محفظه درایو Audi tt 1998 - 2006 محفظه

نئوکلاسی

در صنعت جهانی خودرو گرایش متمایز به انواع ادغام ، انجمن ها و تملک ها وجود دارد. شاید نگرانی فولکس واگن ، که متعلق به آئودی و نسبتاً متوسط \u200b\u200bSkoda و Seat است ، و اخیراً دارای رول های معتبر -راویس ، بنتلی و بوگاتی است. در مرحله بعدی لامبورگینی قرار دارد ... مدل GAMUT نگرانی - از یک لوپو کوچک گرفته تا لیموزین های رولز -royce - تقریباً تمام بخش های بازار را در بر می گیرد.

 

این نگرانی در حال حاضر در تلاش است تا تصویر فعلی خود را از سازنده تغییر دهد ، که محصولات آن عمدتاً برای یک خریدار متوسط \u200b\u200bدر نظر گرفته شده است. این حمله در درجه اول در موقعیت هموطنان است - BMW و مرسدس ، که به طور سنتی اتومبیل های کلاس بالاتری تولید می کنند.

 

تا سال گذشته ، فولکس واگن در کل جبهه به دلیل عدم وجود یک ماشین اسپرت کوچک در گام نگرانی - یک محفظه یا یک خویشاوند - قادر به جذب طرفداران رانندگی حاد بود. برای شکست رقبا ، او باید از BMW Z3 و مرسدس SLK در اجرای ویژگی ها پیشی بگیرد تا علاوه بر این ، کاربردی تر و هزینه کمتری داشته باشد.

 

این کار آسان نبود ، اما این شکاف پر شد - سال گذشته یک ماشین در پاریس نمایش داده شد که می توانست با بهترین نمونه های جهان رقابت کند.

 

ماشین نگرانی جدید با نام تجاری آئودی تولید می شود و بر خلاف مدل هایی که توسط نامه با شماره نشان داده شده است ، نام خاص خود را دارد ، TT از نام مسابقه کلاسیک Trophy Trophy ، که سالانه در انگلستان برگزار می شود ، به ON جزیره ماین از سال 1905. .

 

این قدم جدی است ، زیرا نام صوتی موظف است - ماشین از بدو تولد در گروه نخبه اتومبیل های اسپرت تعیین می شود ، جایی که رقابت نسبت به مسیرهای مسابقه واقعی کمتر حاد نیست. نباید اشتباه و نقص وجود داشته باشد - از لحظه ای که مفهوم TT برای راه اندازی ماشین به سریال سه سال گذشته ، طبق استانداردهای مدرن - یک دوره قابل توجه - یک دوره نشان داده نمی شود ، بدون دلیل نیست.

 

کوپه مبتنی بر سکوی گلف IV است که دارای یک پایه کوتاه و یک مسیر گسترده است. اشاره ای از خویشاوندی با محصولات فولکس واگن دیگر ، یک لیوان خنک مشخص با قفسه های سقفی است که در زیر کاپوت قرار دارد ، مانند Passat و سوسک جدید.

 

گاما رنگ آمیزی TT غنی نیست ، فقط سه رنگ شلوار جین نقره ای ، سیاه و آبی است. بدیهی است ، برای استحکام: یک ماشین زرد مایل به زرد یا سبز به سختی جدی گرفته می شود.

 

اولین برداشت از ماشین - نویسندگان این پروژه به شدت از کانون طراحی یک ماشین اسپرت کلاسیک پیروی کردند. با این حال ، این در بیشتر محصولات قابل توجه جدید دهه گذشته متفاوت است - بسیاری از آنها در ظاهر خود عناصر باستان را دارند و برخی به طور کلی به عنوان روم مدل های معروف گذشته طراحی شده اند.

 

به طور دقیق ، Audi TT نیز از این قاعده مستثنی نیست. بسیاری ، برای اولین بار که ماشین را می بینند ، احتمالاً فکر می کنند: آیا این یک سوسک جدید دیگر است؟ بله ، و توماس فریمن ، نویسنده نسخه اول TT ، صادقانه اعتراف می کند که این الهام از اشکال اتحادیه اتومبیل ورزشی Rekordwagen دهه 30 است که یکی از پیشرفته ترین اتومبیل های قرن بیستم محسوب می شود. در عین حال ، طراحی TT کاملاً تازه و مدرن تلقی می شود. خطوط مستقیم خالص از قسمت میانی ، نیمه شباهت های مدور از قوس های چرخ و بیش از حد - همه اینها شبیه یک مطالعه هندسی است.

