تست درایو میتسوبیشی Pajero (مونتررو ، شوگان) LWB 2000 - 2003 SUV

اندازه مرد

سوار شدن به یک SUV محکم باید در مورد مرگ و میر موجودیت و غرور زندگی فکر کند. از اوج پل کاپیتان ، تمام اقدامات رانندگان خودروها ، که در ترافیک جمعیت نمی توانند از چشم انداز جاده خود برای حداقل پنج ساختمان به جلو قدردانی کنند ، به نظر می رسد متناقض و بی پروا هستند ، مانند پوکینگ بصری توله سگ های کور. و gzhiper سرد سرد همیشه قادر خواهد بود به راحتی ، به طور دقیق و خودآمدی کولوس خود را به شکاف مورد نظر پرتاب کند ، زیرا او تصویری کامل از حرکت در کف دست خود می بیند. آیا نفهمیده اید که SUV ها دقیقاً برای این کار خریداری می کنند؟
اتومبیل هایی که جلوی خود می بینید چشمگیر و ظرفیت ، قدرتمند و ایمن هستند. کلاس طلایی جیپ. آنها نیازی به دامنه قهرمانانه ندارند و بدیهی است که رفتارهای آشکارا در بالای نردبان سلسله مراتبی هیولاهای بدون بعد از سوخت های سیری ناپذیر و پول شما ایستاده اند. حتی طول یک SUV تمام عیار از اندازه یک کلاس تجاری مسافر فراتر نمی رود: 4.80 4.90 متر. با احتیاط: اگر من در چه چیزی هستم ، گناهکار هستم؟ در حقیقت ، جیپ ها در دستان باتجربه و با اعتماد به نفس ، مانند سگهای بزرگ آموزش دیده مطیع و صلح آمیز هستند. آنها تقریباً دستی هستند ، نکته اصلی این است که به درستی با آنها رفتار کنید ... در اینجا میهمانان ما شورولت Trailblazer و میتسوبیشی Pajero هستند که بدون شک قادر به مجذوب دیگران و لذت بردن از مالک ، تقریباً یک (چشمگیر) کلاس هستند. اما این واقعیت که آنها نژادهای مختلفی هستند بدون عینک دیده می شوند. یانکی های کمی با اعتماد به نفس با لبخندی غیرقابل تغییر از لبخند دو ردیفی و افسانه ای افسانه ای ، دوستانه ترین چشم های سامورایی سرد ، به شما سلام می کنند: سلام! قرقره
و شما و شما همان! به فضاهای باز عظیم ، زمینه های گسترده ، خاک بی پایان خوش آمدید! ودکا ، گورباچوف ، خارشو! می بینید ، و خارجی ها به تدریج تسلط بر گفتار روسیه دارند ، اما در عین حال آنها فراموش نمی کنند که جیپ ها را به طور گسترده به ما پرتاب کنند. البته همه نیستند ، اما وسط طبقه متوسط \u200b\u200b، به طور پیش فرض شکسته نشده و موفق به بازی در لوله روغن مورد علاقه خود و نه در جعبه نشده است. چه کسی Pajero و Trailblazer را خریداری می کند؟ طرفداران رانندگی در مرزها و حفره های شهر ، طرفداران باغ و باغها که از تمدن برای تأمین بنزین در مخزن خارج شده اند ، یا منشی های تمیز که در سخت و مملو از سقوط به ارتفاعات کافی رسیده اند؟ خوب ، بیایید نتیجه گیری را ببینیم ، مقایسه کنیم و نتیجه بگیریم.
