Alfa Romeo 166 1998 Test Drive - 2003 Sedan

Alfa Romeo 166- luksus po włosku

Alfa Romeo 166, włoski przedstawiciel segmentu E lub klasy biznesowej na naszą drogę, interesujący i piękny samochód, należący do znanej i do pewnego stopnia ekskluzywnej marki, bez względu na to, jak smutne jest naszemu konsumentowi. Ten samochód nie błyska w strumieniu tak często jak modele niemieckie, nie jest reklamowany na stronach czasopism mody. A na rynku z drugiej ręki jest na ogół prawie niemożliwe, w przeciwieństwie do tych samych niemieckich modeli ...
Niemniej jednak udało nam się przeprowadzić test - pomimo faktu, że białorusowski dealer Alfa Romeo jest importowany wyłącznie na zamówienie i w bardzo małych ilościach. To prawda, że \u200b\u200btrochę używany - ostatni rok modelowy, ale z silnikiem o pojemności 2,5 i prawie w najwyższej konfiguracji, jest nawet ksenon. Nawiasem mówiąc, jest sprzedawany za jedyne 19,980 USD, więc nasi zamożni egzotyczni miłośnicy mają szansę kupić interesujący samochód tańszy, a poza tym nie czekaj przez trzy do czterech miesięcy, podczas gdy samochód jest budowany i dostarczany do naszego republika. Więc poznaj ...
Debiut Alfa Romeo 166 odbył się pod koniec 1999 roku, ale pojawił się nieco później - na początku nowego wieku. Procesja triumfalna niewiarygodnie pięknej Alfa Romeo 156, a także uznanie samochodu roku 147, zasadniczo zmieniła opinię samochodów tej marki, ale również zmusiła kierownictwo firmy do zrobienia raczej ryzykownego kroku . Według marketerów nowy model Alfa Romeo, powinien był być uderzająco inny niż poprzednik. Alfa Romeo 164 od dawna wymaga wymiany, a jej kiedyś modny projekt był już całkowicie przestarzały.
W rzeczywistości takie samochody są interesujące nawet dlatego, że mają bardzo wyjątkowy projekt. W tej klasie, w której dominują BMW z piątej serii i oczu Mercedesa, nie ma nic do wyboru od osoby - ten tłum samochodu nie świeci ze szczególną oryginalnością, z wyjątkiem tego, że bardzo świeże Audi A6 rozszerza tę tradycyjną sztywność dzięki swojej Ciekawy projekt. I chociaż istnieją propozycje, jedno jest bardziej ciekawe niż drugi, ale z bliższą znajomością okazuje się, że nie wszystkie nowoczesne modele klasy biznesowej mają nawet moralne prawo do nazywania się kolegą z klasy tego samego oka. Albo pewne problemy z jakością, a następnie projekt jest absurdalny, a następnie cena jest zawyżona o sześćdziesiąt, a czasem zdarza się, że te same dyski klas biznesowych są gorsze niż wysokiej jakości małe liści od bardziej znanego producenta. Na przykład prawie wszystkie japońskie modele tej klasy obnoszą się z całkowicie nudnym projektem, amerykańskie są pełne luksusu, ale jednocześnie, wraz z najnowszymi dzwonkami i gwizdkami, archaicznymi rozwiązaniami technicznymi, których nawet rosyjskie fabryki samochodów nie używają. Francuzi niedawno rzucili się zbyt odważnie eksperymentując z projektem, a ich ciało jest całkowicie hatchbacków, a Szwedzi, wręcz przeciwnie, są zbyt konserwatywne - Saab stał się podobny. A Alfa Romeo jest marką, choć dobrze znaną, ale jednocześnie nie obciążona różnymi niuansami, takimi jak problemy z konserwacją lub wysokie koszty części zamiennych. Okazuje się, że jest to bardzo interesująca opcja dla osób z smakiem ...
Po prostu bezużyteczne jest opowiadanie o wyglądzie tego samochodu: zdjęcia mówią same za siebie. Chociaż mówią dość niewiele: w życiu 166. jest o wiele bardziej interesujący niż na najlepszych fotografiach.
Nieźle i w środku: Big Alfa Romeo, jakby usprawiedliwić swoje najwyższe miejsce w hierarchii firmy, po prostu zadziwia ogromnym salonem. Chociaż patrząc na samochód, nie można tego powiedzieć: 166., chociaż wygląda masowo, nie robi wrażenia limuzyny. Ale we wszystkich katalogach, jakby spiskował, istnieje niewielka uwaga, że \u200b\u200b166. to bardzo przestronny salon, a pasażerowie o wielkiej posturze będą czuć się równie pewni zarówno z przodu, jak i z tyłu. I szczerze mówiąc, warto w to uwierzyć: siedziałem na tylnej sofie za dość wysokim pasażerem, ale kolana nie dotykały tylnej części krzesła. Chociaż do sufitu, jeśli wysokość wynosi około 200 cm, wydaje się, że czasami go dostaniesz: opadający dach jest naciskany, ale nie tak bardzo, jak w VW Passat. Wadą tego samochodu, jak żartował właściciela, jest zbyt zauważalny wygląd. Nawet w tak ciemnym i w ogóle powodując dyplomatę, samochód po prostu przyciąga uwagę innych, jakby był supersamochodem ostatniego modelu, a nawet jasnoczerwony. Jest to interesujące, a gdyby 166. został namalowany w jasnej srebrnej matce Pearl, a nawet miała ciekawy zestaw do ciała z prestiżowego studia tuningowego - kto byłby w stanie konkurować z nią w strumieniu samochodowym? Chyba że 156. w wersji GTA ...
