درایو تست آزمایشی هوندا از سال 2009 SUV

مدافع

دنیس هاروتیونیان می گوید: هوندا-خلبان Monmerizer طیف گسترده ای از استعدادها را نشان داد ، و با سفر به آن در امتداد جاده های کارلیا. عکس توسط نویسنده.
هر دو Shvets و Reaper
در لیست کشورهایی که اتومبیل های بزرگ عاشق آن هستند ، ایالات متحده و روسیه احتمالاً دو خط بالا را اشغال کرده اند. بازاریابان هوندا سرانجام قبل از این که خلبان فقط در پشت اقیانوس فروخته شود ، به این موضوع توجه کردند ، اما در پاییز با ما ظاهر می شود. راه حل ، هرچند با تأخیر ، اما درست است: من فکر می کنم بسیاری از مردم این شعار را دوست دارند که طراحان ژاپنی را جسورانه و مدرن و مدرن و مدرن راهنمایی می کردند.
با توجه به یک ماشین ، شما به طور غیر ارادی با احترام محتاطانه به صاحب آن غرق می شوید: خوب ، نمی تواند این باشد که یک دانش آموز-ochkarik یا یک خانم جوان شکننده چنین چمدانی چشمگیر را کنترل می کند. اما ارزش دارد به جای یک ده مرد بی ادب در تصور یک باتلر زیبا ، ساکت و مفید ، آماده برای تحقق هرگونه هوس ، درب را باز کند. برای ورود به ماشین ، نیازی به قدم گذاشتن بر روی آستانه arshin نیست یا برعکس ، در یک صندلی کم قرار می گیرد. همه چیز به ترتیب با پایان است: پوست دلپذیر است ، پلاستیک نرم است و دورهای شیر سفید دستگاه ها با لبه نقره شبیه ساعت قدیمی در قفسه شومینه است. از تصویر کلی ، فقط یک تفسیر سبز کم رنگ از یک سیستم صوتی از بین می رود. آیا نیاز به تجزیه چیزهای کوچک دارید؟ مشکلی نیست: مسافر نه تنها یک محفظه دستکش بلکه یک قفسه طولانی است ، بلکه در یک جعبه بوکس گسترده ، علاوه بر یک خروجی 12 ولت و یک کانکتور برای رسانه های خارجی در زیر پرده های کشویی ، محفظه های کوچک ، یک زن و شوهر از دارندگان فنجان و حتی یک سکه!
حجم داخلی خلبان فوق العاده است. نه راننده و نه مسافر جلو از سفتی شکایت نخواهند کرد. بله ، و در پشت مکان بیش از حد کافی است: حتی با گذراندن ده ها ساعت در آنجا ، مسافران هرگز با آرنج های شما تماس نمی گیرند و سه نفر از آنها می توانند در اینجا راحت زندگی کنند. به هر حال ، تولید کنندگان خلبان هشت را صدا می کنند ، به این معنی که سه مورد دیگر باید در گالری قرار بگیرند. ما آزمایش را شروع می کنیم: اولی رفت ، دوم به غذا خوردن رفت؟ کمی ، اما وجود دارد. کودکان یا بزرگسالان ظریف آزادتر پایدار خواهند شد.
در تمام چرخ های استاد
در خارج از پنجره ، قرن ها درختان کاج ، آینه های دریاچه ها گاه به گاه می تابیدند. او که با زیبایی دور می شد ، بلافاصله متوجه نشد: او به ماشین عادت کرده بود ، و خودش متوجه آن نمی شد. فرود مناسب ، دید خوب ، کمرنگ شدن نرم موتور ، می خواهم استراحت کنم و فقط از رانندگی لذت می برم. به نظر می رسد که این غذا عجله ندارد ، اما پیکان سرعت سنج از جریمه موتور فراتر رفته است ، و آنها با وجود شکل زاویه ای بدن ، به وضوح روی آیرودینامیک کار می کردند ، حتی با سرعت زیاد سر و صدای باد وجود ندارد واد
اما شما نباید در جاده های کارلین استراحت کنید. مناطق جداگانه شبیه به تخته شستشوی بدنام با امواج ناهموار است. با چنین موانعی ، تعلیق نرم و طولانی از خلبان خلبان با بازی بازیگوشانه ای را نشان می دهد ، اما این دستگاه ویژگی های مشخصه بسیاری از اتومبیل های آمریکایی را پس از هر ضربه بدن نشان می دهد ، چندین پرش به آرامی محو می شود. در چرخ ، من کمی به این موضوع توجه کردم و یک ناله عصبانی از مبل عقب آمد: آنها می گویند ، شما سیب زمینی نمی گیرید! پس از نشستن از پشت ، او احساس کرد: از نوسان عمودی مری ناراحتی آشکار را تجربه کرد. نوبت من بود که یک راننده غیرت را محاصره کنم.
