Hyundai Sonata 2001 Test Drive - 2004 Sedan

Muzyka to rodzaj

Pierwsza Sonata Hyunde zobaczyła światło w 1988 roku. Rok później pod jej kapturem pojawiła się trzy litra szóstka w kształcie litery V. Drugie pokolenie Sonaty było reprezentowane przez społeczeństwo w 1993 roku. Kolejna głęboka modernizacja maszyny miała miejsce w 1996 r. (Sonata-III), a w 1998 r. W 1998 r. W 1998 r. W 1998 r. W 1998 r. W 1998 r. Potem pojawiło się nowe sześć z 2,5 litra. 2001 -Czas urodzenia piątej sonaty, reprezentujący poważne przywrócenie czwartego modelu generalnego z nowym silnikiem o pojemności 2,7 litra i zmodernizowanym 4 -cylindrowym 2,0 litra.

Sonata to muzyczna, fortepianowa kompozycja. V. Dal
Jak wiecie, w muzyce bardzo ważne jest, aby nie zbłądzić. Dlatego, aby nie zdezorientować się pracami fortepianowymi Hyunde, postanowiliśmy wziąć dwa samochody na test: najnowszą sonatę i jej poprzedniej wersji IV. Oprócz bardzo ekspresyjnego wyglądu w zasobach nowości, V -w kształcie litery V o objętości 2,7 litra i pojemność 127 kW w połączeniu z czteroosobową sekwencyjną automatyczną transmisją -opracowaniem Namyang Research Center. Stara kobieta z indeksem IV wygląda prostsze i nie jest tak solidna: dwukrotna cztery o pojemności 96 kW i tradycyjnej mechanice pięcioosobowej. Jednak celem znajomości nie jest tak bardzo w kontrastowych cechach dynamicznych, ale w poszukiwaniu zmian, które odróżniają nową wersję maszyny od starego.

Muse of Our czasy
Jeśli się nad tym zastanowić, idea prawie corocznego odnowienia samochodu nie jest taka zła. Przynajmniej, patrząc na nasze oddziały, czujesz się bardzo ostro, że poprzedni, czwarty jest już przestarzały. Piąta zmieniła się podwozie dla ciała, zderzaków, fałszywej kratki chłodnicy, stała się bardziej ekspresyjna niż reflektory i tylne światła, chrom był zauważalnie zwiększony. Nowy samochód, podobnie jak gąbka, pochłaniał wszystkie innowacje i znaleziska nowoczesnego designu, stając się bardziej ekspresyjnym i jakoś. Być może nawet szanowany. Samochód nie tylko wzrósł - wydawało się, że dojrzewał przez te kilka lat. Pozwól nam spłóżmy hołd - stylistom udało się zachować cechy tradycyjnego wyglądu Hyundy, a samochód pozostał rozpoznawalny.
Zmiany we wnętrzu są znacznie mniej rewolucyjne. Te same wymiary otworów drzwi, ta sama skóra w wersji GLS, dominująca w tapicerce, podobne wkładki pod drzewem na konsoli centralnej. A jednak w nowej sonaty jest to wygodniejsze i wygodne. Czemu? Oczywiście inne kombinacje urządzeń i konsoli centralnej powodują poczucie nowości. Jak się wydaje, stare urządzenia wyglądają tani - małe digitalizację skal, niepozorne okno wyświetlacza instalacji klimatu. Piąta wszystko to jest znacznie bardziej wyraziste i ponownie w duchu czasu. A jednak sprawa jest nie tylko w instrumentach. Poczucie komfortu powstaje przez kilka milimetrów, które dodano wielkość kabiny. Wydaje się, że są to te same siedzenia, ten sam zestaw regulacji mechanicznych, ale siedzisz w nowej maszynie w inny sposób - przede wszystkim bardziej przestronne. Niemniej jednak Sonata-V również nie jest idealna. Dach wisi nad głową, zarówno z przodu, jak i z tyłu. Stał się również nieco bardziej przestronny, nawet zachodzący zagłówek pojawił się dla trzeciego pasażera. Wygląda jednak jak zaliczka, obietnica przyszłej sonaty-vi-a po wszystkim, tylko dwa na tylnym siedzeniu są naprawdę wygodne.

