درایو تست هیوندای سانتافه 2006 - SUV 2009

سارقین قدیمی

اگر یک سکوی بزرگ را در جایی پیدا کردید و کراس اوورهای همه تولید کنندگان جهان را روی آن قرار می دهید ، پس هیوندای سانتافه کلاسیک و Kia Sportage به راحتی در این نمایشگاه غرور از بین می روند.
این اتومبیل ها قادر به باز کردن سر خود به بینندگان نیستند: ظاهر معمولی است و در حال حرکت قابل توجه نیست. اما قیمت آنها کاملاً رقابتی است ، که همراه با مجموعه ای ارزشمند از کیفیت مصرف کننده ، این اتومبیل ها را به یک پیشنهاد وسوسه انگیز تبدیل می کند.
با ترک پارکینگ در کلاسیک جدید سانتافه ، من جلوی بی احتیاطی را جلوی محدوده متوقف می کنم (این در یک غرق است ؛ در یک محوری محوری) برای پرش به جاده. تعداد مشخصات فنی در سر ظاهر می شود ، اما خط ترخیص کالا از گمرک در گوشه و کنار حافظه از بین رفت.
  آنها موذیانه هستند ، این کراس اوورها: شما برای مدتی به آنها سفر خواهید کرد ، و بدون هیچ دلیلی به این فکر دیوانه وار رسید که خاک را در جایی در خارج از شهر مخلوط کنید ، یا از کوتاهترین خروج از پارکینگ استفاده کنید یک مهار
و یک ساعت ناهموار است ، قابلیت های ماشین خیلی زودتر از آنچه می خواهید به پایان می رسد. و قسمت های پلاستیکی کیت بدنه چگونه جاده ها هستند
این بار با خیال راحت به پایان رسید: 207 میلی متر از ترخیص جاده برای چنین مانورهایی بیشترین است. Sportage ، که به دنبال آن بود ، ناامید نشد ، اگرچه ترخیص جاده آن کوچکتر است: 195 میلی متر.
بد نیست ، خیلی خوب! بنابراین ، شاید شما برای ارائه چنین شادی های اندک و حتی پیروزی ها به صاحب خود ، نیازی به سبک بودن یا بسیار جوان ندارید؟
این اتومبیل ها در بازار قدیمی هستند. سانتافه در سال 2001 به طور کلی ظاهر شد. پنج سال بعد ، نسل دوم مدل جایگزین شد. اگرچه ، در این حالت ، این اصطلاح کاملاً دقیق نیست: تولید نسخه قدیمی که به Tagaz مهاجرت کرده است توسط پیشوند کلاسیک به دست آمده و به موازات نسخه جدید فروخته می شود.
Sportage از سال 2004 تا حدودی جوانتر از نسل فعلی است. به هر حال ، این مدل دارای یک برادر دوقلوی هیوندای توسان است ، اما ما تست KIA را گرفتیم ، زیرا مدل های تحت این برند قرار دارند (نه توسط تولید کنندگان ایالات متحده که در یک نگرانی قرار دارند) کمتر از ما هیوندای. اما آیا این عادلانه است؟
به نظر نمی رسید طراحان هیوندای در کودکی به اندازه کافی بازی کرده اند. با بزرگسالی ، آنها طنز را از دست ندادند ، و یک اصل کمی هولیگان: و ما به روش خودمان خواهیم بود! برای آنها ، او اساسی ماند.
  اشکال جامد ، بدنهای درنده بدن؟ اینجا نه! سانتافه مانند یک توله سگ شیطان به نظر می رسد. طرف های موج دار نفخ آن به نظر نمی رسد ، و در نگاه چراغهای جلو Lupo -yed ، سادگی ساده لوحانه خوانده می شود.
Kia Sportage که در همان نزدیکی ایستاده است بسیار سختگیرانه تر است: پانل های بدن آن تقریباً یکنواخت هستند و فقط قوس های چرخ در اطراف محیط کمی گسترش می یابند. از این بصری ، ماشین بسیار کوچکتر از حریف خود به نظر می رسد ، اما در واقعیت تفاوت اندازه چندان زیاد نیست: طول کیا 4350 میلی متر در برابر 4500 در هیوندای است.
اما به طور کلی ، طراحی هر دو دستگاه به اشکال کلاسیک گرایش می یابد. در اینجا هیچ روند مد وجود ندارد ، اما آیا خوب بودن ماشین یک مد تعیین شده است؟
هنگامی که در داخل هیوندای سانتافه قرار دارید ، به نظر می رسد که دوباره به دنیای کودکی بی ابر فرو می روید. شما تقریباً دویست نیرو در زیر کاپوت و رانندگی هر چهار چرخ آلیاژ 16 اینچی دارید ، اما اصلاً هیچ اشاره ای به این وجود ندارد.
  در دنیای بی پایان و تقریباً پر هرج و مرج خطوط پلاستیکی خمیده و خمیده ، در دیزنی لند احساس می کنید. اما بعد از نیم ساعت در چنین فضای داخلی ، شما به دنبال دریچه گنجینه ای هستید که از طریق آن می توان این سالن بسیار دمنده را کمی پایین آورد.
ادعاهای زیادی برای ارگونومی وجود ندارد. بله ، راحت ترین صندلی ها و بدون هیچ گونه پشتیبانی جانبی ملموس نیست. بله ، یک فرمان نازک از قطر بزرگ ، ضعیف در کف دست. بله ، خواندن شهادت کنترل آب و هوا فقط از صندلی عقب راحت است ، اگر به شکاف بین دو صندلی جلو نگاه کنید و سپس دراز بکشید
اما بررسی چقدر خوب است و فضای بالای سر شما چقدر خوب است! و می توانید وارد فضای داخلی خودرو شوید بدون اینکه فکر کنید ابتدا کدام پا را آورده است: شما فقط می گیرید و می نشینید. و شما جادار هستید. و این مهم است
