Test Drive Ford Taurus 1995 - 1999 Sedan

Dwa światy, dwa sedany

W ostatnim numerze pisaliśmy o prezentacji poświęconej początkowi sprzedaży na naszym rynku Forda Taurusa i obiecaliśmy opowiedzieć więcej o tym samochodzie. Słowo musi być przechowywane, a to jest dokładnie Ford Taurus Golden Kolor, który podczas prezentacji z dumą górował zaimprowizowane podium kadrujące świerkowe łapy.

 
_2_V Para Forda Taurusa, wybraliśmy Opel Omega Mv6. Te dwa samochody są technicznie bardzo blisko. Ale porównując podejście amerykańskie i europejskie z samochodem z klasy biznesowej, jednocześnie porównujemy dwa amerykańskie samochody, ponieważ Opel Omega MV6 jest sprzedawany na rynku amerykańskim jako Cadillac Catera. Ponadto okazuje się, że porównanie dotyczy samochodu z klasy średniej (Ford Taurus) a najwyższym wciąż Cadillacem! Chociaż w tych poziomach wyposażenia, które zostały wybrane do testu, samochody kosztują około 47,500 USD (Ford Taurus) i 48,450 USD (Opel Omega Mv6), mają około równych wymiarów ogólnych, automatyczne skrzynie biegów, silniki V6 o działającej objętości 3 litrów 3 litrów , o pojemności 203 litrów. Z. (Ford Taurus) i 211 l. Z. (Opel Omega Mv6). Ale jeśli nasz rynek Forda Taurusa jest dostarczany tylko do tego silnika i, jak każdy przyzwoity Amerykanin, nie ma alternatywy dla automatycznego pudełka, to dla Opel Omega taki silnik jest prerogatywą najlepszej wersji, a automatyczne pole jest Zainstalowane za dodatkową opłatą.

 
Różnice między maszynami zaczynają się od ich wyglądu. Ford Taurus jest podobny do dziecka-dziecięcego dziecka lub bohatera kreskówek Disneya. Wygląda na to, że samochód wyciągnął gniazdo chłodnicy okładzają się w uśmiechu od reflektorów po reflektor i trudny do oporu, aby nie uśmiechnąć się. To natychmiast ustawia się w przyjazny sposób. Awhant -Garde jest podkreślony przez wesoły kolorystykę w rzadkim odcieniu metalicznym. Nie można przewidzieć, jak taki wygląd będzie wyglądał za kilka lat (awangarda jest przestarzała tak szybko, jak stroje wysokiej mody), ale jak dotąd nie pozostawia nikogo obojętnego. Gdziekolwiek pojawiał się samochód, zawsze znalazł się w centrum uwagi i powodował, że inni tylko pozytywne emocje nawet Pajero z ciemnym szkłem uprzejmie pozwolili nam iść naprzód. Trudno powiedzieć, jak bardzo zwiększona uwaga na poważnych biznesmenów będzie, a mianowicie, sądząc po cenie, będą głównymi nabywcami tej maszyny w Rosji. W końcu w swojej ojczyźnie Ford Taurus jest uważany za niedrogi samochód, a taki jasny wygląd powinien przyciągnąć uwagę młodych Amerykanów, którzy teraz wolą kupować japońskie modele.

 
Ale Opel Omega wydaje się ubrać w surowy garnitur. Chociaż taki wygląd nie będzie w stanie przyciągnąć uwagi młodych dziewic, będzie odpowiednie w prawie każdej sytuacji od podróży kulturalnej do teatru do zakupów. Dzięki temu samochód, który zadebiutował w 1993 roku, wygląda dobrze do dziś i nie będzie wyglądał na stare -przez kolejne pięć lat.

 
Salon jest bogatszy w Opel Omega. Wykończenie skóry i wszędzie drewniane wkładki. Z pełnej listy dodatkowego sprzętu do tego modelu, w naszym komputerze nie było tylko dwóch rzeczy, które kontrola wycieczkowa i regulowana kolumna kierownicy. Ta ostatnia była szczególnie brakowana, ale ogromna ilość (12) korekt krzesła kierowcy i wszystko z napędem elektrycznym pomogło częściowo naprawić sytuację. Z niedociągnięć należy zauważyć wyświetlanie kompleksowego systemu sterowania lotem, który obsesyjnie zbliża się w prawym rogu instrumentu, na którym częstotliwość ustawienia odbiornika radiowego jest wyróżniona w dużych ilościach, a temperatura powietrza za burtę lub za burtę lub Natychmiastowe zużycie paliwa powstaje nieco poniżej. Informacje oczywiście są interesujące, a czasem nawet przydatne, ale nie tak bardzo, aby przez cały czas utrzymywać ją przed oczami. Instalacja kontroli klimatu ma podwójne elementy sterujące, rozmieszczone po obu stronach konsoli centralnej po jednej stronie kierowcy, z drugiej dla pasażera przedniego. Trochę poniżej wielu przycisków. Naciskając jedno z nich, skoczyliśmy z zaskoczeniem. Był dziwny dźwięk, jakby na tylnym siedzeniu pterodaktylu rozkładającego skrzydła. Okazało się, że jest to kontrola napędu elektrycznego zasłony z szklanki słonecznej tylnego okna. Nawiasem mówiąc, samo szkło, chociaż ma faktycznie większy obszar, jest instalowany z silnym nachyleniem. Z tego powodu pozostała przerwa między dachem a tylną częścią tylnego siedzenia, bardziej jak uścisk, który jest prawie całkowicie zablokowany przez trzy ograniczenia głowy. Ponadto tylne okno zbiera cały kurz, jak hatchback. A w zewnętrznych lustrach można spojrzeć tylko po bokach samochodu. Dlatego, niezależnie od tego, czy istnieje inny samochód od tyłu, czy nie, trudno jest zrozumieć i prawie niemożliwe jest ustalenie odległości do niego. A odwracanie manewrowania to prawdziwa tortura.

