Test Drive Nissan Tiida (Versa) Sedan od 2011 roku sedan

Wszystkie zdjęcia sedana Nissana Tiida (versa) od 2011 roku

Mam pragnienie ...

oraz pewne możliwości finansowe. Który hatchback pięciokrotny do wyboru? Dzięki swoim standardom Maxim Sachkov zbliżył się do popularnych samochodów na rynku. Zdjęcie: Alexander Kulnev.
Zadanie nie jest łatwe. Rzeczywiście, w sporach dotyczących samochodów tej klasy większość kopii jest zepsuta. Jednocześnie każdy ma inne prośby. Ktoś opiekuje się lekiem dla duszy, drugi szuka samochodu rodzinnego, inni chcą mieć niezawodny i wygodny sposób transportu. Nie może być rady uniwersalnej, ale grupa ekspertów zdecydowanie przedstawi obiektywne oceny.
Główny uczestnik testu Mitsubishi-Lenser Sportbek, po otrzymaniu nowych pokoi, natychmiast udał się na teren treningowy. W tym samym czasie przybył zaktualizowany Citroen-C4. Dwa inne samochody Nissan-Tiadę i Toyota-Auris już cierpliwie czekały na przybyszów.
Chcę pięknego
Są samochody, których wygląd tonie w duszy: za każdym razem, mimowolnie, mimowolnie się odwracasz. Czasami można zajrzeć do środka, ale spotkanie z tobą bliżej, niestety ... czysta ciekawość: po prostu zobacz, poczuj, wąchać ją. Więc to było ze mną i Auris.
Niewątpliwie, w projektowaniu Toyoty, nastąpił szeroki krok do przodu. Bez twarzy szary szyja odwróciła się, jeśli nie w pięknych łabędziach, a przynajmniej w okazałych kroczych. I nie tylko o wygląd zewnętrzny podciągnął dekorację wnętrza. Weź przynajmniej zakrzywioną, zwisającą konsolę centralną lub oryginalną tarczę instrumentu Auris, zerkając na kierowcę spod zakiwionego daszka z parą pomarańczowych uczniów. Dodaj wiele oddziałów do małych rzeczy, kieszenie we wszystkich drzwiach, kilka pudełek Duffel przypominających kosmetyczną torbę lub torebkę małych kobiet, lustro z wizjerem w wizjerze. Nie ma wątpliwości, że Auris podbije serca wielu kobiet, tym bardziej czerwone.
Jestem rozczarowany. Po osiedleniu się w ujętym fotelu staram się znaleźć joystick, aby dostosować lustra. I wpadł w szeregi niezamieszkanych, a także przyciski centralnego zamka i ogrzewanie siedzeń. Dokładne przeszukanie zacisznych zakątków w ciemności na boisku zostało ukoronowane sukcesem. To prawda, że \u200b\u200bAuris nie znalazł innych błędnych obliczeń w ergonomii. Ponadto lądowanie jest wysokie, na miejscu kierowcy jest dużo wolnej przestrzeni, a to rehabilituje Japończyków.

