درایو تست شورولت کامارو LZ1 از سال 2012

آخرین IROC

وقتی صحبت از اتومبیل های شورولت کامارو می شود ، به دلایلی آنها معمولاً اولین (1970-1970) یا نسل چهارم این دستگاه ها را به یاد می آورند. در همین حال ، کامارو نسل سوم کمتر جالب نیست (1982-1992) ، به ویژه نسخه IROC ، که تنها پنج سال در نوار نقاله است. این اتومبیل ها 166.976 قطعه تولید شده اند.

 

شورولت کامارو مدتهاست که در بین ساکنان قاره آمریکای شمالی یک ماشین فرقه در نظر گرفته شده است. خانواده F-Bodies (شورولت کامارو و متفاوت از آن ، در واقع ، فقط Pontiac Firebird/Trans AM) قبلاً سی سال است که به آن رسیده است ، و نمایندگان طرفداران بیشتری پیدا کرده اند. یکی از آنها در مسکو زندگی می کند ...

 

به دلایلی ، هموطن ما به دلایلی که روی شورولت کامارو غرق شده بود ، اما او تنها یک سال پیش می توانست یک مالک خوشحال شود - او یک ماشین استفاده شده را در مسکو خریداری کرد و این کار را از یک تویوتا سلیکا فوق العاده مناسب رها کرد. مانند هر استفاده از دستگاه ، مجبور شدم با آن دست و پنجه نرم کنم ، اما نقص از بین رفت و اکنون در مقابل ما است.

 

بنابراین ، شورولت کامارو ، نسل سوم. سال آزادی ، همانطور که مالک اطمینان می دهد ، 1990 است. اما یک غواصی کوچک وجود دارد ... با ماشین ، در طرفین و پشت ، پلاک نام با کتیبه IROC وجود دارد. این باید خارق العاده ترین رمزگشایی های خود را بشنود ، تا جایی که این دستگاه را به افتخار قبیله ایروکوئیس چنین خوانده می شود. در حقیقت ، IROC (مسابقه بین المللی قهرمانان) مانند NASCAR یک سری از مسابقات بدنه آمریکایی است. شورولت در سال 1985 حامی این سریال شد و حق انتشار نسخه کامارو را با همین نام دریافت کرد ، که در همان سال انجام داد. (در ابتدا ، صفحه نام مربوطه فقط مجموعه خاصی از گزینه ها را برای اصلاح Camaro Z28 نشان می دهد ، اما با گذشت زمان یک نسخه مستقل ایجاد شد - Camaro IROC - IROC -Z.)

 

در پایان قرارداد با مسابقه بین المللی قهرمانان ، شورولت حق استفاده از نام IROC را از دست داد و دقیقاً در تاریخ 31 دسامبر 1989 به پایان رسید - بنابراین شک دارد که ماشین با چنین پلاک در سال 1990 متولد شد.

 

البته این شرکت هنوز هم می تواند برای مدت کوتاهی اتومبیل های سری IROC تولید کند ، اما این به نظر نمی رسد مانند آمریکایی های متعهد قانون باشد. به احتمال زیاد ، مالک فعلی کمی دلخراش بود ، مثلاً یک سال مدل را برای سال انتشار صادر کرد. اگر چنین است ، پس از آن او فقط پیروز شد ، زیرا نسخه Camaro IROC 1990 سال 1990 تنها چهار ماه (از اول سپتامبر تا 31 دسامبر 1989) تولید شد و بنابراین ، اتومبیل های این سریال می توانند برای عنوان استفاده کنند مجموعه. اما چیز دیگری وجود دارد ...

 

به گفته مالک ، کامارو در گذشته در پلیس راهنمایی و رانندگی آمریکا خدمت می کرد. این بدان معنی است که این یک نسخه پیشرفته از 1LE (یا LE1) است. و اینها - Camaro IROC 1LE با موتور 305TPI - در سال 1990 ، فقط 34 نسخه منتشر شد!

