درایو تست پورشه 911 Carrera 991 از سال 2012
جانور
این مدل نشانه ای است ، تاریخ تجسم پورشه. ماشین فقط قابل تشخیص نیست - چیزی شبیه به آن وجود ندارد. حتی در طلوع وجود خود ، 911th فقط از یک ماشین ورزشی عالی به یک موضوع عبادت تبدیل شده است. پورشه 911 همیشه با ماشین های فراری در تضاد بوده است - به عنوان یک کمال به دیگری ، کاملاً برخلاف آن. اما بیش از 35 سال ، دامنه فراری متوسط \u200b\u200bو کوچک چندین بار تمدید شده است و 911th 911st باقی مانده است. یک راه یا راه دیگر ، از سال 1963 ، جهان به طرفداران طرفداران فراری و پورشه تقسیم شده است. 
به مدت 35 سال ، فرم و محتوای 911 به کلاسیک تبدیل شد - مخالفت شش خنک کننده هوا ، بسته بندی شده در قسمت پشت محور عقب ، بدنی با شیشه جلوی در حال سقوط از قفسه به سپر عقب ، و یک ضربه محکم و ناگهانی چراغ جلو ... 
حتی امروز ، کلاسیک - با هوا - 911th باستانی به نظر نمی رسد. اما این مدل تقریباً همان سن دوره کیهانی است. طرح اساسی واحدهای آن ، سقف و شیشه از اولین پورشه 901 (با یک قدرت 150 اسب بخار 2 لیتر موتور) به آن منتقل شد و بعداً به 911 تغییر نام داد. البته ، تا سال 1997 (سال اولین مدل کاملاً جدید - با نشانگر دمای خنک کننده در پانل ابزار) پورشه 911 تغییر زیادی کرده است - نسبت به خودرو ، که در اوایل دهه 60 توسط خود پورشه ایجاد شده است واد اما در اصل ، او همان پورشه 901 باقی ماند - به جز شاید قدرتمندتر. پتانسیل فنی گذاشته شده در مدل 901 به حدی عالی بود که به او اجازه می داد 35 سال بدون تعویض در نوار نقاله نگه داشته باشد! برای ورزشکاران جمعی ، این یک رکورد مطلق است که سایر تولید کنندگان نمی توانند از آن رویای خود را بگیرند. 
به طور متناقض ، این بحران بود که به پورشه 911 کمک کرد تا امروز زنده بماند. دشوارترین وضعیت مالی که در آن شرکت در طول دهه 80 قرار داشت ، فقدان بودجه برای توسعه مدل های اساسی جدید و در عین حال فروش نامشخص 4 سیلندر 944th و 8 سیلندر گران قیمت 928 به این واقعیت منجر شد که تا سال 1995 911- من تنها مدل اساسی شرکت شدم. یکی از راه های خارج از این وضعیت وجود داشت - نوسازی مداوم. در نتیجه ، این خودرو نه تنها مدرن ، بلکه بازسازی شد - و به طور قابل توجهی. در سال 1983 ، یک مدل تمام چرخ (هرچند مسابقه) ایجاد شد که یک سال بعد در داکار هیجان زده شد. در سال 1986 ، یک نسخه توربوشارژ با موتور 3.3 لیتری با ظرفیت 300 اسب بخار ظاهر شد. و درایو تمام چرخ پورشه 959 با 450 اسب بخار Biturbo ؛ یک سال بعد ، نسخه جدیدی از کاررا با موتور 3.2 لیتری جوی 230 اسب ؛ در پاییز سال 1988 ، پورشه کاررا 4 با یک درایو برای همه چرخ ها و 3.6 لیتر موتور 250 اسب بخار آغاز شد. نوسازی تا سال 1996 به طول انجامید. در سال 1991 ، پورشه یک تعلیق اساسی چند لینک خلفی را در سال 1992 دریافت کرد ، در سال 1992 شکل بالها ، سپر ، کیت بدنه جانبی ، چراغهای جلو تغییر یافت ... این روند می تواند بیشتر پیش برود ، مدیریت شرکت را برای جایگزینی این امر قبول نکنید مدل با اساساً جدید.
نیازی به استدلال در مورد اینکه کدام یک از دو پورشه 911 بهتر است ، به ویژه کدام یک واقعی تر و صحیح تر است: قدیمی یا جدید. هردو خوب هستند.
ما این فرصت را داشتیم که طی 208 دقیقه از کاررا 4 قدیمی خارج نشویم. در تمام این مدت ، رفتار دستگاه در هر متر مسیر با دقت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است ، اما هیچ توضیحی منطقی توسط پورشه پیدا نشده است و هرگز وجود ندارد. البته ، Racer Vasiliev همه چیز را در قفسه ها قرار می دهد ، اما از این طریق ماشین برای من رمز و راز نخواهد بود. همانطور که پورشه رانندگی می کند ، هیچ رانندگی اتومبیل ...