Energia ruchu
Przed zawieszeniem sprzętu do pomiaru spójrzmy na samochody. Jeśli odrzucisz pewne różnice układu, użycie różnych silników i skrzyni biegów, wszystko inne w Sonatach jest takie samo - przynajmniej podczas powierzchownego badania. Projekt podwozia nie zmienił się.
Ale nowy silnik zasługuje na pochwałę. Jego możliwości w tandemie z najważniejszym automatem były nieoczekiwane. Potężne, asertywne przyspieszenie, wcale nie automatyczna wrażliwość samochodu na pedał akceleratora - a jednocześnie niesamowite miękkie przełączanie. Jakby potężna gumowa opaska uciskowa przenosi sonatę do przodu, warto kliknąć akcelerator. Ale samochód jest szczególnie wygodny z płynnym ruchem: potężny silnik pozwala pudełkowi na wybór i przytrzymanie pożądanego sprzętu w odpowiednim czasie i terminowym, bez męczącej pasażerów z częstym (i często niepotrzebnym) przełączaniem. Cóż, dla choleraików lub, odwrotnie, flegmatyki istnieje tryb kontroli sektorowej (tj. Ręcznej). Tak więc z szybką jazdę łatwo oblegając samochód przed obróceniem, używając niskich transmisji lub, odwrotnie, spokojnie przyspieszył do 70-80 km/h, zmuszony do włączenia czwartej i rolki, używając tylko akceleratora. Na szczęście w tym drugim przypadku mózgi pudełka prawie nie wpływają na proces ruchu.
Następną rzeczą, na którą mimowolnie zwrócisz uwagę, jest doskonały komfort akustyczny. Brak nieprzyjemnego hałasu lub wibracji. Gdzieś tam, daleko pod maską, silnik się bawi, opony szeleszczą, rozcięte powietrze lekko gwizdają. Jednak żadne dodatkowe dźwięki zakłócają rozmowę, przechodzi do salonu.
Praca systemu hamulca jest już oczekiwana. Wyraźny pedał z dobrą informacją zwrotną, dyskretna pomoc AB bez problemów zatrzymania samochodu o półtora putona. Jedyne, co zachowuje trochę nerwowe, jest hamowanie od prędkości bliskich maksimum. Tutaj Sonata czasami nie pokazuje najlepszych cech charakteru, dążąc do rykania na bok.
Wisiorki i wszystko z nimi związane pozostawiły podwójne wrażenie. Sonata jest wyraźnie skonfigurowana do poruszania się po płynnych drogach na poziomie europejskim. W takich warunkach samochód jest dość wygodny i bardzo niezawodnie monitoruje wszystkie zespoły kierowcy. Tylko zbyt lekkie i niedoinformacyjne w odwróceniu kierownicy nie pozwala kontrolować zachowania maszyny do subtelności. Warto jednak niemal idealna powłoka, którą można zastąpić szorstkim i falistym asfaltem - małe nieprawidłowości natychmiast wspinają się na kierownicę, czyniąc się odczuwalnymi i pasażerami. Nie odrzucisz się od nieprzyjemnego pionowego huśtawki na delikatnych falach. Przy dużych prędkościach te niekończące się start i upadki są tak męczące, że chcę prosić o litość. Ale to wciąż pół robaka. Kiedy szybko się zmienia nieregularności, powstająca budowa ciała -UP prostuje również podaną trajektorię ruchu, zmuszając kierowcę do ciężkiej pracy. Ale warto dostać się do płaskiej części drogi, ponieważ sonata znów staje się posłuszna i elastyczna.
A co ze starą kobietą? Niestety, nie ma tak zachwycającej dynamiki, a transfery mechaniki są wyraźnie rozciągnięte. Ale nawet ten samochód jest wygodny i uprzejmy w swoich odpowiedziach na działania kierowcy. Jest oczywiście głośniejszy - głównie z powodu przenikliwego silnika. Ale pozwala kierowcy poczuć się pewniej w powładzie o nieistotnej jakości. A kierownictwo nie jest tak norowisty. Najwyraźniej 100-kilogramowa różnica w masie maszyn wpływa na to, z czego działają lekkie zawiesiny Sonata-IV w bardziej sprzyjających warunkach. Chociaż ogólnie czwarty jest nieodłącznie związany z tymi samymi wadami, objawił się tylko przy szybszych prędkościach i przyspieszeniach.

Czy pokochają ich tutaj?
Patrząc na Hyunde-VOS-V, a także jej poprzednika, zaryzykuję założenie, że postrzeganie koreańskich samochodów, przynajmniej klasy biznesowej, jako kilku drugiej klasy, wkrótce radykalnie się zmieni. Już dzisiaj są to dość nowoczesne samochody. Oczywiście wciąż jest coś do pracy, ale z chwytliwym wyglądem i dość całą zawartością wewnętrzną sprawa jest niewielka.
W salonach oficjalnych dealerów Hyunde Sonata-V kosztuje od 21 500 USD do 31 000 USD. Ta ostatnia kwota to tylko samochód, który uczestniczył w naszym teście.
 
Tekst / Sergey Voskresensky
Zdjęcie / Alexander Polunin

Źródło: Magazyn „Jazda”