Ale nie na długo. Pamiętam wrażenia poprzednika redakcyjnej Corolli Auris, na której podróżowałem kilka tygodni. Ciche i dynamiczne przyspieszenie, jakbyś latał, a nie idę. Obecny hatchback również nie jest głosowy (z wyjątkiem hałasu z zimowych opon) i prawie pół i tuzina koni pod maską. Ale gdzie jest ta lekkość? Zamiast tego stałe szarpnięcia i kiwając głową, w których winą jest roboty. Dzięki spokojnej przejażdżce robot nieco się graniczy, ale warto go aktywniej iść, przerwy zaczynają irytować podczas zmiany. Poczucie, że ciągniesz kogoś na kabel, który znów się opada lub rozciąga się. Jednak staje się nieco lepsze, jeśli przeniesiesz selektor do trybu ręcznego, przejmując kontrolę nad transmisją pod kontrolą. Ale przesuwanie dźwigni szybko przeszkadza, a jedyną pocieszeniem pozostaje: wygrał kolejne zwycięstwo nad sztuczną inteligencją.
Pomimo zwinnego silnika Auris nie lubi dynamicznej jazdy. I nie tylko z powodu robota. Rolls i niedokładne sterowanie w żadnym wypadku nie popychają szybkiego przejścia zakrętów. Chociaż warto pozostać w lusterku tylnego widoku, Toyota może się zrelaksować, nie wymagając nadmiernej uwagi.
Chwała za postęp technologiczny, który sprowadzał się do małych i stosunkowo niedrogich samochodów! Nie trzeba dokonywać niepotrzebnych ruchów, w tym szczotki wycieraczki lub zmiany temperatury w kabinie. Ale konieczne jest zmiana kierunku i prędkości przepływów, w przeciwnym razie szkło natychmiast przyciąga białą welon. Oddzielna kontrola klimatu jest dobra. Szkoda, że \u200b\u200btrzeba go oswoić.
Chcę spektakularny
Jasny wygląd, sportowy zestaw do ciała, śnieżnobiałe kolor jest już wystarczający, aby zdobyć nagrodę sympatii widzów. A Lancer aktywnie wykorzystuje dane zewnętrzne, a prefiks sportowy napędza tylko zainteresowanie. Kto może się tu oprzeć?

Wewnątrz Mitsubishi wygląda na bardziej powściągliwego. Jeśli nie było to dla żartobliwie zakrzywionych brwi nad urządzeniami, słusznie jest myśleć, że jesteś w europejskim sedanie. A japoński minimalizm i troskliwość małych szczegółów są widoczne, na przykład w układzie sterowania przyciskiem, dźwigni, przełączników funkcjonalnie zgrupowanych i nie rozproszonych wzdłuż panelu. Spójrz na trzy długopisy kontroli klimatu zwarto, po prostu dogodnie.
Chcesz znaleźć wadę siedzeń, poszukaj innego samochodu. Myślę, że nie tylko jest to dla mnie wygodne. Jedyną rzeczą, którą podniesie małą poduszkę. Ouch, to boli! Tylna strona dłoni, z każdym ruchem, dźwignia ociera się na szorstki, jak szorstki papier ścierny, plastikowy. I dlaczego producenci tak bardzo uwielbiają grzbiety pleców z powodu tych nóg i rąk nieustannie muszą szukać kompromisu. Wydaje się, że można go znaleźć, pozostaje dostosowanie kolumny kierownicy. Ach, czy jest regulowany tylko wysokość? Nie oczekiwany!
Z przyzwyczajenia trzymam się krawędzi znanej drogi, aby zamienić się w jedno posiedzenie. Niesamowite: tam, gdzie pozostałe trzy samochody prawie nie pasują do korytarza, Lancer zostawia kolejną półmeter w magazynie. Ale znacznie przekracza rywale długości i podstawy.
... Robię zniżkę na hałaśliwe zimowe opony, ale sprawa jest wyraźnie nie tylko o nich: od miejsca kierowcy przez dźwięk określasz rozmiar kamyków bijących na niszach kołowych, prawdopodobnie nie było warte wartości oszczędzanie izolacji dźwiękowej. Ale szybko o tym zapominasz, naciskając pedał akceleratora. Z czwartego testu Lancer ma w nim najpotężniejszy silnik dla 200 kostek i kilkudziesięciu koni więcej niż kierownictwo przeciwników, a zatem przywództwo w przyspieszeniu jest niezaprzeczalne. Ale oklaski nie są na sam silnik, ale przez jego Variator partnera. Jeśli chcesz przejść spokojnie, przenieś selektor na dysk i natychmiast zapomnij o pudełku. Samochód porusza się gładko, w wózku zwinnym i równomiernie zdobywając ruch. Konieczne jest przyspieszenie po minimalnym opóźnieniu strzelanki tachometru rzucania się do czerwonej strefy, a prędkościomierz rośnie również po prędkościomierzu.
Najlepsze oczywiście przed trybem ręcznym. Teraz pudełko skacze na schodach zbudowanych przez elektronikę, a twoje pragnienia są spełnione natychmiast: selektor nie miał czasu na powrót do neutralnej pozycji, a transmisja już się włączyła. Zaczynam zaczynam, korzyść Lancer dobrze posłusza kierownicy. Ale ciągnę się w czasie i ostrożnie wchodząc w kolejkę z wdzięcznością, reaguje sznurkiem na asfalcie.