مستقیم ، سرعت 180 ، دنده سوم ، روی یک سنج سنج - 7000. قبل از نوبت - توصیه می شود متناسب باشد. کلاچ را به آرامی فشار داده و در همان زمان روی ترمز بکشید: توک-توک ، دوم را بکشید ، کلاچ را پرتاب کنید. به نظر می رسد دستگاه فشرده شده است - مانند چشمه. در Tachometer - دوباره 7000! و ... یک حاکم سبک! به محض فشردن کلاچ ، فلش به 5000 نفر رفت. دوباره ، دنده سوم را گرفت و - به گاز! پورشه از نوبت شلیک می کند. بعد از یک ثانیه ، چهارم و دوباره والیا تمام فلش های دستگاه ها را پیدا می کنم. سرعت 210 است ... سه ثانیه گذشته است ، نه بیشتر. من متعهد هستم که بگویم دستگاه کاملاً قابل پیش بینی است. شما برای لحظه ای در این مورد شک ندارید - حتی وقتی واکنش های روی فرمان و صندلی متوقف می شود و به توضیحات منطقی تسلیم می شوید. به نظر من او به عنوان یک شخص زاویه حمله بهینه را به نوبه خود پیدا می کند و به روش خودش از او خارج می شود.
پورشه ، همانطور که بود ، با محورهای خود بازی می کند و آنها را از طرف دیگر به اختیار خود حرکت می دهد. در ابتدا شما سعی می کنید کاری انجام دهید تا پوست ها را خنثی کنید ، سپس به آن عادت می کنید و بعد از 2-3 محافل - گویی که تمام زندگی خود را انجام می دهید - شما به طور معروف ماشین را به سمت خود قرار داده اید ... من در یک صندلی چرمی راحت نشستم و به آهن بوم جاده ادامه دادم و در هر خم با نوارهای مورب سیاه امضا کردم - از درک دلبسته لذت بردم. و بعد از یک ساعت دیگر او خود را در خارج از این صندلی تصور نمی کرد - از تعلیق سخت این ماشین پاره شد و از یک موتور 286 اسب بخار که از من حمایت می کرد محروم شد ...
من تصور می کنم کامپیوتر چگونه کار می کند. اما قادر به فهمیدن نحوه کار دستگاه چاپ مکانیکی نیست! احتمالاً در حال حاضر آشنا ، با تمام سیستم های تثبیت کننده الکترونیکی و تغذیه با این آشنایی توسط گلو. اما او نتوانست درک کند که چگونه این جانور خاکستری می تواند این کار را در نوبت انجام دهد! بدون الکترونیک! مکانیک خالص و گرانش! 
من به خانه برگشتم (نه به پورشه!) ، و دائماً به نظرم می رسید که این کار نیست - من سعی کردم یک دنده سوم را برای 120 کیلومتر در ساعت بچسبانم ... دفتر
الکسی واسیلیف ، تیم خلبان مسابقه محل کار راننده
کاشت به طور قابل توجهی بالاتر از سایر ماشین های این کلاس است. مقیاس های بزرگ دستگاه ها. تاچومتر حاکم است - و این درست است.
جایگاه
کاملاً سخت ، با پشتیبانی جانبی خوب. در باسن ، پشتیبانی بیشتر از پشت قابل توجه است. این معقول است - در حالی که رانندگی می کنید تعادل و وضعیت را بیشتر باسن نگه دارید. هیچ مشکلی در تنظیم بالش و پشت صندلی وجود ندارد.
مرور
خیلی خوب. قفسه های شیشه ای تقریباً نامرئی هستند. با وجود این واقعیت که خود این خودرو کم است - به دلیل فرود زیاد هیچ نظری در مورد دید وجود ندارد. یک بررسی خوب برای آینه های خارجی مفید است.
فرمان فرمان چهار ضلعی است ، اگرچه برای من - با رانندگی کاملاً شدید - فقط دو سوزن بافندگی بهینه خواهد بود (این برای رهگیری سریع دست ها راحت تر است). اما این دستگاه نه تنها برای فوق العاده ایجاد شده است ، و در همه موارد دیگر (و بیشتر آنها) چنین فرمان کاملاً راحت خواهد بود.
پدال
پدال ها به راحتی فاصله دارند - ترمز به گاز نزدیکتر است ، کلاچ و ترمز به سمت راننده قرار می گیرند و گاز به گونه ای قرار دارد که گویی در اعماق واحد پدال است. در نتیجه ، پای راست روی گاز فشار می دهد ، به طور مداوم در حالت آرام. و این با ساعت های زیادی از حملات بسیار مناسب است-911th متعلق به کلاس GT است. در عین حال ، پدال های پورشه کف هستند ، تلاش برای آنها اندک است. پدال گاز به طور کلی بی وزنی است. پیشرفت پدال چسبندگی تا حدودی غیرمعمول است (احتمالاً فقط به این دلیل که کفپوش است) - نیمی از دوره دوره به آرامی افزایش می یابد ، پس از شروع مستقیم گرفتن کلاچ ، یک نقطه بحرانی احساس می کنید. در این لحظه ، به نظر می رسد که پدال استراحت می کند و با فشار بیشتر ، تمام تفاوت های ظریف کلاچ را گزارش می کند. چنین اطلاع رسانی بسیار نادر است و کاملاً به شما امکان می دهد لحظه کلاچ ، جعبه و موتور را دفع کنید.
