تست درایو Ssangyong Actyon از سال 2010 SUV

این کامیون چیست؟

این بسیار خوب است اگر کسی که ماشین را آزمایش کند، به عشق خاصی برای این دسته از ماشین ها تغذیه نمی کند. بی طرفانه سعی کرد سرگئی Kanunnikov باشد. عکس: جورج سادکوف.
 
Ssang Yong ورزش ورزشی
مدل Aktion در پایان سال 2006 در بازار روسیه ظاهر شد، وانت در پایگاه خود را در سال 2007.
موتور: دیزل، 2.0 لیتر، 141 اسب بخار
انتقال: 5 سرعته مکانیکی، 4 سرعته اتوماتیک. درایو چرخ جلو متصل شده است.
مورد نیاز: P20M01، P20M21، P20A21، P20L21.
قیمت: 745 000865 000 RUB. (29،20033،900 دلار).
 
Mitsubishi L200.
وانت در سال 2006 ارائه شد که در سال 2007 در بازار روسیه عرضه شد.
موتور: دیزل، 2.5 لیتر، 136 اسب بخار
Gears: 5 سرعته مکانیکی، اتوماتیک 4 سرعته. درایو چرخ جلو متصل شده است.
سخت افزار: دعوت، دعوت +، شدید، instense.
قیمت: $ 24 99033 290.
 
Mazda BT-50
وانت در پایان سال 2006 آغاز شد.
موتور: دیزل، 2.5 لیتر، 143 اسب بخار
گیربکس: دستی 5 سرعته. درایو چرخ جلو متصل شده است.
مورد نیاز: مستقیم، تور، تور، فعال، فعال است.
قیمت: 611 000788 000 RUB. (23،96030 دلار 900 دلار).
 
مزرعه؟ بعید. برای یک مزرعه جدی، کمی. علاوه بر این، در روسیه، تنها یک کشاورز بسیار نادر چنین ماشین را خریداری خواهد کرد. برای فعالیت های فضای باز با موجودی بزرگ؟ شاید دوچرخه را می توان بر روی سقف مسافر ثابت کرد، و اسکی در چنین بدن دشوار است. شاید همه جایگزین ارزان برای جنوب شرقی باشد؟ احتمالا این بیشتر طرفداران وانت را جذب می کند. برای درک اینکه چرا و چه کسانی این اتومبیل ها، شما ابتدا باید برآورد آنچه را که آنها هستند. بیایید سعی کنیم؟
 
کامیون مسافر
در مورد طراحی، همانطور که می دانید، به بحث بی فایده استدلال کنید. شاید کسانی که ورزش های سنون را در نظر می گیرند عجیب و غریب هستند کمی بیشتر از طرفداران خواهد بود. اما احتمالا احتمالا فعال تر خواهد بود.
 
به نظر می رسد ماشین تراشه به نظر می رسد مسافر بیشتر. این به نوعی ناراحت کننده در چنین لاستیک های زباله است. سالن، مانند بدن، سعی کرد اصل را بسازد، اما اصالت نوعی ساده بود. دکمه ها هرج و مرج پراکنده هستند، پانل غیر ضروری پلاستیکی است، کنترل آب و هوا بسیار روشن نیست. چی؟ در یک ماشین برای 30 هزار دلار هیچ مغناطیسی وجود ندارد؟ مرجع نظارت! به خصوص خنده دار که دکمه های فرمان وجود دارد.
 
در ابتدا به نظر می رسید به راحتی نشسته، اما به زودی احساس کرد: من زانوی راست را در مورد یک کنسول قدرتمند با دکمه های غیر غم انگیز تر می پوشانم. مهم نیست که چقدر احساس ناپدید نشد. به هر حال، پا احساس یک روز Acton بعد از تفریح. عقب در ماشین نزدیک به یک شانه کوتاه می تواند توسط بیمار حمل می شود، در سفر طولانی تنها کودکان.
 
در دارایی، حداقل نویز و ارتعاشات یک ماشین مسافری با وحشی های ورزشکار-آماتور است. پر انرژی، اما نه به طور کامل شروع به مرگ تنها به سرزنش در نزدیکی مسکو بدون دخالت. من با پویایی عالی خوشحالم و ناگهان احساس می کنم: موتور در حال حاضر به انقلاب محدود شده است. من دوم را روشن می کنم، و تقریبا بلافاصله همین اتفاق می افتد! تا 2000 RPM موتور مرده است، پس انتقال کوتاه مجاز به زندگی نیست. در سبقت برای وارد شدن به شیوه ای لازم می کند همیشه. سرعت سوئیچ؟ آسان نیست! اول، چنگال Sanyan nehrescent است، خط بین سکته مغزی رایگان و کار بد محسوس است. در مرحله دوم، گیربکس مجبور به یاد داشته باشید در حال حاضر فراموش مدت بود توسعه نیافته است. اهرم به طور مداوم در برخی استوار، البته کوچک، مانع.
 
