تست درایو هوندا CR-V 1996 - 2001 SUV

پا در پا

هنگامی که سطح فنی از رقبای خیلی نزدیک است، مبارزه خود بسیار جالب توجه است.
تویوتا RAV4-در یک زمان نه تنها با تمام ساختارهای غیر معمول شگفت زده کرد، بلکه یک دسته کامل از خود مانند تاسیس - oscidences پارکت. حالا نسل دوم خود را در حال آمدن است به بازار، و حریف اصلی - به نظر می رسد کمی بعد، هوندا CR-V به طرز محسوسی ارتقا یافته است. کدام یک از دو بیشتر موفق؟

تویوتا RAV4-در بهار 1994 در یک نسخه سه درب نشان داده شد. یک سال بعد، اصلاح با پنج درب ظاهر شد، و یکی دیگر و نیم قدرت موتور افزایش یافته بود و به ظاهر کمی تغییر کرده است. نسل جدید ماشین آلات اولین خود را در بهار سال 2000 ساخته شده، و فروش در روسیه در تابستان آغاز شد. تولید با بدن سه و پنج درب، موتورهای بنزینی با حجم 2 یا 1.8 لیتر، یک گیربکس اتوماتیک یا مکانیکی، رانده شده توسط همه (2 لیتر) یا تنها بر روی چرخ های جلو (1.8 لیتر).

هوندا CR-V برای اولین بار در توکیو در پاییز سال 1995 نشان داده شد. دستگاه به روز رسانی با یک موتور قوی تر، یک لیست طولانی از تجهیزات استاندارد و سالن به روز ظاهر شد و در سال 1998، و در بازار ما - حدود یک سال پیش. تنها با یک بدن پنج دری و یک موتور بنزینی دو لیتری تولید؛ جعبه - خودکار و یا مکانیکی؛ رانندگی در تمام و یا فقط روی چرخ های جلو.

چه آنها مشترک است؟
خیلی بیشتر از شما می توانید در نگاه اول فکر می کنم. باربری بدن، موتور متقاطع واقع (دو لیتری glovenaya sixteenhathic چهار)، سیستم تعلیق مستقل از همه چرخ و چهار چرخ دیسک. اگر چه - توقف. تفاوت نیز به اندازه کافی هستند. در نگاه اول، آن دیده می شود که هوندا است به طرز محسوسی دیگر دارای یک طبقه کاملا صاف و.
اگر شما در پایین نگاه کنید، تفاوت حتی بیشتر وجود دارد. تویوتا تعلیق جلو - مانند مک Fersson، هوندا اهرم عرضی دو برابر شود. عقب، با طرح چند بعدی رسما نزدیک محل، حرکت شناسی و اهرم کاملا متفاوت است. چند فاز از هوندا به یاد یکی که در Sivique و تویوتا است که در Selica. درایو چهار چرخ نیز در راه های مختلف اجرا: تویوتا دائمی، هوندا همیشه تنها در خدمت به چرخ های جلو، عقب به طور خودکار فقط در صورت لزوم متصل می شود.
از آنجا که آشنایی با اتومبیل ها با چنین چشم انداز غیر معمول آغاز شد، چرا ترخیص زمین را اندازه گیری نمی کنید؟ تماس با فشار در لاستیک، ما به سالن و تنه از رول های چدنی به طور کامل به توده کامل حمل می شود و دوباره ما را تحت ماشین صعود می کنیم. خودشه! با این حال، نه بیهوده آنها به نام پارکت نامیده می شود: پاکسازی زمین هوندا - 148 میلی متر، در تویوتا - 145 (و اعلام شده 205 میلی متر برای هر دو). خوب، چه کسی بهتر است؟ ما دقیق تر نگاه می کنیم: در اولین ماشین، کمترین قسمت خنک کننده در وسط فاصله فاصله است، دوم، لوله دریافتی سیستم خروجی در محور محور جلو است. اگر لومن را تحت اهرم های تعلیق اندازه گیری کنید، موقعیت هوندا کمی بهتر است، به خصوص با قطر کوچکتر چرخ ها. بدتر از آن است که او فاصله دوم و طول کل دارد.

