Nissan Micra Test Drive 5 drzwi od 2010 roku hatchback

Od trzech do pięciu

Formalnym powodem tego testu był debiut Chevrolet Aveo w wersji trzykrotnie
Podobna modyfikacja Toyoty Yaris, która pojawiła się w Rosji, również wpadła na linię. A firma będzie miłym starym Nissanem Micra, przez sześć lat oferującym nas od trzech do pięciu drzwi.
Zaktualizowany Chevrolet Aveo wygląda bardziej solidny, a raczej agresywny niż jego poprzednik. To prawda, że \u200b\u200bogromna tarcza fałszywej kratki chłodnicy z przerostowym krzyżem rodzinnym wyglądałaby jeszcze lepiej, gdyby jego podłoże z tablicą rejestracyjną. Ale reflektory z flagowej sedan Epica i wentylacyjne kratki u podstawy przednich stojaków, zapożyczonych w zakresie modeli Cadillaca. Jak plastikowy zestaw do ciała, który niesie nie tylko dekoracyjną, ale także zastosowaną funkcję, chroniąc progi przed kamieniami latającymi spod przednich kół.
Druga generacja Toyota Yaris debiutująca w Rosji wiosną 2006 roku, a tym bardziej, że weteran Nissana Micra nie potrzebuje szczegółowego występu. (Ostatnie pojawienie się trzech drzwi Yaris można uznać za wiadomości, różni się od zwykłej wersji z czymś oprócz ceny i liczby drzwi.) Zauważamy tylko, że ideologicznie te maszyny są w dużej mierze podobne, oferując maksymalną objętość wewnętrzną z objętością wewnętrzną z wewnętrzną objętością Stosunkowo skromne wymiary zewnętrzne (choć w przypadku MICRA praktyczność nadal była częściowo poświęcona oryginalnemu projektowi).
Wnętrze zaktualizowanego Aveo nieznacznie zmieniło się. Przełom designerski wciąż nie jest tutaj zauważalny, a wytrwałość, z jaką Koreańczycy w niektórych szczegółach przylegają do tradycji, przez Golly, godne lepszego użycia. (Dotyczy to w szczególności przełączników kierownicy, uparcie odziedziczonych przez każdy nowy model ze starą kobietą Nexia.) Chociaż ogólnie, istnieje niewiele skarg na miejsce kierowcy. Chciałbym w końcu dostosować kierownicę, bardziej ergonomiczne krzesło, na którym plecy lepiej przetrwało wiele godzin prób w korku. I powiedz mi miłosierdzie, do kogo zdarzyło się dostarczyć lusterko tylne z boku kierowcy szklanką powiększającą?!
Na tle szklanej pustyni węgla Aveo, salon Cream Micra z misternie zdobiony i bogato zdobiony elementy dekoracji drzwi i torpedu wydaje się raj dla raju. (To prawda, tylko najlepsza wersja Tekna zapewnia tak uderzający kontrast, aw tańszych wersjach wykonania micra jest znacznie bardziej nudna). Siedzenie kierowcy jest dość wygodne, a nawet może mieć regulowaną kopię zapasową lędźwiową. Kierownica jest jednak regulowana tylko wysokością.
Nie możesz nazywać materiałów tworzących wnętrze Yaris, ale nie możesz zrezygnować z jakości montażu. Nie jak ergonomia. Pomimo możliwości dostosowania głośników w dwóch kierunkach, niskie kierowcy będą chcieli trochę pociągnąć kierownicy i podnieść ją wyższą niż ona. Niestety, ustawienia ustawień szerokości geograficznej nie różnią się. (Jednak pojawienie się samej teleskopowej kolumny sterującej jest już prawdziwym przełomem.) Ale siedzenia są wygodne, elektroniczna tarcza instrumentu, jakby szybować w czarnych jelit, inspiruje mistyczny horror (ay, shaitan!) I liczbą liczby gałęzi drobiazgów (do dyspozycji kierowcy, kierowcy i jego pasażera przednich jest około tuzinem), zmusza geniusz praktyczności do rozpoznania Yaris.
Dla wygody dla tylnych pasażerów Yaris znów jest liderem. Być może tutaj najwygodniejsze siedzenie, których części można przenosić w przód iw tył, a nawet zmieniać plecy. Tunel na podłodze jest prawie niewidoczny, co nie może zachwycić właściciela centralnego miejsca (chociaż jeśli nie jest dzieckiem wśród dorosłych, nadal zostanie spalony w ramionach).