 

با این حال ، ما تحقیقات تبارشناسی را ترک خواهیم کرد و مستقیماً به ماشین می رویم. محفظه ای از ابعاد قابل توجه ، یک شبح کم کشیده ، بیش از حد بزرگ ، یک هود شیب دار بلند ، یک کلاه پنجره ای بزرگ با اسپویلر - تصویر دستگاه برای فضای زیاد غلبه بر فضای با موفقیت ایجاد شد. پرده های بزرگ روی هود ، هوای گرم را از محفظه موتور منحرف می کنند ، همچنین باعث احترام می شوند.

 

موتور - 305tpi (تزریق بندر تنظیم شده) ، SO -Called شورولت بلوک کوچک ، که از دهه پنجاه شجره نامه خود را هدایت می کند. به همین دلیل ، او در روزهای ما نسبتاً نادر از مکان پایین میل بادامک است. این هشت شکل V با حجم پنج لیتر است که در طراحی استاندارد قدرت 230 اسب بخار را ایجاد می کند. در 4200 جلد/مین. . با این حال ، 230 اسب بخار. برای این موتور ، از حد مجاز دور است ، زور آسان است. و نسخه 1LE - با تعریف از استاندارد ، تا 260 اسب بخار قدرتمندتر است.

 

برای چنین دستگاهی کاملاً طبیعی است که رانندگی به چرخ های عقب داشته باشید ، اما ما یک پرتوی غیر منطقی با گیربکس زوج اصلی را برای مدت طولانی ندیده ایم ، و به ذکر نیست که ورزش ها. تلاش های طولی توسط میله های طولانی به روش آمریکایی منتقل می شود و چشمه ها به عنوان عناصر الاستیک تعلیق عقب کار می کنند ، با این حال ، من در بهار تعجب نخواهم کرد. موارد جلو بهتر است - یک تعلیق مستقل در اهرم های عرضی در اینجا استفاده می شود. در جلو و عقب تثبیت کننده پایداری خزندگان وجود دارد. همانطور که می بینید ، هیچ زنگ و سوت خاصی در شاسی وجود ندارد.

 

حالا بیایید از سالن برویم. درگاه گسترده است. هنگامی که درب باز است ، یک بار دیگر لبه پایین آن توجه به یک جاده کوچک جاده را به خود جلب می کند - شما نمی توانید در اطراف محدوده ها پرش کنید. بدن دارای رپیدهای کوچک است و به نظر می رسد کف صاف و کم است.

 

دکوراسیون سالن در ثروت متفاوت نیست - برعکس ، همه چیز به طور بی تکلف مورد تأکید قرار می گیرد. برای طراحی ، از پلاستیک قهوه ای استفاده شده است (که مشخصه اتومبیل های ارزان قیمت آمریکایی است) ، صندلی ها دارای اثاثه یا لوازم داخلی پارچه ای هستند. اژدر با پلاستیک سیاه متوسط \u200b\u200bبرش خورده است. دولت آمریکا به افسران پلیس خود افراط نمی کند ...

 

سادگی پایان مانع از گرفتن موقعیت مناسب در چرخ نمی شود. فرود کم است. شبیه به من در خط مقدم پورشه. صندلی کاملاً راحت است ، به جلو و عقب حرکت می کند ، می توانید شیب پشت را تغییر دهید. ستون فرمان در امتداد زاویه تمایل تنظیم می شود ، و - یک مورد نادر - من مجبور شدم آن را پایین بیاورم و آن را جمع نکنم.

 

در شکل اژدر بسیار ساده است ، در بالا - یک ویزور مداوم در مورد اثاثه یا لوازم داخلی درها. هیچ محفظه دستکش در اژدر وجود ندارد ، بین صندلی های جلو واقع شده است و مکان سنتی آن توسط واحد کنترل موتور الکترونیکی اشغال شده است. در داشبورد ، دو دستگاه گرد حاکم هستند - یک سرعت سنج و یک فشار سنج با شماره های زرد روی پس زمینه سیاه ، بین آنها چهار کوچک است ، از جمله نشانگر فشار روغن. این فرضیات ما را تأیید می کند - چنین سپر ابزاری در سال مدل 1990 ظاهر شد ، قبل از آن که نشانگر روغن در مقیاس تاچومتر قرار بگیرد.

