Dysk testowy Nissan Pathfinder 2005 - 2007 SUV

Wszystkie zdjęcia Nissana Pathfinder 2005 - 2007

W poszukiwaniu złotej sekcji

Idealne połączenie cech samochodu jest marzenie każdego projektanta. To tylko po to, aby osiągnąć ten archiczny. Jak na przykład uczynić wszechstronne jednocześnie przejezdne i wygodne, niezawodne i szybkie, solidne i niedrogie? Inżynierowie Volkswagen, Nissan i Mitsubishi wyobrażają sobie idealny jeep zupełnie inaczej.

Decyzja o non -standard
Debiut w Rosji jest zawsze wydarzeniem. Właśnie dlatego Nissan-Passenger wzbudził żywe zainteresowanie klientów i mamy płonące pragnienie porównania go z obecnymi doskonałymi studentami.

To prawda, że \u200b\u200bmarketerzy Nissana postanowili nieco skomplikować przez całe nasze życie w Rosji tylko wersja Strażnika. My, w przeciwieństwie do Europy, jesteśmy traktowani silnikami oleju napędowego. Okazuje się, że nowicjusz bezpośrednich konkurentów ma tylko dwa Mitsubishi-Pajero-3.5did i Volkswagen-Two z 2,5-litrowym turbodieslem. Co więc może być przeciwne pojednanie uznanych przywódców? Jak sobie radzi z doskonałą równowagą niezgodnych cech?

Boży w pół godności
Z twarzy wody przez długi czas nie piliśmy wody przez długi czas, aby nie udzielić ocen, pozwól kupującemu osądzić. Dlatego idziemy do salonu.

Trackery są pięć lat młodsze niż Pajero i dwa Tuaregs. Ale sądząc po jakości dekoracji wnętrz, wydaje się, że najmłodszym (czytaj: nowoczesnym) w tej trójce jest Volkswagen. Salon Tuareg to prawdziwe mieszkania prestiżowego sedana klasy biznesowej, w którym, zgodnie z pewnymi nieporozumieniami, istniały atrybuty terenowe, takie jak tryby transmisji i zawieszenia powietrza. Czcicielskie podejście Niemców do dekoracji wnętrz jest dobrze znane, ale wciąż wewnętrzny świat Tuareg zakochuje się w bezpośrednio skorumpowanym luksusie.

Nie mówiąc, że salony Pajero i Pasfainer wyglądają ascetycznie. Jak możesz, jeśli masz napędy skóry i serwomechanizmu? Mimo to dekoracja wnętrza Mitsubishi i Nissana jest bardziej prawdopodobna w sposób biznesowy niż zanurza cię w świat całego komfortu. Przyznaję, że trudno jest preferować którąkolwiek z koncepcji.

W salonie Mitsubishi jest oczywiste, że siedzisz w pojeździe o terenie. Ponadto w nowoczesnym i stylowym pojeździe

Zgadzam się, że w salonie Tuareg jest znacznie większy od reprezentatywnego Phaetona niż z ascetycznego wszystkiego

Styl zaawansowany technologicznie jest teraz dla prozy życia Nissana. Fajnie, że oryginalność wykończenia nie jest przeszkodą dla prawdziwej wygody

Pajero jest gotowy zabrać siedem osób na pokładzie, jednak pasażerowie drugiego rzędu będą musieli znosić krótką poduszkę sofy

Taka sofa byłaby ozdobiona dowolnym modnym klubem, znakomity projekt podkreśla tylko wygodną poduszkę i plecy

W drugim rzędzie siedzeń Pasfainer ten sam problem co Pajero, krótki, naszym zdaniem, poduszka sofy

Jeśli mówimy o prawdziwej wygody, musisz wspiąć się do kabiny któregokolwiek z nich dość wysoko. Ogromne progi, które pomogą kierowcom i pasażerom, ale ludzie ponad pięćdziesiąt będą nadal niewygodne. Co jeszcze? W Tuareg kierownica jest regulowana w dwóch kierunkach, podczas gdy japońscy konkurenci tylko pod kątem nachylenia. Ale w Pajero najbardziej wygodne lustra z widokiem. W tych telewizorach wszystko wokół i przy drodze oraz przestrzeń w pobliżu tylnych kół, a dwa sąsiednie rzędy są doskonale odczytane. Super! Pasfainer z kolei pokonał widoczność. Zobacz, jak dowcipny tutaj pozbył się stosu zagłówków, zwykle blokując całe tylne lustro. Gdy nie ma pasażerów, zagłówki oczyszczają spłukanie z tyłu sofy.