Interesujące jest to, że dziś modyfikacja, która przyszła do naszego testu, nie jest już sprzedawana na naszym rynku: 220-koni o mocy 3,0 litra, który można wyposażyć jako konwencjonalną mechanikę 6-biegową, zastąpiła wersję 2,5 litra, która Można wymienić. Automatyczna skrzynia biegów Steptronic. Ponadto w obu przypadkach koszt samochodu nie spadnie poniżej 28 000 EUR-Affree All, klasy biznesowej!
Zarządzanie jest godne samochodu sportowego. Według jednogłośnego uznania ekspertów wiodących publikacji samochodowych 166. w tej dyscyplinie jest tylko nieco gorsze od samochodu referencyjnego-BMW z 5. serii. Naprawdę trudno jest z nim konkurować, ponieważ Bawarianom udało się stworzyć samochód z niezwykle udaną kombinacją kontroli sportowej i gładkości, ale wszystkie inne modele, jeszcze droższe i potężne, po prostu odpoczywają. Audi z wyrafinowanymi systemami napędu całego koła, ani nawet więcej niż Mercedes z nadmiernie wygodnymi ustawieniami zawieszenia nie mogą pochwalić się poczuciem kierownicy, którą daje Alfa Romeo. Na krętej drodze ten duży sedan da ci nie mniej przyjemności niż szybki komora sportowego. I chociaż nie jest zwyczajowe prowadzenie głównych samochodów, moda dla potężnych sedanów z klasy biznesowej nie pojawiła się sama w sobie: jeśli kupują 166 i 525. bimery, istnieje zapotrzebowanie na modele dynamiczne i prestiżowe. Co więcej, 166., w przeciwieństwie do 147., który testowaliśmy dość niedawno, nawet przy takiej sterowalności, nie było sztywne ani surowe, wszystkie nawyki związane z modelem klasy biznesowej zostały zachowane. Oznacza to, że właściciel samochodu, który w tej klasie może prowadzić zarówno jazdę, jak i na tylnej sofie, nie skoncentruje się w pełni na prowadzeniu samochodu, próbując poradzić sobie z potężnym samochodem. 166. Zarządzanie jest tak samo niezadowolone, jak wszyscy inni biznesmeni. Dominuje tutaj zasada rozsądnej wystarczalności, ponieważ wszystko, co możliwe, jest zrobione, aby zaszczepić 166. cechy biegania samochodu sportowego, ale nie będzie to wpływ na jedną z zajęć autobusowych. Chociaż projektanci Alfa Romeo 166 mieli pełne moralne prawo, aby sprawić, że samochód był ostro w zarządzaniu, trudnym i nie pożegnanym błędami: w końcu nie Opel. Z takim bagażem w postaci ogromnej liczby zwycięstw w różnych wyścigach samochodowych, grzechem było nie skorzystać z okazji i nie dokonywać modyfikacji, która mogłaby wytrzeć jego nos wszelkiego rodzaju AMG lub BMW M5: Firma ma potencjał. Pamiętaj co najmniej huragan pająk lub przedział GTV z tym samym sześciopłatkowym silnikiem, samochód jest po prostu niesamowicie dynamiczny i manewrowalny - 6,7 sekundy z miejsca do stu!
Podsumowując, chciałbym powiedzieć kilka słów, że samochody Alfa Romeo, niezależnie od modelu i klasy, zawsze były przeznaczone dla osób o wykwintnym smaku, którzy chcą mieć nie tylko niezawodny pojazd, ale także temat przyjemności estetycznej. . Na zdjęciach 166., szczególnie z przodu, wygląda trochę ciężko, ale w życiu jest to zupełnie inny samochód: piękny, przestronny, szybki. A co najważniejsze, ta zewnętrzna elegancja nie zatrzymuje alfa w ogóle prestiżowym, co odpowiada klasie. Taki samochód nie jest utracony wśród innych przedstawicieli sektora biznesowego, szczególnie na tle zwykłych Niemców.
Subiektywna opinia:
(+) Ciekawe, niezdolne projekt, przestronne wnętrze, wykończenie wysokiej jakości, wysoki stopień izolacji hałasu kabiny.
(-) Stosunkowo wysoka cena nowego samochodu.
Tekst: Pavel Kozlovsky i Sergey Mitskevich

Źródło: „Avtogazeta”