 

یک راه حل جالب برای بینی و استرن یافت شد - از قوس های چرخ گرفته تا لبه های سپر آنها یکسان هستند. به نظر می رسد در صورت تمایل ، چراغ جلو با چراغ های عقب قابل تغییر است ، پشت و جلو بسیار شبیه است.

در پروفایل ، ماشین - با انتهای گرد آن - کمی سنگین به نظر می رسد ، و در هر صورت تصور پویا و سریع نمی شود. این کلیشه ایجاد می شود که براساس آن باید یک ماشین اسپرت در طول جاده آغشته شود. اما اگر به TT سه چهارم نگاه کنید ، مشخص است که به دلیل گسترش شدید بدن در زیر خط کمر و قوس های چرخ توسعه یافته ، محفظه ، همانطور که در آن بود ، خزنده در امتداد جاده ، به آن می چسبد. خصوصیات آیرودینامیکی - مربوط به: ضریب مقاومت در برابر لوب - 0.34.

 

به عنوان یک Leitmotif از طراحی داخلی ، یک نقاشی ... یک گردن پرکننده یک مخزن بنزین ، که مانند یک ماشین مسابقه ساخته شده است ، یک حلقه آلومینیومی با سرهای مخفی پیچ های اطراف محیط. در تمام کنترل تجهیزات کمکی ، انحرافات و سازهای مجرای هوا ، رینگ های سبک وجود دارد. فرمان ، سر ، سر و پایه گیربکس و حتی دستگیره های درب نیز حلقه شده است.

 

سایر جزئیات داخلی که از یک ماشین کاملاً مسابقه ای مهاجرت کرده اند کاربردی تر هستند: پدال ها - فولاد ضد زنگ برهنه با نوارهای لاستیکی - چسبندگی عالی را به تنهایی هر کفش فراهم می کنند ، و صندلی های به شکل سطل عمیق به طور قابل اعتماد سواران را در جالبترین چرخش نگه می دارند. ساختار آلومینیومی در قسمت جلوی کنسول مرکزی ، با قضاوت در مورد قدرت کوه ، واقعاً یک عنصر قدرت است که باعث افزایش استحکام طولی بدن می شود.

 

تنظیم صندلی راننده - مکانیکی (خودرویی که برای تست دریافت کردم دارای متوسط \u200b\u200bترین تجهیزات بود). راحت ترین حالت راننده در حال حرکت است و حداکثر پشتیبانی از پشت صندلی است. فرمان را می توان تقریباً به زانوها پایین آورد. درست است ، هنگام ترک ماشین ، باید پرتاب شود ، اما قفل فقط یکی است و انجام آن دشوار نیست.

 

شیرینی از توقف تا توقف کمی کمتر از دو و نیم انقلاب را انجام می دهد. این یک ویژگی معمولی از یک ماشین اسپرت است - برای سرعت مانور. اما گره پدال ، به احتمال زیاد ، از گلف بدون تغییر گرفته می شود - ترمز و گاز با گل کوتاه جمع می شود ، شما فقط می توانید با پای راست کار کنید ، اما کلاچ یک حرکت نسبتاً طولانی دارد و در قسمت فوقانی آن کار می کند. Nonsens - یک سبک سازی کامل از فضای داخلی برای کابین خلبان ماشین ، و ناگهان چنین سوراخ با پدال. شاید این کار به طور خاص انجام شود تا راننده را به آزمایش های ورزشی تحریک نکند؟ از این گذشته ، پیش بینی این مسئله دشوار است که چگونه یک ماشین قدرتمند ، پر از سیستم های تثبیت کننده الکترونیکی ، در حالی که فشار می دهید یک شتاب دهنده و پدال ترمز رفتار خواهد کرد.

 

Shield Instrument همچنین مانند یک ماشین اسپرت واقعی مجهز نیست. احساس می شود که این دستگاه برای طیف گسترده ای از مصرف کنندگان طراحی شده است - قوری از جمله. اما مواقعی وجود داشت که بیشتر سریال های آئودی 80 ، حتی با نام Motorsport ، سنسورهای فشار و دمای روغن ، ولتاژ شبکه روی تخته و دستگاه های توربوشارژ تزئین نشده بودند - فشار را تقویت می کنند.