Ogólnie rzecz biorąc, z punktu widzenia wnętrza wszystkie trzy samochody są zbliżone do ideału. W ergonomii nie ma poważnych nakłuć w żadnym samochodzie, a ich zalety nie są tak znaczące, aby zwiększyć szacunki. Tak więc Tuareg wyprzedza rywali tylko pod względem luksusowej dekoracji wnętrza.

Siedem pięciu nie ściska
Co jest lepszego niż salon zaprojektowany dla pięciu lub siedmiu osób? Wydaje się, że dziwne pytanie nie wyciąga zapasów kieszeni. Po przykładzie inżynierów Mitsubishi twórcy nowego Nissana wybrali drugą opcję. I niech miejsca w trzecim rzędzie, w końcu nie są dziećmi w Tuareg. Ale podróżowanie pięć jest wygodniejsze w Volkswagen. Aby znaleźć miejsce na trzeci rząd, Pajero i Pasherder musieli ścisnąć drugie. Okazuje się, że sofy tych maszyn bardziej przypominają bezpretensjonalny bankiet w szkolnym lobby. Siedząc taką przyjemność.

A w Tuareg sofa uzasadnia jej głośną nazwę. Nawiasem mówiąc, będzie mógł zaakceptować trzech pasażerów margines nóg i głowy pozwala. Bardziej podobały nam się także przednie siedzenia z Volkswagen. Łatwiej jest wziąć tutaj wygodną pozę niż w Pasfainer i Mitsubishi, którzy mają zbyt dużo pionowego lądowania. Tak więc w tym przypadku 7-osobowego salonu nie można nazwać określonym plusem. Kompromis nie działa.

Mitsubishi Pajero

Automatyczne i materiałowe selektory Próbuj wspaniałą kombinację wygody i stylu

Pasażerowie z drugiego rzędu mają własną jednostkę klimatyczną i, oczywiście, poszczególne kanały

Wizualny wyświetlacz związku bocznego brakuje jedynie wskazaniach natychmiastowego zużycia paliwa

Wygodniejsze wskazanie trybów transmisji nie zostało jeszcze wynalezione

Trzeci rząd siedzeń łatwo ukrywa się na podłodze, a jego zagłówki są przytulnym miejscem w piątych drzwiach.

Volkswagen Touareg

Jedyną minus monumentalną brodę jest zbyt wiele przycisków i przełączników

Parkectronics ze wskazaniem wizualnym dla długiej opcji TUARS z kategorii obowiązkowych

Jednostka sterująca jednostką sterującą Tuareg po lewej stronie to przełącznik transmisji po prawej stronie jest regulacja luzu, w środku trzech trybów zawieszenia powietrza

Makeup Mirror ma eleganckie podświetlenie

Wielofunkcyjna kierownica Tuarega nie odważy się nazwać bajgla. To naprawdę kierownica

Z złożoną sofą tworzy płaska platforma

Nissan Pathfinder

Bez dźwigni ulotki konsola centralna wygląda trochę samotnie

Łatka w bardzo widocznym miejscu

Tajne pojemniki i uchwyty na kubki są obficie rozrzucone po kabinie

Tylni pasażerowie mają również własną jednostkę klimatyczną

Zgodnie z możliwościami przekształcenia salonu strażnika na wysokości

Wheel zamachowy trybów transmisji jest dokładnie taki sam jak na X-Traile

Rozciąganie się na zapalnice papierosę i niewygodne

Wszystko pasuje
Ale miejsca w Pajero i Pasfainer są naprawdę wagonem. Oczywiście, gdy używane są wszystkie siedem siedzeń, wolumen bagażu, powiedzmy, w Nissanie zmniejsza się do mikroskopijnych 190 litrów. Ale jeśli trzeci rząd jest wolny od jeźdźców, można go łatwo usunąć z wzroku. Ponadto, w przeciwieństwie do konkurentów (przypomnienie Toyota-prado), krzesła chowają się w ukrytych niszach w podłodze. W rezultacie absolutnie płaska platforma, którą, nawiasem mówiąc, można nadal zwiększyć, składając drugi rząd siedzeń.

