę się zrelaksować, leniwie przesuń dźwignię skrzyni biegów, topiąc duży przycisk pośrodku, aż się zatrzyma, do pozycjonowania D, i kontrolować jedną rękę. A drapieżna kufa dokona nadjeżdżającego przepływu powietrza, płynących po muskularnych, wyszkolonych bokach, wyczerpując ostrą pokrywką bagażnika.
Naszym zdaniem kręgosłup wygląda bardziej zwięzły i skromniejszy niż twarz. A profil jest szczególnie ekspresyjny. Chciałbym porównać to ze skrzydłem samolotu, tylko z ujemnym rozmiarem kąta ataku. Kierownica, choć wygodna, jest lekko rozmazana w swoich reakcjach w zakątkach. Z wygodnymi lustrami i wąskimi tylnymi stojakami Galant, najlepszą recenzją wśród konkurentów. Kontrola klimatu jest sformułowana przez drewniany panel. Krzesła nie są tak twarde jak na VW i wyjątkowo przytulne. Nie chcę się wydostać. Rzadki przypadek, ale w ergonomii salonu nie znaleźliśmy czegoś, na co należy narzekać.
A z kondorem na ogół jest osobna historia. Odkąd Zgromadzeń Auto -Stores zaczął rozmnażać się na terytorium byłego ZSRR, najbardziej udanego producenta krajowego daewoo stał się zagranicznymi samochodami. Często klienci są zainteresowani: a montażem nie jest Uzbek?. Rostov z dumą odpowiada na nich. I tutaj musimy wyjaśnić, że wszyscy wykonani w koreańskich samochodach. Po osiedleniu się od przenośnika są tylko trochę odejmowani w drodze do Rosji. Rozdrobnij silnik pudełkiem, odkręć koła, czasem oderwane od tyków. Głównym celem jest obejście zwyczajów. Przedstawiono aktywność napędową, zapewniane jest zatrudnienie pracowników w fabryce. Grand -w kształcie stopniowego przemieszczenia importowanych komponentów przez krajowe i dodatkowo zmniejszone są koszty produktu końcowego. Naszym zdaniem umieść tutaj linię do produkcji plastiku, gumy lub automatycznego szklanego szklanego bezpośrednio z Korei i wyrzeźbij to wszystko w Taganrog lub Rostov Elementary. Nie wiem, kto nie jest korzystny dla Koreańczyków, którzy nie chcą dzielić się zyskiem lub nasz z powodu niepotrzebnych problemów, ale może to jest lepsze. Wygląda na to, że konsument wygra tylko wtedy, gdy otrzyma samochód o prawdziwej jakości koreańskiej, bez interwencji krewnych rzemieślników i za przystępne pieniądze.
Szczerze mówiąc, podobało nam się Donesty-Condor. Początkowo niemożliwe było zrozumienie, w jaki sposób samochód tej klasy, z pełnym zestawem opcji, kosztuje około piętnastu tysięcy dolców. Pozwól mi ogłosić całą listę jego zalet. Kontrola klimatu (taka sama jak na Galant), elektryczne okna czterech drzwi, centralne blokowanie, odlewane dyski, ABS i PBS, mgła, radio i sidget w jednym urządzeniu, poduszka w kierownicy i wiele przydatnych małych rzeczy. Opcja ze skórą i automatyczną będzie kosztować tylko dwa i pół sztuki.
