Test Drive Kia Sephia 1993 - 2001

Specjalna opinia

W ciągu ostatniego miesiąca nie stało się nic niezwykłego lub interesującego z dwoma maszynami redakcyjnymi. Jeźdzą i prowadzą. Ponieważ jesteśmy do nich przyzwyczajeni, chciałem nowych wrażeń. Pomimo faktu, że mistrzostwa kraju na nosie zespół pilotów Miller zobowiązał się do jazdy samochodami w warunkach miejskich. Mamy nadzieję, że opinia zawodowych zawodników nie będzie dla nas interesująca. Ale tak się stało, że przed samymi testami nasz sportowy nieoczekiwanie padł na podróż służbową, aby piloci nie byli bezczynni, wzięliśmy identyczny samochód zamiast niego. Alexey Vasiliev i Nikolai Fomenko dzielą swoje wrażenia z samochodów Kia.

Alexey Vasiliev, Miller Pilot Team Racer (Kia Sephia Leo 1.5 GTX)

Miejsce pracy kierowcy
Pulpit nawigacyjny można łatwo odczytać. Na stronie kierowcy nie ma nic niezwykłego. Wszystko jest proste. Nic nie przeszkadza.

Siedziba
W anatomii, blisko ósemki. Ale szeroki zakres standardowych regulacji oraz regulację wysokości pozwala łatwo znaleźć optymalne ustawienie. Boczna łódź podwodna wyraźnie nie jest wyrażona. Tapicerka krzesła ma dobre właściwości tarcia.

Lądowanie
Bardzo wygodny.

Kierownica
Średnica i sekcja kierownicy, a także sam materiał, są optymalnie wybierane. Dogodnie zlokalizowane igły dziewiarskie. Ale przyciski sygnału dźwiękowego na dwóch górnych igłach są zbyt blisko strefy obwodu dłoni. Prowadzi to do mimowolnej sygnalizacji z intensywnym sterowaniem.

Pedały
Miękki. Ruchy pedału są uzgodnione z lądowaniem kierowcy. Nie ma żadnych komentarzy do wielkości pedałów. Chciałbym zauważyć, że przyczepność i pedały hamulca są od siebie rozwiedli. Hamulec znajduje się obok gazu, który zasadniczo jest wygodny dla tych, którzy są przyzwyczajeni do poruszania się tylko z prawą stopą.

Dźwignia skrzynek
Treść selektywności i informacji w dźwigni są dobra. Ruchy są optymalne do szybkiej pracy według dźwigni. To prawda, że \u200b\u200buchwyt dźwigni nie jest najwygodniejszy do takich celów.

Ogólne wrażenie salonu
Salon przestronny i przyjemny ze swoją prostotą. Podobało mi się, że przednia szyba i kaptur mają duże nachylenie i widoczny jest tylko kontur obwodu przedniego, to znaczy linia, wzdłuż której kierowca ocenia wymiary samochodu. Wygląda na to, że wszystko jest bardzo blisko, widzisz, co dzieje się dosłownie pod twoimi stopami. Czujesz to samo uczucie w Mini-Wen. Dobra widoczność we wszystkich kierunkach. Prawie jak w akwarium. Pewny dyskomfort jest wprowadzany przez szeroki lewy przedni stojak, bardzo wygięty do salonu.

Zawieszenie
Kompetentny, niemal sportowy wisiorek o krótkim przepływie dla dobrej autostrady. Z punktu widzenia komfortu - surowe. Ponadto guma o niskiej profili zwiększa prawdopodobieństwo twardego ciosu.

Silnik i pudełko
Typowa reakcja na pedał gazu japońskiego jednostki energetycznej do cyklu miejskiego jazdy. Dla takiego samochodu jak Kia Sephia jest to godny silnik i dobra skrzynia biegów. Są w pełni zgodne z ekonomicznym działaniem samochodu. W swoich parametrach silnik KIA jest bardzo blisko VAZ-2108, ale ze względu na zastosowanie wstrzyknięcia działa wyraźnie bardziej miękkie i gładsze. Silnik jest znacznie bardziej elastyczny. Łatwo obrócić. Prędkości przekładni w pudełku są dobrze wybrane.

Sterowalność
Kiedy próbowałem samochodu na śniegu, jego ciężka stabilizacja nie była odczuwalna. Jest to wtedy, gdy na zakręcie nie odczuwasz redystrybucji obciążenia z jednego koła do drugiego. Nie było żadnej sterowalności jako takiej. Najprawdopodobniej wynika to z gumy zainstalowanej przez samochód. Guma praktycznie nie działała na śniegu. Asphalt ma zupełnie inne wrażenie - miękka, łatwość samochodu o tych samych wysiłkach zarówno z małym, jak i dużym kątem obrotu kierownicy. Samochód zachowuje się doskonale. Łatwo przesunęło się i utknąłem w turze.

