درایو تست Toyota Alphard از سال 2002 مینی بوس
بررسی ماشین تویوتا آلفالد
تصور کلی Toyota -Granvia و Grand Hiace - یک پیشرفت جامع ، که همزمان با انتشار یک مدل صالح کاملاً به روز شده ، یعنی نیسان الگراند ، اتفاق افتاد. نسخه پیشرفته دستگاه Toyota Alphad نامیده شد. علاوه بر این ، اگر Elgrand یک نسخه واقعاً به روز شده از مدل قدیمی است ، سپس Alphard ، که قبلاً در نسخه Cargo برای اروپا در نظر گرفته شده بود و به همین دلیل دارای یک چرخ عقب بود ، با قاطعیت با گذشته خود شکسته شد و به جلو مسافر تبدیل شد. مینی بوس را از یک پیشرفت کاملاً جدید رانندگی کنید.
بنابراین ، اکنون یک مینی بوس با رانندگی به چرخ های جلو مجهز به موتور 3 لیتری 6 سیلندر V شکل یا 2.4 لیتری 4 سیلندر درون خط است. همانطور که می توانید در مورد تاریخچه ایجاد این دستگاه و اجزای اصلی و پایه چرخ حدس بزنید ، همه چیز با یک اتومبیل مانند Estesta همزمان است. اکنون در مورد سبک آلفارد. silhouette voxy یا noah را تصور کنید ، اما فقط کمی بزرگ شده ، از ماشین تاج تویوتا به آن اضافه کنید. این ماشین Toyota Alphard خواهد بود. درست است ، بخش های بالهایی از یک طراحی بسیار موفق روی آن نصب شده اند (در واقع ، آنها به همان اندازه که در نگاه اول به نظر می رسد پیشرفت نکرده اند). اما این به ظاهر قدرت ثبات و پویایی می افزاید. او مملو از یک نیروی جذاب خاص است ، متفاوت از آن است که دارای طراحی الگراند نیسان است.
طراحی خارجی و داخلی - همه چیز در یک کلید سنتی تویوتا برخلاف مدل جدید Nissan Elgrand ، جایی که تمایل روشنی برای تسلط به مد روز وجود دارد ، قبل از آن اشکال ناشناخته ، صفحه جلوی سالن آلفارد بیشتر است ، من می گویم ، سنگ زنی ایده هایی که قبلاً توسط تویوتا آزمایش شده است. مکان مرکزی دوباره توسط مانیتور سیستم ناوبری اشغال شده است. محل پنجره های تهویه تهویه مطبوع ، روش قرار دادن دستگیره های کنترل ، پانل به شکل زیگزاگ از دسته کنترل انتقال - همه چیز ، از جمله داشبورد در زیر درخت و پایان دادن به محلول های رنگی ، به همان روش ساخته شده است مدل های مدرن تویوتا. این دنباله مشخصه مدل های مرسدس است. بر خلاف تحولات نیسان یا BMW ، هیچ چیز قابل توجهی در اینجا اتفاق نمی افتد. اما با ورود به چنین سالن ، می توانید از تجهیزات ناوبری نصب شده در آنجا بدون هیچ گونه آماده سازی اولیه استفاده کنید.
صندلی های ردیف های دوم و سوم در ریل های راهنمای دراز قرار دارند و علاوه بر این ردیف سوم نیز می تواند به سمت بالا برداشته شود. این طراحی صندلی ها ، که برای اولین بار توسط نیسان در مدل Elgrand اعمال می شود ، برای مینی بوس های مدرن به یک هنجار تبدیل شده است. صندلی های دوم می توانند 180 درجه مستقر شوند ، و سپس ماشین دارای 7 صندلی است ، اما اگر آنها را به عقب برگردانید ، تعداد مکان ها به 8 افزایش می یابد. گزینه دیگری به این اضافه می شود - هنگامی که یک فشار نیز روی اسلاید نصب می شود در ردیف دوم صندلی ها جایگزین می شود. با استفاده از این گزینه ، امکان چرخاندن صندلی های ردیف دوم مستثنی است. هیچ ایده جدیدی وجود ندارد ، به عنوان مثال ، یک درج متوسط \u200b\u200bچند منظوره که در سالن Nissan Elgrand موجود است ، اما از نظر حجم و راحتی صندلی ، هم نیسان و هم تویوتا معادل هستند. اما بسته شدن خودکار درب پشتی فقط در دسترس Alphard است. به عنوان مثال ، برای یک زن ضعیف با قد کوچک ، چقدر راحت است. من معتقدم که هر دلیلی برای انتظار معرفی این محصول جدید در دستگاه های شرکت های رقیب وجود دارد.
