Test Drive Mazda Tribute 2001 - 2007 SUV

Siostra

Pamiętaj, jak to było w dzieciństwie: zanim zaczniesz spotykać się z dziewczyną, dowiesz się, czy ma brata. Jeśli tak, najpierw zaprzyjaźnisz się z nim, dowiadujesz się wszystko o swojej sympatii, a dopiero wtedy zaczniesz nokautować kliny. Tak było z nami z hołdem Mazdy.

Rzeczywiście, zanim poznaliśmy hołd Mazdy, nawiązaliśmy silną przyjaźń z jej bratem bliźniakiem Fordem Maverick i odważą się zbliżyć do dziewczyny zaledwie trzy miesiące później. Jeśli mówisz poważnie, spotkanie z Fordem miało miejsce wcześniej tylko dlatego, że w Rosji wydawał się nieco szybszy niż jego siostra. Okazało się, że mieliśmy już ogólny pomysł na japoński samochód. Zrozumienie szczegółów.

Jak myśleliśmy, w istocie nieoczekiwane nieoczekiwane dla naszych oczu nic nie było nieoczekiwane, ten sam Maverick. Chociaż nie. Profil jest bardzo podobny, ale hołd jest bardziej płaski: łuki kół nie są tak rozwinięte i nie ma na nich plastikowych ekspanderów. Później okazało się, że zostały zainstalowane tylko na modyfikacjach za pomocą trzy -litrowego silnika. Nasza znajomość pod maską wynosiła 2,0. Szkoda, że \u200b\u200bsamochód wygląda gorzej.

Kolejna różnica między Mazdy od Forda Reali. W hołdzie są one wymawiane i rozciągają się od środkowego stojaka do prawie piątych drzwi, aw Maverick są przewodniki na dachu zamiast nich, wzdłuż których się poruszają. Co lepsze? Nie ma praktycznej różnicy, ale ze strony estetycznej wygrana po stronie Mazdy jest czymś więcej niż dynamika.

Kontrola FES jest następna w kolejce. Gdybyśmy zostali poproszeni o określenie klasy należącego do samochodu zgodnie z frontem, powiedzielibyśmy, że jest to UPV. Hołd jest boleśnie podobny do swojej imiennej klasy MPV: ten sam dziób grilla chłodnicy i cięcie reflektorów.

Idziemy do rufy. A potem to samo. Mam na myśli styl. Ostre światła, rozbita szklanka piątych drzwi, które już to wszystko widzieliśmy.

Wnętrze hołdu jest jeszcze mniej różni się od Fordovsky'ego: tarcza instrumentu jest nieznacznie zmieniona, konsola centralna jest lekko przebudowana, kierownica ma nieco inny kształt. Za drugim razem nie będziemy spryskiwać ergonomii. Zauważamy tylko, że w tej modyfikacji nie ma przedni podłokietnik. Ponadto programów nie można stać się rozmyte, albo utknąłem, czy nie, a ty ostrożnie odejdziesz ze sprzęgła w sprzęgle.

Jeszcze gorzej jest przejść na neutralny, szczególnie na światłach, gdy samochody są z przodu. Jest tak rozmyta, że \u200b\u200btylko myślisz, co jeśli pozostałeś w programie? Jeden niezręczny ruch, a ty, jeśli nie ojciec, to na pewno dłużnik. Musimy dokładnie działać: najpierw kompletne ściśnięcie sprzęgła, a następnie energiczny koktajl z dźwignią, a następnie prawą nogą dla hamulca, a lewa bardzo powoli wypuszcza pedał.

Z czasem niezbędne programy zaczynają się ześlizgnąć jako ładne, ale na początku zachowanie pudełka powoduje poczucie irytacji. Co więcej, pojemność silnika jest wystarczająca dla samochodu, w przypadku niedokładnego postępowania z Culus, spowoduje niezamierzony skok metra o dwa do trzech metrów.

Co dziwne, silnik o mocy 124 koni mechanicznych jest znacznie lepszy w kabinie niż na ulicy. Oglądając rozpoczęcie hołdu z ulicy, natychmiast przypominasz sobie samochody elektryczne, również cicho wyruszył na drodze. Dopiero gdy przechodzi obok kanałów, ucho przechwytuje ledwo słyszalne działanie układu wydechowego. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli samochód nagle rzuci się z miejsca, prawie nikt nie zmieni się w jego kierunek.

Ale siedzenie w tym wszystkim jest trochę inaczej. Praca silnika w kabinie jest stale odczuwalna. Wyjątek jest bezczynny. Silnik jest szczególnie dobry w momencie przyspieszenia, ale łza w jego głosie nie jest odczuwalna. Przeciwnie, istnieje poczucie dostawy energii.

Samochód jest bardzo pewny siebie wzdłuż autostrady. Bez kozy na nierównościach, żadnych przegrupowań w narożnikach. Złudzenie kontroli dobrego samochodu wynosi sto procent. Dokładnie te same wrażenia były podczas poruszania się po Maverick. Co być zaskoczonym! Na razie obecni SUV -ów mogą ukryć przynależność do klasy. Zależone wisiorki, źródła, ulotki wszystkie to relikty z przeszłości. W hołdzie, podobnie jak Maverick, nie są w zasięgu wzroku. Niezależne tylne zawiesiny z przodu i półprzezroczyste stanowią wysoki poziom komfortu pasażerom i doskonałą obsługę samochodów. Samochód wcale nie czuje się w samochodzie. Idziesz 130, ale wydaje się, że 80.

Na terenie jest prawie taki sam. Oczywiście tempo ruchu spada, komfort jest nieco pogorszyony, ale do całkowicie akceptowalnego poziomu. Często elektronika nawet nie uważa za konieczne podłączenie tylnej osi. Tylko w całkowicie wyłączonych obszarach, gdy przednie koła zaczynają się wymykać, wchodzi w pracę. Część momentu obrotowego (do pięćdziesięciu procent) jest przesyłana na tylną oś przez sprzęgło wielopoziomowe. Następnie hołd zamienia się w prawdziwy SUV, jak chorąży z magazynu.

Jedyne, co czasami jest niepokojące, to krótkie fragmenty zawieszenia. Nawet podczas lekkiego zakrętu samochód można uchwycić przez po przekątnej wiszącym.

Szkoda, że \u200b\u200bnie ustalono tu samego siebie różnicę. Wraz z nim życie Tribute -życie drogowe byłoby znacznie łatwiejsze. Jeśli jednak wcześniej zaangażujesz się w tryb pełnego napędu koła, takie obszary można spróbować przezwyciężyć podczas ruchu, prawdopodobieństwo utknięcia znacznie spadnie.

Oczywiście ani hołd, ani Maverick nie należą do tych SUV -ów. Kupując taki samochód, nie myśl, że nie będziesz mieć barier dla morza i lądu. Przede wszystkim są to autostrady ze wszystkimi urokami z powodu nich i tylko w drugim SUV -a. A potem nie przez powołanie, ale przez przymus. Warto o tym pamiętać, zarabiając 26 tysięcy papieru z kieszeni, aby zapłacić z dealerem za hołd Mazda.

Tekst: Oleg Kalaushin

Źródło: Magazyn 5 koło [11/2001]