تست درایو میتسوبیشی Outlander (Airtrek) 2003 - 2007 SUV

آزادی انتخاب

مدتهاست که یک بدیهی بوده است که نزدیکترین رقبا در یک تست مقایسه ای انجام می دهند. ما تصمیم گرفتیم که تا حدودی قوانین بازی را نقض کنیم ، و به یک جفت جهانی جهانی ژاپنی که کلاس کراس اوورها را تشکیل می دهند ، مشابه در قانون اساسی ، هیبرید فرانسوی یک مینی بوس را با یک SUV اضافه کنید. بنابراین ، تازه وارد در بازار Outlander Mitsubishi ، البته با Forester Subaru معمولی ناامید کننده رقابت می کند. خوب ، Renault RX4 ، اگرچه فقط 3 سال تولید می شود ، اما افسوس ، شاخه امیدوار کننده ای برای توسعه نیست. و منظره نسل دوم ، به زودی جایگزین مدل فعلی ، هنوز در نسخه 4x4 برنامه ریزی نشده است. عینیت مقایسه سه اتومبیل توسط پارامترهای فنی نزدیک ارائه شده است: ابعاد ، موتورها (2 لیتر حجم) ، یک جعبه مکانیکی. و طاقچه قیمت برای اتومبیل ها رایج است.
پویایی شتاب با تقریباً همان شاخص ها در هر سه دستگاه متفاوت است. با سبکی در جنبش ، رهبر بی قید و شرط جنگل سوبارو. هیچ چیز ماوراء طبیعی نیست ، اما شما به انقلابهای با اندازه متوسط \u200b\u200bگاز می دهید ، و ماشین مطیع مانند یک سگ شکار خوب ، پس از تیم عجله می کند. اگرچه در انصاف باید بگویم که کشش در پایین خیلی خوب نیست ، اما ما در حال حاضر قصد داشتیم موتور مخالف معروف را به خوبی نگه داریم ، اما او آن را دوست دارد ، اگرچه خیلی بلند پر سر و صدا است. اما ، من تکرار می کنم ، جنگل در مورد سوءاستفاده ها تحریک می شود.
میتسوبیشی صحیح ترین است. کار واضح اهرم KP ، باریتون نرم موتور و ... در شتاب احساسات کاملاً نامرئی است. به نظر می رسد این ماشین در یک محیط چسبناک چسبناک حرکت می کند. این البته نتیجه ای از عایق صوتی باشکوه است. اما اجرا به خنثی برای ما کافی نبود. اگرچه ، شاید این به این دلیل باشد که این Outlander هنوز مست نیست.
رنو قطعاً در اینجا در Rearguard و در درجه اول به لطف جعبه است ، نه موتور. برنامه های RX4 بسیار طولانی است. برای اینکه در اوج کشش دوم گیر کنید ، باید قبل از زنگ زدن اول را پیچ کنید و سومین انتقال در حال حاضر به عنوان چهارم است. بنابراین پراکندگی بهینه مهم نخواهد بود ، مهم نیست که چگونه می پرسید. و تمام وقت احساس عدم کشش را احساس می کنید ، اگرچه موتور رنچ در این سه قدرتمندترین است. برعکس ، دینامیک ترمز ، ماشین فرانسوی مناسب ترین است ، اگرچه روی صورت گریه می کند. سوبارو نیز به راحتی مهار می شود. اما در میتسوبیشی شما باید بیش از حد پدال میانی را به شدت زیر پا بگذارید.
کنترل قابلیت عبور از بی نظمی های جزئی ، ما از همه به خوبی با دندان استفاده نکردیم. اما هنوز هم ، بیشترین تعلیق بی نظیر است. ناپایدار ، بلند و خارج از خانه ، رنو به جلو حرکت کرد و خوشحال نشد. ماشین به طور واضح از نوبت شما خارج می شود که حتی باید از شیشه با شانه خود پشتیبانی کنید. در پارکینگ ها ، این توسط شعاع بزرگی از چرخش به چرخش تکمیل می شود ، بنابراین در این دستگاه نقش مسافر را ترجیح می دهم.
