درایو تست آلفا رومئو 156 1997 - 2003 سدان

واگنهای ایستگاه لذیذ

اتومبیل آلفا رومئو-156 در سال 2000 در سال 2000 در نمایشگاه موتور ژنو آغاز شد. این مجهز به چهار موتور بنزینی با ظرفیت 120 تا 190 لیتر است. با. و دو توربیدیزل 105 و 136 لیتر. با. به ترتیب. علاوه بر مکانیک های سنتی ، تنظیمات با تغییر در فرمان (SELESPEED) و یک جعبه اتوماتیک (سیستم Q) ارائه شده است.

Audi A4 Avan* در نوامبر 1995 ظاهر شد و در سال 1999 ترمیم شد. اکنون با نه موتور بنزینی و دیزل با ظرفیت 90 تا 193 لیتر تولید می شود. ص. ، که همراه با انتقال های مختلف و شاسی ، به شما امکان می دهد وسیع ترین مدل ها را برای هر طعم و مزه بدست آورید.
مقایسه آلمانی و ایتالیایی در کشوری که فرقه خاصی از اتومبیل های آلمانی خود را تأسیس کرده است ، یک تجارت ناسپاس است. با این وجود ، هنگامی که نمایندگی های مسکو بر اساس آلفا رومئو-156 ظاهر شدند و حتی به نام Vegon Sport نامیدیم ، ما نمی توانیم در مقابل وسوسه مقایسه آن با Audi A4 Avan بایستیم. با وجود سنگین بودن (تقریباً 7000 U.) تفاوت در قیمت ، یک ویژگی مشترک در شخصیت های این دستگاه ها وجود دارد: مانند اکثر واگن های ایستگاه نمی توان به آنها نزدیک شد.
آنها در مورد ظاهر بحث می کنند
اگر این دو اتومبیل را در یک مکان شلوغ قرار داده اید ، یک چیز جالب پیدا کنید: همه شروع می کنند با یک زوج زیبا با آلفا رومئو آشنا می شوند. یک شبح تیز و سریع ، یک خط فوق العاده از سپر جلو و یک شبکه رادیاتور کاذب ، ترک های باریک از چراغ های عقب روشن - همه اینها بلافاصله چشم را به خود جلب می کند ، توجه اولویت عموم مردم را به 156 تعیین می کند. با این وجود ، پیچاندن در اطراف ایتالیایی ، سپس کنجکاو پس از مدت طولانی برای یک آئودی A4 مشهور گیر افتاد. به نظر می رسد که یک واگن ایستگاه کلاسیک: اشکال آرام ، نسبت های صحیح و واضح تأیید شده. اما از همه اینها ، آن را بسیار قابل احترام ، قابلیت اطمینان ، قابلیت اطمینان ، در یک کلام ، دقیق بودن آلمانی می کند.
فضای داخلی آلفا رومئو خود اصالت است. به محض اینکه به فضای داخلی خودرو نفوذ کنید ، بلافاصله به مشخصات برجسته صندلی های جلوی ، به بره ، به طور معمول آلفا ، به مقیاس های عمیق غرق شده از وسایل آنالوگ پراکنده در پانل جلو ، مطابق با ضرورت آنها توجه خواهید کرد. در اینجا همه چیز تابع تصویر یک ماشین پویا و اسپرت است. حتی فلش های عمودی از ابزارهای لازم ، سرعت سنج و فشار سنج بسیار زیاد در یک هولوم قرار دارند. در واقع ، همه اینها کمی جعلی است. پشت صندلی ها نرم و نرم است ، با وجود غلتک های قدرتمند از تکیه گاه های جانبی ، فرمان پلاستیکی لغزنده است ، و لوازم مسابقه ای ضعیف قابل خواندن هستند ، برخی متفاوت هستند. افسوس ، الزامات سخت ارگونومی همیشه قادر به جایگزینی با لذت های سبکی نیست.
در آئودی ، همه چیز متفاوت است. فضای داخلی دستگاه تمرکز کیفیت است که در هر دکمه قابل توجه است. یک صفحه جلوی سنتی قدرتمند ، ترکیب سنتی کمتر از دستگاه ها - همه چیز فقط در اینجا آشنا نیست ، بلکه بلافاصله آشنا و راحت است. و نکته نه تنها در ثروت دکوراسیون آئودی است: چرم اصلی روی صندلی ها ، فرمان ، گیربکس اهرم ، درج چوب ، محاصره راننده و مسافر جلو. در آلمانی ، یک صندلی متراکم و حتی سخت راحت تر از یک ایتالیایی است ، اگرچه هیچ ویژگی ورزشی ندارد. همین مورد را می توان در مورد فرمان ، ترکیبی از ابزارها نیز گفت ... فقط یک واحد کنترل کانال Multicarp در راحتی به وضوح به سه دستگیره چرخشی کلاسیک بر روی آلفا از دست می دهد.
سهام عملی گرایی
با داشتن سبک های متنوعی ، ما به یاد می آوریم که دو واگن ایستگاه داریم ، از نظر تئوری ، برای حمل و نقل چندین مسافر و برخی از چمدان ها طراحی شده است. بیایید سعی کنیم از این موقعیت ها به اتومبیل ها نگاه کنیم.
اگر راحتی فرود را لمس نکنید ، صندلی های آلفا رومئو مجموعه خوبی از تنظیمات و دامنه های جابجایی را ارائه می دهند. با تنظیم فرمان در مقیاس دستگاه ها ، وضعیت بدتر است. حرکت طولی فرمان به شما کمک می کند ، حرکت می کند که می توان به سازش مورد نظر دست یافت. با تشکر از این ، شما حتی با برخی از فضای ذخیره سازی کاملاً راحت هستید. اما پشت شلوغ است. زانوها به پشت صندلی جلو مربوط می شوند ، که پشت بام در حال سقوط است. البته ، شما می توانید در کنار هم بنشینید ، اما نیازی به صحبت در مورد اضافی از مکان نیست. مانند محفظه چمدان. برای واگن ایستگاه ، به نظر می رسد بیش از حد متوسط \u200b\u200bاست. با این حال ، این هنوز ورزش واگن است ، اما یک کامیون نیست.
ما به آئودی پیوند می زنیم و ... تعجب می کنیم که متوجه می شویم که اوضاع تقریباً تغییر نکرده است. نه ، در اینجا ، البته ، همه چیز بیشتر فکر می شود ، به خصوص از نظر راننده فردی - می توانید به عقب برگردید تا به سختی بتوانید به پدال ها برسید. به راحتی ، دامنه حرکات فرمان ، کار اهرم جعبه قابل درک تر و واضح تر است ، اما خود ماشین جادارتر به نظر نمی رسد. یک تونل مرکزی قدرتمند (ادای احترام به یک طرح همه چرخ) که پای راست را آزار می دهد. تلاش برای اسکان راحت از پشت انتهای در شکست - پشت سخت صندلی جلو به طرز دردناکی روی زانوها قرار می گیرد و پاها در چاه عمیقی قرار دارند که استخراج آن دشوار است. به طور کلی ، در پشت در A4 ، احساس عادی بودن ، که برای واگن ایستگاه عجیب است ، بسیار دشوار است. اوضاع وضعیت را از آلفا ، صندوق عقب نجات نمی دهد. چرا او این را در یک ماشین بالقوه دوتایی دوست دارد؟ به طور کلی ، بخش های ما از نظر عملی اندک هستند.