Elgrand High -کلاس رانش ، اما سبکی ، البته برای آلفارد در جدیدترین مدل های تویوتا ، توجه زیادی به کاهش وزن خودرو می شود. به عنوان مثال ، اگر Elgrand را با درایو چرخ عقب و موتور 6 سیلندر V شکل بگیرید ، وزن آن تقریباً 2 تن است. و وزن آن فقط 1850 کیلوگرم وزن دارد. یعنی تویوتا با 150 کیلوگرم از نیسان آسانتر است. بیایید به ویژگی های قدرت موتورهای هر دو خودرو بپردازیم. البته موتور Nissan Elgrand حجم عملیاتی بیشتری از سیلندرها دارد. بنابراین ، آن را با قدرت خود (240 اسب بخار) و گشتاور (36.0 کیلوگرم در متر) باید از نظر کمیت و محل سیلندرها (V6) ، آلفا (220 لیتر C و 31.0 کیلوگرم در متر) را به دست آورد. اما اگر چنین شرایطی را به عنوان حداکثر شتاب ، شتاب در هنگام سبقت ، بلند کردن و غیره انجام دهید ، بین دو دستگاه تفاوت قابل توجهی وجود ندارد. به عبارت دیگر ، اگرچه موتور آلفارد دارای حجم کار 2.4 لیتر است ، اما ویژگی های کشش آن باعث شکایتی نمی شود. و اگر طرف های دیگری را می گیرید ، به عنوان مثال ، سطح سر و صدا ، موتور 6 سیلندر V شکل ، که در بالای Toyota Top Minive ایستاده است ، به نظر من ترجیح داده می شود.
اخیراً ، کنترل پذیری اتومبیل های بلند تویوتا فقط نمرات مثبتی ایجاد کرده است. بنابراین مدلی که ما در نظر داریم نیز از این قاعده مستثنی نیست. با چنین سرعت چرخش جزئی در اطراف محور طولی (ROLL) و سرعت محو شدن نوسانات ، با چنین واکنشی دقیق چرخ دار به انحنای آلفارد ، پایداری و حتی در چرخش های شیب دار یک سواری دلپذیر را نیز فراهم می کند. ارتفاع صندلی راننده در ماشین کمی بالاتر از الگراند است. اما آنچه عجیب است: هنگام رانندگی یک دستگاه ، به نظر می رسد برعکس ، فرود در آلفارد در زیر است. این فقط چقدر پایدار است که این دستگاه در حال حرکت است. در مورد سطح سر و صدا هنگام حرکت در رودخانه بلند ، که محور عقب عقب است ، آنها به طور طبیعی برنده می شوند ، در اینجا مزیت در قسمت الگراند است.
بنابراین ، دو مورد جدید به طور همزمان وارد بازار مینی بوس ها می شوند ، که من این تصمیم را گرفته ام: اگر کسی بخواهد در جاده های سیم پیچ رانندگی کند و از آن لذت ببرد ، پس باید از تویوتا Alphard انتخاب کنید. و اگر من به یک سفر طولانی در امتداد بزرگراه بالا رفتم ، در نیسان الگراند آرام تر می شدم. و یک مشاهده جالب دیگر: لذت رانندگی در این دو اتومبیل تقریباً شبیه به آنچه شما هنگام رانندگی اتومبیل های Celsior یا CIMA تجربه می کنید.
منبع: carview.co.jp