سوبارو و میتسوبیشی در اینجا کاملاً می توانند برای رهبری استدلال کنند ، اما فقط شخصیت آنها متفاوت است. یک جنگل درخشان ، دزدکی ، حساس و پاسخگو ، کمی مختل کننده ، مانند یک ماشین مسافری معمولی رفتار می کند. و بیگانه همه چیز مهم را انجام می دهد ، به روش بزرگسالان ، حتی می توانید با تأخیر جزئی مانند یک لیموزین محکم و متناقض بگویید. البته موضوع مربوط به یک آماتور است ، اما یک راننده باتجربه و فعال مانند سوبارو بیشتر دوست دارد ، و یک میتسوبیشی تازه و آرام است. آن توسط کنترل خنثی حتی با یک شبیه ساز الکترونیکی قابل مقایسه است. اگرچه شگفت انگیز است: هر دو دارای یک چرخ تمام چرخ ثابت با دیفرانسیل بین interdosseous هستند که فقط در هنگام لغزش توسط Wylskyoft مسدود می شود. و به خاطر این دمپایی ها ، آنها با همان مفهوم کراس اوورها از باغ فرار کردند. مزیت اصلی غیرقابل انکار از کل سه مکان بالای بدن در جاده است. هیچ پارکی از صعود شما از هر یک از این اتومبیل ها در هر مرز شهری (البته در یک معقول) جلوگیری نمی کند یا در یک جاده شکسته کشور رانندگی می کند. حدود 5-6 سانتیمتر ، و چقدر آنها را در اختیار دارند! حتی در ماسه ، کاروان ما با عزت گذشت. اما پیش از آن هواداران گل آلود روسی از اروپای مرفه رویای خاک روسیه را ندارند. با پراکنده شدن در اطراف این میدان ، گروهی از اتومبیل های جدید تمیز اخیر با جدیت دوغاب خاک رس را به هم ریختند. Outlander اولین کسی است که از رفتن خودداری می کند. نه ، نمی نشیند ، اما به طرز ناامیدی ضرب و شتم. در اینجا کاهش می یابد! RX4 در لاستیک های تابستانی عمیق تر دفن می شود و نیاز به نوسان روش شناختی دارد. و فقط Forester ، پس از جابجایی اهرم بین قفل های کمربند صندلی جلو ، جذاب و جذاب ، گودال های دلپذیر از طریق نوار موانع. و من نمی گویم که وقتی جنگل با تمایل با هر چهار نفر قایقرانی می کند ، او به نوعی به طرز چشمگیری از جیپ واقعی فرومایه است. براوو! از موارد فوق ، کاملاً بدیهی است که میتسوبیشی خیلی خوب روی یک پوشش محکم حرکت می کند ، نه به هیچ وجه بر خلاف سوبارو ، همه درزها و بی نظمی ها را کار نمی کند. اما در مناطق روستایی ، دومی احساس اطمینان بیشتری دارد. خوب ، رنو ... فقط رنو. او مزایای زیادی دارد.
ارگونومی Outlander مطمئناً راحت است. دستگیره های کنترل لاکونیک کاملاً محکم ، اما نه تنگ ، درهای گسترده ، همه با سودمند و خوش ذوق می جنگند. این فقط حیف است که در کابین یک دستگاه رنگی با یک سالن سیاه ، یک صفحه بلند از دستگاه ها و یک تیره بدون دریچه. Subaru Antipode است: یک پنجره دو عظیم در پشت بام ، یک خط کمر کم ایجاد می کند که شما در پنجره نمایش عمومی قرار می دهید. در میتسوبیشی نیز به اندازه 2 گزینه سوراخ در پشت بام وجود دارد! اما دریچه عقب بی حرکت است. چه کسی چگونه است ، اما من شفافیت و باز بودن را دوست دارم. اما در عین حال ، Forester کاملاً مورد علاقه در فضای داخلی است: راه حل های پیشگام و مورد ضرب و شتم ژاپنی به سبک اوایل دهه 90 خیلی ناراحت نیست ، اما الهام نمی گیرند. نازک ، نه ، شیرینی ، اشکال غیرقابل توصیف و پلاستیک براق. اما نشستن در پشت فرمان راحت است. برای همه راحت تر است. شما در یک سطح بالاتر از سطح زمین نسبت به ماشین های معمولی قرار ندارید. بدون فرود جیپ.