Piąte drzwi do Pajero, jak większość japońskich, otwierają się z boku jezdni

Pneumatyka Tuaregów pozwala obniżyć prześwit drogi, ułatwiając ładowanie

Pasfain Trunk New Class Record HOCES dla maksymalnej pojemności przenoszenia

W tej maksymalnej wersji ładunkowej Pasfinder zauważalnie wyprzedza konkurentów. Liczby są w rzeczywistości imponujące 2090 litrów w stosunku do 1570 litrów Tuarega i 1720 litrów Pajero. Nie jest zaskakujące, ponieważ bagażnik Nissana jest dłuższy i szerszy zarówno w pozycji maksymalnej, jak i minimalnej. Honorowe zwycięstwo.

Ciągniki w lewym rzędzie
Kilka lat temu można było zaprezentować samochód z silnikiem Diesla w lewym rzędzie w jednym przypadku, wizytujący kierowca Kamaz, oszołomiony ruchem stolicy, szuka U -curn. Nasze trzy pojazdy z oleju napędowego All -Terrain słusznie zajmują ekstremalny rząd. I to pomimo faktu, że silniki Diesla są kompletne z karabinami maszynowymi. Mechanika, chociaż wydaje się, że jest to bardziej odpowiedni wybór dla takiego silnika, w rzeczywistości nie jest zbyt wygodna. Zostało to również pokazane na przykład Passoftident. Udało nam się podróżować zarówno w wersji za pomocą automatycznej maszyny, jak i mechaniką. Z całą odpowiedzialnością oświadczamy: naprzemiennie z silnikiem Diesla i kombinacją manualnej skrzyni biegów dla amatora. Biorąc pod uwagę wąski zakres roboczy takiego silnika i sześć biegów do poruszania się do przodu, musisz zbyt często zmieniać się. To nie jest konieczne. W końcu olej napędowy All -Run nie tracą nadużycia za pomocą automatycznej skrzyni biegów.

Może się wydawać komuś, że 1213 sekundy do setek wyniku jest średnio. Nie zgodzimy się. Po pierwsze, w dużym i wysokim samochodzie dynamika jest postrzegana bardziej ostro niż na zwykłym sedanie. Ale co najważniejsze, przyspieszenie do 60 km/h, to znaczy, pierwszy szarpnięcie w światłach pojedynku jest znacznie szybciej. Z kolei, na autostradzie, nasza trójca bez problemów rozwinęła się 160170 km/h, a wszystkie pięćdziesiąt kilometrów od Moskwy do wybranej kariery piaskowej, gdzie musieliśmy sprawdzić zdolność krzyżową, pokonaliśmy w lewym rzędzie.

Jeśli coś się nie podobało, to hamulce. Wydawało się nawet, że inżynierowie dali Mahu, nie obliczając wydajności dysków i podkładek przy tak solidnej masie samochodów. Dlaczego jednak to się wydawało? Powiedzmy, że na Turbodiesel Tuareg znajdują się dyski o niskiej średnicy niż w wersji 3,2 litra. Volkswagen benzyny, chociaż będzie szybszy, ale olej napędowy jest trudniejszy ... dyski hamulcowe są takie same w przypadku oleju napędowego i benzynowego, ale nikt nie anulował różnicy w masie. To tutaj brak czasu na spowolnienie, nawet w regularnych sytuacjach kilka razy zatrzymaliśmy dosłownie milimetry od zderzaka przed nadchodzącym samochodem. Ponadto, w dużych nielegalnych, hamulce rozgrzewają się znacznie szybciej i tracą swoją skuteczność z opóźnieniem awaryjnym.

Tu nie ma limitu
Ale lider pod względem sterowalności nie musiał wybierać przez długi czas. Folkswagen świętował bezwarunkowe zwycięstwo. Jeśli chodzi o nawyki drogowe, Tuareg ma ogólnie kilku konkurentów. W końcu nie jest to, że najszybszy wszechstronny świat został zbudowany na tym samym podwoziu na tym samym podwoziu.