با دکوراسیون سالن میتسوبیشی ، رهبر نه تنها در این جفت متقاضیان برای دست و قلب خریدار بلکه در بیشتر دستگاه های مشابه نیز قرار دارد. دکوراسیون بالا و تکنیک ارگونومیک و انسانی به کوچکترین جزئیات فکر می شود. پلاستیک فوق العاده است ، کلاس صندلی ها ، شیرینی فقط یک آهنگ ، پوست با درخت است. دکمه های آسانسور همه (!) STEC با یک عمل اتوماتیک دو طرفه. انگشت خود را به ظرفیت پایین آورد. او حمایت کرد. دوباره تکرار شد و چرا دیگران اشتباه می کنند؟ نمایشگر کریستالی مایع رنگی در وسط اژدر از سه دستگاه معروف در همان مکان در میان پیشینیان قطب نما ، یک رولومتر ، ارتفاع سنج (با نام مستعار) قرار گرفت. اما اکنون در اینجا تمام اطلاعات موسیقی و اقلیمی است. سالم؟ بله ، اما نکته اصلی این است که چگونه غرور و افتخار صاحب محترم را مسخره کنیم! یک دریچه بزرگ عظیم سالن را تزئین می کند و فضا را پخش می کند. و در اینجا او کاملاً چند ردیف دوم و در حال حاضر جادار است و یک سوم بچه ها سوم ، کاملاً فشرده و به سرعت در کف تنه پنهان شده است. این ماشین چند مزیت چرب دیگر دارد: این ماده فوق العاده گرم است ، به خصوص در بیکار ، موتور حتی زمزمه نمی کند ، آن را پاک می کند ، اما بی سر و صدا ، بی سر و صدا ، از طریق یک رویا. به هر حال ، لرزش ها نیستند. بررسی به جلو و از طرفین عالی است ، و بهتر است اوضاع را از پشت توسط پانوراما و در ارتفاعات با آینه های جانبی اتوبوس کنترل کنیم.
در تمام موقعیت های فوق ، شورولت فرومایه است. او خوب است ، اما چندان درخشان نیست. پلاستیک خالی ، صندلی های چاق ، دهانه های باریک پنجره ، یک آینه سالن بسیار ناراحت کننده در زیر سقف. پراکندگی دلخواه دکمه های ناهمگن ، که هدف آن فقط با گذشت زمان به یاد می آید ... اما ، من تکرار می کنم ، من هیچ چیز در برابر Trailblazer ندارم ، من فقط Pajero را تحسین می کنم. در حالی که نمره 1: 0 است. اما این دور از پایان است. ارزش دارد که هر دو جیپ را به طور متناوب سوار کنید ، زیرا تمام شایعات اطراف دکمه ها به پس زمینه می روند. و برای اولین بار ، بی شرمانه ، مانند یک تانکر یورش ، مزایای یک ماشین آمریکایی در حال ظهور است. من ، حتی کمی فراتر از این مقایسه ، می گویم: ویژگی های در حال اجرا Trailblazer در پوشش سخت آنقدر برجسته است که انتخاب او و رقبا دشوار است. مگر اینکه BMW X5 ، که با این حال ، تقریباً دو برابر بیشتر است. Chevy Kreni Kreni همچنین چرخ ها را به طرز سرسختی در خاک بیرونی در آغازگر Serpenter ، مانند سورتمه ای برای شیار در یک Beobsleu می گیرد. یک فرمان آموزنده حساس و نه آمریکایی ، همراه با پدال راست دلپذیر ، که پا را با قابلیت های بی حد و حصر خود کمی می سوزاند ، به سوار اجازه می دهد تا یک معبد خشن از اسب ها را به سختی نگه دارد. حتی ترمزهای یقه های سنگین سبک و کافی هستند ، که برای آهنگ آمریکایی تعجب آور است و آنچه در مورد میتسوبیشی نمی توان گفت. در آنجا ابتدا پدال را خرد می کنید ، و فقط پس از یک لحظه Pajero با بینی خود را می چسباند و با آرد کند می شود. و شورولت ، گویا چتر نجات به آرامی و به طور موثر شلیک می کند و بینی را کمی فشرده می کند ، ماشین فوراً یخ می زند.