 
Ford Taurus nie ma z tym problemów, Salon Mirror oddaje wspaniałą recenzję, a lustra zewnętrzne są lepsze. Chociaż chcą również dodać większą kulę, ponieważ nadal istnieją martwe obszary ze względu na szerokie stojaki dachu. Ale ciało ciała jest nienaganne. Zewnętrzne klamki drzwi są zawsze czyste i przez wszystkie dni, w których samochód był do naszej dyspozycji, nigdy nie musiałem wytrzeć tylnych świateł. Salon jest na ogół prostszy, chociaż tylko dwa luki w dachu i skórzanym salonie nie wystarczyły z listy opcji. Jednak na siedzeniach tkankowych w upałach czujesz się bardziej komfortowo. Wraz z korektami Amerykanie walczyli na siedzibę kierowcy tylko sześciu z nich, a tył siedzenia nie ma serwomechanizmu. Ale ta kwota wystarczy dla wygodnego lądowania, szczególnie biorąc pod uwagę kolumnę sterującą regulowaną pod kątem nachylenia. Ale prawy przód pasażer będzie musiał ręcznie dostosować krzesło.

 
Aby rozciągnąć nogi i poczuć się jak w pewnym odcinku, pasażerowie z tyłu Forda Byku nie mają wystarczającej ilości 15-20 centymetrów na tylne części przednich siedzeń. Opel Omega nie może pochwalić się takim komfortem. Tutaj sadzenie tylnych pasażerów jest bardziej pionowe, zwykle europejskie. Jedyną rzeczą, którą ogłasza Ford Taurus, jest hałas latający spod kół wody i brudu, który występuje z powodu niewystarczającej izolacji dźwiękowej łuków tylnych koła.

 
Z punktu widzenia kierowcy Opel Omega stracił Forda Taurusa na sucha. Europejskie silniki są jednak tworzone głównie pod ręczną skrzynią biegów. Opel Omega, bez względu na to, jak stłumiony pedał gazu, zmuszając pudełko do wykonywania ćwiczeń Kik-Dowan, bardzo sennie reaguje na wszystkie próby go usztywnienie. W systemie sportowym pola pozycja nie oszczędza. Cóż, zaczyna wcześniej zbierać prawie 1000 rewolucji, więc co? Praktycznie nie wpływa to na dynamikę podróbki. Tak, i przełączanie się ze stopnia następuje z takimi przerwami, że ręka mimowolnie kładzie się na dźwigni selektora, chce dodać skrzynię biegów, jak na ręcznym polu.

 
Czy sprawa jest Ford Byk. Tutaj, siedząc za kierownicą i przenosząc selektor do pozycji napędu, zapomnisz o tym do końca podróży. Pierwsze kilka razy zaczynasz od poślizgu kół napędowych, więc silny silnik reaguje na naciśnięcie pedału gazu. Przejście od kroku do kroku nie jest praktycznie odczuwalne, a jeśli mocno wyłączysz nadbieg, samochód zamienia się w prawdziwy pocisk. Ale nawet przy tak agresywnym sposób jazdy zużycie paliwa nie przekracza 15 litrów na 100 kilometrów, co nie jest tak bardzo dla 3-litrowego silnika. Pomimo takiego rozbijającego usposobienia samochód nie wywołuje kierowcy w wyścigach własnym cieniem. Za kierownicą czujesz się komfortowo zarówno z prędkością 60 km/h, jak i 160. Ford Taurus powstał w typowo amerykańskim stylu przestrzeni. Na drzwiach jest wygodne wsparcie dla lewego łokcia i prawa na okładce schowku w konsoli centralnej. Włącz kontrolę rejsu, kilka słoików z czegoś orzeźwiającego w uchwytach na puchar wszystko w tej samej konsoli, piękna dziewczyna na sąsiednim siedzeniu i naprzód z Chicago do Los Angeles bez zatrzymywania się!