در بزرگراه عملیات، به لطف سیستم تعلیق بهار، راحت و مطیع است. فقط رول مشخصه داده می شود نه کاملا یک ماشین سواری. تعلیق هموار حتی جدی (اما صاف!) بی نظمی. او فرمان نمی تا نور و آمورف، و این امر می تواند بسیار خوب است.
 
اما خارج از جاده بهتر نیست که ببیند. من تقریبا سرعت را محاسبه کردم و تعلیق آن به نظر می رسد بی نظمی بی ضرر است. جاده ترخیص جاده ای کوچک است. نسبت دنده های ناخوشایند انتقال بر روی ردیف کاهش یافته تاثیر می گذارد. برای بلند کردن شنی از چند نفر اول، دوم بسیار زیاد است. اکشن تنها یکی از آزمایشات با کنترل الکترونیکی انتقال و مشکلات، این باعث شد. با چرخاندن گرگ و میش با 2WD در 4WD، هر دو نماد چشمک می زند، و ماشین به وضوح درایو عقب باقی مانده است. پس از دوازده متر دیگر، درایو چرخ جلو کار می کرد. اما برای روشن شدن آن، من مجبور شدم در یک کامپیوتر راه اندازی مجدد کنم. هنگام شروع یک موتور داغ، یک ویژگی جالب معلوم شد: Sagneu تنها با پدال گاز فشرده شده شروع می شود. متوقف کردن شکنجه ماشین خارج از جاده. به وضوح روشن است، علاوه بر این، برای کسانی که می توانند و دوست دارند به شدت با یک جعبه اهرم کار کنند. اما این آماتور در بدن خوش شانس خواهد بود؟
 
حمل و نقل snozhnik
Mitsubishi-L200 هیچ گونه عصبانیت از عمل ندارد، اما شما آن را خسته کننده یا کم اهمیت نخواهید داد. سالن، مانند یک ماشین مسافری گران قیمت: عملا خسته، با طعم تزئین شده است. ردیف دوم صندلی ها در میتسوبیشی بزرگ ترین است. یکی دیگر از بارکد های کوچک: L200 ساده ترین سمت عقب است. اما در عین حال، به هر حال، بدن بالا.
 
من انتظار نداشتم که پشت چرخ نشسته باشم بسیار راحت نخواهد بود. فاصله بین بالش صندلی و کف، یادآوری کمی از ژاپنی های قدیمی و برخی از مدل های مدرن چینی نیست.
 
با طراحی، سطح اتمام، تجهیز Mitsubishi خوب جاده مشترک. چنین به نظر می رسد به خوبی برای حفظ خود را در بزرگراه. اما در ابتدا دستگاه را تمرین می کند. اولین تصور دیگران: من کتری هستم، نمی توانم به جریان برسد. در مطبوعات عمیق پدال، ماشین با تاخیر زیادی واکنش نشان می دهد. تلاش برای اولین بار، پدال را به پیشفرض هرج و مرج می رساند. برای سوار شدن با اطمینان، لازم است که انطباق با پدال را به طور خاص فشار دهید، در هیچ موردی بزرگ نیست (به طور قطعی نه در طبقه!)، و گوشه های یافت شده توسط تجربه. در حال حاضر روشن است: پویایی Mitsubishi بسیار مناسب است.
 
نگاه ABS حمل و نقل در حال حاضر برای اولین بار ساخته شده شک بیانیه او (!). اما نقطه ضعف اصلی از ماشین: رفتار کشتی. قدرت راست! Baranca است که تقریبا در 90 درجه به آرامی تبدیل شده است، با اکراه شروع می شود ماشین دست خوش پیشامد میشه در سمت مشخص است. فرمان بطرف چپ! دستگاه، شیب، بازده به اصلی. سختی تعلیق با وانت خالی، البته، دفع می شود. اما آن لطمه می زند بسیار سلب از یک سمت به سمت بی نظمی صاف، و گاهی اوقات به نظر می رسد: من در یک تراکتور هستم، و یک پشت تریلر وجود دارد.
 
نه، جرم و جنایت، البته که نه. در سرعت های نه بیش از 100،110 کیلومتر / ساعت (و که در آن کامیون سریعتر است؟) همه چیز اتفاق می افتد هموار و غیر خطرناک. از آن خواهد شد چاق کننده آن را در یک سفر طولانی و در جاده کوه، که در آن گوشه عظیمی از فرمان و واکنش با ملاحظه هستی ویژه حاد است. علاوه بر این، چه خوب، زانوی راست به طور تصادفی خاموش خواهد شد اوردرایو با فشار دادن دکمه در انتخاب جعبه.
 