انرژی حرکتی
شخصیت آلفا رومئو برای ظاهر مناسب است: انفجاری ، تکانشی. موتور (1.8 لیتر ؛ 144 ل. P.) ، همانطور که از یک ایتالیایی واقعی برخوردار است ، فقط پس از 4000 دور در دقیقه ، خلق و خوی واقعی خود را نشان می دهد. در اینجا ماشین مانند ماهی در آب است ، یک رانندگی پویا و تهاجمی را با تغییر دنده های مکرر (گاهی کاملاً غیر ضروری) تحریک می کند. این البته با شتاب های فشرده ، کند شدن ، بازسازی - هر آنچه دوست دارید همراه است. حتی فلش های سرعت سنج و تنش سنج به سمت بخشهای آشنا برای مشاهده حرکت می کنند ، گویی بر عادی بودن چنین رژیم ها تأکید می کنند. اگر سرعت را کاهش دهید ، موتور به طرز چشمگیری ترش است و به دستورات راننده با تنبلی پاسخ می دهد. رفتن با این سرعت کاملاً ممکن است ، اما به نوعی کسل کننده است. برای مطابقت با سوراخ ماشین و ترمزها ، که بیش از حد به طور فعال به کوچکترین لمس به پدال پاسخ می دهند. آنها قطعاً باید عادت کنند که آنها را با دقت ، اگر به آرامی ، حتی با سرعت بالا ، با آنها بسیار دقیق رفتار کنند.
در برابر پیشینه چنین طبیعت پویا ، اتومبیل ها به طور غیر منتظره ای راحت بودند. آنها به طور قابل توجهی بی نظمی های جزئی را بلع می کنند ، با اطمینان با امواج ملایم و حتی حفره های جدی کنار می آیند. با این وجود ، هدف اروپایی آنها با سرعت زیاد بسیار قابل توجه است. پس از 120-130 کیلومتر در ساعت ، بدن آلفا-رومئو شروع به چرخش شدید می کند و به راندمان کافی کمک فنرها سیگنال می دهد. کنجکاو است که راحتی تعلیق ها تقریباً بر کنترل ورزش واگن تأثیر نمی گذارد. واکنش های دستگاه سریع ، واضح ، به خوبی پیش بینی شده است. این امر با فرمان سنتی آلفای کوتاه (2.1 از توقف به توقف) ، بازخورد خوب و لاستیک های بسیار پرانرژی Pirelli P6000 تسهیل می شود ، که کاملاً مطابق با شخصیت ایتالیایی است. با رسیدن به محدودیت ها ، فقط بدنهای جامد بدن و غربالگری مسیر بر روی بی نظمی های جاده نگران می شوند. بقیه 156th به طور کامل جوهر ورزشی خود را توجیه می کند ، بسیار حساس همه تیم های راننده را انجام می دهد. ظاهراً این جهت گیری بر روی سواران بود که مانع از سازندگان دستگاه با سطح سر و صدا در سالن آلفا می شد. ماشین بسیار آواز است. در اینجا صدای یک موتور معتدل و سر و صدای آیرودینامیکی و صدای بلند لاستیک وجود دارد. همه اینها ، لایه بندی بر روی یکدیگر ، به یک کاکوفونی بسیار بلند تبدیل می شود ، که حتی در ارتباط عادی دخالت می کند.
بعد از آلفا ، آئودی A4 آوان مانند یک لیموزین پر پیچ و خم به نظر می رسد. صدای موتور (1.8 لیتر ؛ 150 اسب بخار) به سختی قابل توجه است. شخصیت موتور دقیقاً برعکس ایتالیایی است. از ثانیه های اول ارتباطات ، او از کشش شگفت انگیز خوشحال می شود. در 1000 دور در دقیقه ، A4 در حال حاضر کاملاً قادر به شتاب یکنواخت و قدرتمند است ، کاملاً بدون توجه به توجه شما به کار توربوشارژ. چرا همه اینها ، وقتی او برش شتاب دهنده را فشار داد و ماشین تمام 150 اسب خود را شلیک کرد و به راحتی 217 کیلومتر در ساعت از بال های حداکثر تایپ کرد. اما من نمی خواهم پرواز کنم ، با آرامش دنده پنجم را با سرعت 40-50 کیلومتر در ساعت روشن کنید و کاتیا را در جهت درست می شناسم. بعضی اوقات آنقدر آرامش می یابد که با تعجب و حتی تحریکی که متوجه آن می شوید - به دلایلی آئودی نمی رود. به نظر می رسد که سرعت موتور به حدی سقوط کرده است که شما فقط نیاز به تغییر گیربکس دارید. اما آنچه که مزیت آن کاملاً متفق القول است با یک آلفا ترمز است. همان پدال بی وزنی به دنبال این است که فوراً ماشین را حتی با اشاره به لمس کردن آن متوقف کند. در کفش های زمستانی ، شما باید از ترمزها با دقت استفاده کنید - حتی دیگران را ترساندن نخواهید کرد.
کنترل پذیری آئودی در آلمانی صحیح و به کوچکترین جزئیات تأیید شده است. این خودرو در تمبرهای بالا و نوبت های ملایم بسیار قابل اعتماد است -شاسی های تنظیم شده توسط Autobas تأثیر می گذارد. در عین حال ، آوان بسیار خوب و در سیم پیچ های سیم پیچ است. شاید او به اندازه آلفا تکانشی نباشد ، اما در عین حال تقریباً در مدیریت دقیق است. در ابتدا ، یک فاصله کوچک اما هنوز هم بین او و راننده احساس می شود. اما فرد فقط باید سعی کند بر آن غلبه کند ، مانند یک ماشین ، گویی که به یاد می آورد شایستگی های ورزشی همتایان را به یاد می آورد ، با تمایل به حرکت با اسلایدهای جانبی کوچک ، حفظ سادگی و درک پاسخ ها می رود. این امر با تعلیق متراکم سازگار با شرایط روسیه تسهیل می شود - آنها می توانند به راحتی با رول های بدن و با شگفتی از جاده کنار بیایند. در نتیجه ، پیشرفت ها به راحتی بیشتر بی نظمی های جاده را انجام می دهد ، بدون اینکه راننده را با شوک های تیز خسته کند.
سازندگان آئودی به طور جدی با راحتی صوتی تحت درمان قرار گرفتند. فقط یک خارش ملموس که هنگام لمس از طریق ماشین عبور می کند ، هارمونی عمومی را نقض می کند. در غیر این صورت ، تقریباً بدون شکایت.