Dynamika
Ponieważ klasa tego maszyny jest bardzo dobra. Według przyspieszonych wrażeń samochód przypomniał Skodę Felicia z silnikiem Volkswagen 1.6. Ale przyspieszenie Kia daje większą przyjemność.

Hamulce
Dobry. Siła na pedałach jest wybierana z umiarem - niezbyt miękka i nie twarda. Wzrost tego wysiłku występuje wraz z płynnym postępem. Oznacza to, że trudny nacisk, gdy pedał z ostrą prasą staje się stakiem, nie ma. Najprawdopodobniej wynika to z materiału podkładek hamulcowych. ABS rzadko pracuje. Wcześniej hamulcom udaje się w pełni opracować spowolnienie.

Ogólne wrażenie samochodu
Dobra decyzja dla życia obciążonego miastem. Moim zdaniem nie ma wystarczającej ilości dobrego systemu stereo.

Nikolai Fomenko, Miller Team Racer - Pilot (Kia Sportage 2.0 MRI)

Miejsce pracy kierowcy
Wykonane poprawnie i gustownie. Wszystko jest bardzo przystępne i dobre. Jeśli chodzi o wszystko: światło - wygodne, wycieraczki są wygodne. Wszystkie przyciski są ponownie wygodne i niedrogie. Wszystko jest widoczne. Wszystkie informacje na temat torpedu można łatwo odczytać. Zasadniczo kierowca miasta to więcej informacji, niż jest tu wskazane i nie potrzebuje.

Siedziba
Ogólnie rzecz biorąc, wygodne, z dobrym fiksacją. Poślizgowa poduszka z tyłu siedzeń jest użyteczna.

Lądowanie
Jeśli uważamy Kia za SUV, lądowanie Jupera tutaj nie uzasadnia się ze względu na fakt, że w każdym przypadku siedzisz, jakby powyżej przedniej osi. Wydaje się, że siedząc, zawsze dziobujesz nos - to nie jest zbyt dobre. Ponadto lądowanie nie jest bardzo skoordynowane z pedałami. Lądując i siedząc, oceniłbym 3.

Kierownica
Nic specjalnego, standardowa kierownica. Oferowałbym bardziej miękki plastik dla kierownicy. Ponieważ samochód jako całość jest wygodna, a taka twarda kierownica przynosi dysharmonię. Łatwe wskazówki aktywnej jazdy Jupera w postaci dwóch przystanków dla palców na krawędzi - całkowicie z nich. Kia nie jest Land Rover, a kierownica kierownicy mogłaby być spokojna, okrągła, domowa, bardziej miękka i grubsza.

Pedały
Znajduje się wysoko i nie spełniają wymagań wygodnego lądowania. Bardzo miękkie sprzęgło. Pedał nie jest pouczający - nie jest jasne, kiedy chwyta. Musisz się do tego przyzwyczaić.

Dźwignia skrzynek
Wszystko jest bardzo jasne.

Ogólne wrażenie salonu
Typowy japoński salon. Wydaje mi się, że lądowanie jest zbyt wysokie. Wynika to z prześwitu drogi. Postawiłbym kierowcę niżej. Nie byłoby gorzej.

Zawieszenie
Nie walczą, ale dobrze.

Silnik i pudełko
Silnik jest obciążony i elastyczny, z dobrą dynamiką od góry do dołu. Pudełko jest długoterminowe. Z miękkim, żeńskim sprzęgłem pudełko nie jest całkiem wyraźnie połączone. Ritter. To bardzo dobre, że jest to ręczne. Idziesz na cztery wiodące koła lub na dwóch - nie ma szczególnej różnicy, ponieważ samochód miejski jest przede wszystkim.

Sterowalność
Rakieta kierownicy to japońsko -amerykańska, miękka. Nie trzeba powiedzieć, że dzięki maszynie możesz pracować w ekstremalnych sytuacjach. Ale w normalnych trybach samochód dobrze służy kierownicy, łatwo staje się coraz lepszy.

Dynamika
Dopuszczalne, nawet bardziej niż to konieczne dla takiego samochodu.

Hamulce
Być może są one skuteczne, ale przy tak rozbłyskowanym silniku hamulcowym powinien być bardziej gwałtowny.

Ogólne wrażenie samochodu
Nie doświadczyłem szumu, ponieważ samochód jest mały, a raczej żeński. Ale w zasadzie, dobre i, trzeba myśleć, wiarygodne. Idź do kraju i wróć - doskonale wykona te zadania.
 

Źródło: Magazyn Motor [nr 6/1997]