 

در مرکز اژدر کنترل آب و هوا با صفحه نمایش کریستال مایع وجود دارد که در بالای آن یک صفحه ساخته شده از آلومینیوم جلا با حروف بزرگ TT قرار دارد. اگر پانل را فشار دهید ، افزایش می یابد و دسترسی به سیستم صوتی را باز می کند. بسته به سطح پیکربندی ، چهار گزینه موسیقی را می توان در دستگاه نصب کرد. سه مورد اول ضبط های نوار با رادیو ، در کلاس متفاوت ، دومی رادیو به همراه پخش کننده سی دی است. من موسیقی را روشن نکردم - من نمی خواستم صدای بیرونی برای غرق کردن آهنگ موتور. و چیزی برای گوش دادن وجود داشت!

 

نکته در حجم نیست - سطح سر و صدای منتشر شده توسط خودرو طبق استانداردهای فعلی محدود است. آنها با سر و صدایی در حال مبارزه با یک مبارزه بی رحمانه هستند. موتور هر اتومبیل مدرن ، هر چقدر هم که قدرتمند باشد ، به خودی خود بی سر و صدا کار می کند و صداهایی که با ترفندهای ساختاری از بین نمی روند ، توسط انواع عایق ها ، پوشش ها و پوشش ها سرکوب می شوند. مبهم نیز بهبود می یابد. اما چگونه می توانید راننده را از یک ماشین اسپرت لذت بخش برای ارزیابی گله خود در زیر کاپوت با گوش محروم کنید؟

 

تولید کنندگان خودروهای اسپرت از تنها حفره باقی مانده استفاده می کنند - تنظیم آکوستیک مسیر اگزوز (اخیراً به خصوص شیک شده است). در تعداد مجاز دسی بل ها ، هیچ کس طراحان را برای اضافه کردن باس ممنوع نمی کند ، زوزه یک موتور فرمول یا سوت کمپرسور را شبیه سازی می کند ...

 

در بالای مسیر اگزوز Audi TT ، آکوستیک روی شهرت کار کرد. در بیکار ، این ماشین به هیچ وجه شنیده نمی شود ، اما ارزش آن را دارد که کمی به گاز اضافه شود ، همانطور که شنیده می شود رامبل ، شبیه به پنبه های دوردست رعد و برق است. با افزایش تعداد چرخش ها ، صدا بیشتر و بلندتر می شود و بعد از 3000 دور در دقیقه. سوت تند و تیز به آن اضافه می شود و نشانگر گنجاندن توربین است.

 

با بازپرداخت مقدار زیادی در محل ، به جاده رفتم. با یادآوری اینکه در زیر کاپوت TT - 180 اسب بخار ، من کلاچ را به احتمال زیاد آزاد می کنم ... سایت در نمایندگی اتومبیل که ماشین را فراهم می کند با کاشی آسفالت شده است ، و - با وجود سرعت ناچیز - بلافاصله احساس می کند که تعلیق آن ماشین واقعاً ورزشی است ، از نظر نرمی در نرمی با یک نیمکت قابل مقایسه است. علاوه بر این ، چرخ ها (17 اینچ) در لاستیک های سری 45 قرار دارند.

 

با لرزیدن در سایت ، من حتی در آسفالت تاکسی می کنم. جاده حومه شهر ، که از یک منطقه بسیار متقاطع عبور می کرد ، از قبل مورد مراقبت قرار می گرفت ، اما برای رسیدن به آن ، مجبور شدم شهر را در اطراف خود قرار دهم. خیلی سریع معلوم شد که نه فرود نیمه بومی و نه عینک های باریک به یک مرور کلی کمک نمی کنند - برای ارزیابی ، با تحمل تر ، این کار نمی کند. گسترده ، در زیر گوشه های تیز قفسه های سقف ، مناطق مرده در سمت راست و چپ به سمت چپ را ایجاد می کند. اگر هنوز هم می توان با نگاه کردن به آینه بیرونی ، وضعیت پشت ماشین را کنترل کرد ، پس هنگام ترک هر تقاطع ، باید به جلو بروید و سر خود را پیچانده کنید تا مانع سمت چپ نشود.