Tylne siedzenie MICRA jest również mobilne (przy braku pasażerów, bagażnik można zwiększyć o 120 l), ale trudniej jest usiąść: zakłócanie niskiego otworu i wysokiego progu. I siedząc uważnie: nogi spoczywają na plecach, a głowa znajduje się na suficie.
Ale jeśli mieszkańcy tylnych siedzeń Micra i Yaris, dzięki ustawieniom siedzeń, są hipotetycznie zdolni do pokonania przestrzeni życiowej z niemej walizek, pasażerowie Aveo mogą polegać tylko na litym koreańskim projektantom. I, ograniczeni sztywnymi ramami budżetu, mocno zabezpieczyli siedzenia, całkowicie i całkowicie podporządkując interesy galerii przed naprzód. Cóż, przynajmniej rozstaw osi Aveo jest nieco większy niż konkurenci
Nadszedł czas, aby ogłosić wyniki testów biegowych, po przekazaniu ich, jak zwykle, krótki opis rosyjskich linii jednostek mocy naszych bohaterów. Dobra wiadomość dla fanów koreańskiego Chevroleta: oba silniki zaktualizowanego Aveo stały się potężniejsze. Zmodernizowany silnik o pojemności 1,2 litra wytwarza 84 KM. W porównaniu z poprzednimi 72, a najwyższa wersja 1,4 litra jest wymuszona do 101 KM. Nawiasem mówiąc, jest to najsilniejsza jednostka w naszej Trójcy. Jako transmisja znajomości oferują maszyna Drestyling ICP-5 lub AKP-4, którzy nie przeszły zauważalnych zmian.
Z silników o tej samej objętości Nissan nadal usuwa 80 i 88 KM. odpowiednio. Skład skrzyni biegów również się nie zmienił: podstawowa 5-biegowa mechanika lub opcjonalna 4-biegowa maszyna.
Yaris ma pojedynczy 1,3-litrowy silnik o mocy 87 koni mechanicznych na rynku rosyjskim, agregowany z MKP-5 lub (na wyższych poziomach wyposażenia) z robotyczną 5-biegową transmisją multimode.
Na dole Aveo 1.2 z mechanicznym pudełkiem nie ma wystarczającego momentu obrotowego. Jednak przekręcając silnik podczas dzwonienia, nadal możliwe jest osiągnięcie akceptowalnej zwinności koreańskiego. Oczywiście, jeśli uda ci się intuicyjnie poczuć algorytm przełączania: dźwignia (w neutrałach, w transmisji) wciąga jak kwiat w otworze.
Yaris z robotem, nieprzyjemnie potykając się, gdy przyspieszając na każdej zmianie biegów, również nie zapewnia więcej pozytywnych emocji. (To prawda, jeśli skrzynka Toyota zostanie usunięta z zwykłego, ekonomicznego trybu, naciskając przycisk ES, wówczas przełączanie następuje szybciej, a pedał gazu staje się responsywny.) Oczywiście możesz zmienić programy ręcznie, ale dlaczego tak będzie Zabronić pseudoautomatyczne?
Ogólnie rzecz biorąc, tym razem czteroosobowy automat micra okazał się najbardziej odpowiedni. Pudełko przyjemnie zaskakuje charakter z nadużyciami. A zmniejszając liczbę biegów do trzech (tryb Over Drive Off jest aktywowany przez mały przycisk na uchwycie selektora), możesz liczyć na całkowicie dynamiczną jazdę.
A obsługa jest ogólnie dobra. Kluczowe definicje postaci miękkości i przewidywalności MICRA i YARIS. Oba samochody chętnie wchodzą do zakrętów i utrzymują drogę dobrze nawet na granicy właściwości kleju opon. Różnica dotyczy tylko niuansów. Na przykład Micra reaguje bardziej ostro na sztywne nieregularności i Yaris na koleiny. Pomoc kierownicy elektrycznej wzmacniacza energii w obu maszynach jest zbyt nachalna, ale kierownica Nissana jest nadal nieco bardziej pouczająca.