زمین عبور باید صاف باشد!
حتی چنین، یک نگاه فراتر از آن، در مورد پیامدهای کنگره از جاده فکر می کند. بنابراین شما باید به امکانات بالقوه اتومبیل ها اعتماد نکنید، اما عادت های مسافرتی خود را.
با تشکر از درایو کامل، هر دو اتومبیل به طور موفقیت آمیز بر روی مقیاس گیاهی لغزنده، شن و ماسه سست و احساس خوبی برای پرایمر بیش از حد شکسته. در چنین شرایطی، لاستیک های منظم با یک الگوی تلخ به عنوان یک محدودیت جاه طلبی طبیعی راننده خدمت می کنند. جایگزینی آنها بر روی لاستیک بیشتر دندانپزشکی، نفوذپذیری را به عنوان خطر آسیب رساندن به صدا خفه کن یا تعلیق افزایش نخواهد داد.
ما هدف را برای تعیین رهبر در تصریح قرار دادیم، اما به این نتیجه رسیدیم که هوندا و تویوتا، برای دوستداران پیک نیک در طبیعت کافی است و در روستا آرامش بخش است، نه خیلی دور از جاده ها. زمستان با بارش برف و حیاط خلوت ضعیف - بهترین زمان برای ارزیابی مزایای پارکت. شکارچیان و ماهیگیران Savy بهتر است به دنبال یک ماشین چهار چرخ درایو، به طور جدی برای طوفان خارج از جاده آماده شده است.

ویژگی های پارکت ملی
خوب، اجازه دهید پارکت، این فقط کیفیت پارکت است، از آنچه که در میهن تاریخی تویوتا و هوندا رایج است، به شدت متفاوت است. با این حال، در اینجا این است که امکانات همه جاده ها از اتومبیل ها به طور کامل نشان داده شده است. چرخ های بزرگ، لاستیک با مشخصات بالا، به اندازه کافی سخت تعلیق اجازه می دهد تا توجه به نقص پوشش، به جز، شاید بزرگترین. خوب است که حتی جهش های بالا از چرخ ها تقریبا به فرمان منتقل نمی شود و ماشین را از این دوره دست نزنید. هر دو اتومبیل قادر به سوار شدن به آسفالت شکسته یا موجدار بسیار سریعتر از اتومبیل های ساده هستند.
برای فداکاری، رفتار در آسفالت تویوتا و هوندا می تواند کامل باشد، که به معنای یکسان نیست. تعلیق هوندا قابل لمس است و مسافران راحتی بیشتری را ارائه می دهد. ادعا می کند که واکنش کمی و رول های بزرگ می شود. تویوتا در پس زمینه تقریبا یک ماشین ورزشی است: به شدت و بدون تاخیر، از الزامات راننده اطاعت می کند و به طور مساوی مشخصات جاده را به طور صحیح پیگیری می کند. همانطور که اگر عذرخواهی برای یک شخصیت ورزشی غارتگر، تعلیق تویوتا به شدت در مورد چاله ها و سیم های بسیار بزرگ نظر داده شده است.
تلاش برای ورود به نوبه خود به سرعت بیش از حد از هر دو اتومبیل سخاوتمندانه ببخشید، اما دوباره به روش های مختلف. هوندا، که دارای روشنایی ناکافی قابل توجه است، حتی خرابکاری می شود: لازم است که ... بیشتر خنثی در تویوتا چرخش تمام چهار، و سپس به شدت تثبیت می شود، به طوری که شما را خجالت می کشد: خوب، چه، چه، Cerrefil؟

سریعتر - این به معنای بهتر است؟
این چگونگی همه چیز در جاده دینامومتری دفن زباله است. با موتورها، تقریبا برابر با قدرت و حجم، رقبای ما باید تقریبا همان قابلیت ها را داشته باشند. انتخاب انتقال در انتقال، جرم و آیرودینامیک تعیین کننده خواهد بود. هوندا 56 کیلوگرم سنگین تر است، Labaste، او دارای قسمت جلویی بیشتر (MODEL، در صورت استفاده از اصطلاحات پذیرفته شده در آیرودینامیک) است. نتیجه طبیعی است: تویوتا منجر می شود، به تدریج حداقل حداقل مزایای شروع را در یک شکاف قابل توجه (پس از 140 کیلومتر در ساعت) تبدیل می کند. اما حرکت تند و سریع برای غلبه بر (در محدوده 80-120 کیلومتر / ساعت) هوندا بهترین امکان پذیر است. با این حال، نتیجه گیری های قطعی کاملا درست نیست: در مقابل آزمون ما، تویوتا موفق به نشستن چند هزار کیلومتر، در حالی که هوندا مجبور به افتخار نام تجاری، کمی بیش از یک صد.
با وجود اینکه لاستیک ها بالاترین کیفیت اتصال را ندارند، هر دو اتومبیل بسیار خوب بود و برای سرفه ها - به سادگی نتایج ترمز فوق العاده با کاهش متوسط \u200b\u200bبیش از 9 m / s2 را نشان دادند. Thoring از 100 کیلومتر در ساعت، تویوتا نیمی از ردیف پشت هوندا بود، که به او کمک کرد که عینک های اضافی را به دست آورد.