در ابتدا ، او از این مربی ادعا نمی كرد كه این جاده طبیعی است ، بد است ، بد منتظر است. خیلی زود کارگران جاده شک و تردیدها را فراموش کردند ، به نظر می رسد که آنها یک بار شروع به ساختن بزرگراه کرده بودند ، و آنها آن را پرتاب کردند. در اینجا شما نرمی سیستم تعلیق را به روشی کاملاً متفاوت ارزیابی می کنید: اگر بیش از 5060 کیلومتر در ساعت رانندگی نکنید ، ماشین حتی در یک آغازگر بسیار شکسته نیز بسیار راحت است. من به شما توصیه نمی کنم که احتمال شکستن تعلیق به شدت افزایش یابد.
ناگهان ، مانند یک پرتوی نور در یک پادشاهی تاریک ، یک بزرگراه کاملاً یکنواخت به وجود آمد. من از فرصتی برای گرفتن لذت او استفاده کردم. این شگفت آور نیست که خلبان مانند یک بولداگ یک تکه گوشت را مستقیماً نگه می دارد ، و این واقعیت که در چرخش سریع رول های بدن بسیار کمتر از حد انتظار است! بنابراین ، ماشین آمریکایی موفق به القای رفتارهای خوب شد. نقاشی مسلسل تصویر را تکمیل می کند و عرضه جامد کشش مشکلات در پیشی گرفتن بوجود نمی آید.
شاخص های مصرف سوخت ، بسته به سبک رانندگی ، در طیف بسیار گسترده ای تغییر می کنند. دلیل این امر سیستم الکترونیکی VCM است. در پایان مسیر ، او با خود استدلال كرد: چقدر می توان اشتها را تعدیل كرد؟ معلوم شد که در چهل دقیقه از رانندگی آرام می توانید میانگین مصرف را از 18.6 به 13.8 لیتر در هر صد نتیجه کاهش دهید برای چنین مدل بزرگ و سنگین بسیار شایسته است!
عنصری که خلبان می تواند واقعی را در خارج از کشور ذخیره کند. بر خلاف بسیاری از رقبا ، او نه قفل های الکترونیکی مکانیکی صادقانه و مدرن دارد و یک اتصال الکترومغناطیسی چند منظوره مسئول توزیع لحظه در امتداد محورها است. بله ، و ضعف هندسی چندان گرم نیست: ترخیص جاده بد نیست (حدود 200 میلی متر) ، اما بیش از حد بسیار بزرگ است. با این حال ، من سؤال معمول را می پرسم: آیا صاحبان اغلب ماشین را در جاده واقعی رانندگی می کنند؟
از اردوگاه پایه چادر تا پتروزوودسک ما در هوندا CR-V گرفته شد. شصت کیلومتری فرودگاه ، من از این فکر عذاب کردم: چرا در خلبان نیست زیرا جادارتر ، راحت تر ، راحت تر و بهتر با جاده های محلی سازگار است! همه نمی توانند چنین تصوری را از آشنای اول ، استاد کاردستی خود بگذارند.
از سه تا شش
به دلیل صرفه جویی در سوخت ، طراحان هوندا موتور خلبان را به سیستم سیلندرهای VCM (مدیریت سیلندر متغیر) مجهز کردند. با حداکثر بار ، هر شش سیلندر کار می کنند ، در شرایط سبک تر ، دو خاموش و با حرکت آرام در حالت کروز ، دستگاه به طور کامل به سه سیلندر می رود!
مبارزه برای پس انداز ساده نبود. دشوارترین کار شکست ارتعاشات و سر و صدا است. برای انجام این کار ، از سطح فعال ارتعاش موتور ACM و پوشش ANC -Absorbing ANC استفاده شد. ترفندهای فنی میوه ها را به آرامی و ظرافت در همه حالت ها به ارمغان می آورد که حتی در چرخ نشسته اند تا لحظه ای را که در حال خاموش شدن است ، سیلندرها تقریباً غیرممکن است.
خلبان هوندا فضای زیادی است و فرصت های زیادی برای پول کاملاً قابل قبول است.
دنیس هاروتیونیان
 
 
 

منبع: مجله "رانندگی"