Hyundai Sonata 2001 Test Drive - 2004 Sedan

Weź to powyżej

Jeśli wierzysz w imię - Sonata V, to od premiery pierwszego samochodu o tej arystokratycznej nazwie muzycznej, Koreańczykom udało się pokazać światu tak wielu, jak model modelu. W rzeczywistości sytuacja jest trochę inna. Przez trzynaście lat zmieniły się tylko trzy pokolenia: Sonata I, Sonata II i Sonata IV. A trzecie i najnowsze pięć sonat pojawiło się w wyniku modernizacji i dalekiego od globalnego.
 

Ciekawe, że rozwój czwartej maszyny generalnej przeszedł na dwa sposoby. W jednym kierunku Hyundai Specials, w drugim - ich koledzy z oddziału Kia, którzy przygotowali swoje magentis na jego podstawie. W rezultacie Sonata V i magentis różnią się tylko ustawieniami projektowania ciała i zawieszenia, a także zestawem silników i skrzyni biegów. Wewnątrz projekt samochodów jest taki sam, z tym wyjątkiem, że Hyundai jest ozdobiony i wyposażony w bogatszy. W każdym razie, podczas testu wielokrotnie odwiedzał mnie pomysł, że zadaniem priorytetowym podczas przejścia z czwartej sonaty było wzrost klasy maszyny. A jeszcze bardziej, aby oddzielić go od Lantry i zbliżać do modelu XG.
 

Stąd - optyka podwójna i wspaniałe okładziny chłodnicy. Stąd kaptur dla Jaguara i dwupokładowy spożycie powietrza dla Audi. I Chrome, Chrome, Chrome - aby świecić więcej. Nie możesz źle nazwać tego pseudo-eutorbii, ale wygląda to bardzo koreańskie. To samo dotyczy najbardziej atrakcyjnego elementu zewnętrznego - tylnych lamp, w których ogólne sygnały światła i stóp są wytwarzane w postaci wesołego słońca z rozbieżnym promieniami. Wyglądałoby to bardzo harmonijnie na ulicach Bangkoku lub Hongkongu, gdzie neonowe znaki obracają noc dziennie.
 

Pragnienie pięknego jest w środku. Na pierwszy rzut oka nie jest nawet jasne, co kabina ma więcej w kabinie - ciemnoszary plastik lub wykończenie nakrętki. Sonata urzeka swoją troską o wygodę dla pasażerów, chociaż lwia część tej uwagi jest nadal zwracana kierowcy. Ustawiając miękkie siedzenie z regulacją kąta nachylenia poduszki i podgrzewanej, zaczynam badać otoczenie. Przed moimi oczami - prosta, ale dobrze odczytana deska rozdzielcza i kierownica regulowana wysokość z poduszką bezpieczeństwa (sąsiad ma swój własny).
 

W konsoli centralnej w strefie najlepszego zasięgu znajduje się prosty rejestrator radiowy i jednostka sterująca mikroklimatu z bardzo wygodnymi uchwytami koła. Pod prawą ręką - podłokietnik z boksem, tuż pod dużą pokrywką, ukryte są dwa różne uchwyty kalibru. W pobliżu jest sekwencyjna dźwignia selektora maszyn. Czy mistrz postrzega osobiście? Możemy, a sama lewa ręka pozbywa się przycisków pakietu elektrycznego, a także przycisków zdalnego sterowania zamkami zbiornika gazu i pokrywki bagażnika. To prawda, że \u200b\u200buchwyt na drzwiach wrócił gdzieś z powrotem, a podczas lądowania w samochodzie za każdym razem, gdy musisz obrócić szczotkę. Na suficie znajduje się oko na suficie, a w prawym daszku znajduje się gniazdo na bilety (!). Prawdopodobnie osoby przeprowadzające płatne autobahns. To pierwszy raz, kiedy zobaczę.
 

Prawdopodobnie warto wspomnieć o kilku ważnych opcjach - moim zdaniem elokwentnie mówią o zwiększonych twierdzeniach samochodu. Lista niestandardowych urządzeń obejmuje reflektory ksenonowe, oszklenie ciała z ochroną przed promieniami ultrafioletowymi, system przeciwbudowany, serwo siedzenia kierowcy i zbudowane siedzenie dla dzieci.
 