Jeśli chodzi o projektowanie ciała, koreańskie maszyny rzadko wznoszą się powyżej ocen trzech z plusem. Też oni bezosobowy. Ale kondor sprawia, że \u200b\u200bwielu i wielu przechodniów -po tym, jak zwraca się po głowie. Oczywiście projektanci nie chwytali gwiazd z nieba, ale powyżej poziomu poprzednich modeli wzrósł wysoko. Ekspresyjna, ankietowana sylwetka nawet zarwania, bez niszczenia cech krajowych z kraju porannej świeżości. Podobał nam się także Salonchik, ale był raczej amatorką. Brak linii prostych, ciągłe zakręty i fale. Funkcja jest zastępowana czystą estetyką i, wydaje się nam, z tym tutaj za dużo. Sadzenie za kierownicą, przynajmniej dla kierowców o długim poziomie, jest gorsze od konkurentów. Po odejściu od pedałów, o ile chcesz, przestajesz dotrzeć do kierownicy. Ale tutaj kolumna porusza się tylko wysokością regulacji. W przeciwnym razie wszystko jest logiczne. Są nawet panele drewna, ale bez nich nie byłoby gorzej. O siedzeń to osobna rozmowa. Profil samych pleców i samych poduszek nie wydawał się dla nas zbyt wygodny. Ale regulacje zmieniają nie tylko pozycję tylnej części siedzenia tam iz powrotem, ale także wysokość poduszki z przodu i za osobno, to znaczy zarówno zmiana kąta, jak i wysokości. Dźwignia mechanicznego punktu kontrolnego jest daleko i do trzeciego i piątego biegu musi być rozciągnięta. Zamek zapłonowy znajduje się w pierścieniu fosforescencyjnym, więc nie przegapisz w ciemności. Pokonaliśmy próbkę. Sygnał jest ciekł, nierozwiązany. Natychmiast położyłem kolejne książęce. Jakość wykończenia, choć niższa niż w konkurencji, nie jest wiele. Tył jest nieco bliżej i ciemniejszy. Nie, jest wystarczająco dużo miejsca na nogi, ale w szerokości pokoju mniej niż kolegów z klasy.
Cóż, to wystarczy, aby spojrzeć i poczuć. Chodźmy, przejdź. Zapraszam.
Trzech bohaterów różni się pod względem znacznie podróży. Nie, mają jedną klasę, ale silniki ... najsłabszy VW-Passat z silnikiem 1,8 litra i 125. siły. Dwuliczny Daewoo-Doninvest ma już 136 koni pod maską, a silnik Mitsubishi ma stado 163 koni. Obiektywność nie jest tutaj osiągnięta. A ich ceny różnią się bardzo. Spróbujmy ocenić wszystkich samodzielnie. Chodźmy do podniesienia.
Condor wydawał się nam prostym i łatwym w prowadzeniu samochodu z wyraźnie prognozowanym zachowaniem. Ale dziwnie nie wystarczy moc silnika. Nie znając danych paszportowych, doceniłbym silnik z siły stu koni. Chociaż, jeśli promujesz duże prędkości, działa to dopuszczalne. To, czego nie można powiedzieć o zawieszeniu. Siedzenia na moskiewskich drogach są świetne, pomimo dużych fragmentów sprężyn i amortyzatorów. Chciałbym go gorzej. Wielu będzie również pochlebiać rosyjskie tabliczki nazw na pokrywce bagażnika. Kupujący otrzymuje bardzo ładny i przestronny, a co najważniejsze, wyrafinowany samochód w niewielkiej cenie.
Passat, pomimo najmniejszej objętości, przyspiesza dość odpowiednio. I zwalnia jeszcze lepiej. Trudne, jakby zasiana kierownica pozwala na wykonywanie zakrętów i przegrupowań ze znaczną prędkością. Dzięki temu silnikowi w mieście znajduje się solidna, wygodna jazda. Nie w Folkswagenovsky, energochłonne zawieszenie dobrze ma zarówno małe, jak i silne ciosy losu. Byłoby potężniejsze (i w gamie jest kilka), można było wyciągnąć w pełnym programie, ale za to niestety będziesz musiał zapłacić dodatkowe pieniądze. Wygląda na to, że kupując Passat-5, wnoszisz długoterminowy i opłacalny wkład. W końcu te maszyny słyną z swojej niezawodności. Być może Passat nie ma wyraźnej osobowości, ale podróżując przez kilka dni zarówno w moskiewskich korkach, jak i na przedmieściach, powiem ten model, który śledzi innych producentów.