پرتقال کشتی توسط بشکه
و در مورد حجم داخلی فراموش نکنید. اگر چه ابعاد هوندا به وضوح بیشتر هستند، ظرفیت آن عملا به طور عملا همانند تویوتا بود. محفظه CR-V چمدان به طور قابل توجهی طولانی تر است، اما به هیچ وجه با حجم بیشتر نیست. راز در سطح منحصر به فرد پایین جنس تویوتا، به لطف ارتفاع بارگیری 205 (!) MM کمتر از هوندا است. در توجیه او، هوندا می تواند یک میز تاشو را برای یک پیک نیک ارائه دهد، تحت قالیچه توطئه چمدان پنهان شده و عمیق تر شدن تحت آن، به عنوان مثال، برای اوقات فراغت (یک وسیله نقلیه کامل در یک مورد پلاستیکی زیبا) کافی است در هر دو ماشین در درب عقب قرار دارد).
ارقام ارقام، و احساس ذهنی فضایی کابین به وضوح به نفع هوندا است - به دلیل خط پایین پنجره های ویندوز، صندلی های ظریف و جمع و جور، عرض بزرگ. مسافران تروی در صندلی عقب اینجا رایگان است. اگر چه مردم رشد می کنند بالاتر از میانگین هوندا خیلی راحت نیستند - حرکت کمتر تنظیم طولی صندلی ها، زیر سقف. درست است که دومی می تواند بر روی یک کشش کشویی بزرگ در سقف نوشته شود.
تویوتا، برعکس، به نظر می رسد بزرگ نیست، اگر چه بیشتر به رانندگان بالا خوش آمدید - روند تنظیم طولی صندلی به اندازه کافی بزرگ است. چرخ فرمان های کوچک ورزشی نزدیک به عمودی واقع شده است، که همراه با داشبورد، در مرکز آن یک تدچومتر است، شجاعت مسابقه صندلی راننده را می دهد.

چه کسی و چرا؟
در قیمت بیش از 30 هزار دلار، هر دو خودرو ارزان نیست. سطح بالایی از کیفیت و تکنولوژی هرگز برای پنی ها به فروش نمی رسد، به ویژه در چنین بخش بازار جوان و مدرن، این رقابت که در آن تنها مشخص شده است. با این وجود، هر دو اتومبیل تقاضا دارند و نه تنها در خارج از کشور. شاید تفاوت این است که خریداران روسیه از چنین طبقه ای از این طبقه ها به طور قابل توجهی از همکاران اروپایی یا آمریکایی دیده می شود. نگاه جدید، شیک و جدی تویوتا باید به او کمک کند تا اساسا فهرست مشتریان بالقوه را گسترش دهد - با افراد سنی شروع به ترجیح سبک مد باد می کنند. تا همین اواخر، یک تصویر متوسط \u200b\u200bمحافظه کار به علاوه هوندا بود، در حال حاضر وضعیت تغییر کرد.
و در عین حال این رقبای آشکار خیلی متفاوت هستند، به طوری که هنگام انتخاب نقش تنها قیمت بازی. اگر چه برای هوندا با یک اسلحه دستگاه حداقل 31،400 دلار و برای تویوتا - 36،900 است. تفاوت این است که فکر می کند.

هوندا CR-V
+ کیفیت ساخت عالی، صنایع دستی و موتور اقتصادی، تعلیق راحت، پویایی خوب و ترمز.
- پر سر و صدا در موتور با سرعت بالا، عایق صدا ناکافی از نیش های چرخدار، صندلی عقب ناراحت کننده، سیستم اگزوز محافظت نشده.

TOYOTA-RAV4.
+ کیفیت عالی مونتاژ، موتور قدرتمند، عایق بندی خوب نویزبرو، ارگونومیک صندلی راننده خوب، ویژگی های ورزشی.
- تعلیق سخت، سیستم اگزوز محافظت نشده، دید محدود پشت.

با طراحی بسیار مشابه و انتصاب، هر دو خودرو به طور رسمی ادعا می کنند همان گروه از خریداران، و در اینجا تویوتا و هوندا نقش ها را تغییر داده است: معمولا دوم معمولا ادعا می کند ورزش است. اگر چه هوندا CR-V فعلی تنها مدرنیزاسیون دستگاه منتشر شده در سال 1995 است، اما با رهبر جدید مبارزه می کند. پیروزی تویوتا نابود نمی شود، بلکه بر روی نقاط.
آناتولی فومن

منبع: مجله "پشت چرخ"