 
Ktokolwiek idzie szybko, musi być w stanie szybko się zatrzymać. Z punktu widzenia asymptotycznego przybliżenia do absolutnego hamulec jest lepszy w Opel Omega. Z najłatwiejszym akcentem pedału hamulca samochód zatrzymuje się, jakby wykopał. W przypadku Forda Byku proces hamowania nie jest tak szybko, że pozwala dokładniej kontrolować stopień spowolnienia. To po prostu ABS działa trochę wcześniej, niż byśmy tego chcieli. Było to jednak już wybieranie NIT.

 
Kierowanie obu samochodów jest doskonałe dokładne i umiarkowanie ostre. I to pomimo faktu, że Ford Taurus jest napędem na przednie koła, a Opel Omega ma klasyczny układ. Nadzorcy na maszynach mają progresywną cechę, tj. Wraz ze wzrostem prędkości siła na kierownicy wzrasta.

 
Jedyną rzeczą, którą Ford Byk to utrata Opla Omega, jest charakterystyka zawieszenia. Oczywiście projektanci Forda przeszli daleko od dawnych amerykańskich sof, toczy się jak płaska burza. Ale aby osiągnąć poziom europejski, należy wykonać jeszcze jeden mały krok. Większość nie wystarczającej sztywności poprzecznej, która jest szczególnie objawiana podczas przechodzenia z dużą prędkością na drogach z słabą powłoką. A po długiej podróży wzdłuż dość przyzwoitej autostrady, opuszczając kierownicę, czujesz się jak marynarz, który zszedł ze statku.

 
A na delikatnych fal poprzecznych zawieszenie działa na skraju awarii. Opel Omega ma ścisłe zawieszenie, dzięki czemu samochód czerpał jak kompas, ale na nieregularności jezdni pasażerowie nie czuli się na stołku.

 
Oba samochody były wyposażone w alarmy fabryczne. W Opel Omega włączyła się albo podwójnie naciskając przycisk blokowania drzwi na breloczkach, albo powtarzając klawisz w zamku drzwi kierowcy. W tym samym czasie dioda LED, wbudowana w klucz, który wyłącza wewnętrzne czujniki głośności na wypadek, gdybyś wyjdzie, a samochód pozostaje w samochodzie, zaczyna migać na konsoli centralnej. Alarm Ford Taurus nie jest wyposażony w takie czujniki i jest kontrolowany tylko z brecieli. Jedno naciśnięcie przycisku na nim otwiera tylko drzwi kierowcy, a wszystkie pozostałe powtórzyły się. Ponadto na klawiaturze znajduje się przycisk do zdalnego otwarcia pokrywy bagażnika i przycisku paniki. Gdy alarm zostanie włączony na tablicy rozdzielczej, niewielki napis w języku angielskim zaczyna świecić na czerwono. Gówno na dziedzińcu, które źle badało w szkole, może nie rozumieć.

 
I jest coś do ukraść. Zarówno jeden, jak i drugi samochód mają przyzwoite systemy stereo i zmieniacze CD dla sześciu dysków w bagażniku. Ale radio Ford Taurus jest zintegrowane z centralnym panelem sterowania Centrum Muzycznego i systemu kontroli klimatu. Nie tylko nie nadaje się do żadnego innego samochodu, ale podczas próby wykorzenienia go stamtąd w rękach złodziei, tylko odpornego na wstążkę mechanizmu i garść komponentów radiowych, odpowiednich tylko do emisji.

 
Ponieważ zdecydowana większość pracowników silnikowych, niestety, palaczy, próbowaliśmy ocenić samochód z tego punktu widzenia. W Opel Omega, ogromna popielniczka, której wolumen wystarczy na tydzień, jest na usługach kierowcy i pasażera z przodu. Ale po drugiej stronie Atlantyku walka z paleniem nabiera rozpędu. Skromna pojemność niedopałków papierosowych jest dostępna tylko dla kierowcy, a nawet podczas ruchu, ponieważ prawie całkowicie pokrywa się z dźwignią selektora w pozycji parkingowej.

 
 
 
  


Wybierając najbardziej lubiany samochód, opinie zostały podzielone na biuro redakcyjne. Fani europejskiego przemysłu motoryzacyjnego byli skłonni do Opel Omega MV6, ale z obowiązkowym wymogiem manualnej skrzyni biegów. I wybrałbym Forda Taurusa.

 
 
 
 
 
 
 
 
 

Samochód Forda Taurusa został przekazany do testu dla Moskiewskiego Biura Ford Motor Company. Tel.: (095) 258-0900.

 
 
 
 
 
 
  
 
 
Do testu Trinity Motors zapewniono samochód Opel Omega MV6. Tel:. (095) 200-4726.
 
 
 
 
 

Źródło: Magazyn Motor [nr 5/1997]