همه اینها کاملاً در مورد Sportage صدق می کند. به این معنا ، طراحان از فضای زندگی پشیمان نبودند.
اما برای طراحی سالن در اینجا رویکرد دیگری است. مشاهده کننده های دمیدن روی ریش کنسول را مشاهده می کنید؟ آنها مستطیل هستند. و آنهایی که در گوشه های جلوی جلوی آن قرار دارند ، توسط شیشه جلو اتومبیل؟ آن دور
و بنابراین در همه چیز مباحث مربع کاملاً فاش شده است (شاید حتی خیلی زیاد). و اگر در سالن سانتافه در اتاق بازی کودکان احساس می کنید ، فضای داخلی Sportage بیشتر شبیه یک دفتر کار است: سختگیرانه اما کسل کننده است.
مسافران ردیف دوم کرسی ها از هر دو اتومبیل راضی بودند ، اما پس از عمل برای بیرون کشیدن صندلی های عقب ، عقاید تقسیم شدند. در Kia Sportage ، این عملیات بدون سرمایه گذاری صورت می گیرد: شما دسته را به پشت می کشید و اکنون یک سکوی باری مسطح دارید.
هیوندای سانتافه سخت تر می شود: در آنجا ابتدا باید پیشانی ها را بردارید ، سپس بالش پایین را بالا ببرید و فقط در آن قسمت کمر را پایین بیاورید. اما ساکنان مشتاق تابستانی در حال حاضر در حال مالش در سانتافه هستند که می توانند به رکورد 2100 لیتر حجم مفید تکثیر شوند!
Sportage متوسط \u200b\u200bتر است: حداکثر 1411 L. و دسترسی به تنه برای هر دو اتومبیل یا از طریق دروازه درب یا از طریق پنجره عقب مناسب است.
در حال حرکت ، هر دو پیرمرد خوشحال بودند ، و نه تنها با این واقعیت که ما نسخه های برتر 2.7 لیتری را گرفتیم ، اگرچه چرا فریب می دهیم؟ البته ، آنها خوشحال شدند! در شهر ، خودروها خود را همان نیروها نشان دادند: شتاب به 60-70 کیلومتر در ساعت برای آنها برای لذت.
  یک تعلیق کاملاً پیکربندی شده از ورزش ، که سانتافه یک سوراخ خوب را بلعید و به هیچ وجه اجازه نداد بدن بدن! وقتی به بزرگراه رفتیم ، قوانین فیزیکدانان احساس واضح تر کردند: هیوندای سنگین در هنگام سبقت گرفتن تنبل شد ، به طور واضح اظهار داشت که او فقط با سرعت مقرر در قوانین ترافیک راحت است.
کیا سبک تر با سرعت زیاد پر جنب و جوش تر بود ، اما شما باید به ترمزهای بی اطلاع و پنبه ای عادت کنید ، آنها آدرنالین غیر ضروری را با مانورهای تیز اضافه کردند.
خارج از جاده؟ عالی! همکار گفت ، و ما جاده روستایی را که پس از باران خیس شده است خاموش می کنیم. در زرادخانه هر دو دستگاه ، یک حرکت خودکار به طور خودکار و کمبود چرخ دنده ها ، که در اصل به شما امکان می دهد در خارج از جاده ها در محدوده شناخته شده قرار بگیرید.
علاوه بر این ، در Sportage ، که ترخیص کمتری وجود دارد ، مسدود کردن دیفرانسیل مرکز وجود دارد. در سانتافه هیچ پیکربندی از آن در هر پیکربندی وجود ندارد ، بنابراین او به فتح مرخصی در خارج از کشور رفت که در آن Sportage گیر خواهد شد ، سانتافه دچار مشکل می شود و حتی بیشتر.
در یک جاده لغزنده ، بیشتر یادآور یک کوکتل خاک رس و خاک ، کیا حرکت می کند ، اما ESP (به هر حال ، قطع شده) با اطمینان در هنگام ترمز کمک می کند). هیوندای از این سیستم محروم است و به همین دلیل از طرف دیگر با هر پدال ترمز قدم می زند.
چه چیزی در پیش است - نزول شیب دار؟ خوب ، بیایید خوب را امتحان کنیم ، هر دو اتومبیل دارای یک حالت اتوماتیک دستی هستند که به شما امکان می دهد تا کارآیی بیشتری را کاهش دهید ، که به ویژه در چنین دامنه های لغزنده بسیار مهم است. اما در جایی که جاده با چاله های عمیق عبور می کند ، ما نمی نشینیم: قفل های دیفرانسیل های چرخ دار از هر دو اتومبیل محروم می شوند و چرخ ها را به صورت مورب آویزان می کنند - این مورد ریخته می شود: معابر آویزها اندک هستند.
  بنابراین سارقین ما از تقاطع های مدرن یا بقایای گذشته چه کسانی هستند؟ Hyundai Santa Fe Classic بسیار قدیمی و قدیمی قادر به برخورد به تخیل نیست ، بلکه در رشته های سورتمه ای عملی و دلپذیر است. استدلال دیگر برای خودرو نسبتاً در دسترس است (به ویژه در برابر پیشینه رقبا).
Kia Sportage مدرن تر و بهتر از این که چقدر گرانتر است ، مجهز تر است. اما رقبای ژاپنی و آمریکایی حتی هزینه بیشتری نیز دارند ، و گزینه ها تقریباً به همین ترتیب ارائه می دهند ، بنابراین اگر هنوز سکوی بدنام را پیدا کنیم ، که در ابتدا با آنها صحبت می شدیم ، افراد مسن را با راهنما هدایت خواهیم کرد. آنها سزاوار بودند.
 
