رنو فوگو

رنو فوگو یک ماشین مسافری است که توسط رنو از سال 1980 تا 1992 تولید شده است.نام مدل در ترجمه از اسپانیایی "آتش" است. در خارج از Fuego ویژگی های یک ماشین ورزشی وجود دارد: طراحی سریع، اشاره شده؛ بدن 3 درب "hatchback". بدنفوگو این نشان دهنده شاخص بالایی از ضریب آیرودینامیکی بود که 0.34 است.رنو فوگو عمدتا بر اساس رنو 18 بود، دارای انتقال مشترک و پایین با آن، اما در طراحی تعلیق جلو متفاوت بود. این هنوز از اهرم های عرضی دو طرفه استفاده می شود، اما با رنو 18 قابل تعویض نیست.نسخه ای از نسخه ای از کابریولت توسط تولید کننده فرانسوی Heuliez Bodges در سال 1982 نشان داده شد، با این حال، به دلیل هزینه های بالا به تولید انبوه نرسیده بود - به جای آن توسط رنو 11 / اتحاد با یکپارچه باز شد.

ماشین های اروپایی دارای پیکربندی های زیر بودند: 1.4 لیتر TL، GTL، 1.6 لیتر TS، GTS (انتقال مکانیکی و اتوماتیک)، 2.0 لیتر TX و GTX (انتقال مکانیکی و اتوماتیک). 2.1 L توربو دیزل در بازارهای اروپایی در سال های 1982-1984 فروخته شد. Fuego Turbo (تنها با انتقال دستی) در سال 1983 اضافه شد و یک مشبک رادیاتور به روز شده، ضربه گیر، طراحی چرخ و داشبورد جدید در مدل های LHD داشت. برای ایالات متحده در سال های 1982-1983، یک نسخه با موتور 1.6 لیتر (معمولی یا توربوشارژ) در موتور 1984-1985 - 2.2 لیتر ارائه شد. Fuego دارای سیستم ترمز بسیار حساس، "HONED" است. تعلیق تابستان سخت است، به لطف که ماشین کاملا جاده را نگه می دارد.

Fuego مجهز به انواع گزینه های اضافی، از جمله یک چرم داخلی، یک کامپیوتر مسیر چند منظوره، کنترل کروز، تهویه مطبوع، تهویه مطبوع (کارخانه یا فروشسکی با ترموستات)، و همچنین یک "Webasto" بر روی سقف است.

رنو فروش Fuego در انگلستان، امید به جذب مشتریان Opel Manta و فورد کاپری. در سال های 1981-1982، او موفق شد، اما فروش بیشتر کاهش یافت و در سال 1986 تنها دو مدل بود - GTS و توربو.

پس از حذف از تولید، Fuego به طور مستقیم توسط یک مدل دیگر در محدوده رنو جایگزین نشد. توسعه جدید Fuego II در سبک GTA رنو Alpine تهیه شد، اما به دلیل مشکلات مالی در حال ظهور و کاهش فروش کوپه ورزشی در آن زمان لغو شد.

خرید کارگزار حق بیمه