به این معنا ، در رنو سنگین تر است. یک فرمان ملایم اتوبوس واقع شده است به طوری که یک ستون گسترده روی زانو قرار دارد. و هنگامی که به عنوان پدال کار می کنید ، دائماً شلوار را روی پلاستیک می مالید. و به KP اهرمی دور ، باید کشش دهید. بله ، و برنامه ها بسیار فازی و پنبه روشن شده اند ، مانند نه ، بعد از تقریباً مرجع Outlander ، من اکنون و پس از آن دریافت نکردم. علاوه بر این ، این ادعا جدی است ، نه هوی و هوس: شما در مورد آنچه 3 یا 5 یا 5 یا 5 می آموزید ، خواهید فهمید. که همیشه ایمن نیست. اما در RX4 یک دسته از جیب ها و جعبه ها ، از جمله فرورفتگی در زیر هر دو صندلی جلو. و ردیف عقب به سه قسمت تقسیم می شود که به طول و تمایل به طور مستقل از یکدیگر حرکت می کنند. در پشت صندلی های جلو ، میزهای تاشو! علاوه بر این ، رنو از دید بسیار خوبی برخوردار است: یک زنگ بلند و نیم شیشه ای به شما امکان می دهد به راحتی جاده را در حین مانور بررسی کنید. گفتم که ترجیح می دهم مسافر را در یک ماشین فرانسوی ، به خصوص در پشت ، رانندگی کنم و در عین حال یک کودک پنج ساله باشد که علاقه مند و سرگرم کننده باشد. و موقعیت جیپ در جاده به راننده این فرصت را می دهد که در بالای جبهه نگاه کند ، که بدون شک راحت تر و ایمن تر است. برعکس ، در رقبا ، نگاه دقیقاً بالای غریبه ها ، حتی عینک های شفاف ، به پشت بام ها با قفسه ها می چسبد.
عملی بودن میتسوبیشی در محفظه چمدان های کوچک می گوید که برای بهبود وزن ، خط و فضای در ردیف دوم صندلی ها ، صرفه جویی در چیزی لازم بود. از این نظر ، Outlander یک جنگنده نیست. اگرچه اگر پشت ردیف دوم را رها کنید ، پس هیچ چیز. و این در برابر پیشینه تنه همیشه در حال افزایش واگنهای ایستگاه شگفت انگیز است. رنو ، همانطور که قبلاً گفتیم ، هم در تحولات و هم در ظروف به خوبی انجام شده است. حتی در زیر صندلی های جلو نیز باردرز وجود دارد. من همچنین اضافه خواهم کرد که آن پلاستیک سیاه ارزان قیمت ، که توسط کل قسمت پایین بدن RX پوشیده شده است ، آسان تر و هزینه کمتری نسبت به پانل های فلزی دارد. این یک مزیت است. همچنین خوشایند است که تایر یدکی نیازی به برداشت از زیر چیزهای موجود در صندوق عقب نخواهد بود ، آن را به درب پنجم آویزان می کند ، اما زیر پوشش ساده و برازنده است. رنو همچنین بزرگترین آینه ها را دارد. بنابراین حداقل RX4 به نظر می رسد مانند یک فرد خارجی از آزمون ، ناعادلانه است که آن را بی علاقه یا ناموفق بنامیم. Outlander Horse امنیت است. 9 بالش ، عظیم ترین ، اما به درستی هود تاشو و درهای ضخیم با میله ها ، آرامش را تضمین می کنند. و سوبارو دارای یک تنه بسیار گسترده و عمیق با کمترین ارتفاع بارگیری است. یک چیز ارزشمند در خانواده.
نتایج اولویت های ما مشخص شده است. اما این بدان معنا نیست که در همان دنباله نمرات و خریداران آنها تنظیم می شوند. و آنها به روبل رأی می دهند ... دلار. بنابراین ، تا حدودی تعجب آور است که چرا RX4 گرانترین است. البته در یورو همه چیز است و اگر نرخ ارز تا حدودی تراز شود ، عدالت احیا می شود. رقابت با یک ماشین با شرایط مساوی برای رانندگی دشوار است ، اما یک فضای داخلی قابل تغییر طول می کشد. توصیه های ما به این شکل به نظر می رسد: اگر می خواهید رانندگی کنید ، پس از آن ، حتی بدون یک توربین ، هنوز هم با یک توربین ، با حمله به غیر محدوده ، یک اتومبیل را بگیرید. Outlander یک واگن ایستگاه محرک محور جدید است که در آن شما در Trofy فعلی پذیرفته نمی شوید. و RX4 مینی بوس شهر بسیار خوبی است که شما را در کشور یا در یخ های زمستانی رها نمی کند. و اگر از طرفداران اتومبیل های فرانسوی هستید ، نیازی نیست که با یک انتخاب عاقل باشید. و یک نان تست خداحافظ بنابراین بیایید بنوشیم تا همیشه چنین انتخاب غنی داشته باشیم!
