درایو تست رنو لاگونا از سال 2007 هاچ بک

پایان دوره Avant -Garde

به مدت یک دهه پیاپی ، رنو در تلاش است تا یک تصمیم سبک از دامنه مدل خود را به یک مخرج واحد برساند و هنوز هم نمی تواند موضوع را به پایان برساند
شایان ذکر است که به اشکال ظاهر شود که همه افراد اطراف ما شروع به تحسین می کنند ، چگونه طراحان این شرکت شروع به انجام ماشین های قبلی با روحیه جدید می کنند.
در همین حال ، یک تازگی دیگر ظاهر می شود ، مخاطب را خوشحال می کند ، استراحت فعلی در نیمه راه عجله می کند و رویه در یک روش جدید آغاز می شود. چنین جهشی برای چهل سال گذشته از زمان ظهور رنو 16 ادامه داشته است.
آیا وقتی همه مدل های یک برند ، از کوچک تا بزرگ ، شبیه به یکدیگر هستند ، مانند همان دوقلوهای یکسان ، خوب یا بد است؟ پانزده سال پیش ، BMW و مرسدس بنز برای چنین یکنواختی محکم بودند: آنها گفتند که مدل های آنها فقط از نظر اندازه از یکدیگر متمایز می شوند. با ظهور مدلهایی مانند Avantime ، Vel Satis و نسل دوم فعلی Renault Megane ، به نظر می رسد که این سبک مارک می شود. اما آنچه برای تصویر و ماشین های کوچک در مقیاس خوب بود ، برای اتومبیل های انبوه بد بود: خریداران رنو مگان را کاملاً باحال پذیرفتند و این خط توسعه بیشتری دریافت نکرد. یک سال پیش ، یک نماد جدید رنو لاگونا ظاهر شد و به نظر می رسد که سبک او در آینده نزدیک به این برند مراجعه می کند.
باید بگویم ، رنو لاگونا جدید نه تنها یک سبکی بزرگ بلکه یک گام کیفی به جلو انجام داد. این امر به ویژه هنگامی قابل توجه است که شما ماشین را در کنار خودرو با یک ماشین ایجاد شده در دور قبلی تکامل ، همان رنو مگان قرار دهید. به نظر می رسد که فرانسوی ها روی گلو خود قدم گذاشتند و اعتراف کردند که این آلمانی ها بودند که بهترین اتومبیل ها را می ساختند و چیزی برای یادگیری دارند. تأیید غیرمستقیم این امر ، تبلیغات خودروساز دیگر فرانسوی است که اطمینان می دهد که اتومبیل های وی دارای کیفیت آلمانی با متن مستقیم هستند.
به نظر می رسد که دوران Avangard به پایان رسید: فرانسوی ها متوجه شدند که برای رشد فروش ، اکثریت باید خوشحال شوند ، و نه دسته ای از دوستداران لذت های سبک. به همین دلیل است که طراحی جدید رنو لاگونا بسیار سختگیرانه تر و متعادل تر شده است ، بدون پسوند آوانگارد. شخصی می گوید که اکنون این خودرو بلافاصله با تمام محصولات صنعت جهانی خودرو مشابه است ، اما نه به رنو. با این حال ، شما می توانید سازنده را درک کنید: چنین طراحی خنثی برای مدت طولانی تر مدرن باقی خواهد ماند ، که این مدل را در نوار نقاله بدون استراحت رادیکال برای مدت طولانی طولانی تر نگه می دارد.
ظاهر رنو لاگونا باید دوست داشته باشد که هموطنان ما ، که به دلیل نسل های مشتاق آن شناخته شده اند ، تمایل به ایستادن از جمعیت. علاوه بر این ، ظاهر زیبا دستگاه تنها یک علاوه بر این دلپذیر به سالن آن است که از مواد جامد ساخته شده و از نظر کیفی مونتاژ شده است. دستگاه ها و کنترل ها در مکان های سنتی قرار دارند و شکل معمول حتی یک اهرم ترمز دستی را دارند!
و از همه مهمتر ، پانل کنترل رادیو بالاخره تغییر کرده است! همچنین ، به طور کلی ، نه استاندارد طراحی و ارگونومی ، بلکه در مقایسه با اسکوالور یتیم قبلی ، فقط یک شاهکار به نظر می رسد. همچنین ، این سالن دارای تعداد زیادی پاها برای پاهای مسافران صندلی عقب و یک محفظه چمدان بزرگ است. در ترکیب با رفتار ارزشمند ماشین در جاده ، همه اینها باعث می شود رنو لاگونا به یک ماشین جهانی برای افراد در سنین مختلف ، هم برای سفر در اطراف شهر و هم فراتر از آن مناسب باشد. بر خلاف رنو مگان ، که هنوز یک ماشین شهری برای یک خانواده جوان است. به خصوص خوشایند است که مجموعه ای از ویژگی های متعادل از ویژگی های مصرف کننده رنو لاگونا با قیمت کاملاً کافی همراه است.
الکسی خروسین
نویسنده عکس: آندری اکسنوف
 
 

منبع: مجله Mkobil [سپتامبر/2008]