Zaufanie przy dużej prędkości i obróceniu Niemców nie może być zajęte. Jest to szczególnie oczywiste w przypadku samochodu z zawieszeniem pneumatycznym, które zdecydowanie zalecamy zamówienie. Jego plusy dotyczą nie tylko zdolności przysiadu lub stania na palcach, ale także zmiennej sztywności elementów sprężystości. Nawet jedynym roszczeniem do kontrolowania Tuarega jest zbyt lekkie sterowanie, które jest wyrównane przez pneumatykę. Przełączamy przełącznik na pozycję sportową, a kierownica jest zauważalnie ciężka.

W zakrętach Tuareg jest posłuszny i nie posłuchany w zarządzaniu, co wcale nie jest charakterystyczne dla wszystkich pojazdów o średnim rozmiarach. Wyraźnie pisze łuk i wykazuje niezawodny neutralny charakter sterowalności. Bardzo trudno jest go zakłócić od trajektorii na pogotowiu czujnego systemu stabilizacji, który całkowicie nie wychodzi z gry, nawet ze wskaźnikiem spalania ESP. A przykładowe zachowanie na linii szybkiej, daje oczywistą odpowiedź, dlaczego na świecie istnieje ekstremalny 12-cylindrowy Tuareg. To podwozie może sobie pozwolić na taki luksus.

Pajero pod względem sterowalności jest przeciwieństwem Tuarega. Nie, nie przeraża to niepotrzebnie, ale w żadnym wypadku nie jest przeznaczone do aktywnego taksówki. Aby to zrobić, Mitsubishi ma zbyt głupi kierownicę cztery zakręty od przystanku do przystanku. To samo spowolnione przez samochód i reakcję: niespokojne, przemyślane. Wydawało się, że Pajero po raz kolejny przypominał, że jest przede wszystkim pojazdem wszechstronnym, zaadaptowanym do pewności siebie na asfalcie. Podczas gdy Tuareg to samochód o sposób dżep. Ale takie wrażenie ma miejsce tylko wtedy, gdy chcesz polighat w zakątkach. W trybach standardowych nie ma specjalnych skarg na Mitsubishi.

Twórcy śladu zdawali się decydować o nadaniu ich pomysłu pewnej średniej, kompromisowej postaci. Nissan, chociaż nie może rozpieszczać zwinności Tuarega, będzie jednak zaletami Pajero. Pasfainer ma bardziej ostry obrót kierownicy 3.5, a bułki poprzeczne nie są tak przerażające. Więc Nissan zasłużył na drugie miejsce w sporze o najbardziej sport w tym teście.

Prawie trofeum wielbłąda
Zazwyczaj wszystkie frustracje z przenośnika są wstrząsające w oponach autostrady. Łatwo jest zrozumieć, dlaczego, jeśli pamiętasz, że tylko 10 procent właścicieli wszystkich pojazdów terrainowych przenosi się na nich z asfaltu. Jednak Tuareg, który odwiedził nasze ciasto, obnosi się z pirell-skorpionem z oponami zębami. Doskonała szansa na sprawdzenie zdolności krzyżowej maszyny, ponieważ przedstawiciele Volkswagen są zawsze obrażeni, gdy Tuareg nazywa się SUV -em.

W rzeczywistości jego potencjał terenowy jest imponujący. Potężny sprzęt redukujący, który zwiększa prześwit zawiesiny powietrza, system stabilizacji, umiejętnie odgrywając rolę zamków między osiami. Wreszcie, ci, którzy naprawdę zamierzają korzystać z Off -road Tuareg, mogą zamówić sztywne blokowanie tylnej różnicy. Drogie (963 USD), ale urocze.

A jednak, pomimo wszystkich tych dzwonków i gwizdków, Tuareg przegrał z Japończykami pod względem drożności. Tak, oczywiście, ząb skorpiony przylgnęły się do gleby i na śliskiej glinie, które mogły łatwo pójść po Pajero i ogniu pass. Byłem zadowolony z tego, że system ESP nawet go wyłączał, aby elektronika nie udusiła silnika na złożonych podnośnikach, a funkcja symulacji zamków międzynormalnych pozostała aktywna. Świetny. Gdy tylko wspięliśmy się na luźny piasek, a Tuareg zaczął bezradnie pękać. Wysoka dla 200 kg, duża masa i wąska guma zrobiły czarną rzecz w porównaniu do piżory. Ale najważniejsze jest to, że nawet nie.