تمام دوستانی که اجازه داده شدند Trilblazer را خرد کنند ، پس از چند کیلومتر شروع به ترساندن مرسیوکی و بیمر ، که هیچ انتخابی برای ترک حق از این پرتابه نداشتند. بنابراین من نمی دانم چه کسی مهمتر از زیبایی سالن یا فرصتی است که برای خودم و اعصاب اطراف خود قلقلک می دهم ، اما این حساب حداقل 1: 1 بود. یک بار دیگر تکرار می کنم ، نمی دانم که چند بار صاحبان همه اتومبیل های چرخدار در پنجاه هزار سبز آنها را در سرزمین های باکره یا برفی باکره خراب می کنند ، اما من چنین تمسخر را بر هر جیپ مدیون هستم. کالبد شکافی نشان داد که تکنیک ژاپنی نسبت به عدم علائم تمدن تحمل بیشتری دارد. Pajero به طور سنتی دارای معابر عظیمی از آویزها و توانایی صلیب هندسی عالی است. و Trilblazer ، در ضعیف (از نظر هوای بد) ، تقریباً مکانهای تابستانی ، بنابراین به او در آسفالت مرطوب کمک می کند ، چند بار عمیق تر از سطح خودآزمایی باقی مانده و میتسوبیشی ، هم بزنید ، کشید و کشید. همکار فقیر از بحث. و اگر آستانه های تزئینی تزئینی نباشد که با هر خم از طریق بی نظمی های بزرگ ، زمین را می گیرند ، همه چیز نخواهد بود.
اما با شن و ماسه کمتر افراطی و یک خاک رس شاد ، هر دو جیپ خود را بسیار شایسته نشان دادند. آنها به سمت بالا آغشته شده و با چرخ ها چرخانده می شوند و به اسلایدهای قهوه ای و بدون هیچ گونه برآمدگی و توخالی تبدیل می شوند ، آنها کل برنامه واجب را به پایان رساندند و گروهی از کاشیشان را کاملاً راضی کردند. نتیجه گیری از خودشان التماس می کنند. ماشین زیبایی شناسی Pajero III ، معروف به خواص خارج از جاده و کیفیت مطالعه همه چیزهای کوچک. اما راننده فعال ، به ویژه تهاجمی ، Trailblazer ، بدون شک دقایقی زیادی را به وزوز راننده می دهد ، که برای آن حیف نیست که قربانی کردن برخی از چیزهای کوچک باشد.
 
متن ولادیمیر اسمیرنوف
عکس الکساندر نوزدرین
چگونه به نظر می رسند:
نیکیتا روزانوف
     

خارج از:
اگرچه اخیراً طراحی این دو اتومبیل توسعه یافته است ، اما ظاهر آنها دارای بسیاری از ویژگی های مارک تولید کنندگان است و از این طریق همه به راحتی به یاد می آیند و به خوبی شناخته می شوند. نگرش دقیق به سنت ها یک ویژگی متمایز شورولت و میتسوبیشی است. به عنوان مثال ، گرچه مارک Blazer بیش از سی سال است که شناخته شده است ، این ماشین تازه و شاد به نظر می رسد. این امر عمدتاً به دلیل تعهد سبک ها برای آرامش و اشکال عضلانی است که همانطور که می دانید کمتر از جنبه های زاویه ای و خار دار تر آزار دهنده و سرسخت تر هستند. علاوه بر این ، Trailblazer مد را کنترل می کند و با تمایل راه حل های روشن و تیز را از مفاهیم درک می کند. به عنوان مثال ، افقی سریع نقره رادیاتور رادیاتور وانت مفهومی SSR به سرعت به یک افقی نقره ای مارک تبدیل شد ، که همچنین صلیب طلایی این نماد را روی Blazer جدید حمل می کند و به طور موثری بلوک های قدرتمند تجهیزات روشنایی قدامی را به دو طبقه تقسیم می کند. Pajero جدید همچنین چیزی را از مفاهیم وام می گیرد. به عنوان مثال ، از خارج از جاده SSU ، که در سال 1999 تصور دوستداران شدید با قوس های سیکلوپیک چرخ های جلو را شوکه کرد. اما در سریال Pajero ، استفاده از آنها واضح به نظر می رسد ، و به شکل در طرف این ماشین حتی در امتداد آستانه پنجره می شکند ، گویی از اضافه بار مداوم جانباز حامل خسته شده است. با این حال ، این فقط در مقایسه ، هنگامی که نزدیک ، به عنوان مثال ، شورولت شسته و رفته و کامل قابل توجه است ، قابل توجه است. تخصص خارج از جاده در هر دو اتومبیل کاملاً روشن تلفظ می شود: روکش های قدرتمندی در قوس چرخ ها و محافظت از پلاستیک از جانبی بدن وجود دارد. اما تمام این جزئیات به رنگ بدن نقاشی شده است ، و این یک هشدار خوب برای سرهای داغ است: توجه! تزیین! (درست است ، خوب).