 

هیچ اظهارنظر ویژه ای در مورد محل پدال های هولی وجود ندارد ، به جز اینکه لبه پایین اژدر خیلی نزدیک به آنها می آید - اگر راننده اندازه بزرگی از کفش داشته باشد ، به احتمال زیاد با پدال های کلاچ و ترمز تداخل خواهد داشت. تلاش های پدال را می توان معمولی نامید ، گاز برای باند الاستیک خوشایند است ، که نوید اطلاع رسانی خوبی دارد. اهرم گیربکس با یک دستگیره کروی بزرگ - در جای مناسب ، اما وقتی حتی چرخ دنده ها روشن می شوند ، لبه اثاثه یا لوازم داخلی تونل را لمس می کند. سوئیچینگ به وضوح اتفاق می افتد ، تلاش زیادی لازم نیست. در کنار اهرم سوئیچ سوئیچ اجباری برای فن رادیاتور قرار دارد. همانطور که معلوم شد ، این به هیچ وجه در کامارو اضافی نیست - به دلیل ویژگی های طراحی منبع هوا به رادیاتور ، موتور اغلب در حال گرم شدن است.

 

در صندلی های عقب ، شما به طور اختلال از هم پاشیده نخواهید شد ، همانطور که می توانید در جلو انجام دهید: بدنه ماشین بیشتر از 2+2 نسبت به چهار نفره است. اما ، احتمالاً ، تنه بزرگ است؟ درب را باز کنید - پنجره عقب را ترکیب می کند (هیچ قاب وجود ندارد - سختی سازه توسط آنها ارائه می شود). در زیر پرده - یک حفره کوچک ، و کل حجم مورد انتظار تنه یک مخزن سوخت را در بالای پرتوی عقب اشغال می کند. به جای یک لوازم یدکی کامل - آموزه ای که در یک طاقچه زیر اثاثه یا لوازم داخلی صندوق عقب پنهان شده است. با این حال ، کامارو برای حمل بار در نظر گرفته نشده است. بیایید ببینیم که چگونه او با مسئولیت های مستقیم خود کنار خواهد آمد.

 

در حالت بیکار ، موتور جامد به نظر می رسد - گویی که در کنار یک لوکوموتیو دیزل کوچک هستید. شما می توانید بلافاصله فن را روشن کنید که از آن این احساس فقط افزایش می یابد. ماشین به راحتی حرکت می کند و به سرعت سرعت می یابد ، و این کار را کاملاً هموار و یکنواخت انجام می دهد ، بدون اینکه تکان بخورد. به نظر می رسد توانایی تسریع شدید به دلیل درک ذهنی از اندازه دستگاه ، مشکوک است. به نوعی نمی توانم باور داشته باشم که چنین کراسور می تواند به طرز حیرت انگیزی از بین برود. با این حال ، پویایی شتاب بسیار مناسب و معقول بود (حدود 6 ثانیه تا صدها نفر) ، اگرچه به نظر می رسد سرعت بخشیدن به تقریباً یک و نیم تن جرم مجهز دشوار است.

 

شاید واقعیت این باشد که عملکرد مکانیسم انتقال کامارو در حالت فشرده دارای برخی از ویژگی ها است. بنابراین ، کتیبه تغییر می کند ، که پیشنهاد تغییر به چرخ دنده های بالاتر (برای ملاحظات مربوط به مصرف سوخت) ، دائماً در ترکیب دستگاه ها روشن می شود. مدتی طول کشید تا توجه به دستورالعمل های توزیع کننده الکترونیکی متوقف شود و به طور فعال موتور را پیچانده باشد ، به هر حال ، بسیار ، بسیار الاستیک.

 

هنگام جذب کامارو ، مانند یک آمریکایی معمولی ، بر روی برجستگی های ملایم شروع می شود. وقتی سرعت بیش از صد نفر باشد ، جهشی بسیار دلپذیر وجود ندارد و اعتبار طرف از طرف احساس می شود. و این هنگام حرکت در یک خط مستقیم است! سعی می کنم مار را به تصویر بکشم. دستگاه واکنشی با تأخیر نسبت به اقدامات فرمان نشان می دهد. تلاش روی فرمان كوچك است ، اما برعكس بهتر خواهد بود. اما تعلیق بی نظمی های کوچک را به خوبی درک می کند ، و به زودی توجه آنها را متوقف خواهید کرد. در ورودی به نوبه خود ، آغاز آن کمی به تعویق می افتد (به بالا مراجعه کنید) ، اما کامارو قوس را کاملاً واضح تجویز می کند. جنبش شبیه به زیگزاگو یک ویژگی جالب را نشان داد: این ماشین پس از آخرین مانور کاملاً تثبیت شده و از خط مستقیم خارج می شود - از طرف پل عقب ، یک شلاق بسیار ملموس دنبال می شود.