خلاصه
Alfa-Romeo-156 Sport Vagon یک ماشین اصلی است ، بسیار زیبا. این مناسب ترین برای افراد محرک و قمار است. مطمئناً ، آنها شخصیت تیز واگن ایستگاه ، ترمزهای خوب ، کنترل پیکربندی شده را تحت تأثیر قرار می دهند. به خاطر این ، آنها افزایش سر و صدای خودرو را می بخشند و این واقعیت که همیشه مناسب نیست. بله ، و 23000 دلار برای یک ماشین این کلاس ، کمی.

Audi A4 Avan تقریباً برعکس ایتالیایی است. انرژی و خلق و خوی آن در اهمیت خاص خود حل می شود. و اگر کسی از قیمت 30،000 دلار خجالت نکشید ، محصولی زیبا و محکم را بدست می آورد که بزرگترین اشکال آن محدودیت فضای داخلی است.

*املای روسی از کلمه آوانت مطابق با اصلی - تلفظ فرانسوی است.

با قرار دادن سبک در خط مقدم ، تولید کنندگان گاهی اوقات عملی را اهدا می کنند.

کدام یک بهتر است - یک تنه بزرگ یا صندلی عقب راحت؟ پاسخ های آئودی و آلفا رومئو متفاوت است.
 
 

Text / Sergey Voskresensky
عکس / Igor Solidov

منبع: مجله "رانندگی"