آزمایش بدون خطر.
هیوندای سانتافه طبق روش NCAP یورو در سال 2002 جنگید. سپس وی به طور کلی نتایج خوبی را نشان داد که در کل 4 ستاره به دست آورد. این خودرو ضربه ای جانبی را کاملاً پس گرفت و 16 از 16 امتیاز ممکن را به ثمر رساند ، اما برخورد جلویی ناپدید شد: اضافه بار قفسه سینه راننده بزرگ بود. نتیجه 9 از 16 امتیاز است.
Kia Sportage در آزمایشات اروپایی پیش نرفت ، اما میزان امنیت دستگاه را می توان با نتایج برادر بومی مدل هیوندای توسان قضاوت کرد. ماشین ها فقط در عناصر دکوراسیون و سکته مغزی از نظر ظاهری متفاوت هستند.
توسان در سال 2006 مورد آزمایش قرار گرفت و به همان روشی که Santa Fe 4 Stars کسب کرد ، به دست آورد.
ماشین با یک ضربه جانبی در برابر ماشین بی عیب و نقص 16 امتیاز در برابر آن مقاومت کرد. درگیری جبهه کمی بدتر بود: 11 از 16 امتیاز. آنها تمام بارهای بزرگ یکسانی را روی سینه راننده آوردند.
اتومبیل ها توسط Avtomir با یک فروشنده رسمی هیوندای و داکار با فروشنده رسمی کیا تهیه شده بودند.

متن: اسکندر میخایلوف
عکس: رومی اوستینین
 
   

 
 

 

منبع: مجله چرخ [مارس 2008]