 

از نظر بصری که شما طراحی روی کنسول مرکزی را دوست دارید ، به احتمال زیاد با پای راست راننده (اگر به اندازه کافی طولانی باشد) در تضاد خواهد بود. برای رانندگی شهری ، صندلی بیش از حد در حال بستن است و ممکن است یک سوار بزرگ شلوغ به نظر برسد.

 

یکی دیگر از شرایط ناراحت کننده ، نیاز به نگاه مداوم به سرعت سنج است ، زیرا سرعت در ماشین احساس نمی شود. به نظر می رسد که شما به تازگی چراغ راهنمایی را شروع کرده اید و خیلی سریع پیش نمی روید ، اما معلوم می شود که فلش در حال حاضر تا صد نفر است.

 

با ترک شهر ، پدال گاز را با تسکین به زمین تسکین می دهم. به نظر می رسد که اگر گرسنه برای سرعت باشد ، ماشین به سرعت در حال تسریع است - که مایل به پشتیبانی از انگیزه خود است ، من به سختی می توانم از برنامه ها عبور کنم. برای به دست آوردن حداکثر بازده از موتور توربوشارژ ، گردش مالی آن نباید زیر 4.5 هزار دور شود.

 

طبق گذرنامه ، شتاب صدها نفر از 7.4 ثانیه متوسط \u200b\u200bاز Audi TT اشغال می کنند ، اما دستیابی به موفقیت در شروع باعث می شود تا سرپرست را احساس کنید. پس از چند ثانیه دیگر ، سرعت سنج 230 کیلومتر در ساعت را نشان می دهد ، و فلش Tachometer در مرز منطقه قرمز قرار می گیرد. جلو یک چرخش صاف است. من آن را وارد می کنم و سرعت آن را تا 200 کیلومتر در ساعت کاهش می دهم - دقیقاً به اندازه ای که ذخیره را برای انتشار ترک کنید. این خودرو بر روی یک قوس کاملاً صحیح و بدون کوچکترین اشاره تخریب یا رول می چرخد.

 

جاده صاف می شود ، فشار روی فرمان را تضعیف می کند و دوباره پدال گاز را بلند می کند. اعداد موجود در سوسو زدن کیلومتر شمار الکترونیکی - گویی کرونومتر کسری از ثانیه را حساب می کند. جنگل و فراوانی چرخش های چند جهته ناشنوا در جلو مجبور به کاهش سرعت به 120-130 کیلومتر در ساعت است. با چنین سرعتی ، جاده عادی به یک مسیر اسلالوم تبدیل می شود - شما باید هر چند وقت یکبار فرمان را تغییر دهید که گویی در حال عبور از مار هستید. اطاعت ماشین بسیار عالی است. هنگام پرواز بر روی نزول ، باید کمی با پدال ترمز کار کنید ، زیرا اینرسی توربین اجازه نمی دهد سرعت پس از تخلیه گاز به شدت کاهش یابد و ترمز توسط موتور بسیار مؤثر نیست. در حال افزایش ، برای حفظ سرعت معین ، فقط برای مقابله با کمی کافی است.

 

خاصیت ارتجاعی و کشش موتور فوق العاده است. با حرکت به سمت بالا در دنده چهارم ، من به طور خاص حرکت را به 2 هزار نفر کاهش دادم ، پس از آن سعی کردم تسریع کنم. حتی قبل از روشن شدن توربین (در منطقه 2800-3000 دور در دقیقه رخ می دهد.) این خودرو بسیار ناخوشایند و حتی پس از - طوفان سابق ، صرف نظر از هرگونه افزایش است.

 

برای تست ساده ترین نسخه TT را با درایو چرخ جلو و یک موتور کوچک دریافت کردم. کوچک 1.8 لیتر ، چهار در یک ردیف ، 20 دریچه و توربوشارژ است. قدرت - 180 اسب بخار همچنین یک موتور بزرگ ، همان حجم و طراحی وجود دارد ، اما 45 اسب قدرتمندتر هستند.

 

انتقال فقط مکانیکی ، 5 سرعته برای 180 اسب بخار و 6-برای موتور 225 اسب بخار پیشنهاد شده است. یک نسخه از TT با All -Wheel Drive وجود دارد. صرف نظر از فرمول چرخ دار ، این خودرو مجهز به دیفرانسیل کنترل الکترونیکی است: IntersSev (4x4) یا Inter -Circle (4x2).