Jechał od tyłu. Oto, co mogę powiedzieć: dobrze jest tu usiąść. Tak więc ogrodzenie pikiet zagłówków psuje widoczność kierowcy za darmo. Ale aby upewnić się, że kto siedzi naprzód, nie zaszkodzi: wysoki człowiek może odejść i ostro ograniczyć swobodę nóg. Tak, a jednak: poręcze drzwi tutaj są tak samo nieudane jak z wyprzedzeniem.
 

Nie ma nic, co można pochwalić bagażnika. Silnie wystające łuki tylnych kół nie tylko tworzyły platformę ładunkową, ale także zjadły znaczną część objętości wewnętrznej. 375 litrów - dla sedana takie rozmiary nie wystarczą. Dla porównania: ta sama liczba wspina się na dziewięćdziesiąt. Jedna pociecha to tylna część tylnego siedzenia w nierównej proporcji. Ten samochód jest jednym z pierwszych oficjalnych w Rosji. Jest wyposażony w dwukrotny silnik Sirius II, znany z samochodów poprzedniej generacji. Nieco później oczekuje się wersji z 2,7-litrowym silnikiem V6, który jest już zainstalowany na Santa Fe i Trajet. Ale automatyczna skrzynia biegów z możliwością ręcznego przełączania pojawiła się dopiero teraz na sonaty.
 

Niedawno poszliśmy do XG25 z takim pudełkiem i, pamiętam, podbiła nas spójność silnika i skrzyni biegów. Samochód zachowywał się nie gorszy niż Audi z tymi samymi testronikami! Co się teraz stanie?
 
Maszyna nie zawiodła. Boyko reaguje na ruchy pedału gazu, szybko dostosowuje naturę przejścia na styl jazdy i gasi prędkość podczas zrzucania gazu. Jedna rzecz dla niego nie działa: przejście do transferu poniżej, gdy spadnie prędkość silnika. Ale silnik dla równej współpracy z takim pudełkiem nie ma wystarczającego momentu obrotowego. To znaczy elementarne litry. Będziesz miał silniejszy gaz, a przyspieszenie pierwszych momentów jest powolne - i zaczyna stopniowo rosnąć tylko od średnich rewolucji. Dlatego ostre manewry najlepiej wykonać ręcznie. Następnie Tiptronic trzyma silnik na każdym biegu do czerwonej strefy tachometru, a tylko następna liczba oświetla wskaźnik na desce rozdzielczej. Reakcje maszyny na działania akceleratora są jeszcze bardziej logiczne, możliwe jest pełne zahamowanie silnika. Nie ma żadnych komentarzy na temat standardowych hamulców.
 

Sonata odnosi szczególną sukces w roli samochodu torowego. Przy trzech prędkościach, samochód przykleja się do drogi, kierownica wyraźnie trzyma zero, w zakątkach jest wylewa się siłą odrzutową. Zawieszenie doskonale tłumi wszystkie nieprawidłowości, umożliwiając niewielkie nagromadzenie dużych fal. W środowisku miejskim staje się oczywiste, że gładkość kursu jest częściowo przekazana w imię lepszego obsługi. Małe wrzody asfaltowe nadal ignorują samochód, ale doły są większe niż ciało jest regularnie czytane. Zwłaszcza zawieszenie nie podoba się połączenia poprzeczne, na których maszyna drży z całym ciałem. Jednocześnie połączenie kierowcy i samochodu jest bardzo niezawodne i zrozumiałe. Kierowanie nie jest ostre, ale dość szybkie i dokładne. Odwrotny wpływ na kierownicę stale rośnie wraz ze wzrostem prędkości i zmniejszenie promienia krzywizny trajektorii. I dopiero gdy zbliża się do limitu, gdy opony mają zamiar włamać się do bocznego ślizgania się, kierownica jest pusta, pozostawiając kierowcę w niewiedzy o tym, co dzieje się pod kołami. Musisz więc mądrze prowadzić, nie doprowadzając sprawy do skrajności.
 
Jeśli ten samochód cię zainteresował, nie powinieneś odłożyć zakupu w długim pudełku. Szósta sonata zabrzmi w 2003 roku i nikt nie wie, co to będzie.
 
 
 
   

 
 

Źródło: Magazyn Wheel [nr 51/2001]