 
خارج از:
دو وسیله نقلیه ژاپنی سزاوار عنوان مرزبان هستند. اولا ، زیرا آنها همچنین SUV های پر خون نیستند ، بلکه نه تنها جهانی هستند. ثانیا ، مقایسه با نگهبان مرزی به دلیل جهانی بودن این ماشین ها در هنگام محافظت از مرزها طولانی و عبور در شرایط مختلف جاده ای مناسب است. و اتومبیل فرانسوی به طور کلی یک و نیم هاچ بک جامع با افزایش ظرفیت و در عین حال توانایی متقاطع -کشور است. در یک کلام ، پیروزی همزیستی یا مخلوط ، که اکنون در همه سوله های مصرف کننده در مد است. ابهام با نوع ، اثری از طراحی را به وجود می آورد ، که گاهی اوقات به طور نامحدود درک می شود و یکپارچگی را از این دست می دهد. این در اشکال یک سوبارو سالخورده تر ، که برخلاف ریه های محبوب و پویا در طرح های واگن های ایستگاه مدرن ، استاتیک و سنگین تر است ، قابل توجه است. Outlander یک نسخه بسیار تازه اروپایی از مدل Intra -Storage در سال 2001 Airtrek است ، بنابراین در حال حاضر دارای طرح های ورزشی بیشتری و همچنین جزئیات شیک است. منظره به طور کلی تغییر یک ماشین غیرنظامی در یک تجارت در تصویر یک SUV. این تغییر موفقیت آمیز و بسیار حرفه ای است ، زیرا نوسازی منحصراً برای مکان خارج از جاده بالهای جلوی بدن و عقب ، بامرها بسیار مهم است. جزئیات افراطی خوشمزه وجود داشت: ذخیره یکپارچه ، تنه فوقانی و تخته حفاظت از میل لنگ نقره. اگر در مورد چهره خودروها صحبت کنیم ، سوبارو با موفقیت تصویر یک بازپرداخت مرتبط را توسعه می دهد ، رنو دو سوراخ بینی مارک دار را با یک نماد آشنا در کل رومبیک در وسط نشان می دهد ، و میتسوبیشی دارای یک بینی خاص است ، که اخیراً به نظر می رسد و به وضوح ادعا می کند نشانه وابستگی شرکت در آینده باشد. شبح های همه دستگاه ها (به جز منظره) به سختی می توان استاتیک یا پویا نامید. Forester در تصویر ایجاد شده کاملاً هدفمند است ، اما از این نظر عقب مانده از آن ، و شاید پیش از رنو باشد ، در حالی که Outlander به دلیل بدنه محاصره متناوب در این نامزدی از دست می دهد. در پشت رنو و سوبارو بسیار مشخص هستند: اولی به دلیل ادغام غیرمعمول همه جزئیات ، دوم به دلیل ساختار قدرتمند برجسته درب عقب و صفحه محافظ که از پایین قابل مشاهده است. میتسوبیشی مشتق و تزئینی تر است ، که با این حال ، می تواند کسی را نیز دوست داشته باشد.
داخل:
در فضای داخلی ، اختلاف سنی و مبهم از نوع این سه اتومبیل آشکارتر است. بنابراین ، تازگی از میتسوبیشی به وضوح ادعا می کند که ورزش بزرگی است. برای انجام این کار ، بلوک دستگاه های ابزار دقیق با دو ویزور با سرعت سنج و فشار سنج در لبه ها ، که تا حدودی یادآور قدیمی قدیمی آلفا رومئو است ، در حال لکه دار شدن است. یک نقاشی پویا از پانل های درب نیز روی همان تصویر کار می کند. جنگلدار کمتر عاطفی و عالی است ، اگرچه دکوراسیون کنسول مرکزی برای آلومینیوم فلزی بالدار نیز خلق و خوی سبکی و پویایی را ایجاد می کند. منظره از نظر عملکرد و تطبیق پذیری غیرقابل دسترسی است. در داخل ، بیش از دوجین (!) ظروف با درب ، از جمله انبارهای زیر پای مسافران عقب. به علاوه ، میزهای تاشو برای مسافران عقب ، تنظیم جداگانه هر یک از سه مکان مبل مسافر و یک درب بسیار مناسب دو با یک قسمت شیشه ای که به سمت بالا بالا می رود. پانل دستگاه ها و درهای فرانسوی با اصالت نمی درخشد ، اما همه چیز در جای خود قرار دارد و کاملاً با کلاس و مد آغاز قرن سازگار است. علاوه بر Scenic ، همه Rudders چهار نقطه جامد هستند و این دوباره به نفع یک ماشین سودمند و جامد تنظیم می شود. دوباره یک میکست واقعی یا یک مرز معمولی؟
متن Vladimir Smirnov عکس الکساندر نوزدرین
 

 

منبع: ماشین ها