 

سهولت کنترل ، حساسیت فرمان و ثبات قابل توجه دستگاه به شما امکان می دهد مسیر مورد نظر را با دقت یک میلی متر دنبال کنید و در صورت لزوم آن را با سرعت رعد و برق تغییر دهید.

 

تعلیق ، همانطور که قبلاً اشاره شد ، بسیار دقیق و کوتاه مدت است ، با این وجود خاصیت ارتجاعی که با آن خودرو غلبه می کند ، بی نظمی های مختلف را برطرف می کند ، باعث ناراحتی نمی شود و خسته نمی شود.

 

دلپذیر و شفافیت انتخاب برنامه ها را مورد اصابت قرار داد. من در مورد مکانیسم جدیدی که برای TT طراحی شده است خوانده ام ، اما واقعیت از انتظارات فراتر رفته است - اهرم مانند پیچ \u200b\u200bدر یک تفنگ حرکت می کند: به سرعت ، به طور خلاصه ، با تثبیت عالی. هنگام تعویض ، می توان با کاهش روند پدال کلاچ ، چند لحظه دیگر برنده شد ، اما ظاهراً این کار برای تنظیم شرکت ها باقی مانده است.

 

ترمزهای موجود در تمام چرخ ها دیسک هستند. اثربخشی عملکرد آنها کاملاً با خلق و خوی خودرو مطابقت دارد. بسته اجباری TT شامل ABS است. در ماشینهای درایو چرخ جلو ، آن را با یک سیستم ضد سیکوس جدا شده ترکیب می کند. با شروع شدید از زیر داشبورد ، یک سیگنال کوتاه شنیده می شود ، و آگاه می شود که APS کار می کند و گویی هشدار دهنده: توجه! بهار امکان پذیر است!.

 

با داشتن گوشت بسیار زیاد در جاده های مختلف ، در یک مکان زیبا برای تیراندازی و مطالعه بیشتر ماشین متوقف می شوم. بیشتر از همه به قابلیت های صندلی عقب علاقه مند بودند. با پرتاب جلو به پشت فرمان ، سعی می کنم به قسمت باریک باریک صعود کنم. انجام این کار دشوار بود و بعد از بازگشت صندلی راننده به موقعیت اصلی خود ، من از بی معنی بودن این مرحله قدردانی کردم - ماندن در پشت یک بزرگسال غیرممکن است. زانوها باید در لومن بین پشت صندلی های جلو وصل شوند یا فقط با پاها روی صندلی صعود کنند. و اگر هنوز سعی می کنید در پشت راننده (یا همسایه اش) بنشینید ، به شدت او را فشرده و سعی کنید صاف کنید ، سرش به لیوان درب عقب می افتد. به هر حال ، تصویر روی آن است - هشدار دهنده که قبل از بسته شدن باید به کسانی که از پشت نشسته اند توجه کند. بنابراین برای سفر TT به هیچ وجه سازگار نیست. اما با هم می توانید حداقل به انتهای جهان باقی بمانید - جادار بودن بر سر مسافران جلو چشمگیر است و حجم تنه مقدار کافی چمدان را بارگیری می کند. و اگر پشتی مبل عقب را به جلو بچسبانید ، یک اسنوبرد و یک دوچرخه بدون مشکل جای می گیرد.

 

سرانجام ، من تصمیم می گیرم زیر کاپوت نگاه کنم. انجام این کار امکان پذیر نبود ، زیرا تمام واحدها ، از جمله موتور ، با سپرهای پلاستیکی پوشانده شده اند. با از بین بردن مرکز مرکزی ، فقط پوشش دریچه موتور را با سیم پیچ جداگانه برای هر شمع و در جایی زیر ، بین موتور و بدن ، حلزون توربوشارژر می بینم.

 

برنامه آزمون به پایان رسیده است ، وقت آن است که ماشین را به نمایندگی خودرو برگردانیم - متأسفانه. با لذت من حداکثر در مسیر شهر به دست می آورم و سعی می کنم برای مدت طولانی احساس خیره کننده ای از قدرت را بر سرعت و جاده به یاد بیاورم ، که به یک محفظه قدرتمند و مطیع می دهد - Audi tt. باقی مانده است که منتظر ملاقات با Rodster باشید که قبلاً در ژنو نشان داده شده است.

 

متن: Evgeny Romatovsky

 
 
 

منبع: موتوری