درایو تست هاچ بک سیتروئن C4 از سال 2004 هاچ بک

آستریکس و اوبلیکس

اخیراً ، ما با تحقیر صحبت کردیم: این بقایای همه به عنوان یکی است. آنها گفتند ، نه گونه های صابون در حمام ، بلکه با نگاهی به اتومبیل های کلاس جمع و جور که در زیر پنجره ایستاده اند. از این گذشته ، بیشتر آنها چیزی بیش از تغییرات در موضوع کلاه معروف شهر ولفسبورگ نبودند. امروز اوضاع در حال تغییر است - بسیاری از مارک ها به دنبال ملودی خود هستند. با این حال ، رنو و سیتروئن شاید خطر فراتر از همه باشد. به عنوان حامل های مشهور روح گالی ، که به لطف معلولیت و شجاعت آنها از قهرمانان کمیک ، به شخصیت های سینمای واقعی تبدیل شدند.
بنابراین ، پایین با هوشمندانه گاه به گاه و طلاق دیگر! به دنیای جدید خوش آمدید ، جایی که Kars Concept به طور مستقیم برای نقاله طراحی شده است ، و برخی از مدل های سریال نسبت به سایر مفاهیم تماشایی تر به نظر می رسند. سرانجام ، فرانسوی ها به یاد می آورند که سی سال پیش اتومبیل های آنها با نوعی طراحی و طراحی غیر منطقه ای متمایز شده است. سپس شجاعت سابق با تمایل به نجات و اتحاد پایمال شد. و امروز منفی ، که توسط مصرف کننده غافلگیر شده بود ، سرانجام دفاتر مدیریت شرکت های خودرو را دریافت کرد.
ماشین فرانسوی یک احساس است. بنابراین ، نیازی به پیاده روی در اینجا با کولیس خود نیست. Mademoiselle Chanate le Blues. بیهودگی بیشتر! و یک لبخند احمقانه ، مانند یک بلوند بلند که نتوانست پارکینگ را ترک کند ، بدون اینکه با یک سپر به اتومبیل بچسبد ، در جلو و پشت ایستاده باشد.
Le Futur به نظر می رسد مگان دوم با پنجره عقب استوانه ای خود آشنای قدیمی ما است ، اما هنوز هم نمی تواند ما را بی تفاوت بگذارد: کسی او را دوست دارد ، کسی چنین نمی کند ، اما همه او را می شناسند. در جلو ، مگان خیلی عجیب به نظر نمی رسد ، بلکه به یاد می آورد. شاید این اصلی ترین مدل های رنو باشد. حتی در مقایسه با Satis Vel. بدبینان می گویند که ازدواج با نیسان ، شرکتی که مدتهاست اتومبیل هایی را برای شما ارسال می کند که رقبا جرات می کنند از آن خارج شوند ، به جز راهپیمایی نمایشگاه اتومبیل.
Citroen C4 به وضوح عنوان درخشان ترین محصول جدید امسال را ادعا می کند ، و نه تنها در بخش هاچ بک های جمع و جور. دشوار است که بگوییم کدام یک از این دو تغییر باعث ایجاد چلپ چلوپ بزرگتر می شود -محبوب تر و در نتیجه متعادل تر یا متعادل تر توسط خودیانیان و بنابراین صریح و صریح به هر حس کلمه سه دره اشاره می شود؟ برای مقایسه ، ما اولین مورد را انتخاب کردیم: فقط به این دلیل که آنها بیشتر اوقات خریداری می کنند.
نه اینکه گردن خود را بچرخانید ، توجه در خیابان C4 نیز آسان نیست. شورون دوتایی معروف ، مانند روزهای آندره سیتروئن یک صفحه نام نیست بلکه در کل صورت است. تنه گرد هم آینده نگر و هم مدرن به نظر می رسد. این معمولاً مدل یکپارچهسازی با سیستمعامل نامیده می شود. کسانی که فیلم های مربوط به فانتوما را به خاطر می آورند باید با این شیب دار به استرن سقف آشنا باشند.
رنو هیچ هاله ای از طلای دهه 50 را اشغال نمی کند. آینده گرایی خالص وجود دارد.
در نیم نوبت تنها چیزی که ظاهر مگان را خراب می کند ، شکاف های بزرگی بین چرخ ها و بال ها است. خوب ، بله ، این یکی از عوارض جانبی سازگاری با شرایط ما افزایش جزئی در ترخیص جاده است. تا آنجا که این قابلیت کنترل و ثبات را خراب می کند ، ما نمی توانیم ارزیابی کنیم: به نظر می رسد که تفاوت به خصوص و عالی نیست. اما با راحتی بیشتر از آن تأثیر می گذارد. شما برای سومین بار از کندی جلوی آهنگ های تراموا متوقف می شوید ، همه آنها تقریباً به طرز غیرقابل تحقق غلبه می کنند.