Tuareg w swoich talentach terenowych naprawdę wygląda dobrze. Tylko żadne zamki i zmienne prześwit sprawi, że pojazd wszechstronny z samochodu pasażerskiego. Jak długo w tak ekstremalnym trybie, który umożliwia transmisję Volkswagen, czy będą trwać niskie elementy tłumika? A, jak sądzisz, wisiorki wisiorków są przystosowane do ciosów do gleby i kamieni? Nie, nie jest wojownikiem w terenie, nie jest wojownikiem.

Renegat wygląda znacznie bardziej wytrwałym. W końcu ma płaski i uczciwy prześwit. Ponadto udane połączenie potężnego redukującego, sztywno połączonego przedniego mostu i inteligentnego ESP, który, podobnie jak na Tuarega, imituje działanie zamków międzyprawnych nawet w wyłączeniu. Być może minus Nissana to tylko jedno krótkoterminowe fragmenty zawieszenia. Wpływa to nie tak bardzo na stromą drogę, ale podczas szybkiej jazdy na podkładu.

W każdym razie przybysz jest daleki od Pajero. Jeśli nie zbyt masywne tylne zwis, to Mitsubishi można nazwać ideałem w klasie pod względem zdolności krzyżowej. Ale nawet długoterminowe zawieszenie, które pozwala dotrzeć do ziemi w prawie każdej sytuacji, ku zazdrości konkurencji. I jak świetnie działa trudne blokowanie tylnej różnicy! W śliskim powstaniu popycha Pajero dosłownie na jedno kierownicę. Cóż, transmisja jest super-seal II, skuteczna i zrozumiała nawet dla dziecka, to tylko klasyk tego gatunku.

Diesel oznacza cicho
Nowoczesne silniki Diesla z systemem wtrysku dywanu są nie tylko czystsze, szybsze, ale także cichsze niż ich poprzednicy. Silnik Tuareg to wizualne potwierdzenie. Jest ledwo słyszalny na biegu jałowym, a na autostradzie tradycyjnym dla wszystkich pojazdów o wysokich terrainach, gwizdek wiatru wokół luster i stojak doskonale maskuje dudnienie oleju napędowego.

Z tego powodu z dużą prędkością silniki Nissana i Mitsubishi wcale nie denerwują tła dźwięku. Kolejną rzeczą jest to, że na biegu jałowym i z spokojnej jazdy miejskim Pajero jest wyraźnie głośno zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz.

Jeśli chodzi o gładkość kursu, oczywiście już odgadłeś dłonię mistrzostwa w samochodzie Trinity, Tuareg. W trybie komfortu pneumatyka dosłownie otacza mieszkańców salonu tym samym komfortem, niezawodnie izolując od wszystkich wad powierzchni drogi. I jak dobry jest Volkswagen na złamanym podmieniu podmiejskim! Nie pamiętam samochodów, które tak łatwo i swobodnie wspierałyby setkę prędkościomierza. Brawo!

Transfirent z jego krótką przepływem zawieszenia na podkładu nie przyciągnął pocieszenia. Już w wieku 60 lat, drżąc, obficie przeniesiony do kierownicy i korpusu, zmuszony do usunięcia nogi z gazu. Ale Pajero na złamanej ścieżce wiejskiej jest prawie tak samo jak Tuareg.

Jeden z wielu
Tuareg jest trzecim z rzędu i jak dotąd ostatnimi alternatywą, który otrzymał pięć gwiazdek w testach katastrofy Euroncap. Jego status doskonałego ucznia potwierdza jedynie podstawowy sprzęt, w tym sześć poduszek powietrznych i ABS.