نتایج
شورولت Trailblazer طراحی جامد و با کیفیت بالا ، به طور سنتی مشخصه SUV های این برند. سبکی کاملاً متعادل که در آن با قابلیت اطمینان و دقت اساسی شکل و سبک ماشین جاده ای به خوبی پیش می رود.
Mitsubishi Pajero به راحتی با سبک خطرناک از شدت بیش از حد پلاستیک قابل تشخیص است ، که در برخی موارد حتی شروع به از بین بردن شکل و حس یکپارچگی طراحی می کند.
داخل:
همانطور که بیشتر اتفاق می افتد ، در داخل هر دو خودرو همان فلسفه ای را ایجاد می کنند که طراحی خارجی از آن پیروی می کند. Pajero همچنین در آستانه تخریب صداقت به طرز خطرناکی تعادل دارد و Trailblazer همان احساس آرامش و قضاوت را به عنوان ظاهر بیرونی خود الهام می بخشد. انقلاب در اینجا قابل مشاهده نیست ، اما همه چیز قانع کننده است و حتی اگر به خوبی آشنا باشد. در مقایسه با این ، معماری پانل ابزار Pajero ، اگرچه به وضوح با یک کریستال با مارک سرقت شده از نماد میتسوبیشی همراه است ، اما یک راه حل بسیار دور و مصنوعی را تحت تأثیر قرار می دهد. بخش عمده ای از افقی پانل ابزار به سادگی توسط عمودی کنسول مرکزی سوراخ می شود و شما منتظر خزنده از محل ترکیب هستید. Rudders برای همه اتومبیل ها محکم و دارای چهار سوزن بافندگی هستند که Blazer نیز با 12 دکمه تزئین شده است: به عنوان مثال بدون پاره کردن دست ها از فرمان ، می توانید رادیو را کنترل کنید یا منوی جامع پرواز را نشت. گفتن چیز جدیدی در مورد صندلی های اتومبیل های آمریکایی دشوار است: در واقع ، و یک برش و یک شکل و ترکیبی معمولی از پوست مصنوعی و طبیعی ، همه چیز سنتی است. شاید جدید ، فقط محل اتصال کمربندهای صندلی جلو در پشت ، مانند کادیلاک باشد.
نتایج
شورولت Trailblazer معمولی (به روش خوب) داخلی آمریکایی. همه چیز در مکان های معمول بسیار قانع کننده است ، و در مورد سبک و پایان ، نباید فراموش کنیم که در مقابل ما سبک است ، اما یک کامیون.
Mitsubishi Pajero تصور طرح غیرقابل اطمینان توسط معماری عجیب پانل ابزار و کنسول مرکزی تشدید می شود. حتی انواع بافت های پلاستیکی ، دکوراسیون تحت نژادهای چوبی گران قیمت و خیاطی با کیفیت بسیار زیاد بر روی پوست ، احساس کلی را نجات نمی دهد.
 

منبع: ماشین ها