درایو تست آلفا رومئو 156 1997 - 2003 سدان
Alfa Romeo 156 Sportwagon: زیباترین آلفا ...
به نظر من Alfa Romeo 156 Sportwagon زیباترین واگن ایستگاه است ، مگر اینکه البته مجموعه ترمز استون مارتین لاگوندا را در نظر بگیرید. و من خیلی تعجب نخواهم کرد اگر به عنوان مثال یاد بگیرم که نسخه با Wagon Station Wagon Model 156 قادر به کسب عنوان ماشین سال است - چنین ماشین زیبایی کاملاً مقرون به صرفه است. علاوه بر این ، این واگن ایستگاه بود ، زیرا اولین سال پیش اولین سدان آلفا رومئو 156 بود. فقط این اتفاق نمی افتد - در تاریخ رقابت ، ماشین سال هنوز به گونه ای نبوده است که این جایزه به اصلاح جدیدی از یک مدل طولانی شناخته شده اهدا شده است. و حیف است - او بسیار دردناک است ، این Alfa Romeo 156 Sportwagon ...با این حال ، چه باید بگوید ، همه چیز از قبل قابل مشاهده است ، حتی در عکس ها. و در جریان جاده ، پس از 156 ، تقریباً همه به دور خود می چرخند ، حتی کسانی که نسبت به اتومبیل ها کاملاً بی تفاوت هستند. در واقع ، در اینجا کار طراحان غیرقابل مقایسه است. حتی شرکت های تنظیم کننده به ندرت جرات تغییر بیرونی این مدل را دارند: حتی ، حتی ناچیز ترین تغییر در ظاهر می تواند این ماشین را فراتر از شناخت جدا کند. اگرچه ، البته ، دشوار خواهد بود که این خودرو غیرقابل تشخیص باشد: یک منقار عظیم با یک نماد اختصاصی عظیم از جریان حتی قوی تر از سوراخ های پرتوی یا ستاره مرسدس رقبا است. اگرچه اینگونه است ، ذره ای از سبک آلفا شرکت ، اما بدون آن تراشه های جالب کافی وجود دارد. به عنوان مثال ، دست های بیرونی درهای جلوی ساخته شده در زیر کروم فوق العاده زیبا و شیک به نظر می رسند. به هر حال ، ما در مورد دستگیره های درب جلو صحبت می کنیم ، زیرا قسمت های عقب شکل کاملاً متفاوتی دارند و در بندهای جانبی عقب بدن پنهان می شوند. و توجه با قرار دادن غیر استاندارد پلاک جلوی - به سمت چپ منقار - توجه می شود. پیش از این ، یک فوق العاده ، اما به طور کلی ، کاملاً غیر ضروری است ، اما هیچ کس ، به جز سازندگان 156 ، نتوانست به یک گذر جذاب فکر کند ، اگرچه آنها به طور اتفاقی به این تصمیم رسیدند. این درست است که در جای استاندارد خود ، پلاک از منقار به طور متناسب جلوگیری می کند. به هر حال ، این تراشه روی همه مدل های جدید شرکت ریشه یافته است و در حال حاضر توسط رقبا به آرامی پذیرفته شده است.
