درایو تست هیوندای سانتافه 2006 - SUV 2009

کلاسیک روسی جنوبی

تگاز به تولید هیوندای سانتافه کلاسیک تسلط داشت. در یکی از اولین اتومبیل ها ، ایگور مورژرتو از روستوف به سمت Taganrog سوار شد.
ماشین مجمع روسیه با دو سکته مغزی که در رنگ بدن با روکش های پلاستیکی به رنگ بدن نقاشی شده است ، با اجداد کره متفاوت است (در نسخه خودشان خاکستری بودند) و پلاک کلاسیک روی درب پشت. این پیوند قابل درک است: در کره آنها در حال حاضر مدل جدیدی تولید می کنند ، بنابراین ما ، Taganrog ، نه ، کلاسیک قدیمی نیست. ما دیدگاه خودمان را نسبت به گزینه های تجهیزات داریم. بنابراین ، در حال حاضر در پایگاه داده فرمان ، دو کیسه هوا ، ABS ، یک بسته برقی کامل ، یک قفل مرکزی ، تهویه مطبوع و حتی گرم کردن شیشه جلو.

اما تمام درایو چرخ فقط در پیکربندی MT2 ظاهر می شود. در نسخه اولیه ، فقط جلو. تاگاز پیشنهاد می کند که برخی از افراد جوان یک نسخه بودجه را انتخاب می کنند ، که مهمتر از یک سالون بزرگ و ترخیص کالا از گمرک بسیار مهمتر از یک فرصت واقعی برای گرفتن جاده هستند. من شک دارم که چنین مجموعه ای کامل در روسیه توسط یک دائمی تقاضا خواهد شد ، باید یک حرکت تمام چرخ باشد. گزینه های باقیمانده در نظر گرفته نمی شوند. با این حال ، تعیین سیستم درایو سیستم درایو برای تجهیزات محفظه مسافر غیرممکن است و هیچ حالت عملیاتی انتقال وجود ندارد (الکترونیک در هر صورت مسئول این امر است). بنابراین می توانید در مورد درایو چرخ جلو سکوت کنید

در کره ، این ماشین با چهار گزینه موتور تولید شده است ، ما دو مورد در دسترس داریم. این یک دیزل 2 لیتری با ظرفیت 112 اسب بخار است. با گیربکس مکانیکی و اتوماتیک و بنزین شش با ظرفیت 173 اسب بخار جفت شده است. (فقط با مسلسل). من تجهیزات AT3 را ثابت کردم که ثابت تمام چرخ ، یک دیزل 2 لیتری و یک جعبه 4 سرعته اتوماتیک با حالت سوئیچ دستی. و تمام علائم یک زندگی زیبا در اینجا در حضور چرخ های بازیگران 16 اینچی ، درج فلزی در کنسول مرکزی ، کنترل آب و هوا و فضای داخلی چرمی بود.
در صندلی راننده کار کنید. با این حال ، حتی در صندلی عقب ، حتی عکاس ما (190 سانتی متر قد) کاملاً راحت بود. آنچه موتور دلپذیر در کابین است عملاً شنیده نمی شود. می توان بسته دیزل را از بنزین فقط در خارج با صدای مشخص و صفحه نام در بالهای جلو و درب عقب تشخیص داد. و توسط دینامیک ، البته. از آنجا که در ترکیب با مسلسل ، یک دیزل دو لیتری برای شهر کاملاً کافی است ، اما من در بزرگراه تحت تأثیر قرار نگرفتم. او با آرامش و قدرتمند سرعت به دست می آورد (آزمایش کنندگان کارخانه اطمینان می دهند که در مناطق مستقیم مسیر ، کلاسیک پراکنده به 160 کیلومتر در ساعت) ، اما شتاب و سبقت شدید به وضوح عنصر وی نیست. یک بزرگراه باریک 70 کیلومتری فدرال بین روستوف و Taganrog در روزهای هفته با کامیون ها مسدود شده است که با سرعت 6070 کیلومتر در ساعت کشیده می شوند ، حالت حرکت در اینجا پاره می شود: تمام وقت شتاب و جای خود را گرفت. شخصاً ، برای چنین جاده ای ، من یک زن و شوهر مکانیک دیزل را بهتر می کردم.

اما در جایی که موتور دیزل در ترکیب با یک حرکت ثابت تمام چرخ و ترخیص کالا از گمرک 210 میلی متر خوب است ، در یک جاده روشن اما چشمگیر قرار دارد! من یک کلاسیک را در تپه های شیب دار در منطقه ذخیره باستان شناسی Tanais تجربه کردم. به نظر می رسد موتور حتی فشار نمی آورد ، هر چهار چرخ با اطمینان به خاک چسبیده و ماشین به طور موثری از شیب شیب دار بالا می رود یا به داخل دره می رود. درست است ، بعد از باران ، من حتی سعی نمی کنم از طریق این تپه ها در سانتافه حرکت کنم. از این گذشته ، هیچ مشکلی در اینجا وجود ندارد ، و Wyskirta فقط می تواند تلاش های بین دو محور را دوباره توزیع کند و ماشین را به سمت لغزنده ، کثیف ، ناهموار بکشد ، اما هنوز هم جاده است. از طرف دیگر ، آیا این اغلب یک شهروند موفق مدرن (و چه کسی دیگری می تواند یک کراس اوور را با قیمت 2530 هزار دلار تحمل کند) در طول مسیرهای جنگلی شکسته و باتلاق خزنده می شود؟ اگر او از قبل بیاید ، پس از آن در سانتافه ، RAV4 یا Tussan نیست. یک تکنیک ویژه برای این وجود دارد

و کلاسیک کاملاً با نام روسی خود سازگار است. بگذارید از دیدگاه امروز برای کسی خسته کننده به نظر برسد ، اما شما باید در کتابخانه او و در یک نسخه خوب یک کلاسیک داشته باشید. و همچنین برای نقل قول به مکان باید بدانید. از این گذشته ، هر یک از ما نقل قول از نقل قول از بومیان Taganrog Chekhov ، مثلاً Faina Ranevskaya یا در بدترین حالت در مورد خرگوش های Pan Zyuzi.

البته نویسنده در مورد خبر اخبار Tagaz در بخش اقتصاد از کارخانه بسیار بازدید کرده است.

اتومبیل کلاسیک هیوندای سانتافه برای یک شهروند موفق ، با شخصیت آرام و هوس سبک برای طبیعت ، که از همه چیز کلاسیک را قدردانی می کند.
ایگور مورزارتو
 

منبع: مجله "رانندگی"