Chcę praktycznego
Lancer i Tiida zdobyli taką samą liczbę punktów w teście, ale myślę, że większość, patrząc na zdjęcie, woli Mitsubishi. Jest to logiczne, ponieważ spotykają się na ubraniach. Chociaż nie spiesz się, aby spędzać zawsze czas.
Tiid nie może się pochwalić jasnym wyglądem. Jednak hatchback jest jeszcze bardziej harmonijny niż imiennik z ciałem sedana. Wewnątrz wszystko nie wygląda lepiej niż na zewnątrz: bezbarwne materiały, panele bez twarzy i tapicerka, które bez metalowych felg całkowicie zamieniło się w jednorodną masę szarą. Ale po pewnym czasie, mając rękę na miękkim plastiku, po filcu skórzane wkładki na podłokietniki, zauważając solidny montaż, już stracił krytyczny nastrój. Nie znalazłem poważnych szamów, aw ergonomii wygodne jest korzystanie z elementów sterujących i urządzeń. Mogę jednak wypić siedzisko, które początkowo wydawało się gościnne: podczas długiej podróży nie podobało mi się całkiem płaskie kształty i poduszki. Nawiasem mówiąc, podobnie jak Lancer, kierownica w TIID jest regulowana tylko w jednej płaszczyźnie. Ale pomimo wysokiego, prawie lądowania autobusowego osoba o dowolnej wysokości będzie poszukiwana poza miejscem nad głową.
Wygląda na to, że dam go gazowi, a maszyna nie chce przełączać się na zwiększony bieg. Selektor prześlizgnął się przez napęd w następnym trybie, a pudełko wisiało drugiego. Wykorzystałbym fiksacja jest znana. Ponadto wskazanie wybranego programu jest powielane na tarczy instrumentów. Ale nie narodziło się więcej wyrzutów w pudełku i silnika. Duet doskonale śpiewany działał nieskazitelnie z karabinu maszynowego i szybko zmienił biegi, a najsłabszy spośród czterech testów silnik nie pozwolił kierowcy powodów TIID, aby zarumienić się przed kolegami. Cóż, jeśli upuści prędkość, to tylko przed stromym zakrętem, w którym samochód bardzo niechętnie musiał walczyć z ciężkimi rolkami i rozmytym kontrolą kierownicy. Ale Nissan bardziej miękki niż inni minął nieprawidłowości i nie zawracał sobie głowy hałasem na długiej drodze.
Chcę solidnego
Modele, które zostały poddane przywróceniu, są trudniejsze do odróżnienia od poprzedników. Samochód francuski to jasne potwierdzenie tego. Jednak cokolwiek można powiedzieć, formalnie C4 zostało zaktualizowane, co oznacza, że \u200b\u200bzainteresowanie nim powinno rosnąć. Ale czy jest gotowy tylko zwrócić uwagę?