فضای داخلی ، سالهاست که به دلیل کیفیت بدنام ایتالیایی که ذاتی در اتومبیل های ایتالیایی مدل های قدیمی است ، مورد اختلاف بود ، اکنون بدتر از VW به نظر نمی رسد. و در جایی ، شاید ، حتی خیلی بهتر: من شخصاً هیچ شکایتی در مورد کیفیت مونتاژ نداشتم. این صفحه از پلاستیک نرم گران قیمت ساخته شده است و کنسول مرکزی تحت آلومینیوم ساخته شده است ، اگرچه ، شاید این در واقع یک فلز بالدار باشد - این کنسول بسیار مرکزی بسیار جدی و کارآمد ساخته شده است. جالب است که بسیاری از دستگاه هایی که از آنها استفاده می کنیم مستقیماً در داشبورد ، در کنار سرعت سنج سنج سنج ، در این مدل به کنسول مرکزی منتقل شده اند. سطح سوخت و همچنین دمای خنک کننده در مرکز پانل ، مستقیماً در زیر انحرافات سیستم تهویه قرار دارد. و آنچه جالب ترین است ، استفاده از همه دستگاه ها بسیار راحت تر شده است ، به خصوص از آنجا که به دلیل عدم وجود فلش و سنسورهای اضافی ، سرعت سنج و خودکشی خود را تمیز می کند - آنها یادبود دیگری را نشان نمی دهند. نسخه ای که برای یک تست به ما آمد ، یک سالن بژ سبک شیک را به وجود آورد. این باید گفت ، فقط به سبک آلفا رومئو - از این گذشته ، در بازار ، این مدل ها به عنوان معتبر قرار می گیرند. اگرچه یک بیش از حد کوچک وجود دارد: به نظر من چیزی شبیه به نمایشگاه گرایی است ، به ویژه در شرایط آب و هوایی ما ، چیزی شبیه به نمایشگاه است. اما لعنتی ، فوق العاده زیبا. من هرگز یک تنه مرتب تر و بسیار شیک را ندیده ام. در مورد کاربرد عملی ، در این حالت ، ظرفیت و حجم محفظه بار عملاً مقادیری ندارد: بعید است که در این دستگاه چیزی سنگین تر از یک جفت چمدان چرمی شیک داشته باشند. علاوه بر این ، حجم مفید نسخه با بدنه واگن تقریباً مشابه در سدان است.
اما موتور این ایتالیا با خلق و خوی معمولی جنوبی: کمی خلط در پایین و با اندکی تضعیف حدود 3000-3300 دور در دقیقه. و این برای ایتالیایی ها معمولی است: در حالی که مهندسان شرکت های خودرو در سراسر جهان ، به استثنای ، شاید روسی ، به دنبال ساختن موتورهای خود هستند و یک منحنی گشتاور را تا حد امکان ملایم می کنند و انرژی موتور را در آن توزیع می کنند دوزهای مساوی در طول انقلابها ، ایتالیایی ها کاملاً می توانند یک موتور نسبتاً کم قدرت را با ستونی از مقادیر گشتاور در یک منطقه انقلابی خاص تحمل کنند. و این جالب است: اگر یک دردناک ، اقتصادی ، اما در عین حال در یک موتور فولکواژنی وجود داشته باشد ، این آلفا به سادگی یک آلفا رومئو واقعی نخواهد بود.
بر این اساس ، رانندگی در این ماشین به زبان ایتالیایی فقط لازم است: نه فقط با فشار دادن پدال ها و تغییر چرخ دنده ها ، بلکه احساس ماشین ، اجازه می دهد تا کمی قدم بردارد. در آغاز ، نیازی به حفظ حرکت ، گاز بیشتر از حد معمول نیست ، پدال کلاچ را رها کنید و یک بار را در یک حالت غیر صحیح ، هزاران موتور از یک نوع تا 5-6 انقلاب را شل کنید. ! در این لحظه احساس خواهید کرد که آلفا رومئو واقعی چیست - سوزش ، خلق و خوی ، تیز و پرانرژی.