 

هنگام تلاش برای افزایش سرعت در خم - در هر مرحله از آن - کامارو ابتدا با مطیع رفتار می کند ، و همچنان به دنبال مسیر داده شده است ، اما در بعضی مواقع ناگهان یک شکست شدید از چرخ های عقب وجود دارد ، که کنترل آن ضعیف است و ماشین آشکار می شود. این نکته ، ظاهراً در یک نقطه بزرگ در بی تحرکی در اطراف محور عمودی و عدم تجربه رانندگی در این دستگاه خاص ، که به تجهیزات پدال سازی گاز فیلیگری و فرمان نیاز دارد. برای عبور از چرخش آستانه سهولت ، ابتدا باید به درستی تمرین کنید. گرفتن یک بخش منصفانه از آدرنالین در کامارو بسیار ساده است - کافی است که خود را با سیستم ترمز در عمل آشنا کنید: با وجود این واقعیت که در تمام چرخ ها - چرخ ها - مورد نظر است ، مطلوب می شود.

 

و آمریکایی ها این را یک ماشین اسپرت می نامند؟ بله ، آنها آن را صدا می کنند ، و هیچ تضادی خاص در اینجا وجود ندارد. کامارو یک دستگاه برای جاده های جادار و مستقیم است ، با چرخش صاف و روکش صاف. از این گذشته ، نژادهای بدن ، که کامارو خود را به خوبی نشان داده است ، روی یک حلقه بیضی انجام می شود ، جایی که کنترل حاد بسیار لازم نیست.

 

یک لحظه جالب و کمی شناخته شده دیگر. با وجود همان دیسک ها و اندازه لاستیک ، چرخ های جلو و عقب کامارو IROC قابل تعویض نیستند - در دیسک ها عزیمت های مختلفی وجود دارد. این کار برای تراز کردن رودخانه ها و ایجاد پایداری بهتر به دستگاه انجام شد ، اما شما نمی توانید چرخ ها را در یک دایره تغییر دهید. این که آیا مالک در مورد این موضوع می داند - ما وقت نداشتیم که روشن کنیم ...

 

چگونه ماشین در روسیه زندگی می کند؟ کامارو در گاراژ خواب زمستانی ، فقط گاهی اوقات سفر به سلامت سفر MKAD ، موارد کوچکتر از سایر جاده ها ، رسوبات نمکی و برف ناپاک با یخ وجود دارد ، که تقریباً می تواند پایین و یک کیت بدنه پلاستیکی را خراب کند محیط بدن. در تابستان ، در حالت روزانه اداره می شود. به طور متوسط \u200b\u200b، در حین کار برای نگهداری خودرو ، به استثنای بنزین ، 300-500 دلار در هر ماه طول می کشد ، اما این در دوره بهبودی بود ، در آینده هزینه ها کاهش می یابد.

 

بنزین بسته به روش رانندگی در مقادیر زیر مصرف می شود: در شهر 20-27 لیتر در هر 100 کیلومتر ، در بزرگراه 13-15 لیتر با سرعت 130-150 کیلومتر در ساعت. در مورد قطعات یدکی ، آنها عمدتاً دو تا سه برابر گران تر از ماشین های اروپایی هستند ، علاوه بر این ، ما تعداد زیادی نمایشگاه از آمریکایی ها را نداریم-به ویژه با جزئیات مربوط به عجیب و غریب مانند شورولت کامارو IROC-Z28 LE1. خوشبختانه ، چنین چیزها متوقف نمی شوند و به لطف شور و شوق آنها می توانیم میهمانان نادر خارجی را در جاده های خود مشاهده کنیم.

 

متن: سرگئی ایوانوف
 
 

 

منبع: موتوری