Oto przykład, gdy projektowanie i dobra jakość produkcji w jednej butelce. Główne elementy wnętrza C4 od miękkiego, przyjemnego do dotykowego plastiku. Czy powinienem przez długi czas ukrzyżować ekstrawagancję? Wystarczy spojrzeć na główną tarczę instrumentu koronującą panel lub nieruchomą piastę kierownicy. Nawiasem mówiąc, oba te oryginalne projekty nie powodują dyskomfortu. Dzięki wygodnemu atakowi przyzwyczaisz się do niego od razu, szybko przyzwyczaisz się do śledzenia prędkości, nieco później zaczniesz płynnie czytać resztę informacji.
Współcześni projektanci, poniesione przez proces, czasami zapominają, że temat powinien być nie tylko atrakcyjny i oryginalny, ale także funkcjonalny. Weź to samo nieruchome piasty kierownicy z małymi przyciskami wzdłuż krawędzi. Okej, przegapisz kilka razy po dostosowaniu głośności, aby powtórzyć próbę. Ale próbowałem trzykrotnie podać sygnał dźwiękowy na wycieczkę i nie mogłem uzyskać przycisku zakrzywionego łukiem! Nie najbardziej przyjemne chwile.
Kolejny żart z złotego kolekcji francuskiego humoru. Podczas siedzenia eksperci chcieli umieścić oceny C4 wyższe niż konkurenci, ale ostatecznie zredukowali się do wyniku z powodu niewygodnych korekt. Ustawienie pleców było szczególnie pod wrażeniem: nie tylko powinienem umieścić twoją rękę między krzesło a licznikiem, ale dźwignia powinna zostać wypchnięta z siebie. Może programiści mieli nadzieję, że osoby siedzące w drugim rzędzie pomogą kierowcy?
Silnik około 120 sił radzi sobie z zadaniami cicho zachowuje się przy prędkościach przelotowych, nie zmusza się do denerwowania podczas wyprzedzania. Wrażenie, że w dynamice C4 nie jest znacznie gorsze od silniejszego (prawdziwego i poważniejszego) Lancera. Silnik nie zakłóca czterech prędkości automatycznych z spokojnym ruchem płynnie przecina schody, a po naciśnięciu na pedał na podłogę skacze z obfitym, a nawet dwóch w dół. Być może ten samochód jest gotowy zadowolić każdego! Jeśli nie spieszyszcie się, wisiorki, dobrze, dokładne sterowanie, zrozumiałe i wytrwałe hamulce budzą pewność siebie i spokój. Chcesz, aby podniecenie w Citroen natychmiast się budzi. To było tak, jakby wisiał wokół siebie, siedząc za kierownicą, aby przejść przez następną kolejkę szybciej. Najważniejsze jest tutaj trzeźwie oceniając możliwości, własne i samochód.
***
Który wybrałeś? Na przykład nie zdecydowałem do końca. Prowadzi mnie naturalne pragnienie, aby normalna osoba dotarła do maksimum: zabrać bardzo dobry samochód z tych maszyn i mieszanie. Ale aby zostać jego właścicielem, jedno pragnienie nie wystarczy, trzeba mieć inne możliwości.

Za piątymi drzwiami
Wielu kupuje 5-drzwiowe hatchbacki ze względu na ich praktyczność i wszechstronność: możesz nie tylko wybrać artykuły spożywcze do sklepu, ale także pralkę lub małą skrzynię szuflad. Przyjrzyjmy się bliżej bagażnika i ich transformacji.
Cała czwórka ma tylne siedzenia składane w części (40:60). Co więcej, jest najwygodniejszy w Lancer: wystarczy wyciągnąć uchwyt, a sama sprężyna zniknie z bagażnika. Nawiasem mówiąc, Auris i C4 są tą samą ulgą, tylko tiid między bagażnikiem a salonem rośnie krok. Ale Nissan chwali się zmieniającymi się tylnymi siedzeniami: pociągnął uchwyt (w kabinie lub w przedziale ładunkowym), a bagażnik wzrósł do 200 mm długości. Kolejny sposób na wyhodowanie użytecznej objętości w celu zmniejszenia pochylenia tylnej części tylnego siedzenia. W tym celu TIID mają pięć ustalonych pozycji. Auris jest również szkolony w takim skupieniu, tylko tutaj są tylko dwa takie przepisy.
Pomiary ZR wykazały: Auris ma najmniejszy bagażnik. Wadą tego są masywne łuki kół i wysokie podłogę. To prawda, że \u200b\u200bpod nim znajduje się pełne zapasowe tace i plastikowe tace dla drobiazgów.
Najbardziej wydłużona długość, Lancer zabierze jednak nie tyle bagażu. Drzwi są wygodne w kształcie i duży rozmiar, ale rzucanie ciężkich rzeczy nie jest łatwe z powodu solidnej wysokości ładowania.
W nominacji głęboki bagażnik pokonał TIID. Ponadto jego przedział ładunkowy jest dość wygodny. Zdjęcie jest zepsute niezręcznym otworem piątych drzwi i wystającej dźwigni do przesunięcia tylnego siedzenia.
Najbardziej pojemny bagażnik zgodnie z pomiarami C4. Nawiasem mówiąc, tylko plecy i poduszki tylnych siedzeń są ułożone na czterech testach Citroena.