البته پویایی شتاب در یک اتومبیل طبقه متوسط \u200b\u200bنسبتاً سنگین با موتور 1.8 لیتری بر تخیل تأثیر نمی گذارد ، اما در بین همکلاسی ها احتمالاً حادترین به نظر می رسد. مگر اینکه Audi A4 1.8T بتواند او را با چیزی متضاد کند ، اما فقط به دلیل وجود یک توربین-نه یک دستگاه 1.8 لیتری واحد در این کلاس به سادگی قادر به سرعت بخشیدن به صدها نفر به سرعت در 156 در 156 است. 9 ، 4 ثانیه! درست است ، واگن ایستگاه ، به دلیل برخی از ویژگی ها ، یعنی افزایش جرم مجهز و آیرودینامی کمتری ، این تمرین را در 9.7 ثانیه کمی کندتر انجام می دهد ، اما این هنوز نتیجه بسیار خوبی است ، زیرا رقبای سدان برای 11-11.5 ثانیه زخمی شده اند ، و در مورد واگن های ایستگاه حرفی برای گفتن ندارد. درست است ، حتی با نتیجه خوب خود ، 1.8 لیتری 156 به هیچ وجه ماشین خیلی پویا احساس نمی شود. دینامیک شگفت انگیز نیست ، و ماشین راننده را ترک نمی کند ، همانطور که در بعضی موارد ، به دور از قدرتمندترین Sportkup است. شاید همه چیز در این احساسات باشد: ماشین به وضوح به اندازه کافی تضعیف کننده فعال نیست - موردی که در دسترس است بسیار ناچیز است و 156th شتاب می یابد ، هرچند به اندازه کافی سریع ، اما یکنواخت. اما واقعاً جالب است: با نوبت آن ، رفتن به حد بسیار خوب است و به اسلایدهای کوچک اجازه می دهد. درست است ، در آسفالت مرطوب ، کمبود خصوصیات کلاچ لاستیک وجود دارد: ABS به اندازه کافی زود کار می کند ، و احساس می کنید در خم آنقدر اطمینان ندارید. اما ، برخلاف آلفا رومئو 147 ، 156 ، واگن ایستگاه ، که قبلاً آزمایش کرده بودیم ، یک ماشین بسیار صاف بود: او به سادگی در طول جاده خزیده می شود و باعث می شود که به طور مداوم با سرعت بالا رانندگی کند ، و توجه به چاله ها و حفره ها را نشان نمی دهد. واد تنها چیزی که این ماشین واقعاً دوست ندارد ، اتصالات مختلفی است که کمی به شدت به بدن منتقل می شوند. درست است ، کاملاً ممکن است که این شایستگی همان لاستیک ها باشد ، مشخصات آنها بسیار کم است ، از این رو چنین چیزهای کوچک را دوست ندارد.
Alfa Romeo 156 Sportwagon یک ماشین زیبا است ، حتی ممکن است می گوید ، ظریف و به طور قابل توجهی از سدان اساسی در شوک خارجی برتر است. و خرید چنین خودرویی فقط خرید یک اسب بی تکلف و قابل اعتماد نیست ، بلکه یک چالش است ، تمایل به ایستادن از جمعیت ماشین.
مثل همه افراد دیگر ، نفی هنجارها و اولویت های پذیرفته شده ، زندگی در روحیه خود را رد کنید - به طور کلی آلفا رومئو ، و این واگن ایستگاه به ویژه برای چنین افرادی در نظر گرفته شده است - تکانشگری ، پویا و فعال. از این گذشته ، هرچه کسی بگوید ، و خرید چنین واگن ایستگاه ، به ویژه با پایان بژ ، فقط ادای احترام به مد است و نه تلاشی برای ترکیب ویژگی های رانندگی ورزش و وانت در یک ماشین. و اگر نسخه 1.8 لیتری که توسط ما آزمایش شده است فقط برای حرکت پویا در نظر گرفته شده است ، نسخه های 2.5 لیتری در این محدوده ، و همچنین اخیراً اصلاحات ورزشی 3.2 لیتری GT را دریافت کرده است ، که موتور آن 250 اسب توسعه می دهد ،-این ها در حال حاضر واقعی هستند موشک ها ، که به عنوان مثال ، Audi S4 Avant یا Mercedes-Benz C32 AMG T-Modell هستند. یعنی شیک ، پر سرعت و فوق العاده جذاب ، اتومبیل های ورزشی واقعاً در نظر گرفته شده برای یک هدف واحد برای لذت بردن از صاحب خود. خواه شاسی ، طراحی ، چه ...
mnenim ذهنی:
(+) طراحی خیره کننده ، فضای داخلی زیبا و شیک ، ویژگی های خوب در حال اجرا.
(-) تعلیق در اتصالات کوچک سخت است ، قیمت نسبتاً بالایی.
متن: پاول کوزلوفسکی و سرگئی میتسکوویچ
منبع: "Avtogazeta"