پس از رنو ، رقیب وی از سیتروئن به عنوان یک محفظه ورزشی واقعی درک می شود: یک سیستم تعلیق سفت و سخت باعث می شود که هنگام دور شدن سوراخ ها و دریچه ها ، توجه بیشتری داشته باشید. اما از لذت مدیریت ، این بر مثبت ترین راه تأثیر می گذارد. این تا حدودی شایستگی طراحی سنتی تر از تقویت کننده فرمان است: در رنو برقی است ، که اقتصادی و امیدوار کننده است ، با این حال ... به نوعی ویژگی های خود را به شدت تغییر می دهد. در پارکینگ ، به نظر می رسد که فرمان فقط به این دلیل که بیش از حد منفجر می شوند ، می چرخد. و در حال حرکت نیاز به استفاده از تلاشهای قابل توجه دارد. سیترون با هم راحت تر تغییر می کند. و از همه مهمتر - فرمان سیتروئن سریعتر است ، حدود دو و نیم از توقف به توقف می چرخد \u200b\u200bو رنو سه مورد خوب دارد.
شما به احمق معروف فرمان سیتروئن عادت می کنید ، تلاش های مشترک واله و ZF را انجام داده اید. بنابراین کنترل دکمه های روی فرمان حتی راحت تر است ، آنها حتی در یک خم در همان مکان باقی می مانند. اما خود کلیدها برای هیچ چیز عالی نیستند ، آنها باید با یک تلاش ملموس روی آنها فشار بیاورند.
تکامل نارنجی. در خصوصیات پویا خود ، اتومبیل ها تقریباً یکسان هستند. در رنو ، یک موتور شانزده درجه با سیستم VVT با 3 اسب بخار توسعه می یابد. علاوه بر این ، اما سیتروئن ، به همین دلیل جوان تر است ، برای سه دهم یک اسنروس صدها نفر شروع می شود. شما به سختی می توانید این تفاوت را احساس کنید ، به جز اینکه انتقال C4 کوتاه تر است ، اگرچه مگان با وجود طول تقریباً حمل و نقل اهرم ، دارای انتخاب ملموس انتقال است. با این حال ، دیگری قابل توجه است.
رنو ، اگرچه کوتاهتر از پایه چرخ است ، اما فرود در پشت چرخ عمودی تر است. مراقبت از زانوهای مسافرانی که در پشت آن نشسته اند ، و احساس راحت تری در یک جریان متراکم وجود دارد. راحت تر است که در سیتروئن قرار بگیرید. موتور از کابین کاملاً ناتوان است. در دنده دوم ، ما به 90 کیلومتر در ساعت شتاب می گیریم و منتظر می مانیم که اتفاق بعدی رخ دهد. هیچ منطقه قرمز روی Tachometer وجود ندارد. فقط هنگامی که مربع های کریستالی مایع در مقیاس با 6500 دور در دقیقه انتخاب می شوند ، تاچومتر با نور نارنجی چشمک می زند ، نمادی از خفه شدن اجباری موتور است. برش Megane با تاکتیک بیشتر کار می کند.
پارادوکس-در سیتروئن احساس برخی از اشتباهات را به همراه نمی آورد ، اما از این ماشین کمتر دوست ندارد و شاید بیشتر باشد. اگر از نارضایتی و خلق و خوی بی پروا دور شوید ، روشن می شود: شجاعت طراحی C4 همیشه با انتظار این زیبایی مطابقت ندارد. در یک زبان پارچه ای بیشتر ، هیچ فهم وجود ندارد که چرا این جزئیات در اینجا هستند و چرا دقیقاً یکسان هستند. در رنو ، چنین احساسی بوجود نمی آید - به نظر می رسد که همه چیز به تنها روش ممکن انجام می شود. هیچ احساسی با C4 متولد نشده است که داخلی طراحی شده برای مدل کلاس بالا ساده شده ، از مواد ارزان تر ساخته شده و روی پر کردن فنی کافی نیست. رنو از نظر طراحی و مواد و در اجرای آن هماهنگ تر است. C4 عاشق ظاهر او است ، اما این عشق باید نشان داده شود ، و نقص هایی را که توسط سالن انجام می شود ، بخشیده شود.
مسئله وحدت فرم و محتوا یک سوال ابدی است. همه زیبا مفید نیست. از طرف دیگر ، بال های روی کلاه ایمنی Asterix و Obelix این شخصیت ها را ملزم به پرواز نمی کنند.