اما در خارج از جاده میتسوبیشی در عنصر خود. به تدریج از طریق تمام موقعیت های از اهرم انتقال به (هنوز هم یک طرح بر روی آن بیمار بود!)، با اتصال محور جلو، مسدود کردن دیفرانسیل با کلیک بر روی ردیف کاهش می یابد. کار من بیشتر تنها یک پدال گاز، که در چنین شرایطی نمی تواند مشکلات را ایجاد کنید. در اسلاید شن و ماسه؟ لطفا! از طریق یک رودخانه کم عمق. بدون مشکل! در بیشه؟ با عرض پوزش برای یک فلزی زیبا در حومه شهر، با این حال، بسیار ثروتمند، میتسوبیشی-L200 بدون شک آن مرد اول! در شهرستان و بلند سفرهای، ما احتمالا هر یک از دیگر خسته باشد.
 
Ovnoditanny Pickap
مزدا WT-50 تا حد زیادی مشابه به میتسوبیشی است. همان سفتی (بلکه impenetra!) سیستم تعلیق، به خصوص در ماشین خالی ملموس است. طرح کنترل انتقال روشن در خارج از جاده و رفتار با اعتماد به نفس است. اورکلاک خیره کننده نیست، اما مناسب و معقول و ترمز روشن است.
 
مزدا سالن ساده تر است، اما فرود راحت تر از در L200 است. احساس: آواز خواندن در این صندلی همیشه. عقب کمی نزدیک تر از در ژاپنی است، اما بزرگ تر از در عمل است. بدن افزایش است، اما ارتفاع طولانی تر و بارگذاری کمتر است.
 
اورکلاک مزدا با یک جعبه دستی بسیار ساده تر و واضح تر از میتسوبیشی با یک مسلسل است. درست است، او توسط سر و صدا بسیار شدید و آزار دهنده همراه است. ارتعاشات در WT-50 نیز ارتعاش، مانند حرکت از جعبه اهرم، شبیه یک کامیون.
 
صاف بودن حرکت مزدا خیلی بدتر از Sanyne است، و به طور کلی نزدیک به میتسوبیشی است. البته، این شوک کامل از غلبه بر شكست ها نیست و ضربه ها در جایی که در پشت پایین هستند صحبت می کنند. اما هنوز هم بهتر از TransveShock L200 طولی است. Serpentine VT-50 نیاز به چرخش فرمان را بر روی زاویه های قابل توجهی کوچکتر دارد، هرچند که در حال انجام دستورات به سمت چپ نیز مشخصه مزدا است. البته، تقاضای یک کوپه ورزشی از واکنش های وانت و حتی سدان ناعادلانه است، اما هنوز هم می خواهم مزدا مزدا را به آنها و به ویژه میتسوبیشی بفرستم.
 
در جاده خارج از مزدا هیچ کشوری بدتر نیست. دستی، و انتقال اتوماتیک، ناراحتی تنها یک راننده بسیار بی تجربه را تحویل نمی دهد. نکته: برای جابجایی، اما اعتماد به نفس در Pampas، استفاده عمدتا از دوم کاهش یافته است. به اندازه کافی برای همه موارد.
 
شاید BT-50 بهترین مصالحه بین کالاهای محموله و مسافری باشد، بین قابلیت اطمینان در جاده ها و راحتی در آسفالت. یعنی آنها منتظر طرفداران وانت هستند.
 
من و بعد از خمیر به سختی تصور می کنم یک ماشین مشابه در زندگی شهری روزمره. البته من مخالفان زیادی دارم اما قبل از انتخاب نهایی، من فکر می کنم خوب است که بفهمم چه نوع کامیون؟
 
سرگئی Kanunnikov: ارزیابی وانت از نقطه نظر یک کار خاص، ما، البته، نتایج دیگر را دریافت می کنیم. سیستم Balleal ما یک ارزیابی جامع به طور متوسط \u200b\u200bشرایط را در طول عملیات روزانه نشان می دهد. به هر حال، اکثر وانت در روسیه زندگی می کنند.
 
Ssang Yong اقدام ورزشی یک ماشین مسافری با یک محموله، ناراحت کننده در شهر، به جاده خارج از جاده.
 
امتیاز کل 7.4
 
+ تعلیق راحت، واکنش های مسافر به تاکسی، حداقل نویز و ارتعاشات.
- کنترل های ناراحت کننده، صندلی عقب نزدیک، ناسازگاری موتور و گیربکس، کنترل انتقال متفکرانه.
 
Mitsubishi L200 دیگر کامیون نیست، بلکه یک فداکاری جهانی نیست، به خوبی به جاده های صاف اقتباس شده است.
 
امتیاز کل 7.7
 
+ طراحی ظریف، صاف بودن خوب، صندلی عقب بزرگ، نفوذپذیری خوب.
- دست زدن به محموله، مدیریت ناخوشایند راننده، صندلی راننده کم، بدن بالا.
 
 
Mazda BT-50 بیشترین سازش را در میان افراد مناسب برای وظایف مختلف مناسب تر می کند.
 
برآورد کل 8.0
 
+ فرود راحت در صندلی های جلو، دینامیک خوب، کنترل قابل درک.
- موتور پر سر و صدا، صاف بودن دوره Mediocre، واکنش های آهسته به تاکسی.
 
سرگئی Kanunnikov
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
   
 
 

منبع: مجله "پشت چرخ"