Nie mogę powiedzieć, że czekaliśmy na nadprzyrodzone wyniki Mitsubishi. Ale, wygodnie siedząc za kierownicą tego pięknego i szybkiego samochodu, wykrzyknąłem ten samochód. Po przeniesieniu punktu kontrolnego do końcowej pozycji D (i nie ma ustalania w drugim lub 3. programie tutaj), popchniemy akcelerator na pedał. Taki pewny siebie start przypomniał mi zestaw prędkości z potężną lokomotywą elektryczną, bez składu. Do setek przyspieszenia przebiega łatwo, lekko i prawie tak, jak trwa dalej. Wszystko dzieje się bardzo cicho. Przechodzimy za sto czterdziestu gładkich skrętu w prawo, co nie spowodowało nas żadnych obaw. I nagle, pod koniec, rozumiemy, że ciało było tak przechylone na przednim kółku, że przeciwny tylny prawy styk z drogą. Zatrzymaj się. Zwalniamy. Dobrze, że powłoka jest sucha, a droga jest pusta. Uff ... potrząsamy potem z czoła i ocenimy sytuację. Po pierwsze, jak w żartie: czy nie biegam zbyt szybko? Może tak. Prędkość Galanta jest wyraźnie opracowana. Po drugie, zawieszenie jest nieco miękkie. Jak wiecie, ustawienie sprężyn i amortyzatorów jest wiecznym kompromisem między skrajnościami: albo wygodną miękkość lub wstrząsanie dołami, ale idealne przejście zakrętów i przegrupowań. Co wybrać? Kwestia smaku.
Za drugim razem jesteśmy spokojniejsi. Co więcej, jesteśmy bardzo ciekawi, że przebija się przez sekwencyjne pole. Zabramy dźwignię w prawo od pozycji D. Jest drugie szczelinę z pozycjami +, n i -. O ile szybciej niż na zwykłej maszynie można dodać, jeśli to konieczne, w razie potrzeby, opuszczającego sprzętu? W końcu to powstrzymuje doświadczonego kierowcę przy zakupie samochodu z automatyczną skrzynią biegów. Co jeśli w nagłych wypadkach nie będzie możliwe gwałtowny przyspieszenie podczas wyprzedzania? Spróbujmy symulować podobną sytuację. Przesuwamy się do lewego rzędu i z prędkością około stu powoli omijaj Ikarus. Wyobraź sobie, że w niewielkiej odległości, około trzystu metrów, narysowano nadjeżdżający transport. Na mechanice zatrzymalibyśmy trzecią w krótkim ruchu i rzucilibyśmy się do przodu. Na maszynie konieczne jest naciskanie gazu na podłogę i poczekać na Kik-Daun, albo nie będę miał czasu. Tutaj po cichu przyciągamy dźwignię do minusa. Tak, prawie natychmiast silnik ryknął, rewolucje wzrosły wyżej, bliżej maksymalnej strefy mocy i lekko naciskając pedał, idziemy dalej i zajmujemy nasz rząd. Wygląda na to, że tutaj prędkość przełączania jest środkiem między dwiema znanymi opcjami, a to będzie pasować zarówno do leniwego kierowcy, jak i jeźdźca.
Wybór dotyczy wszystkich trzech samochodów uznanych za złożoną rzecz. Co więcej, nie są dla siebie konkurentami. Tak, spójrz na ceny. Zbadaliśmy tylko trzy różne podejścia do polityki projektowania, konfiguracji i handlu o określonych rozmiarach zewnętrznych. Każdy z naszych bohaterów jest dość godnym samochodem za swoje pieniądze. To prawda, że \u200b\u200bteraz zwyczajowo żyje ekonomicznie.
Vladimir Smirnov
Zdjęcie Alexander Nozdrin
Kierowca-konsultant sh. Mukhomideev
 

 

Źródło: Samochody