سیترون C4
 
موتور 4 سیلندر بنزین در خط
حجم کار (متر مکعب) 1587
قدرت (L.S. در دور در دقیقه) 110 در 5750
لحظه (NM در دور در دقیقه) 147 در 4000
جلو درایو
گیربکس 5 سرعته مکانیکی
طول/عرض/ارتفاع (میلی متر) 4273/1769/1458
پایه چرخ (میلی متر) 2608
مجهز به جرم (کیلوگرم) 1200
حداکثر سرعت (کیلومتر در ساعت) 194
شتاب به 100 کیلومتر در ساعت (ج) 10.6
مصرف سوخت (شهر/بزرگراه ، L/100 کیلومتر) 9.5/5.7
قیمت در مسکو (هزینه ماشین آزمایش شده) 13 990 (15 015/19 970 دلار)
رنو مگان
 
موتور 4 سیلندر بنزین در خط
حجم کار (مکعب مکعب) 1598
قدرت (L.S. در دور در دقیقه) 113 در 6000
لحظه (NM در دور در دقیقه) 152 در 4200
جلو درایو
گیربکس 5 سرعته مکانیکی
طول/عرض/ارتفاع (میلی متر) 4209/1777/1457
پایه چرخ (میلی متر) 2625
مجهز به جرم (کیلوگرم) 1175
حداکثر سرعت (کیلومتر در ساعت) 192
شتاب به 100 کیلومتر در ساعت (ج) 10.9
مصرف سوخت (شهر/بزرگراه ، L/100 کیلومتر) 8.8/5.7
قیمت در مسکو (هزینه ماشین آزمایش شده) 20 399 دلار (21 989 دلار)