Pajero i Pashander nie wzięli udziału w europejskich testach awaryjnych. Pozostaje pocieszony przez zagraniczne wyniki. Podczas testów Instytutu Ubezpieczeń Bezpieczeństwa Road (IIHS) Pajero uderzył w solidną czwórkę, podczas gdy Pasfainerowi udało się złapać swoją studnię w testach awaryjnych USNCAP. Będziemy brać pod uwagę dość godny podstawowy pakiet Pajero i cztery poduszki powietrzne, a poduszki powietrzne Pasfainer ma już sześć sztuk. Za co Nissan zarabia dodatkową pół dzwonka.

Płacimy za przyjemność
Eh, jeśli wszystkie okręty w Rosji również miały cenę blisko ideału! Nie byłyby to ceny ... ale najtańszy Tuareg to co najmniej 47 288 USD. 49 971 USD jest wydany z automatem. Ale samochód za pięćdziesiąt tysięcy bez metalicznych (935 USD), czujniki parkowania (785 USD), a Pakiet zimowy (373 USD) i obciążenie elektryczne (178 USD) wygląda dziwnie. Dodaj tutaj skórę (2774 USD), dekorację drewnianą (351 USD), Bixenon (1305 USD) i dwa -strefowe klimatyczne i uzyskaj 57 224 USD. I jak być bez takiego użytecznego zawieszenia powietrza (3527 USD) i tylnego blokowania różnicowego ($ 963)? 61 714 $ wydało zauważalnie więcej niż Pajero i Pasfainer.

Cena Nissana zaczyna się od 44 800 USD, a wersja automatycznej skrzyni biegów w konfiguracji Laxori wyciągnie 48 700 $. Nawet najbardziej wyrafinowane podanie wykonane przez Eleganes ze skórą, hatch, bixenon i tylne widzenie kosztuje tylko 56 450 USD. , Zawieszenie powietrza Nissana nie może być. Z definicji.

Minimalna cena 5-drzwiowego oleju napędowego 47 990 USD (automatyczna skrzynia biegów 49 750 USD). Ten sprzęt jest tak kompleksowy, że można go zaktualizować tylko przed wykonaniem ze skóry, zmieniaczem CD, kochankiem elektrycznym i napędem elektrycznym przednich siedzeń. Można powiedzieć, że takie piajero na tle konkurentów to tylko tanio zaledwie 52 670 USD.

Zdecydowaliśmy:

Sam przypadek, gdy oceny końcowe nie dają pełnego obrazu. Formalnie wygrał w naszym teście Tuareg, który zdobył najlepszą ilość punktów (średni szacunek 4,2). To bardzo interesujący samochód z luksusowym salonem, wygodnym zawieszeniem, doskonałym obsługą. To tylko pojazd w całości w pełnym znaczeniu tego słowa nie można wywołać. Przyszły właściciel musi zdawać sobie sprawę, że cały arsenał terenowy w tym samochodzie jest tylko w celu wyłączenia asfaltu z ekstremalnymi potrzebami. Regularne jeepe na luksusowym Tuarega przyniesie go nieplanowanemu.

Pajero (średnia ocena 4) nie może być w żaden sposób nazywany przegranym. Pomimo już czcigodnego wieku ten pojazd z terrainami nie spieszy się z zajęciem pozycji. Wśród uniwersalnych pojazdów o wysokości napędowej z klasy średniej Pajero nadal nie ma równych pod względem zdolności biegowych. Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie jego wady są przeciwną stroną zalet. W końcu średnie obchodzenie się z asfaltem jest konsekwencją przygotowanego na spotkanie z podwoziem terenowym. Co więcej, podwozie jest bardzo wytrwałe. Mitsubishi już stał się niezawodnym i bezpretensjonalnym samochodem.

Najłatwiej byłoby nazwać ogniem (średnią ocenę 4,1) złotym środkiem między asfaltowym Tuaregiem a Pajero All -terrain. Ale jeśli Nissan jest środkiem, to wciąż jest Mitsubishi znacznie bliżej. Profissiverier W pełnym tego słowa znaczeniu Ranger jest bardzo udanym samochodem. Stylowy, przestronny i przestronny. Główna zaleta być może idealna równowaga między obsługą asfaltu i witalnością poza drogą.

Michail Miedvedev, zdjęcie Maxim Goncharov

Źródło: Magazyn kup samochód [14/2005]