Kierownica Aveo jest szczerze pusta przy zero, a reaktywny wysiłek nie jest całkiem naturalny. Można jednak zrozumieć, dokąd zmierza samochód. Z kolei ciało jest bardziej pożądane, ale samochód nie maleje na falach asfaltowych, a większość wad smaku jest łatwo zaokrąglona przez dość energetyczne zawieszenie.
Jednak bezwarunkowy mistrz w gładkości kursu Yaris: więcej dorosłych samochodów może zazdrości jej zdolności do pokonania głębokich dziur. Chociaż Micra nazywa językiem, stołek nie obraca się
Tak czy inaczej, wszystkie subiektywne oceny określonego samochodu obiektywnie blokują jedną bardzo istotną cenę czynnika. Ona, jak mówią, wiele wyjaśnia. Na przykład obecność Chevroleta Aveo w najwyższym 25 rynku rosyjskiego (17 miejsce na koniec pół roku w wyniku sprzedanych 18 733 samochodów) i brak innych uczestników w tym teście w tej oceny. A z powodu braku Micry i Yaris w linii ciała, tak popularne w naszych krajach sedanów (aveo jest przyjmowane głównie w tym ciele) tego incydentu nie można odpisać. Pieniądze rządziły piłką. Przynajmniej w tym segmencie.
I podczas gdy hatchbacki Chevrolet Aveo będą kosztować od 311 200 rubli, a Nissan Micra i Toyota Yaris odpowiednio z 400 200 i 480 000 rubli z trudem liczy na zmianę istniejącego status quo.
Test awaryjny Chevrolet Aveo
Jedyny test katastrofy Chevrolet Aveo zgodnie z metodą Euroncap został przeprowadzony w 2006 roku i przyniósł, że lekko to rozczarowujące wyniki: samochód nie mógł zyskać dwóch pełnych gwiazd. Konsekwencje czołowego starcia (3 możliwe punkty) okazały się szczególnie miażdżące. Kierowca uderzył w klatkę piersiową w piasty i krawędzi kierownicy, a kolana na przednim panelu i zamka zapłonowego. Ponadto nogi były zagrożone z powodu pedału sprzęgła, który pokazał się z powrotem. Na szczęście Aveo dobrze pokonał pasażerki (cztery z pięciu gwiazdek) i skutecznie przetrwał trafienie z boku (15 punktów).
Test awaryjny Toyota Yaris
W ratingu Euroncap Toyota Yaris pięć gwiazdek zdobyło 35 punktów. Ponadto otrzymano 15 (94%) za cios czołowy i 18 punktów (100%) z boku. Samochód chroni pasażerów samochodów w trzy z pięciu gwiazdek, a dla pieszych eksperci przyznali Yaris dwie na cztery gwiazdki. W Zasłony bezpieczeństwa i poduszka do kolan dla kierowcy w droższych wersjach. Nie ma systemu stabilizacji.
Test awaryjny Nissana Micra
Nissan Micra został przetestowany przez Euroncap w 2003 roku. Samochód otrzymał ranking czterech stary, otrzymując 25 punktów w wysokości 25 punktów, 9 (56%) zostało przyznanych za cios przedni, a 15 punktów (83%) na bok. Stosunkowo niskie wyniki ciasta czołowego wyjaśniono grzywną, ponieważ poduszka nie mogła zapobiec kontaktowi klatki piersiowej i głowicy kierowcy z kierownicą (na szczęście nie -warta). Eksperci oszacowali bezpieczeństwo pieszych na 12 punktów (33%). W tej dyscyplinie Micra zdobyła dwie na cztery gwiazdki. Testy dzieci nie zostały przewidziane w ówczesnych przepisach.
Chevrolet Aveo
+ Ciekawy projekt, przyzwoity silnik, dość przestronny bagażnik.
- Nieinformacyjny pedał sprzęgła i dźwignia μP, mierna gładkość.
Toyota Yaris
+ Praktyczny i przestronny salon dla kompaktowych wymiarów, obfity sprzęt.
- Robotyczna transmisja, nudne szare wnętrze, mały bagażnik.
Nissan Micra
+ Przyzwoite cechy dynamiczne, przyjemny design, praktyczność.
- Automat bez ręcznej kontroli, nieoptymalna transformacja tylnych siedzeń.
Andrey Tsybulsky
Autor fotograficzny: Armen Meetarjyan
 

Źródło: Magazyn Mkobil [wrzesień/2008]