برو ، لمس کن ظاهر رنو مگان به اندازه کافی در طراحی داخلی منعکس شده است - همان پیچیدگی های زاویه ها و گرد بودن ، یک تفسیر مدرن از ایده های سنتی ، به نظر می رسد که طبق معمول معمول است. به عنوان مثال ، یک سرعت سنج و یک فشار سنج ، مانند پرفروش آلمانی ، پشت فرمان ، به جز اینکه رینگ های کروم ظرافت را اضافه می کنند. دسته قلم بسیار ارگونومیک ، به صورت عمودی از تونل مرکزی خارج می شود. با این حال ، در مکان ها ... می گویند ، دسته تنظیم فرمان روی ستون نیست ، بلکه در کنار آن است. یا یک اهرم ترمز پارکینگ که بیشتر شبیه دسته بیل یک ملوان است. نه غم انگیز ، اما به غیرعادی آسیب می رساند. با این حال ، این جزئیات دیگر قابل بحث نیست - در مورد جانشین ، مگان قطعاً یک ترمز الکترومکانیکی خواهد بود که توسط یک کلید کنترل می شود و نه یک اهرم. پدال ها در اینجا به وضوح زیر پای زن تیز می شوند - مانند چکمه های نمدی ، در کفش های بزرگ به طور همزمان بر روی گاز و برای ترمز فشار می دهید. اما دسته درب ، بر خلاف سیتروئن ، جایی که برای بستن درب ، تقریباً باید از خیابان در خیابان بچسبید. با تشکر ویژه از زمان صرف شده توسط توسعه دهندگان در مورد به اصطلاح مفهوم طراحی لمسی-همه موادی که شما را در کابین احاطه کرده اند نه تنها زیبا هستند ، بلکه برای لمس نیز خوشایند هستند: اژدر ، زیرا کسی با شوخ طبعی سطح بسکتبال را یادآوری می کند ، و اثاثه یا لوازم داخلی قسمت پایین درها را می توان با خیال راحت توسط پاهای شما پایمال کرد ، بدون اینکه از لکه دار شدن لکه دار شود.
  
چه کسی می تواند ببیند به نظر می رسید Citroen C4 از نظر طراحی سازگار تر به نظر می رسد: فضای داخلی ماشین حتی جذاب تر از ظاهر آن به نظر می رسد. اولین چیزی که وقتی به سالن نگاه می کنید توجه می کند ، چین های طولی روی بالش های صندلی ها است که ظاهراً به ما یادآوری می کند که در کدام مکان در اینجا می نشینند. این نوع تمثیل های شهوانی به طور کلی مشخصه نگرانی PSA است - برای یادآوری حداقل یک چراغ قوه قرمز بی شرمانه در سپر عقب پژو 206.
پشت فرمان سیتروئن پوچی است. سرعت سنج با تعداد زیادی در زیر قاب پلاستیکی روی داشبورد در حال سوسو زدن است. در اینجا ، اگر اسکین می کنید ، می توانید اطلاعات ثانویه ، به عنوان مثال ، در مورد میزان سوخت و سهام را مشاهده کنید. کنجکاو است که پانل کریستال مایع شفاف است و می توانید نمایش آینه ای از قرائت های آن را حتی از خیابان ، از طرف شیشه جلو اتومبیل مشاهده کنید. لامپ های میکروسکوپی که نوبت به چرخش ها را نشان می دهند و چراغهای جلو را در قسمت فوقانی ستون فرمان گیر می کنند. پشت - همان فشار سنج که بسته به انقلاب ها ، مانند نیم قرن پیش ، رنگ آن را تغییر می دهد. و چه می خواهید یک یکپارچهسازی با سیستمعامل!

متن Valery Chusov ، Dmitry Gronsky ، عکس آندری دانیلوف
 
هر دو رنو و سیترون ، با وجود آرزوی آینده ، ادای احترام عملی فرانسه هنوز داده می شود: بالش صندلی و پشت آن از پشت شکل گرفته است. علاوه بر این ، صندلی به نسبت 60:40 تقسیم می شود. با این حال ، به طور کلی ، سیتروئن علی رغم وجود مجموعه کاملی از بالش ها و حتی کنترل کروز در پیکربندی استاندارد ، به ما تجهیزات متوسط \u200b\u200bتری به نظر می رسید. دومی ، به احتمال زیاد ، با یک فرمان جدید با یک مرکز ثابت همراه است: کلیدهای کنترل عملکرد کروز کنترل-قسمت انتگرال آن ، بنابراین صرفه جویی در سیستم های اضافی در لیست پایه آسانتر و ارزان تر از شکستن تولید است. زنجیره ای ، ایجاد گزینه های آنها. اما برای سیستم صوتی ، که دکمه های آن نیز روی فرمان وجود دارد ، استثناء ساخته شده است: به گزینه هایی مانند تهویه مطبوع اشاره دارد.
 
 
 
 

منبع: "Autopilot"