انتقال اهرم تعویض
اهرم در پایین واقع شده است ، که به دست اجازه می دهد تا در یک موقعیت آرام و آرام کار کند - این مناسب است. مکانیسم سوئیچینگ حرکات زیادی دارد. این احتمالاً به دلایلی انجام می شود: دستگاه با یک لحظه و قدرت بسیار بزرگ شارژ می شود ، مهم است که برنامه ها را اشتباه نگیرید - در غیر این صورت شما هم موتور و هم انتقال را پاره خواهید کرد. یک مکانیسم تعویض آموزنده ، همراه با کلاچ آموزنده ، فوراً گروپ و چرخ دنده مورد نظر را روشن کنید.
برداشت کلی سالن
طراحی سالن کاملاً یکپارچه درک می شود و به نظر نمی رسد اسپارتان ، مانند اوایل پورشه 911. با این وجود ، مطابق با ایدئولوژی یک ماشین اسپرت از لوکس است.
تعلیق
سخت - دیگری و نمی تواند در یک ماشین اسپرت این کلاس باشد. اما در عین حال ، افزایش قدرت بلوک های خاموش احساس می شود - هیچ انتقال سفت و سخت از اعتصاب ها و بارهای جانبی به بدنه دستگاه وجود ندارد. تعلیق تمام وقت به همراه راننده بازی می کند ، به طرز غیرقابل تصور می خورد و در عین حال ثبات عالی را نیز حفظ می کند. این همچنین بر احساس کنترل خودرو تأثیر می گذارد - هنگام رانندگی چرخ های عقب ، یک شکست شدید بلافاصله رخ نمی دهد ، قبل از آن احساس می کنید که استرس تعلیق به تدریج افزایش می یابد. بنابراین SKID را می توان در مرحله اولیه کنترل کرد و در صورت تمایل ، خنثی می شود - به عنوان مثال تخلیه گاز. به طور کلی ، تعلیق راحت است.
موتور بدون اظهار نظر ، این پورشه است. و با این حال ... موتور در کل محدوده سرعت پیچ و تاب می کند. در اینجا هیچ خرابی وجود ندارد و نمی تواند باشد. در حین رانندگی در ورزش ، می توانید فلش Tachometer را از 4 تا 6.5 هزار پایین بیاورید ، فقط وقت خود را برای تهیه برنامه ها داشته باشید. در حالت عادی ، می توانید بین دو تا پنج هزار بمانید ، در حالی که یک لحظه بزرگ در زیر پدال احساس می کنید: در هر ثانیه می توان آن را فشار داده و شتاب داد.
انتقال
شش برنامه. اولین و به طور قابل توجهی نزدیک به پنج پنج پنجم نزدیک است. شما می توانید به آرامی حرکت کنید و فقط در اولین بار به مدت طولانی بروید و سپس با فشار دادن گاز و کار با اهرم ، به شدت سرعت می یابد.
قابلیت کنترل
ماشین چرخش کافی ندارد. تخریب محور جلو قابل توجه است (احتمالاً با انتخاب بهینه لاستیک ها می توان به نوعی کاهش یافت). قابلیت مدیریت را می توان با عقب با عقب اضافه کرد - لحظه موتور فقط این را دارد. این تکنیک های کاملاً ورزشی است. اما پورشه خوب است زیرا بدون این مهارت های خاص می تواند رانده شود - کار با راننده متوسط \u200b\u200bقابل قبول است. شکایت گناه است.
پویایی شناسی عالی ... در حرکت ، بر روی عوامل خارجی - نویز ، ارتعاشات - ارزیابی آن دشوار است. شما می توانید به طور کامل 180-200 کیلومتر در ساعت شرکت کنید و در عین حال با اطمینان کامل که از صدها نفر تجاوز نمی کنید ، اطمینان داشته باشید. بنابراین فقط در سرعت سنج باقی می ماند. اما ، نشستن در پورشه ، شما حتی به شهادت او فکر نمی کنید - در اینجا از سرعت آن لذت می برید. بلافاصله مشخص است که برای این ماشین و 250 محدودیت نیست.
ترمز بسیار خوب ، صاف ، با پیشرفت برجسته تلاش. کاملاً قابل پیش بینی علاوه بر این ، منبع بسیار زیادی از نیروی ترمز در زیر پدال احساس می شود ، که حتی در هنگام ترمز با سرعت 200 کیلومتر در ساعت نمی توان از آن استفاده کرد.
برداشت کلی از ماشین
شما فقط می توانید در این مورد رویای داشته باشید و امیدوار باشید که لوزکوف جاده های جامد زیادی بسازد.
یوری تیخوین
